ΤΟΚΥΟ – Κατά την διάρκεια έργων ανάπλασης στην Οσάκα της δυτικής Ιαπωνίας, αρχαιολόγοι ανέσυραν από μαζικό τάφο του 19ου αιώνα, περισσότερους από 1.500 σκελετούς ανθρώπων πολλοί από τους οποίους πιστεύεται πως πέθαναν λόγω επιδημίας.
Αξιωματούχοι της δημοτικής Ένωσης Πολιτιστικών Στοιχείων της Οσάκα που μελετούν τα ευρήματα, δήλωσαν την Τετάρτη πως ανήκαν σε ανθρώπους νεαρής ηλικίας που πέθαναν στα τέλη του 1800.
Ο Τάφος Ουμέντα, ένας από τους επτά ιστορικούς τάφους στην πολυπληθή εμπορική πόλη της Οσάκα της Ιαπωνίας, ανακαλύφτηκε ως μέρος ενός δημοτικού έργου ανάπτυξης, κοντά σε έναν κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό. Η πλειοψηφία των 1500 σκελετών, βρέθηκε κατά την διάρκεια ανασκαφών που ξεκίνησαν τον Σεπτέμβριο του 2019, ύστερα από μελέτη του 2016-2017 που έφερε στο φως εκατοντάδες παρόμοια ευρήματα σε παρακείμενες τοποθεσίες, σύμφωνα με τον Γιότζι Χιράτα, αξιωματούχο της ένωσης.
«Ήταν η πρώτη μας ανακάλυψη ενός ιστορικού ταφικού τόπου στην Οσάκα», είπε ο Χιράτα. «Τα ευρήματα αυτά, θα μας παρέχουν λεπτομέρειες για τις τελετουργίες των απλών ανθρώπων εκείνης της εποχής».
Σε προηγούμενη ανασκαφή, πολλά λείψανα είχαν σημάδια βλαβών στα άκρα. Η νέα ανακάλυψη παρόμοιων λειψάνων, υποδηλώνει πως ο τόπος ταφής ήταν για ανθρώπους που έπεσαν θύματα μιας επιδημίας στην περιοχή, δηλώνει ο Χιράτα.
Τα λείψανα έχουν απομακρυνθεί από τον χώρο της ανασκαφής και θα εξεταστούν μαζί με άλλα αντικείμενα, με την ελπίδα να βρεθούν περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με τους θανάτους. Μερικοί ειδικοί έχουν αναφέρει την πιθανότητα επιδημίας σύφιλης, η οποία ήταν σοβαρή στις τότε κατοικημένες περιοχές όπως η Οσάκα.
Πολλά λείψανα βρίσκονταν σε μικρές στρογγυλές τρύπες, όπου οι σοροί φαίνεται πως στοιβάχθηκαν. Οι αρχαιολόγοι βρήκαν τάφους που περιείχαν πολλά λείψανα, κάτι που δείχνει πως πολλά θύματα της επιδημίας θάβονταν μαζί.
Οι ειδικοί επίσης βρήκαν στην περιοχή περίπου 350 δοχεία και ένα πιθανό αποθετήριο για οστά, σημάδια που δείχνουν πως οι σοροί αποτεφρώθηκαν. Ανακάλυψαν επίσης νομίσματα, βουδιστικές χάντρες προσευχής, χτένες, κύπελλα σάκε και πήλινες κούκλες, που πιστεύεται πως είχαν θαφτεί με τους νεκρούς. Αρκετά χοιρίδια είχαν θαφτεί στην βόρεια πλευρά του νεκροταφείου και δύο άλογα στη νότια πλευρά.
Ο Χιράτα ανέφερε πως οι ειδικοί σκοπεύουν να συντάξουν τα ευρήματά τους σε μια έκθεση, που αναμένεται να γίνει διαθέσιμη στα τέλη του επόμενου έτους. Ο τόπος ταφής, που στο παρελθόν ήταν αγροτική περιοχή, βρίσκεται στα σύνορα μιας αστικής κοινότητας κοντά στο κάστρο Οσάκα και ήταν ένα από τα επτά μεγάλα νεκροταφεία της πόλης. Έχει αναφερθεί στο παραδοσιακό μουσικό δράμα Μπουνράκου της Ιαπωνίας, «Οι αυτοκτονίες της αγάπης στο Σονεζάκι», από τον Τσικαμάτσου Μονζαΐμον. Σύμφωνα με την βουδιστική παράδοση, οι άνθρωποι έκαναν περιοδεία στα νεκροταφεία, για να προσευχηθούν για τους προγόνους τους κατά την διάρκεια της περιόδου Μπον στο μέσο του καλοκαιριού.
Από την Μαρί Γιαμαγκούτσι.
[give_form id=”3924″]
