Το ντοκιμαντέρ «Κρατικά όργανα» (State Organs), που αποκαλύπτει την πρακτική του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος (ΚΚΚ) για τις εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων, κέρδισε σε δύο κατηγορίες στα βραβεία Leo 2023.
Δημιουργημένη από τον σκηνοθέτη Ρέιμοντ Τζανγκ με έδρα το Βανκούβερ, η ταινία κέρδισε το βραβείο καλύτερης σκηνοθεσίας και το βραβείο καλύτερης μουσικής επένδυσης στην κατηγορία ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους. Η τελετή απονομής πραγματοποιήθηκε στο ξενοδοχείο Hyatt στο Βανκούβερ στις 9 Ιουλίου, όπου έγινε και ο εορτασμός των βραβευθέντων της 25ης χρονιάς του θεσμού.
Το State Organs περιγράφει τις οδυνηρές εμπειρίες δύο κινεζικών οικογενειών που υπέστησαν την απώλεια ενός μέλους της οικογένειάς τους – του Γιουν Τζανγκ και του Σων Χουάνγκ. Οι δύο, ασκούμενοι της πνευματικής άσκησης Φάλουν Γκονγκ, «εξαφανίστηκαν δια της βίας» λίγο μετά την έναρξη της βάναυσης δίωξης που εξαπέλυσε το ΚΚΚ με στόχο την εξάλειψη της άσκησης στις 20 Ιουλίου 1999.
«Οι οικογένειές τους ξεκίνησαν μια 20ετή αναζήτηση [για τα δύο άτομα]. Κατά τη διάρκεια της, ανακάλυψαν το κρυφό έγκλημα μιας κρατικά εγκεκριμένης, μεγάλης κλίμακας καταχρηστικής εκμετάλλευσης και εξαναγκαστικών αφαιρέσεων οργάνων. Καθώς τα εγκλήματα αποκαλύφθηκαν, προκάλεσαν ένα μαζικό κίνημα αφύπνισης του κοινού», δήλωσε ο κ. Τζανγκ στην τελετή απονομής του βραβείου, την οποία μετέδωσε πρώτη η κινεζική έκδοση της εφημερίδας The Epoch Times.
Το ντοκιμαντέρ διάρκειας 75 λεπτών δημιουργήθηκε μετά από έξι χρόνια εκτεταμένης έρευνας και συνεντεύξεων με σχετικά πρόσωπα. Η ταινία State Organs ήταν υποψήφια και σε πολλές άλλες κατηγορίες για τα βραβεία Leo 2023, μεταξύ των οποίων αυτές του καλύτερου ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, καλύτερου σεναρίου, καλύτερου μοντάζ και καλύτερου ήχου.
Η δίωξη
Το Φάλουν Γκονγκ, επίσης γνωστό ως Φάλουν Ντάφα, είναι μια άσκηση που έχει τις ρίζες της στις βουδιστικές παραδόσεις. Περιλαμβάνει μια σειρά πέντε διαλογιστικών ασκήσεων και ηθικές διδασκαλίες που βασίζονται στις αρχές της «αλήθειας, της καλοσύνης και της ανεκτικότητας». Όταν άρχισε να διδάσκεται δημοσίως στην Κίνα το 1999, η άσκηση απέκτησε γρήγορα ευρεία δημοτικότητα λόγω των οφελών της για την υγεία. Μέχρι το 1999, εκτιμάται ότι 70-100 εκατομμύρια άνθρωποι στην Κίνα ασκούσαν το Φάλουν Γκονγκ.
Ωστόσο, ο πρώην Κινέζος ηγέτης Τζιανγκ Ζεμίν είδε τη δημοτικότητα του Φάλουν Γκονγκ ως απειλή για την ολοκληρωτική κυριαρχία του κομμουνιστικού καθεστώτος και δεσμεύτηκε να εξαλείψει την άσκηση στη χώρα.
Στις 25 Απριλίου 1999, χιλιάδες οπαδοί του Φάλουν Γκονγκ από όλη τη χώρα ταξίδεψαν στο Πεκίνο για να υποβάλουν αίτημα στις αρχές κατά της καταστολής της πρακτικής. Η ειρηνική τους συγκέντρωση αντιμετωπίστηκε από αστυνομικούς των ΜΑΤ οπλισμένους με κανόνια νερού υψηλής πίεσης και ρόπαλα και κατέληξε σε δεκάδες συλλήψεις.
Τα επόμενα δύο χρόνια εφαρμόστηκε μια μαζική επιχείρηση με στόχο τους ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ, με συλλήψεις που κυμαίνονταν από μερικές εκατοντάδες έως και 50.000 άτομα, σύμφωνα με έκθεση του 2001 του Νομικού Κολλεγίου του Αμερικανικού Πανεπιστημίου Ουάσιγκτον.
Η κ. Τζανγκ, ασκούμενη του Φάλουν Γκονγκ γνωστή και με το πλήρες όνομά της Γιουνχέ, ζούσε στην πόλη Τσινγκντάο της βορειοανατολικής επαρχίας Σάντονγκ της Κίνας με τον σύζυγό της, Σόνι Ζόου, μέχρι που η οικογένειά τους διαλύθηκε εξαιτίας της δίωξης. Στις 21 Ιουλίου 1999 – μόλις μια μέρα μετά την ανακοίνωση της εκστρατείας του ΚΚΚ κατά του Φάλουν Γκονγκ – η αστυνομία εισέβαλε στην κατοικία του ζευγαριού και συνέλαβε τον κ. Ζόου.
Όντας υπό κράτηση σε τοπικό αστυνομικό τμήμα, ο κ. Ζόου ξυλοκοπήθηκε και βασανίστηκε βάναυσα, σύμφωνα με αναφορές του Minghui.org, ιστότοπου που καταγράφει τις διώξεις κατά του Φάλουν Γκονγκ. Τον Ιούλιο του 2000, ο κ. Ζόου «καταδικάστηκε» αυθαίρετα σε τρία χρόνια σε στρατόπεδο εργασίας.
Στις 4 Νοεμβρίου 2000, η αστυνομία ενημέρωσε ξαφνικά την κ. Τζανγκ ότι ο σύζυγός της «αρρώστησε σοβαρά». Την επόμενη ημέρα ανακοινώθηκε ο θάνατός του και το σώμα του αποτεφρώθηκε αμέσως χωρίς τη συγκατάθεση της οικογένειάς του, ενώ δεν δόθηκε καμία εξήγηση για τις συνθήκες του θανάτου του. Ο κ. Ζόου ήταν μόλις 28 ετών και άφησε πίσω του τη σύζυγό του και την 11 μηνών κόρη τους.
Η κ. Τζανγκ φέρεται να αντιμετώπισε αστυνομικό εκφοβισμό και παρακολούθηση επειδή διαμαρτυρήθηκε για τον θάνατο του συζύγου της. Τον Φεβρουάριο του 2002, η οικογένειά της έχασε την επαφή μαζί της. Παρά το γεγονός ότι η οικογένεια έλαβε πληροφορίες από διάφορες πηγές που έδειχναν ότι η κ. Τζανγκ κρατούνταν σε ένα κέντρο κράτησης στην πόλη Τσινγκντάο, οι κινεζικές αρχές αρνήθηκαν το γεγονός αυτό, αφήνοντας την τύχη της να καλύπτεται από ένα πέπλο μυστηρίου μέχρι σήμερα.
Ο κ. Χουάνγκ, το άλλο κεντρικό πρόσωπο του ντοκιμαντέρ, συμμετείχε στο αίτημα του 1999. Συνελήφθη τον Φεβρουάριο του 2000. Μετά την απελευθέρωσή του, ο κ. Χουάνγκ ήταν αποφασισμένος να διαψεύσει την προπαγάνδα του ΚΚΚ που δαιμονοποιούσε το Φάλουν Γκονγκ. Τον Απρίλιο του 2003, ανέλαβε την αποστολή να χρησιμοποιήσει έναν τοπικό τηλεοπτικό σταθμό για να μεταδώσει μη λογοκριμένες ειδήσεις σχετικά με τη δίωξη της πνευματικής άσκησης από το ΚΚΚ. Αλλά ένα τελευταίο τηλεφώνημα με τον αδελφό του λίγο πριν ξεκινήσει για την αποστολή του ήταν το τελευταίο πράγμα που άκουσε η οικογένεια του κ. Χουάνγκ από αυτόν.
Εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων
Η βιομηχανία αφαίρεσης οργάνων στην Κίνα γνώρισε εκθετική ανάπτυξη στις αρχές της δεκαετίας του 2000, χρονικό διάστημα που συμπίπτει με την πολιτική εξόντωσης του ΚΚΚ κατά του Φάλουν Γκονγκ. Καθώς αποτελεί κινεζικό έθιμο τα σώματα να παραμένουν άθικτα μετά τον θάνατο, η χώρα δεν είχε ξεκινήσει πιλοτικό σύστημα δωρεάς οργάνων μέχρι το 2010, θέτοντας υπό αμφισβήτηση τις πηγές των τεράστιων ποσοτήτων οργάνων που χρησιμοποιούνται στην αναπτυσσόμενη επιχείρηση μεταμοσχεύσεων.
Το 2006, ο δικηγόρος για τα ανθρώπινα δικαιώματα David Matas με έδρα το Γουίνιπεγκ και ο αείμνηστος Καναδός πρώην βουλευτής και υπουργός Ντέιβιντ Κίλγκουρ δημοσίευσαν την πρωτοποριακή έκθεση «Ματωμένη συγκομιδή» (Bloody Harvest) , καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι το κινεζικό καθεστώς προέβαινε σε εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων από φυλακισμένους συνείδησης του Φάλουν Γκονγκ σε μεγάλη κλίμακα. Η έκθεση δημοσιεύθηκε ως ομώνυμο βιβλίο το 2009.
Η ταινία «Κρατικά όργανα» (State Organs) παρουσιάζει τις μαρτυρίες των οικογενειών και των φίλων των εκατοντάδων χιλιάδων ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ που έχουν υποστεί τη βαρβαρότητα του κομμουνιστικού καθεστώτος, με πολλούς να καταλήγουν θύματα της επιχείρησης εξαναγκαστικών αφαιρέσεων οργάνων.
Του
Επιμέλεια: Αλία Ζάε
