Ειδικοί της εκπαίδευσης αποδίδουν την αύξηση της διασπαστικής συμπεριφοράς των Αυστραλών μαθητών στη μη ικανοποιητική διαχείριση της τάξης από τους εκπαιδευτικούς.
Κατά τη διάρκεια έρευνας του κοινοβουλίου σχετικά με την αναστάτωση στις τάξεις, ο Γκλεν Φάχι, διευθυντής του εκπαιδευτικού προγράμματος του Κέντρου Ανεξάρτητων Μελετών, δήλωσε ότι στις αυστραλιανές αίθουσες διδασκαλίας παρατηρείται η μεγαλύτερη αναστάτωση παγκοσμίως.
Σύμφωνα με τον δείκτη πειθαρχικού κλίματος του ΟΟΣΑ, η Αυστραλία κατατάσσεται στην 69η θέση μεταξύ 76 χωρών.
«Αυτό μας τοποθετεί ουσιαστικά στον πάτο της κλίμακας, ιδίως όταν εξετάζουμε άλλες ανεπτυγμένες οικονομίες και σχολικά συστήματα», δήλωσε ο κος Φάχι.
Ο διευθυντής δήλωσε ότι τα υψηλά επίπεδα αναστάτωσης στην τάξη ανακλώνται και στην πτώση των επιδόσεων των μαθητών της Αυστραλίας.
«Σε επίπεδο τάξης, η αναστάτωση επηρεάζει τόσο την ποσότητα όσο και την ποιότητα του διαθέσιμου χρόνου μάθησης», επεσήμανε.
«Όταν υπάρχει αναστάτωση μέσα στην τάξη, ο χρόνος μαθήματος που χάνεται είναι σημαντικός . Ακόμα και φαινομενικά χαμηλού επιπέδου διαταραχές, όπως το χτύπημα του θρανίου, η διάσπαση της προσοχής των μαθητών ή οι προσπάθειες απόσπασης της προσοχής των συμμαθητών τους, ισοδυναμούν με σημαντικό χαμένο χρόνο μάθησης. Κάθε λεπτό είναι πολύτιμο μέσα σε μια τάξη.»
Ο κος Φάχι σημείωσε ότι φαίνεται να υπάρχει ένα διδακτικό κενό στη γνώση και την πρακτική της διαχείρισης μιας τάξης στα σχολεία της Αυστραλίας, το οποίο συντελεί στη διασπαστική συμπεριφορά των μαθητών.
Οι εκπαιδευτικοί δεν διδάσκονται να ελέγχουν την τάξη
Η Τζέννυ Ντόνοβαν, διευθύνουσα σύμβουλος του Αυστραλιανού Οργανισμού Εκπαιδευτικής Έρευνας, δήλωσε στην έρευνα ότι μελέτες έδειξαν ότι η διαχείριση της τάξης ήταν η λιγότερο εφαρμοσμένη πρακτική μεταξύ των εκπαιδευτικών.
Η διευθύνουσα σύμβουλος δήλωσε ότι ενώ το 60% των εκπαιδευτικών του Δημοτικού εφάρμοζαν δίκαια και με συνέπεια τους κανόνες του σχολείου τους στο περιβάλλον της τάξης, μόνο το 38% των εκπαιδευτικών του Γυμνασίου το έκαναν αυτό.
«Η έρευνά μας δείχνει ότι οι εκπαιδευτικοί είναι πολύ πρόθυμοι να εφαρμόσουν τεκμηριωμένες προσεγγίσεις , αλλά τους λείπει ο χρόνος και τους λείπει η αυτοπεποίθηση», δήλωσε.
Επιπλέον, η κα Ντόνοβαν δήλωσε ότι υπάρχει έλλειψη εκπαιδευτικού περιεχομένου σχετικά με τη διαχείριση της τάξης στο πρόγραμμα σπουδών των υποψήφιων εκπαιδευτικών.
«Σε έρευνες σε φοιτητές αρχικής εκπαίδευσης εκπαιδευτικών, ένα από τα πράγματα που διαπίστωσαν ότι απουσιάζει από την εκπαίδευση σε πάρα πολλές περιπτώσεις είναι η έμφαση στη διαχείριση της τάξης», είπε.
«Εν ολίγοις, δεν προετοιμάζουμε τους εκπαιδευτικούς να είναι έτοιμοι για την τάξη με την ολοκλήρωση των σπουδών τους.»
Εν τω μεταξύ, ο κος Φάχι δήλωσε ότι υπάρχει η τάση να αφήνονται οι δάσκαλοι να αυτοσχεδιάζουν όσον αφορά τη διαχείριση της συμπεριφοράς, αντί να λαμβάνουν τυπική εκπαίδευση.
«Ένα πρόγραμμα σπουδών σχετικά με τη συμπεριφορά στην τάξη θα ήταν ένας αποδοτικός τρόπος, ώστε να τεθούν συνεπή πρότυπα και προσδοκίες σε όλο το σύστημα σχετικά με το τι μπορούμε να περιμένουμε από όλα τα 10χρονα παιδιά να μπορούν να κάνουν με αυτοπεποίθηση χωρίς περαιτέρω καθοδήγηση και τι πράγματα μπορούμε να περιμένουμε από όλα τα 5χρονα παιδιά να μπορούν να κάνουν», είπε.
«Νομίζω ότι θα ήταν χρήσιμο να ορίσουμε στους εκπαιδευτικούς τι είναι πραγματικά σημαντικό για τα παιδιά αναλόγως της ηλικίας τους.»
Ορίζοντας την αποδεκτή συμπεριφορά
Ο κος Φάχι είπε ότι τα πραγματικά αποτελεσματικά σχολεία είχαν σπουδαία διδακτικά μοντέλα για την παροχή δεξιοτήτων διαχείρισης της τάξης, τα οποία με τη σειρά τους οδηγούσαν σε γενικά καλές μαθητικές επιδόσεις.
Επεσήμανε το Ηνωμένο Βασίλειο, όπου όλα τα παιδιά διδάσκονται ποια είναι η συμπεριφορά που αναμένεται από αυτά, ακόμη και για τα πιο απλά πράγματα, όπως το πώς να παραταχθούν ή πώς να μεταβούν από τη μία τάξη στην άλλη.
«Τα υψηλής αποτελεσματικότητας σχολεία δεν αφήνουν τίποτα στην τύχη, όταν πρόκειται για συνήθειες, διαδικασίες και προσδοκίες σχετικά με τη συμπεριφορά, τη διαγωγή και τον τρόπο με τον οποίο οι συμμαθητές αλληλεπιδρούν μεταξύ τους», είπε.
Όσον αφορά την εκπαίδευση των διδασκόντων, ο κος Φάχι είπε ότι η Αυστραλία θα μπορούσε να διδαχθεί από το Ηνωμένο Βασίλειο, όπου οι εκπαιδευτικές αρχές διόρισαν έναν σύμβουλο συμπεριφοράς για να διασφαλίσει ότι όλοι οι εκπαιδευτικοί λαμβάνουν την κατάλληλη εκπαίδευση.
«Αυτού του είδους η έμφαση και η αποτίμηση της συμπεριφοράς στη διαχείριση της τάξης δεν έχει λάβει ακόμη επαρκή προσοχή στην προετοιμασία των εκπαιδευτικών ή την επαγγελματική ανάπτυξη στην Αυστραλία», είπε.
Εν τω μεταξύ, οι επιδόσεις των μαθητών της Αυστραλίας μειώνονται σταθερά.
Μια εθνική ανασκόπηση της σχολικής μεταρρύθμισης έδειξε ότι η προσοχή στην τάξη μειώθηκε από πάνω από 80% σε 76% μεταξύ 2015 και 2019 για τους μαθητές του Δημοτικού και από 74% σε 68% για τους μαθητές του Γυμνασίου.
Η σχολική φοίτηση μειώθηκε επίσης κατά 4% για τους μαθητές της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης και κατά 10% για τους μαθητές Γυμνασίου.
Εν τω μεταξύ, τον Αύγουστο, η αυστραλιανή Αρχή Προγραμμάτων Σπουδών, Αξιολόγησης και Αναφοράς αποκάλυψε ότι 1 στους 3 μαθητές που συμμετείχαν στις αξιολογικές εξετάσεις NAPLAN (National Assessment Program-Literacy and Numeracy – Εθνικό Πρόγραμμα Αξιολόγησης των γλωσσικών και των μαθηματικών γνώσεων) απέτυχε να ανταποκριθεί στα νέα κριτήρια αναφοράς στην ανάγνωση και την αριθμητική.
Του Alfred Bui, με τη συμβολή της Rebecca Zhu
Επιμέλεια: Αλία Ζάε