Ο Αλέχο Βιντάλ-Κουάδρας, 79 ετών, πυροβολήθηκε εξ επαφής στην ισπανική πρωτεύουσα, τη Μαδρίτη, στις 9 Νοεμβρίου 2023, αλλά επέζησε από θαύμα.
Είπε ότι το ιρανικό καθεστώς συνεργάζεται με την ολλανδική μαφία Μόκρο (Μαροκινή μαφία) και άλλες οργανώσεις εγκλήματος, στοχεύοντας αντιφρονούντες και Ευρωπαίους υπηκόους.
Ο Βιντάλ-Κουάδρας, πρώην μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και συνιδρυτής του κόμματος Vox, είναι πρόεδρος της Διεθνούς Επιτροπής για την Αναζήτηση Δικαιοσύνης (International Committee in Search of Justice-ISJ), η οποία ιδρύθηκε το 2008 για να «αναζητήσει δικαιοσύνη για την ιρανική δημοκρατική αντιπολίτευση».
Η ISJ συνεργάζεται στενά με το Εθνικό Συμβούλιο Αντίστασης του Ιράν (National Council of Resistance of Iran-NCRI), έναν οργανισμό που περιλαμβάνει τις κυριότερες ομάδες της ιρανικής αντιπολίτευσης.
Στις 8 Νοεμβρίου, το Υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ δημοσιοποίησε έγγραφα που κατηγορούν τρία άτομα για συμμετοχή σε δίκτυο εκτέλεσης συμβολαίων δολοφονιών που οργανωνόταν από το Ιρανικό Σώμα Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης (Islamic Revolutionary Guard Corps-IRGC), με στόχο τον εκλεγμένο πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ.
Μιλώντας την ίδια ημέρα σε διαδικτυακή διάσκεψη, ο Βιντάλ-Κουάδρας είπε ότι το ιρανικό καθεστώς και η Μαφία Μόκρο φαίνεται να συνεργάστηκαν στην απόπειρα δολοφονίας του.
Η Μαφία Μόκρο πήρε το όνομά της επειδή τα περισσότερα από τα ιδρυτικά της μέλη ήταν μαροκινής καταγωγής.
Το 2019, η συμμορία σκότωσε τον Ολλανδό δικηγόρο Ντέρκ Βίερσουμ, και τον Ιούλιο του 2021, σκότωσε τον δημοσιογράφο τηλεόρασης Πίτερ ντε Φρις. Και οι δύο δολοφονίες πραγματοποιήθηκαν στο Άμστερνταμ.
Ο ηγέτης της Μαφίας Μόκρο, Ριντουάν Τάχι, καταδικάστηκε σε ισόβια τον Φεβρουάριο, μετά από έξι χρόνια δίκης σε ειδικό δικαστήριο υψίστης ασφαλείας στην Ολλανδία.
«Επτά άτομα διαφορετικών εθνικοτήτων έχουν συλληφθεί σε σχέση με την απόπειρα δολοφονίας μου», δήλωσε ο Βιντάλ-Κουάδρας, σημειώνοντας ότι ο άντρας που υποτίθεται ότι τον πυροβόλησε είναι ο Μεχρέζ Αγιάρι, 38χρονος Γάλλος με καταγωγή από την Τυνησία, ο οποίος συνελήφθη τον Ιούνιο στην ολλανδική πόλη Χάρλεμ.
«Συνελήφθη καθώς επρόκειτο να σκοτώσει έναν Ιρανό αντιφρονούντα που ζούσε στην Ολλανδία».
Ο Βιντάλ-Κουάδρας ζήτησε πιο «ισχυρή» πολιτική κατά του Ιρανικού καθεστώτος, συμπεριλαμβανομένου του χαρακτηρισμού του IRGC ως τρομοκρατικής οργάνωσης από την ΕΕ και τη Βρετανία και της «εφαρμογής και επέκτασης των διεθνών κυρώσεων».
«Η ενσωμάτωση αυτών των στοιχείων σε μια συνεκτική στρατηγική δεν θα ενισχύσει μόνο την αποτελεσματικότητα της δυτικής πολιτικής, αλλά θα προσφέρει επίσης έναν πιο καθαρό δρόμο προς ένα σταθερό και δημοκρατικό Ιράν», είπε ο Βιντάλ-Κουάδρας.
Ο Ματθίου Λέβιτ, διευθυντής του Προγράμματος Αντιτρομοκρατίας και Πληροφοριών του Ινστιτούτου Ουάσιγκτον για Πολιτική της Εγγύς Ανατολής, είπε στη διάσκεψη: «Οι Ιρανοί είναι εξαιρετικά δεσμευμένοι στην εκδίκηση για τη δολοφονία του στρατηγού Κασέμ Σουλεϊμανί. Στοχεύουν στον νεοεκλεγέντα πρόεδρο Τραμπ, τον Τζον Μπόλτον, πρώην υπουργό Εξωτερικών, και άλλους. Είναι πολύ σοβαρά πράγματα».
«Η πιο έντονη τάση που βλέπουμε στην Ευρώπη είναι η χρήση εγκληματικών εξαρτημάτων. Σε ορισμένες περιπτώσεις, θα προσλάβουν συμμορίες από την Ανατολική Ευρώπη, για παράδειγμα, και αυτές οι συμμορίες στη συνέχεια προσλαμβάνουν νέους. Έτσι, στη Σουηδία, για παράδειγμα, το Ιράν προσλαμβάνει εγκληματίες, οι οποίοι προσλαμβάνουν παιδιά για να πετούν χειροβομβίδες πάνω από τα τείχη της Ισραηλινής Πρεσβείας.»
Ο Λέβιτ είπε ότι η χρήση διεθνούς τρομοκρατίας από το Ιράν ήταν μια τακτική για να φιμώσει τους επικριτές του.
«Αυτό που κάνει το καθεστώς δεν είναι κακή συμπεριφορά. Είναι δολοφονία. Δεν μπορεί να γίνει χειρότερο. Πρέπει να κάνουμε πολύ περισσότερα», είπε.
«Το καθεστώς έχει διαπράξει περισσότερες από 450 τρομοκρατικές ενέργειες στον κόσμο. Χρειαζόμαστε μια αλλαγή πολιτικής για να αντιμετωπίσουμε την τρομοκρατία του. Η πραγματική πίεση στο καθεστώς λειτουργεί. Οι κυρώσεις από μόνες τους δεν θα το καταφέρουν.»
Ο Λέβιτ είπε ότι ακόμα και όταν το Ιράν διαπραγματευόταν τη συμφωνία για τα πυρηνικά το 2016, υπήρχαν σχέδια εναντίον αντιφρονούντων από το IRGC του Ιράν στη Γαλλία και τη Γερμανία.
«Δεν μπορώ να σας πω αν αυτό είναι απλά το ιρανικό καθεστώς να είναι εξαιρετικά επιθετικό, ή αν είναι μια περίπτωση όπου ‘το δεξί χέρι δεν γνωρίζει τι κάνει το αριστερό’», είπε.
Ο Λέβιτ είπε ότι μέσα σε κάθε γραφειοκρατία υπάρχουν διαφορετικές κλίκες που ασχολούνται με τα δικά τους σχέδια και ενδέχεται να μην επικοινωνούν μεταξύ τους, και ότι ίσως αυτό συμβαίνει με τη «γραφειοκρατία ασφαλείας» του Ιράν.
Ο βουλευτής των Συντηρητικών Μπομπ Μπλάκμαν επικρίνοντας την απόφαση του Βελγίου να απελευθερώσει και να εξορίσει τον Ασσάντολλα Ασάντι, Ιρανό διπλωμάτη που εμπλέκεται σε μια απόπειρα βομβιστικής επίθεσης σε συνάντηση του NCRI το 2018.
Ο Μπλάκμαν, ο οποίος παραβρέθηκε σε εκείνη την εκδήλωση και καθόταν κοντά στην ηγέτιδα του NCRI, Μαριάμ Ρατζάβι, είπε ότι «αν η συνωμοσία του Ασσάντολλα Ασάντι να ανατινάξει τη μεγάλη συνάντηση του NCRI στο Παρίσι το 2018 είχε επιτύχει, θα είχαμε αντιμετωπίσει τον Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο».
Η διάσκεψη, στην οποία συμμετείχαν 28.000 άτομα, προεδρεύονταν από τον Στρουάν Στήβενσον, πρώην Σκοτσέζο Συντηρητικό ευρωβουλευτή, ο οποίος δήλωσε ότι η Δύση, και ειδικά η ΕΕ και ο ΟΗΕ, βασίζονταν σε μια αποτυχημένη πολιτική «κατευνασμού» απέναντι στο ιρανικό καθεστώς.
Ο Στρούαν Στίβενσον δήλωσε ότι οι στρατηγικές των δυτικών κυβερνήσεων ως απάντηση στην επιθετικότητα του ιρανικού καθεστώτος είχαν υπηρετήσει «μόνο για να ενδυναμώσουν τους ηγέτες των κληρικών».
«Από τη στιγμή που το καθεστώς των μουλάδων κατέλαβε την επανάσταση στο Ιράν το 1979, έχει κάνει ό,τι ήταν δυνατόν για να εξαλείψει οποιονδήποτε αντιτίθεται στη θεοκρατική τους τυραννία, και ιδιαίτερα, έχουν κάνει τα πάντα για να εξαλείψουν τους υποστηρικτές του κύριου δημοκρατικού αντιπολιτευτικού κινήματος, των Μουτζαχεντίν του Ιράν, περιλαμβανομένων των 30.000 πολιτικών κρατουμένων που σφαγιάστηκαν το 1988», είπε.
Ο πρώην Πορτογάλος Σοσιαλιστής ευρωβουλευτής Πάουλο Καζάκα δήλωσε ότι η ΕΕ είναι συνένοχη σε αυτά τα εγκλήματα, καθώς δεν κρατά υπεύθυνους τους ηγέτες του Ιράν.
Η Ιγκρίντ Μπετανκούρ, πρώην υποψήφια πρόεδρος της Κολομβίας και πρώην όμηρος, κατηγόρησε επίσης τη Δύση για πολιτική κατευνασμού.
Του Chris Summers
