Πατημασιές από τον πασίγνωστο αγκυλόσαυρο — γνωστό ως νοδόσαυρο αγκυλόσαυρο — είναι διάσπαρτες γύρω από την περιοχή Τάμπλερ Ριτζ στη Βρετανική Κολομβία. Ωστόσο, ερευνητές εντόπισαν ένα νέο είδος αποτυπωμάτων, εντελώς διαφορετικό από οποιοδήποτε είχε εντοπιστεί έως τώρα. Όπως επισημαίνουν, πρόκειται για μια ανακάλυψη χωρίς προηγούμενο.
Οι νοδόσαυροι, μολονότι λιγότερο εντυπωσιακοί από τους συγγενείς τους, τους αγκυλόσαυρους με τη χαρακτηριστική ουρά-ρόπαλο, φαίνεται πως ζούσαν επίσης στην περιοχή. Μέχρι σήμερα, ωστόσο, δεν υπήρχε καμία ένδειξη της εκεί παρουσίας τους.
Παρά ταύτα, η ομάδα παλαιοντολόγων που μελέτησε τα ασυνήθιστα αποτυπώματα εκτιμά ότι ανήκουν πράγματι στο γένος των αγκυλοσαυρίδων. Ο επιστημονικός σύμβουλος του Μουσείου του Τάμπλερ Ριτζ, Τσαρλς Χελμ, υπενθύμισε ότι από το 2000, όταν δύο παιδιά ανακάλυψαν τα πρώτα ίχνη αγκυλόσαυρου στην περιοχή, το Τάμπλερ Ριτζ έχει συνδεθεί άρρηκτα με αυτά τα προϊστορικά ζώα.
Όπως εξήγησε, αποτυπώματα νοδοσαύρων, τα οποία χαρακτηρίζονται από τέσσερα δάχτυλα, έχουν εντοπιστεί σε διάφορα σημεία της Βόρειας Αμερικής. Αυτά τα αποτυπώματα έχουν καταχωριστεί με το όνομα Tetrapodosaurus borealis. Παράλληλα, ο Χελμ ανέφερε ότι τα τελευταία χρόνια είχαν εντοπιστεί και τριδάκτυλα ίχνη κοντά στο Τάμπλερ Ριτζ — γεγονός περίεργο, αφού οι νοδόσαυροι είχαν τέσσερα δάχτυλα, ενώ οι αγκυλόσαυροι τρία.
Τα τριδάκτυλα ίχνη έλαβαν τελικά την επιστημονική ονομασία Ruopodosaurus clava.
Οι ερευνητές εκτιμούν ότι τα συγκεκριμένα ίχνη χρονολογούνται περί τα 100–94 εκατομμύρια έτη πριν, δηλαδή στη μέση Κρητιδική περίοδο. Η χρονολόγηση αυτή έχει ιδιαίτερη σημασία, καθώς έως τώρα πιστευόταν ότι οι αγκυλόσαυροι είχαν εξαφανιστεί από τη Βόρεια Αμερική περίπου 100-84 εκατομμύρια έτη πριν.
Η νέα ανακάλυψη ανατρέπει αυτή την εκτίμηση.
Ακόμη πιο εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι δεν είχαν εντοπιστεί ποτέ ξανά, πουθενά στον κόσμο, αποτυπώματα αγκυλόσαυρων με ουρά-ρόπαλο μέχρι σήμερα.
Ο Χελμ τόνισε πως είναι συναρπαστικό το ότι μέσω της νέας έρευνας επιβεβαιώνεται η συνύπαρξη δύο διαφορετικών τύπων αγκυλοσαύρων στην περιοχή, ενώ σημείωσε ότι ο Ruopodosaurus έχει εντοπιστεί αποκλειστικά σε αυτήν τη γωνιά του Καναδά.
Μετά την ανακάλυψη των αποτυπωμάτων, ο Χελμ επικοινώνησε με τη Βικτώρια Άρμπουρ, επιμελήτρια παλαιοντολογίας στο Βασιλικό Μουσείο της Βρετανικής Κολομβίας, για να συνεργαστούν στη μελέτη, μαζί με τον επιμελητή του Μουσείου του Τάμπλερ Ριτζ, Άιμον Ντράισντεϊλ, και τον γεωεπιστήμονα Ρόι Ρουλ.
Οι ερευνητές θεωρούν πως οι συγκεκριμένοι δεινόσαυροι ζύγιζαν δύο έως τρεις τόνους και έφεραν φυσική θωράκιση και μια ουρά που θύμιζε μεσαιωνικό ρόπαλο. Δεν είναι λοιπόν περίεργο το ότι τα ίχνη τους αποτυπώθηκαν βαθιά στις περιοχές γύρω από τον ποταμό Πις, όπου λίμνες και παραποτάμιες πεδιάδες διαμορφώνονται συνεχώς από κανάλια και ρεύματα.
Η Άρμπουρ ανέφερε πως οι αγκυλόσαυροι είναι η αγαπημένη της ομάδα δεινοσαύρων και ότι η αναγνώριση νέων αποτυπωμάτων τους στη Βρετανική Κολομβία αποτελεί σημαντικό βήμα. Αν και, όπως είπε, δεν γνωρίζουμε με ακρίβεια την εξωτερική όψη του δεινοσαύρου που άφησε τα ίχνη του ως Ruopodosaurus, εκτιμάται ότι είχε μήκος 5–6 μέτρα, έφερε αγκάθια και φυσική θωράκιση και πιθανώς μια σκληρή ουρά ή ακόμη και πλήρες ρόπαλο στην άκρη της.
Τα ίχνη βρέθηκαν σε μικρούς παραπόταμους και ρυάκια κοντά στο Τάμπλερ Ριτζ. Οι πλάκες με τα αποτυπώματα ανασύρθηκαν με ελικόπτερο και ψηφιοποιήθηκαν με τη μέθοδο της φωτογραμμετρίας, ώστε να δημιουργηθούν τρισδιάστατα μοντέλα. Οι επιστήμονες μέτρησαν κάθε διάσταση: μήκος, πλάτος, μήκος και πλάτος των δακτύλων, μήκος βηματισμού και γωνία πορείας.
Όπως ανέφεραν στη μελέτη τους, που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Journal of Vertebrate Paleontology, διενήργησαν και συγκριτική ανάλυση για να διερευνήσουν την πιθανότητα διαφορετικές ομάδες αγκυλοσαύρων να ευθύνονται για τα ίχνη.
Σύμφωνα με τα ευρήματα, τα ίχνη του Ruopodosaurus διαφέρουν από τα κλασικά του Tetrapodosaurus, καθώς είναι μικρότερα, με πιο μικρά δάκτυλα και φτέρνες. Σε συνδυασμό με απολιθώματα που έχουν εντοπιστεί σε γεωλογικούς σχηματισμούς της βόρειας Αλμπέρτα και Βρετανικής Κολομβίας, η ομάδα κατέληξε σε θετική ταυτοποίηση: τα νέα αποτυπώματα ανήκουν σε αγκυλόσαυρους.
Η Άρμπουρ υπογράμμισε πως η μελέτη αυτή αναδεικνύει τη σημασία της περιοχής Πις στη μελέτη της εξέλιξης των δεινοσαύρων στη Βόρεια Αμερική και επεσήμανε ότι υπάρχουν ακόμη πολλά που μένουν να αποκαλυφθούν.
Του Michael Wing
