Συνομίλησαν πριν από λίγο ο Πρωθυπουργός Κυριακός Μητσοτάκης με τον Πρόεδρο της Ουκρανίας Βολόντιμιρ Ζελένσκι. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης εξέφρασε την πλήρη στήριξή του στον Oυκρανό πρόεδρο επαναλαμβάνοντας πως η Ελλάδα τάχθηκε υπέρ των πιο αυστηρών κυρώσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά της Ρωσίας, ενώ δήλωσε έτοιμος να παράσχει βοήθεια προς την Ουκρανία σε τομείς που θα ζητηθεί.
Να θυμίσουμε εδώ πως η Ελλάδα ήταν από τις πρώτες χώρες που εξέφρασαν την επιθυμία για σκληρές κυρώσεις ενάντια στην Ρωσία ενώ ο Κυριάκος Μητσοτάκης ασχολήθηκε έντονα με το θέμα κινούμενος με διαβήματα και αυστηρές συστάσεις.
Οι κυρώσεις λοιπόν αυτές που με τόσο ζήλο έχει υποστηρίξει η κυβέρνηση, μάλλον περισσότερο θα πλήξουν την ελληνική οικονομία παρά την ρωσική. Ίσως κάποιος πει: «οι δύσκολες περιστάσεις απαιτούν δύσκολες αποφάσεις και πρέπει να σταματήσει ο πόλεμος και οι βλέψεις του Πούτιν». Σύμφωνοι, αλλά τι κερδίζεις και τι χάνεις; Σε ποια θέση βρίσκεται το εθνικό συμφέρων; Σε δεύτερη θέση; Μήπως στην τρίτη;
Αφότου η Ελλάδα έκανε ότι ήταν δυνατό για να δημοσιοποιήσει την θέση της, λίγη ώρα μετά ο Ρώσος υπουργός εξωτερικών, Σεργκέι Λαβρόφ έκανε αναφορές που σίγουρα δεν είναι τυχαίες στην «Τουρκική Δημοκρατία Βόρειας Κύπρου» προσπαθώντας να δικαιολογήσει τη ρωσική παρέμβαση στην Ουκρανία και την απόσχιση – ανακήρυξη της ανεξαρτησίας των δυο περιοχών της που βρίσκονται υπό την κατοχή των φιλορώσων αυτονομιστών.
Αντιθέτως, η Τουρκία που έχει βλέψεις «γαλάζιας πατρίδας» ενώ καταδίκασε την εισβολή της Ρωσίας, δεν δέχτηκε τις κυρώσεις εναντίον της.
Αναρωτιέται κανείς, γιατί τέτοιος ζήλος από την Ελληνική κυβέρνηση για την προάσπιση του διεθνούς δικαίου και της εδαφικής ακεραιότητας της Ουκρανίας με κυρώσεις κατά της Ρωσίας ενώ δεν γίνεται ούτε η μισή προσπάθεια για το διεθνές δίκαιο και την εδαφική ακεραιότητα της Κύπρου με κυρώσεις ενάντια στην Τουρκία;
Είναι δεκτές όλες οι προσπάθειες για την προστασία του ελληνικού πληθυσμού στην Ουκρανία και επιβάλλονται να γίνονται, αλλά θέλουμε μια φίλη Ρωσία ή μια φίλη Ουκρανία για να αντιταχτούμε την Τουρκική προκλητικότητα;
Μήπως ο δολοφονημένος πληθυσμός της Κύπρου και οι τόσες χιλιάδες μετακινημένος πληθυσμός της δεν φτάνει για να ισοβαθμήσει τον πάλι άμαχο αλλά μέχρι τώρα πολύ μικρότερο δολοφονημένο πληθυσμό της Ουκρανίας; Αφού δεν θέλουμε κυρώσεις στην Τουρκία που είναι μέλος της δυτικής οικογένειας γιατί να θέλουμε στην Ουκρανία;
Στην περίπτωση αυτή θα συμφωνήσω με την πρόταση του καθηγητή οικονομικής γεωγραφίας και γεωπολιτικής Ιωάννη Μάζη που δήλωσε πως, «δεν πρέπει η Ελλάδα να ταυτιστεί με τις κυρώσεις της Ευρώπης και του ΝΑΤΟ, παρά μόνο εάν επέλθουν αντίστοιχες κυρώσεις στην Τουρκία για την κατάσταση που έχει φέρει την Κύπρο και τις προκλητικές κινήσεις της στο Αιγαίο».
Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι γνώμες του συγγραφέα και δεν αντανακλούν απαραίτητα τις απόψεις της εφημερίδας The Epoch Times.
Ακολουθήστε μας στο Telegram @epochtimesgreece
Ακολουθήστε μας στο Facebook @epochtimesgreece
