Από τον Dennis Prager
Σχολιασμός
Όπως ακριβώς οι φυσικοί αναζητούν εξισώσεις για να εξηγήσουν τον φυσικό κόσμο, από πάντα θεωρούσα χρήσιμο να αναζητώ εξισώσεις για να εξηγώ την ανθρώπινη φύση. Για παράδειγμα, στο βιβλίο μου περί ευτυχίας, δίνω αυτήν την εξίσωση: Λ = Ε – Π. Λύπη = Εικόνα – Πραγματικότητα. Η διαφορά μεταξύ των εικόνων που έχουμε για την ζωή μας και την πραγματικότητα της ζωής μας είναι ένας τρόπος μέτρησης του ποσού λύπης που βιώνουμε.
Εδώ, δίνω ένα άλλο θεώρημα, αυτήν την φορά για να βοηθήσω στην εξήγηση του αριστερισμού.
Π + Υ = Β = Α
Πλούτος + Υλισμός = Βαρεμάρα = Αριστερισμός
Η αναζήτηση μιας εξίσωσης για να βοηθήσει στην εξήγηση του αριστερισμού (όπως διαχωρίζεται από τον γνωστό φιλελευθερισμό) πηγάζει από αυτά τα στοιχεία:
Οι περισσότεροι αριστεροί προέρχονται από την ανώτερη και ανώτερη-μεσαία τάξη. Αυτό ίσχυε για τους δύο ιδρυτές του αριστερισμού, Καρλ Μαρξ και Φρίντριχ Ένγκελς. Ο Μαρξ υποστηριζόταν από την οικογένειά του και από τον Ένγκελς, ο οποίος ήταν ένας πλούσιος επιχειρηματίας και γιος ενός πολύ πλούσιου επιχειρηματία. Όλοι οι δυτικοί κατάσκοποι της Σοβιετικής Ένωσης ήταν οικονομικά σταθεροί. Και ο μεγάλος χορηγός ριζοσπαστικών στόχων σήμερα είναι ένας δισεκατομμυριούχους – ο Τζορτζ Σόρος.
Σχεδόν όλοι οι αριστεροί είναι άθρησκοι. Και το εκκολαπτήριο του αριστερισμού, το πανεπιστήμιο, είναι το πιο υλιστικό ίδρυμα στην σύγχρονη κοινωνία.
Αυτά τα δύο στοιχεία παράγουν ένα πρόβλημα: Πολλοί άνθρωποι δεν έχουν νόημα στις ζωές τους. Και η έλλειψη νοήματος είναι ένας άλλος τρόπος να πούμε «βαρεμάρα» ― μια βαρεμάρα της ψυχής.
Οι άνθρωποι χρειάζονται νόημα. Μετά το φαγητό, αυτή είναι η μεγαλύτερη ανθρώπινη ανάγκη. Μπορεί η σεξουαλική δραστηριότητα να είναι σημαντική, αλλά υπάρχουν ευτυχισμένοι άνθρωποι που δεν έχουν σεξουαλική δραστηριότητα (απώλεια συντρόφου, αποτυχία εύρεσης συντρόφου, όρκοι αγνότητας), αλλά δεν υπάρχουν ευτυχισμένοι άνθρωποι που δεν έχουν νόημα (ασχέτως του πόση σεξουαλική δραστηριότητα έχουν.)
Αυτή η ανάγκη για νόημα έχει παραδοσιακά στηριχθεί από τέσσερα πράγματα: θρησκεία, οικογένεια, παροχή για τον εαυτό και την οικογένεια, και πατριωτισμό. Και όλα χάνονται.
Ας αρχίσουμε με την θρησκεία. Στην Αμερική σήμερα, η θρησκεία βρίσκεται σε απότομη πτώση. Σύμφωνα με το Pew Research, πάνω από ένα τρίτο όλων των Αμερικανών που γεννήθηκαν μετά το 1980 λένε πως δεν έχουν θρησκεία. Αυτό είναι το μεγαλύτερο ποσοστό που έχει υπάρξει. Σε μια πρόσφατη δημοσκόπηση της Gallup, μόνο 47 τοις εκατό των Αμερικανών ενηλίκων είπαν ότι είναι μέλη μιας εκκλησίας, μουσουλμανικού τεμένους, ή συναγωγής. Ήταν η πρώτη φορά που σε ερώτηση της Gallup προς τους Αμερικανούς για θρησκευτική συμμετοχή από το 1930, που η πλειοψηφία των Αμερικανών είπαν ότι δεν ήταν μέλη μιας εκκλησίας, τεμένους, ή συναγωγής.
Μετά έρχεται η οικογένεια. Ο γάμος και η δημιουργία οικογένειας ήταν πάντα πηγές νοήματος για την μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου. Παρ’ όλα αυτά, όπως και με την θρησκεία, η αμερικανική οικογένεια βρίσκεται σε απότομη παρακμή. Για πρώτη φορά στην Αμερικανική ιστορία, σύμφωνα με την Statista, έως το 2020, σχεδόν οι μισοί όλων των αντρών στην Αμερική (46 τοις εκατό) δεν έχουν ποτέ κάνει γάμο, και 41 τοις εκατό των Αμερικανίδων δεν έχουν ποτέ κάνει γάμο. Σύμφωνα με την αμερικανική υπηρεσία απογραφών, 85,4 εκατομμύρια Αμερικανοί 18 ετών και άνω δεν έχουν ποτέ κάνει γάμο. Υπάρχουν τώρα 130 εκατομμύρια άγαμοι Αμερικανοί ενήλικες. Χειρότερα ακόμα, όπως έγραψε η δρ. Μπέλλα ΝτεΠάολο του πανεπιστημίου Καλιφόρνια στην Σάντα Μπάρμπαρα στο περιοδικό Psychology Today: «Οι μισοί από όλους τους εκτός σχέσης μονήρεις ανθρώπους δεν θέλουν μια ρομαντική σχέση ή ακόμα και ένα ραντεβού.»
Όπως ο κάθε εγκληματολόγος γνωρίζει, πολλοί ελεύθεροι άντρες είναι πρόβλημα για την κοινωνία. Και όπως το πολυπληθές των γυναικών στην αριστερά και μεταξύ των πιο εξαγριωμένων διαδηλωτών της αριστεράς κάνει σαφές, πολλές ελεύθερες γυναίκες δεν είναι ευλογία επίσης.
Ακόμα μία οικουμενική πηγή νοήματος ήταν το να παρέχεις χρήματα για τον εαυτό σου και την οικογένεια. Για τον λόγο αυτόν, αν και οι φτωχοί έχουν έλλειψη χρημάτων και υλικού πλούτου, ποτέ δεν είχαν έλλειψη νοήματος. Το να σκεφτείς πως να ταΐσεις την οικογένεια παρέχει σε κάποιον πολύ νόημα.
Τελικά, το να ανήκεις σε ένα έθνος επίσης παρείχε νόημα για τους περισσότερους στην σύγχρονη ιστορία. Αλλά η αγάπη για την χώρα σε μεγάλο βαθμό έχει πεθάνει στην Δυτική Ευρώπη μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, και πεθαίνει στην Αμερική σήμερα.
Επομένως, λοιπόν, με τις τέσσερεις κύριες πηγές νοήματος να πεθαίνουν – σκοτωμένες σε μεγάλο βαθμό από την αριστερή ιδεολογία – το νόημα πρέπει να βρεθεί αλλού. Και εδώ είναι που παρουσιάζεται η αριστερά. Ο αριστερισμός από πάντα ήταν μια υλιστική θρησκεία. Σκοτώνει την παραδοσιακή θρησκεία και παρουσιάζει τον εαυτό του ως μια υλιστική εναλλακτική.
Σίγουρα παρέχει νόημα. Ο «αντι-ρατσισμός» και η σωτηρία του κόσμου από μια απειλή προς την ίδια την ύπαρξή του (παγκόσμια αύξηση θερμοκρασίας) είναι δύο βασικά παραδείγματα για να γεμίσουν την ζωή.
Συνεπώς, ο μόνος τρόπος για να αποτραπεί η αριστερά από το να καταστρέψει την Αμερική και την θεμελιώδη αξία της τής ελευθερίας είναι να μιλήσουμε για την αξία των Ιουδαιο-Χριστιανικών θρησκειών, την σημασία του γάμου και της οικογένειας, και τα μοναδικά επιτεύγματα της Αμερικής ως της πρώτης στον κόσμο και καλύτερης πολυφυλετικής, πολυεθνοτικής, και πολυπολιτισμικής κοινωνίας.
Οι Αμερικανοί θα έπρεπε να μιλούν για την αξία αυτών σε κάθε γενιά. Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ξέχασαν, ή δεν πίστεψαν ποτέ πραγματικά, ότι η γη των ελευθέρων είναι, όπως ο πρώην πρόεδρος Ρόναλντ Ρέιγκαν προειδοποίησε, πάντα μόλις σε απόσταση μιας γενιάς από το να χάσει την ελευθερία της.
Ο Ντέννις Πράγκερ είναι παρουσιαστής ραδιοφωνικής εκπομπής εθνικής εμβέλειας και αρθρογράφος.
Ακολουθήστε μας στο Telegram @epochtimesgreece
Ακολουθήστε μας στο Facebook @epochtimesgreece
Ακολουθήστε μας στο SafeChat @epochtimesgreece
