Εγγραφή στο Newsletter της Epoch Times
Από τον Jeff Carlson
Σχολιασμός
Σε ένα εκπληκτικά αναίσχυντο άρθρο: «Η μυστική ιστορία της κρυφής εκστρατείας που έσωσε τις εκλογές του 2020», το περιοδικό Time περιγράφει μυριάδες προεκλογικών και μετεκλογικών ενεργειών, που έγιναν από έναν χαλαρό συνασπισμό Δημοκρατικών [του Δημοκρατικού κόμματος] συνεργατών, λαϊκών ακτιβιστών, δημοφιλών μέσων μαζικής ενημέρωσης, εταιρειών τεχνολογίας και διευθυνόντων στελεχών επιχειρήσεων πριν και μετά τις προεδρικές εκλογές του 2020.
Σύμφωνα με το άρθρο, η προσπάθεια αποτελούνταν από «μια καλά χρηματοδοτούμενη κλίκα ισχυρών ανθρώπων, που βρίσκονταν σε διάφορες βιομηχανίες και ιδεολογίες και εργάζονταν πίσω από τα παρασκήνια για να επηρεάσουν την ικανότητα αντίληψης, να αλλάξουν κανόνες και νόμους, να κατευθύνουν την κάλυψη των μέσων και να ελέγξουν την ροή πληροφοριών».
Στην μετεκλογική περίοδο, ο συγγραφέας αναφέρεται σε αυτήν την ανομοιογενή ομάδα ανθρώπων ως μια «συνωμοσία που ξεδιπλώνεται πίσω από τα παρασκήνια, που περιόρισε τις διαμαρτυρίες αλλά και συντόνισε την αντίσταση από τους διευθύνοντες συμβούλους», με αποτέλεσμα μια «άτυπη συμμαχία μεταξύ αριστερών ακτιβιστών και μεγάλων επιχειρήσεων».
Παρόλο που οι λέξεις «κλίκα» και «συνωμοσία» χρησιμοποιούνται για να περιγράψουν τις γενικευμένες δραστηριότητες αυτών των ομάδων, η γενική ονομασία της είναι Κρυφή Εκστρατεία. Η δημιουργός του άρθρου προσπαθεί να σημειώσει με κόπο πως αυτές οι προσπάθειες δεν αποσκοπούσαν στην «νοθεία των εκλογών αλλά στην ενίσχυσή τους».
Πράγματι, σε όλο το άρθρο, υπάρχει ο επαναλαμβανόμενος ισχυρισμός ότι αυτές οι προσπάθειες έγιναν όχι με σκοπό την ανατροπή των εκλογών, αλλά ως μέρος ενός ηρωικού λαϊκού κινήματος με σκοπό την διάσωση της δημοκρατίας και την διαφύλαξη της ακεραιότητας αυτών και των μελλοντικών εκλογών.
«Το σενάριο που οι συμμετέχοντες της κρυφής εκστρατείας ήταν απελπισμένοι να σταματήσουν, δεν ήταν μια νίκη του Τραμπ. Αλλά το ενδεχόμενο ύπαρξης τόσο καταστροφικών εκλογών, όπου κανένα αποτέλεσμα δεν θα μπορούσε να διακριθεί, μια αποτυχία της κεντρικής πράξης της δημοκρατικής αυτοδιοίκησης, που ήταν χαρακτηριστικό της Αμερικής από την ίδρυσή της», αναφέρει το άρθρο.
Παρόλο που το άρθρο αντιμετωπίζει τις ενέργειες αυτής της «Κρυφής Εκστρατείας» ως απαραίτητα βήματα για την διάσωση της δημοκρατίας, ένας πιο αντικειμενικός αναγνώστης των γεγονότων μπορεί να υποθέσει ότι στην πραγματικότητα η δημοκρατία έχει ποδοπατηθεί.
Σύμφωνα με τους συμμετέχοντες του εγχειρήματος, η αντιληπτή απειλή για την δημοκρατία ήταν τόσο σημαντική όπου θα απαιτούσε «μια προσπάθεια πρωτοφανούς κλίμακας» και ένα μέτρο συνεργασίας που δεν είχε ποτέ ιδωθεί κατά την διάρκεια μιας εκλογικής διαδικασίας. Μια συνεργασία που θα περιλαμβάνει μια εκπληκτικά ευρεία συμμαχία συμφερόντων εμπεριέχοντας το «Κογκρέσο, την Silicon Valley και τα κοινοβούλια [των πολιτειών] του έθνους».
Όπως σημειώνει το άρθρο, οι προσπάθειες αυτής της κλίκας «άγγιξαν κάθε πτυχή των εκλογών», συμπεριλαμβανομένων των εκλογικών νόμων. Αυτές οι ομάδες συμμετείχαν σε ένα ενοποιημένο νομικό μέτωπο για να «αλλάξουν συστήματα ψήφου και νόμους» σε πολιτειακό επίπεδο, συχνά παρακάμπτοντας πολιτειακά νομοθετικά σώματα και μεταβιβάζοντας την εξουσία στους κυβερνήτες των πολιτειών. Οι προσπάθειες Συντηρητικών για την καταπολέμηση αυτής της διαδικασίας χαρακτηρίστηκαν ευφημιστικά ως «αγωγές καταστολής ψηφοφόρων».
Η ορολογία και η διαμόρφωση των θεμάτων μας φέρνουν σε ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του άρθρου. Είναι γραμμένο σαν απλά να μην υπάρχουν 75 εκατομμύρια ψηφοφόροι του Τραμπ – σαν ένα ολόκληρο έθνος κάπως να ενώθηκε εναντίον μιας αυτοεπιβαλλόμενης δεύτερης θητείας του Τραμπ. Δεν υπάρχει καμία αναγνώριση ότι ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ έλαβε υποστήριξης ενός μεγάλου τμήματος του πληθυσμού.
Όταν χρησιμοποιείται ο όρος «ψηφοφόροι», αναφέρεται πάντα σε εκείνους που καταψήφισαν τον Τραμπ και ψήφισαν υπέρ του Μπάιντεν.
Εκτός από μερικές σύντομες παραγράφους, ο αναγνώστης θα μπορούσε να συγχωρεθεί αν πίστεψε ότι οι εκλογές δεν τέθηκαν ποτέ υπό αμφισβήτηση.
Ενώ το άρθρο εστιάζει έντονα στην εκστρατεία του Τραμπ, υπάρχει μια σχεδόν απροσδόκητη έλλειψη συζήτησης σχετικά με την εκστρατεία Μπάιντεν. Όπως αναφέρει το άρθρο, η Κρυφή Εκστρατεία «διέφερε από την εκστρατεία Μπάιντεν και διέσχισε ιδεολογικές γραμμές». Πράγματι, ο Μπάιντεν αναφέρεται στο άρθρο μόνο λίγες φορές και ποτέ σε άμεσο συσχετισμό με οτιδήποτε έκανε αυτός ή η εκστρατεία του για να προετοιμαστεί για τις εκλογές.
Διαμόρφωση μέσων ενημέρωσης, διαδικτυακών προσπαθειών και τεχνολογικών εταιρειών
Σε συνδυασμό με την εστίαση στον Τραμπ, υπάρχει ένα άλλο σχεδόν ενοποιητικό θέμα που μπορεί να εντοπιστεί σε όλη την έκταση του άρθρου. Οποιαδήποτε δραστηριότητα, θέση ή απάντηση από τους Συντηρητικούς, ή την διοίκηση του Τραμπ, αυτόματα χαρακτηρίζεται και εν συνεχεία συκοφαντείται ως εγγενώς άθλια, ακόμη και κακοποιός. Εν τω μεταξύ, μια αίσθηση ψευδούς ευγένειας επισυνάπτεται σε κάθε ενέργεια που έλαβε η αριστερά.
Οι προεκλογικές προειδοποιήσεις από την εκστρατεία του Τραμπ «και τους ακολούθους του» σχετικά με τους κινδύνους μιας άνευ προηγουμένου αλλαγής ψηφοδελτίων, σύμφωνα με το άρθρο, σχεδιάστηκαν για να «χαλάσουν τις εκλογές». Η συντηρητική νομική ώθηση ενάντια στις αντισυνταγματικές αλλαγές στον πολιτειακό εκλογικό νόμο χαρακτηρίστηκε «πλαστή». Παρά το γεγονός ότι είναι οι νομικοί υποκινητές, το άρθρο δήλωσε ότι οι «Δημοκρατικοί δικηγόροι έδωσαν μια ιστορική μάχη στην παλίρροια των προεκλογικών νομικών μαχών».
Εν τω μεταξύ, οι πληροφορίες από την δεξιά θεωρήθηκαν επανειλημμένα «ψέματα του Τραμπ», «θεωρίες συνωμοσίας» ή «κακές οντότητες που διαδίδουν ψευδείς πληροφορίες». Σύμφωνα με το άρθρο, αυτές οι προσπάθειες μαζί με «την συμμετοχή ξένων μεσολαβητών, έκαναν την παραπληροφόρηση ευρύτερη, απειλώντας περισσότερο την εκλογή του 2020».
Αντιθέτως, όταν αριστερές οργανώσεις, όπως το Voting Rights Lab και το IntoAction δημιούργησαν «συνθήματα και γραφικά για συγκεκριμένες πολιτείες» με σκοπό να ισχυριστούν ότι η ψηφοφορία μέσω ταχυδρομείου ήταν ασφαλής και δεν μπορεί να νοθευτεί, οι ενέργειές τους παρουσιάστηκαν ως «καταπολέμηση ψευδών πληροφοριών» και δεν ήταν καν μια μικρή προσπάθεια. Όπως σημειώνει το άρθρο, αυτά τα συνθήματα και τα γραφικά «διαδόθηκαν ευρέως μέσω email, μηνυμάτων, Twitter, Facebook, Instagram και TikTok» και προβλήθηκαν «περισσότερο από 1 δισεκατομμύριο φορές».
Ένας άλλος στόχος αυτής της εκστρατείας ήταν να πείσει το ευρύ κοινό ότι τα αποτελέσματα των εκλογών θα καθυστερούσαν ίσως για αρκετές ημέρες. Αυτές οι προσπάθειες είχαν σχεδιαστεί για να προδιαθέσουν το κοινό των ψηφοφόρων να μην περιμένει, αλλά ούτε και να αποδεχθεί ένα αποτέλεσμα την εκλογική βραδιά. Όπως σημειώνει το άρθρο, οι «δημοσκοπήσεις του οργανισμού διαπίστωσαν ότι το μήνυμα είχε περάσει: το ποσοστό του κοινού που δεν περίμενε να βγει ο νικητής το βράδυ των εκλογών σταδιακά αυξήθηκε, φτάνοντας στα τέλη Οκτωβρίου να είναι πάνω από 70 τοις εκατό. Η πλειοψηφία πίστευε επίσης ότι η παρατεταμένη καταμέτρηση δεν ήταν ένδειξη προβλημάτων».
Οι αντιλήψεις και οι πληροφορίες είναι ζωτικής σημασίας στις εκλογές και ως αναγνώριση αυτού τα τσιράκια των Δημοκρατικών «πίεσαν επιτυχώς τις εταιρείες μέσων μαζικής ενημέρωσης» πριν από τις εκλογές. Αυτές οι προσπάθειες ήταν σε μεγάλο βαθμό επιτυχημένες καθώς ένας μεγάλος αριθμός συντηρητικών λογαριασμών διαγράφτηκαν και σημαντικές ιστορίες που θα μπορούσαν να πλήξουν την εκστρατεία Μπάιντεν καταργήθηκαν. Την ίδια ώρα, τα μέσα ενημέρωσης επιτίθονταν ασταμάτητα στην εκστρατεία Τραμπ.
Ενώ αναγνωρίζει την συμμετοχή των τεχνολογικών εταιρειών στην προσπάθεια, το άρθρο παρουσιάζει την επακόλουθη καταστολή των πληροφοριών και την διαγραφή των συντηρητικών υπό ένα θετικό φως. Όταν ιστορίες όπως αυτές που αφορούσαν τις επιχειρηματικές δραστηριότητες του Χάντερ Μπάιντεν στην Κίνα έπαψαν να ακούγονται, ή απλώς δεν καλύπτονταν από τα δημοφιλή μέσα ενημέρωσης, αυτές οι τακτικές χαρακτηρίστηκαν ως μια «πιο σκληρή γραμμή ενάντια στην παραπληροφόρηση» σε μια συνεχή προσπάθεια «καταπολέμησης δημοφιλών δυσφημίσεων».
Υπάρχει ένα δευτερεύον ερώτημα που τίθεται από την συμμετοχή των τεχνολογικών εταιρειών στην διαδικτυακή καταστολή. Εάν λογαριασμοί διαγράφτηκαν από μέρη όπως το YouTube και το Twitter αποκλειστικά για πολιτικούς λόγους, δεν αυξάνει αυτό ουσιαστικά το φάσμα παραβίασης της εμπιστοσύνης κατά των μετόχων των εταιρειών;
Επιστολικά ψηφοδέλτια και χρηματοδότηση της Κρυφής Εκστρατείας
Αυτές οι ομάδες συμμετείχαν επίσης σε μεγάλης κλίμακας «εθνικές εκστρατείες ευαισθητοποίησης του κοινού», που σχεδιάστηκαν για να πείσουν τους Αμερικανούς ότι «η καταμέτρηση των ψήφων θα διαρκέσει από ημέρες μέχρι και εβδομάδες», καθώς ένας άνευ προηγουμένου αριθμός επιστολικών ψήφων εισερχόταν συστηματικά στο αμερικανικό εκλογικό σύστημα.
Έχοντας 100 εκατομμύρια ψηφοδέλτια να αποστέλλονται σε μια προσπάθεια να προτρέψουν «εκατομμύρια ανθρώπους να ψηφίσουν μέσω ταχυδρομείου για πρώτη φορά», η συμμαχία προσέλαβε «στρατιές εργαζομένων» για να αντιμετωπίσουν την μαζική εισροή επιστολικών ψήφων. Μεγάλα χρηματικά ποσά θα απαιτούνταν για την διαχείριση της διαδικασίας και για την προετοιμασία αυτού. Η ομάδα «συνέβαλε στην εξασφάλιση εκατοντάδων εκατομμυρίων από δημόσια και ιδιωτική χρηματοδότηση».
Αυτά τα χρήματα προέρχονταν από δύο πηγές. Η πρώτη πηγή, ως έκπληξη, προήλθε από τον πρώτο γύρο των πακέτων ανακούφισης για την COVID τον Μάρτιο του 2020. Όπως σημειώνει το άρθρο, τον Μάρτιο 2020 ακτιβιστές άσκησαν πιέσεις στο Κογκρέσο «επιδιώκοντας 2 δισεκατομμύρια δολάρια για χρηματοδότηση των εκλογών». Η προσπάθεια αυτή καθοδηγήθηκε από το «Ηγετικό Συνέδριο Πολιτικών και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων».
Αν και η ομάδα δεν έφτασε καν κοντά στον υψηλό στόχο των 2 δισεκατομμυρίων δολαρίων, ήταν ακόμα εξαιρετικά επιτυχημένοι. Όταν η νομοθεσία CARES (Coronavirus Aid, Relief, and Economic Security) ψηφίστηκε τον Μάρτιο, περιείχε «επιχορηγήσεις ύψους 400 εκατομμυρίων δολαρίων σε κρατικούς διαχειριστές των εκλογών».
Από εκείνο το σημείο και έπειτα, η άτυπη αυτή ομάδα στράφηκε σε ιδιωτική χρηματοδότηση για απόκτηση επιπλέον χρημάτων. Οι εταιρείες τεχνολογίας της Silicon Valley ήταν το επίκεντρο. Σύμφωνα με το άρθρο του Time, μια «ποικιλία ιδρυμάτων συνέβαλαν δεκάδες εκατομμύρια στη χρηματοδότηση των εκλογικών διαχειριστών. To “Ίδρυμα Τσαν Ζάκερμπεργκ” συνεισέφερε 300 εκατομμύρια δολάρια».
Αυτές οι συνεισφορές εκφράστηκαν ως προσπάθεια να καλυφθούν τα «κενά χρηματοδότησης» που άφησε η ομοσπονδιακή κυβέρνηση, ενώ παραλείφθηκε το γεγονός ότι ήταν οι Δημοκρατικοί αυτοί που προωθούσαν την ψηφοφορία μέσω ταχυδρομείου.
Πράγματι, ομάδες έρευνας δημιουργήθηκαν από το Κέντρο Συμμετοχής Ψηφοφόρων (Voter Participation Center, VPC), με σκοπό να «ανακαλύψουν τι θα ήταν αυτό που θα έκανε τους ανθρώπους να ψηφίσουν μέσω ταχυδρομείου». Αρκετούς μήνες μετά, το VPC θα έστελνε αιτήσεις ψηφοδελτίων σε «15 εκατομμύρια άτομα σε κρίσιμες πολιτείες». Η ομάδα συνέχισε με εκστρατείες ταχυδρομείου και ψηφιακές διαφημίσεις, προτρέποντας αυτούς τους επιλεγμένους ψηφοφόρους να «μην περιμένουν μέχρι την ημέρα των εκλογών».
Αυτές οι προσπάθειες ήταν ιστορικά επιτυχημένες και μεταμορφωτικές. Όπως σημειώνει το άρθρο: «Στο τέλος σχεδόν το ήμισυ του εκλογικού σώματος ψήφισε μέσω ταχυδρομείου το 2020, ουσιαστικά είναι μια επανάσταση στο πώς ψηφίζουν οι άνθρωποι. Περίπου το ένα τέταρτο ψήφισε νωρίτερα αυτοπροσώπως. Μόνο το ένα τέταρτο των ψηφοφόρων ψήφισαν με τον παραδοσιακό τρόπο: αυτοπροσώπως την ημέρα των εκλογών».
Ο έλεγχος του όχλου από την Αριστερά
Υπάρχουν αρκετές ουσιαστικές παραδοχές στο άρθρο, που ούτε λίγο ούτε πολύ αναφέρουν πως στην πραγματικότητα ήταν η αριστερά που ήλεγχε τις δραστηριότητες ομάδων, όπως η Antifa, το Black Lives Matter και άλλων, που προκάλεσαν επεισόδια καθόλη την διάρκεια των εκλογών. Όπως σημειώνει το άρθρο: «Πολλοί από αυτούς τους οργανωτές ήταν μέρος του δικτύου του [Μάικ] Πόντχορζορ», ο άντρας που σύμφωνα με το άρθρο του Time αναγνωρίζεται ως «Ο Αρχιτέκτονας» ολόκληρης της εκλογικής προσπάθειας.
Το άρθρο σημειώνει ότι περισσότερες από 150 αριστερίζουσες ομάδες εντάχθηκαν στην συμμαχία «Προστατέψτε τα Αποτελέσματα» και δήλωσαν ότι «ο πλέον ανενεργός ιστότοπος της ομάδας διατηρούσε έναν χάρτη με 400 προγραμματισμένες μετεκλογικές διαδηλώσεις, οι οποίες θα ενεργοποιούνταν μέσω μηνύματος κειμένου στις 4 Νοεμβρίου. Για να σταματήσει το πραξικόπημα που φοβούνταν, η αριστερά ήταν έτοιμη να πλημμυρίσει τους δρόμους».
Υπάρχει και μια άλλη σιωπηλή παραδοχή στο άρθρο. Το έναυσμα των προγραμματισμένων από πριν ταραχών ήταν μια ήττα του Μπάιντεν και όχι οι «κλεμμένες εκλογές». Ή λέγοντάς το με άλλον τρόπο, η αριστερά θα ήταν αυτή που θα καθόριζε τι θα είχε νοθεύσει μια κλεμμένη εκλογή μόνο από το αποτέλεσμά της.
Αυτό το ζήτημα επισημάνθηκε περαιτέρω σε μια ανασκόπηση των περιστατικών που συνέβησαν το βράδυ των εκλογών, αφότου το Fox News ανακοίνωσε πως η Αριζόνα πέρασε στον Τζο Μπάιντεν. Η Άντζελα Πίπολς, διευθύντρια του Αμυντικού Συνασπισμού για την Δημοκρατία, δήλωσε στο Time ότι: «θέλαμε να είμαστε προσεκτικοί για το πότε θα ήταν η κατάλληλη στιγμή να πούμε στις μάζες των ανθρώπων να βγουν στους δρόμους».
Αλλά αφότου το Fox έδωσε την Αριζόνα στον Μπάιντεν, ελήφθη η απόφαση για «αποχώρηση». Όπως σημείωσε ο Πόντχορζορ: «Προετοιμάζονταν για αρκετό καιρό ώστε την Τετάρτη να βγουν και να επιτεθούν στους δρόμους. Αλλά δεν το έκαναν… δεν υπήρχε ούτε ένα περιστατικό Antifa εναντίον Proud Boys».
Με άλλα λόγια ο Πόντχορζορ και η παρέα του έλεγξαν αποτελεσματικά τις ενέργειες των Antifa και Black Lives Matter – αν όχι εντελώς, τότε τουλάχιστον κατά την διάρκεια αυτών των κρίσιμων στιγμών και ημερών.
Η βαρύτητα της ανακοίνωσης του Fox για την Αριζόνα
Η περιγραφή της βραδιάς των εκλογών, αν και σύντομη, δημιουργεί περαιτέρω ερωτήματα. Παρά τον γενικό τόνο του άρθρου, φαίνεται πως οι Δημοκρατικοί πίστευαν ότι έως και τις τελευταίες ώρες της 3ης Νοεμβρίου 2020 είχαν χάσει τις εκλογές:
«Το βράδυ των εκλογών ξεκίνησε με πολλούς απελπισμένους Δημοκρατικούς. Ο Τραμπ προηγούνταν στις προεκλογικές δημοσκοπήσεις, κερδίζοντας εύκολα την Φλόριντα, Οχάιο και Τέξας και κρατώντας το Μίσιγκαν, το Ουισκόνσιν και την Πενσυλβάνια πολύ κοντά του».
Σύμφωνα με το άρθρο, η «αριστερίζουσα συμμαχία συγκεντρώθηκε στις 11 μ.μ. για μια κλήση στο Ζουμ. Εκατοντάδες συμμετείχαν, πολλοί συγκλονισμένοι. «Την ώρα που ο Ποντχόρζορ μιλούσε, το Fox News «ξάφνιασε τους πάντες τοποθετώντας την Αριζόνα στον Μπάιντεν».
Η εκτίμηση του Fox News άλλαξε τα πάντα. Όπως το έθεσε το άρθρο, «η εκστρατεία ευαισθητοποίησης του κοινού είχε λειτουργήσει: τα τηλεοπτικά προγράμματα έκαναν στροφή 180 μοιρών για να κατευθύνουν την προσοχή και να παρουσιάσουν με ακρίβεια τον αριθμό των ψήφων. Το ερώτημα που δημιουργήθηκε μετά από αυτό ήταν τι θα έπρεπε να κάνουμε στην συνέχεια».
Υπάρχει επίσης ένα άλλο σχετικό σημείωμα. Ο Ποντχόρζορ δημοσίευε τα δεδομένα του σχετικά με το «Blue Shift» – όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει την καθυστερημένη απότομη αύξηση Δημοκρατικών ψήφων μέσω ταχυδρομείου – με «οργανισμούς μέσων μαζικής ενημέρωσης που θα εκτιμούσαν νικητή των εκλογών».
Ένας αναλυτής, που περιγράφεται ως «πολιτικό μέρος ενός μεγάλου δικτύου ενημέρωσης, που πριν από την ημέρα των εκλογών διατηρούσε επικοινωνία με τον Ποντχόρζορ», ανέφερε στο Time ότι το να έχει πρόσβαση στα δεδομένα του Ποντχόρζορ και να είναι σε θέση να «καταγράψει πόσο μεγάλο θα ήταν το κύμα αποχής και η διαφορά μεταξύ των πολιτειών ήταν ζωτικής σημασίας».
Σύμφωνα με πληροφορίες ήταν ο Άρνον Μίσκιν, ένας εξωτερικός συνεργάτης και Δημοκρατικός στο Fox, που έκανε την τελική εκτίμηση για την Αριζόνα στις 11:20 μ.μ. ώρα Νέας Υόρκης. Σύμφωνα με μια αναφορά: «Καμία ανακοίνωση δεν είχε γίνει έως ότου o παρουσιαστής Μπιλ Χέμερ, εξετάζοντας την τελευταία κατάσταση του εκλογικού χάρτη που έδειχνε νικητή τον Τραμπ, κοίταξε στα νοτιοδυτικά, όπου το γραφείο αποφάσεων είχε αφήσει το κίτρινο σημάδι επιλογής του στην Αριζόνα, δίνοντας την πολιτεία στον Μπάιντεν».
Αφού τοποθετήθηκε για την Αριζόνα, ο Μίσκιν δήλωσε ότι ο Τραμπ ήταν πιθανό να πάρει μόνο το 44% των εκκρεμών ψήφων που υπήρχαν εκεί. Ο Μίσκιν έκανε λάθος. Ο Τραμπ έλαβε ένα σημαντικά υψηλότερο ποσοστό των εναπομεινάντων ψήφων, και παρόλο που η τοποθέτηση για την Αριζόνα τελικά ίσχυσε, ήταν πολύ πιο μικρής διαφοράς από ό,τι είχε προβλέψει. Πράγματι, επί του παρόντος διενεργείται ένας παράλληλος έλεγχος στην κομητεία Μαρικόπα, την πιο πυκνοκατοικημένη κομητεία της Αριζόνα.
Μετεκλογική επίδραση
Ενώ οι ψηφοφόροι της δεξιάς διαμαρτύρονταν σε φαινομενικά μη οργανωμένες ομάδες, η αριστερά φαινόταν να είναι πολύ πιο προετοιμασμένη. Περίπου στις 10 μ.μ. τοπική ώρα το βράδυ των εκλογών, ένα λεωφορείο που μετέφερε Ρεπουμπλικανούς παρατηρητές εκλογών έφτασε στο TCF Center του Ντιτρόιτ. Το άρθρο παρέχει μια πολύ μεροληπτική περιγραφή, δηλώνοντας ότι οι Ρεπουμπλικανοί παρατηρητές «συσσωρεύονταν στα τραπέζια καταμέτρησης ψήφων, αρνούμενοι να φορέσουν μάσκες, παρενοχλώντας κατά κύριο λόγο μαύρους εργαζόμενους».
Όταν οι Ρεπουμπλικανοί παρατηρητές έφτασαν, ο Αρτ Ρέγιες III, επικεφαλής του ‘We the People Michigan’ «έστειλε μήνυμα στο δίκτυό του».
«Μέσα σε 45 λεπτά, δεκάδες ενισχύσεις είχαν φτάσει. Καθώς μπήκαν στην αρένα για να παρέχουν ένα αντίβαρο στους Ρεπουμπλικανούς παρατηρητές, ο Ρέγιες σημείωσε τους αριθμούς κινητού τηλεφώνου τους και τους πρόσθεσε σε μια τεράστια αλυσίδα γραπτών μηνυμάτων».
Οι εκλογικές επιτροπές ήταν ένα άλλο «σημείο πίεσης». Οι ακτιβιστές συνέστησαν την «προσοχή στις
φυλετικές επιπτώσεις από την αποξένωση των μαύρων κατοίκων του Ντιτρόιτ. Πλημμύρισαν τη συνάντηση πιστοποίησης του συμβουλίου της κομητείας Γουέιν στις 17 Νοεμβρίου με μηνύματα υποστήριξης». Οι ψήφοι του Ντιτρόιτ πιστοποιήθηκαν από μέλη του Ρεπουμπλικανικού διοικητικού συμβουλίου.
Τέλος, η πίεση στους πολιτειακούς νομοθέτες ήταν έντονη. Στις 20 Νοεμβρίου, ο Τραμπ κάλεσε τους Ρεπουμπλικανούς επικεφαλής της βουλήςν του Μίσιγκαν στο Λευκό Οίκο. Σύμφωνα με το άρθρο, μια «τεράστια πίεση» ξεκίνησε από την αριστερά και «οι τοπικές επαφές του Protect Democracy ερεύνησαν τα προσωπικά και πολιτικά κίνητρα των βουλευτών».
Οι ακτιβιστές του Ρέγιες συγκεντρώθηκαν στους σταθμούς αναχώρησης και άφιξης των Ρεπουμπλικανών βουλευτών, για το ταξίδι τους στην Ουάσιγκτον.
Το τελευταίο βήμα για την πιστοποίηση της ψηφοφορίας του Μίσιγκαν ήταν η ψηφοφορία από το πολιτειακό συμβούλιο, το οποίο αποτελούνταν από δύο Ρεπουμπλικανούς και δύο Δημοκρατικούς. «Οι ακτιβιστές του Ρέγιες πλημμύρισαν την ζωντανή μετάδοση και γέμισαν το Twitter με το hashtag, #alleyesonmi. Το συμβούλιο που μέχρι τότε είχε μονοψήφιο κοινό έφτασε ξαφνικά σε ένα κοινό χιλιάδων».
Η ψηφοφορία πιστοποιήθηκε 3-0, με έναν Ρεπουμπλικανό να δηλώνει αποχή.
Η Κρυφή Εκστρατεία θέλει να γνωρίζεις
Η ωμή περιγραφή των γεγονότων στο άρθρο του Time οδηγεί σε ένα κάπως ανησυχητικό συμπέρασμα. Οι ηγέτες της Κρυφής Εκστρατείας ήθελαν να γνωρίζουμε τι έκαναν. Το αν κάτι τέτοιο προκαλείται από ύβρη ή από κατοχή μεγάλης εξουσίας δεν είναι απολύτως σαφές, αλλά υπάρχουν ορισμένα σημαντικά άτομα που ήταν πρόθυμα να συνεισφέρουν σε αυτό το άρθρο και να αναφερθεί ανοιχτά το όνομά τους.
Εκτός του Πόντχορζορ, ο Νόρμαν Έισεν αναφέρεται σε διάφορα σημεία του άρθρου. Εκτός από την πρόσληψη μελών για το πρόγραμμα προστασίας των ψήφων, ο Έισεν είναι ένας από τους αρχιτέκτονες και συγγραφείς δύο Brookings Reports που γράφτηκαν κατά την διάρκεια της έρευνας του Μιούλερ.
Στις 10 Οκτωβρίου 2017 το Brookings συνέταξε μια έκθεση 108 σελίδων με την ονομασία «Προεδρική παρεμπόδιση της δικαιοσύνης: Η υπόθεση του Ντόναλτ Τζ. Τραμπ», δημιουργοί της οποίας ήταν οι Μπάρρι Μπερκ, Νόε Μπουκμπάιντερ και Έισεν. Ακολούθησε μια δεύτερη έκδοση 177 σελίδων στις 22 Αυγούστου 2018, η οποία συνοδεύτηκε επίσης από ένα μακροσκελές παράρτημα.
Ο Έισεν, ανώτερος συνεργάτης του Brookings, διετέλεσε ειδικός σύμβουλος του Λευκού Οίκου για την ηθική και την κυβερνητική μεταρρύθμιση υπό τον πρώην πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα και είναι ο ιδρυτής του CREW (Citizens for Responsibility and Ethics) στην Ουάσιγκτον. Ο Έισεν, σύμφωνα με την σελίδα προφίλ του στο Brookings, συμβούλευε τον Ομπάμα «σχετικά με την άσκηση πολιτικής πίεσης από λόμπι, τον νόμο χρηματοδότησης πολιτικών εκστρατειών και για ανοιχτά κυβερνητικά θέματα», με βάση το βιογραφικό του στο CREW. Διετέλεσε επίσης πρέσβης στην Τσεχική Δημοκρατία από το 2011 έως το 2014.
Αργότερα ο Έισεν και ο Μπερκ διορίστηκαν από τον πρόεδρο της επιτροπής δικαστικών της Βουλής Τζέρι Νάντλερ (Δ-N.Y.) σε διαβούλευση ως ειδικοί σύμβουλοι εποπτείας στο προσωπικό πλειοψηφίας των Δημοκρατικών.
Όπως σημείωσε ο Νάντλερ σε μια ανακοίνωση, οι δύο άνδρες έδωσαν ιδιαίτερη έμφαση στην επανεξέταση της έρευνας του Μιούλερ και συμβούλευαν την επιτροπή. Φαίνεται επίσης ότι ο Νάντλερ σκόπευε να αμφισβητήσει τους δύο δικηγόρους, τον γενικό εισαγγελέα Γουίλιαμ Μπαρ, ο οποίος τελικά αρνήθηκε να παρευρεθεί στην ακρόαση – που οδήγησε σε μια ψηφοφορία των Δημοκρατικών προς κατηγορία του Μπαρ.
H άτυχη συγκέντρωση στις 6 Ιανουαρίου
Στις 6 Ιανουαρίου, χιλιάδες υποστηρικτές του Τραμπ έφτασαν στην Ουάσιγκτον για μια όπως φάνηκε ατυχή συγκέντρωση, που θα κατέληγε σε μια επίθεση του κτιρίου του Καπιτωλίου. Το αποτέλεσμα αυτής της εκδήλωσης θα ήταν άσχημο και η πλήρης εικόνα δεν έχει ακόμη καθοριστεί.
Η νέα κυβέρνηση, μαζί με πολλούς στο Κογκρέσο, φαίνεται ότι καθιστούν τις εγχώριες τρομοκρατικές απειλές ως ύψιστη προτεραιότητα. Ο νέος επικεφαλής εσωτερικής ασφάλειας των ΗΠΑ Αλεχάντρο Μαγιόρκας, δήλωσε δημόσια ότι «μία από τις μεγαλύτερες απειλές που αντιμετωπίζουμε σήμερα στην πατρίδα μας… είναι η απειλή της εσωτερικής τρομοκρατίας».
Παρά τις προσδοκίες πολλών, δεν φαίνεται να υπάρχει υλική παρουσία αντιδιαδηλωτών από την αριστερά στη συγκέντρωση της 6ης Ιανουαρίου.
Η συντάκτρια του άρθρου του Time φαίνεται πως ήταν σε συνεχή επαφή με μέλη της «Κρυφής Εκστρατείας», συμπεριλαμβανομένου του Πορτχόρζερ, του «Αρχιτέκτονα» της ομάδας. Το πρωί της 6ης Ιανουαρίου ο Πορτχόρζερ της έστειλε μήνυμα σημειώνοντας ότι ο ακτιβιστής που απέμεινε «αποθάρρυνε έντονα μια δραστηριότητα εναντίωσης».
Το μήνυμά του ολοκληρώθηκε με ένα «εικονίδιο με σταυρωτά δάχτυλα» [που σημαίνει ευχήσου τύχη].
Ο Τζεφ Κάρλσον είναι τακτικός συνεργάτης της Epoch Times. Είναι CFA® Charterholder και εργάστηκε για 20 χρόνια ως αναλυτής και διαχειριστής χαρτοφυλακίου στην αγορά ομολόγων υψηλής απόδοσης. Διαχειρίζεται επίσης την ιστοσελίδα TheMarketsWork.com και μπορείτε να τον ακολουθήσετε στο Twitter, στο @themarketswork.
Ακολουθήστε μας στο Telegram @epochtimesgreece
Ακολουθήστε μας στο Facebook @epochtimesgreece
Ακολουθήστε μας στο SafeChat @epochtimesgreece
