Παρασκευή, 29 Μαρ, 2024

Το Πνευματικό στην Τέχνη: Μηνιαίες web radio εκπομπές για τις Εικαστικές Τέχνες στην πνευματική τους διάσταση

Αυτή την Κυριακή 18 Απριλίου στις 19:30, η μηνιαία ραδιοφωνική εκπομπή “Το Πνευματικό στην Τέχνη” θα έχει θέμα “Η Τέχνη στην Αρχαία Ελλάδα”, ένα ταξίδι 3.500 ετών που προσεγγίζει την Αρχαιοελληνική Τέχνη από την Κυκλαδική έως την Ελληνιστική Περίοδο.

Οι εκφωνήτριες θα εστιάσουν στην ακτινοβολία της κάθε εποχής και πως συνέβαλε στη διαμόρφωση του χαρακτήρα και της αισθητικής του σύγχρονου κόσμου.

Επιμέλεια – Παρουσίαση: Ματίνα Φουρτούνη & Μαίρη Παπαθεοδώρου

Συνδεθείτε στο link:
http://www.fossedrasi.gr/wake-up-radio

 

Η χρήση μάσκας αντιπροσωπεύει τον φόβο και την τυφλή υπακοή, όχι την επιστήμη

Σχολιασμός

Του Dennis Prager

Όταν βλέπω ανθρώπους να περπατούν μόνοι τους έξω στον δρόμο, φορώντας μάσκα, τα κύρια συναισθήματά μου είναι απογοήτευση και θλίψη.

Είμαι απογοητευμένος γιατί περίμενα περισσότερα από τους συμπατριώτες μου. Ποτέ δεν πίστευα ότι οι περισσότεροι Αμερικανοί θα διέπονται από παράλογους φόβους και τυφλή υπακοή στην εξουσία. Έχω συνειδητοποιήσει ότι είχα μια κάπως πιο ρομαντική άποψη για εκείνους.

Αν πριν από ένα χρόνο μου λέγατε ότι σχεδόν κάθε Αμερικανός θα κάλυπτε το πρόσωπό του για πάνω από ένα χρόνο, επειδή τους το είπε ένας άνθρωπος, ένα πολιτικό κόμμα και τα μέσα ενημέρωσης, θα είχα απαντήσει ότι υποτιμάτε τη δύναμη χαρακτήρος των Αμερικανών πολιτών.

Και να που έχει περάσει ένας χρόνος και στην περιοχή που ζω στο Λος Άντζελες, είμαι συνήθως το μόνο άτομο στο δρόμο που δεν φοράει μάσκα. (Φοράω μάσκα στα καταστήματα και όταν μπαίνω στο κτίριο που εργάζομαι, από σεβασμό για όσους πιστεύουν ότι ένα άτομο που δεν φοράει μάσκα αποτελεί θανατηφόρα απειλή).

Καμιά φορά όταν συναντώ άτομα που δεν φορούν μάσκα, τους ευχαριστώ και τους παινεύω και ενθουσιάζονται με την αντίδρασή μου.

Δεν χρειάζεστε ιατρική ή επιστημονική εξειδίκευση για να κατανοήσετε την ανοησία της χρήσης μάσκας σε εξωτερικούς χώρους. Αρκεί η κοινή λογική.

Εάν πιστεύετε ότι προστατεύετε τον εαυτό σας (και τους άλλους) όταν φοράτε μάσκα, τότε γιατί λοιπόν σας νοιάζει τόσο αν εγώ δεν φοράω μάσκα; Δεν σας προστατεύει η μάσκα σας; Εάν αυτή είναι η περίπτωση, η μη χρήση μάσκας μπορεί πιθανόν να σας ενοχλεί, επειδή δυσανασχετείτε με την εκ μέρους μου προάσπιση της ελευθερίας, την προφανή έλλειψη σεβασμού μου για τις κυβερνητικές και ιατρικές αρχές και τον εικαζόμενο εγωισμό μου, αλλά δεν υπάρχει κάποιος επιστημονικά τεκμηριωμένος λόγος για τον οποίο αντιτίθεστε στο ότι δεν φοράω μάσκα.

Και αν οι μάσκες προστατεύουν εμάς και τους άλλους, τότε γιατί στερούν από τους ανθρώπους το δικαίωμα να επισκεφθούν ένα αγαπημένο τους πρόσωπο όταν αυτός ή αυτή πεθαίνει; Υπάρχουν κάποιες πιθανές απαντήσεις: Μία είναι η σιωπηλή παραδοχή ότι οι μάσκες είναι ουσιαστικά άχρηστες. Σας εμποδίζουν να επισκεφθείτε τον πατέρα σας που πεθαίνει επειδή το προσωπικό του νοσοκομείου πιστεύει ότι βάζετε σε κίνδυνο το αγαπημένο σας πρόσωπο και όσους βρίσκονται στο νοσοκομείο, παρόλο που φοράτε μάσκα. Αυτό σημαίνει πως οι εργαζόμενοι του νοσοκομείου δεν πιστεύουν ότι οι μάσκες είναι αποτελεσματικές.

Το πρόβλημα είναι ότι οι περισσότεροι Αμερικανοί που πήγαν πανεπιστήμιο έμαθαν να υπακούν τυφλά τους «ειδικούς», και αυτός είναι ένας από τους λόγους για τον οποίο η κοινή λογική και η κριτική σκέψη έχουν ελάχιστη σημασία.

Ωστόσο, η ειρωνεία είναι ότι «η επιστήμη» δεν δικαιολογεί τη φανατική επιβολή της μάσκας. Υπάρχουν πολλοί ειδικοί με αντίθετες και τεκμηριωμένες απόψεις.

Μερικά παραδείγματα:

Ο ίδιος ο γιατρός Άντονι Φάουτσι (Anthony Fauci) μίλησε για την περιττότητα της μάσκας στην εκπομπή “60 Minutes” (60 λεπτά) στις 8 Μαρτίου 2020: «Αυτή τη στιγμή, στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι άνθρωποι δεν πρέπει να κυκλοφορούν έξω φορώντας μάσκα. … Δεν υπάρχει λόγος να περπατάτε και να φοράτε μάσκα. Όταν βρισκόμαστε εν μέσω μιας πανδημίας, η χρήση μάσκας μπορεί να κάνει τους ανθρώπους να αισθάνονται λίγο καλύτερα και μπορεί ακόμη και να μπλοκάρει ένα σταγονίδιο, αλλά δεν παρέχει την τέλεια προστασία που πιστεύουν οι άνθρωποι. Και, συχνά, υπάρχουν ακούσιες συνέπειες: Οι άνθρωποι αγγίζουν την μάσκα τους και το πρόσωπό τους».

Ο γιατρός Ramin Oskoui, καρδιολόγος στην Ουάσινγκτον σε ακρόαση της Γερουσίας τον Δεκέμβριο του 2020, έδωσε ένορκη κατάθεση: «Οι μάσκες δεν προστατεύουν». (The New York Times, 8 Δεκεμβρίου 2020.)

Η Wall Street Journal ανέφερε στις 11 Νοεμβρίου 2020: «Ο προβλεπόμενος αριθμός ζωών που σώθηκαν και η επιβολή της χρήσης μάσκας βασίζονται σε ελαττωματικά στατιστικά στοιχεία.

Ο δρ. Πολ Αλεξάντερ (Paul E. Alexander), Καναδός επιδημιολόγος, έγραψε: «Οι χειρουργικές μάσκες και οι υφασμάτινες μάσκες, που χρησιμοποιούνται όπως είναι σήμερα, δεν έχουν καμία απολύτως επίδραση στον έλεγχο της μετάδοσης του ιού Covid-19, και τα σημερινά στοιχεία υποδηλώνουν ότι οι μάσκες προσώπου μπορεί να είναι πραγματικά επιβλαβείς.» (Αμερικανικό Ινστιτούτο Οικονομικής Έρευνας, 11 Φεβρουαρίου 2021.)

Ο Roger W. Koops, χημικός με διδακτορικό από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, έγραψε: «Η χειρουργική μάσκα είτε η μάσκα N95, δεν παρέχει κανένα όφελος στον γενικό πληθυσμό και είναι χρήσιμη μόνο σε ελεγχόμενες κλινικές μελέτες. Επιπλέον, έχει διαπιστωθεί ότι υπάρχει μεγαλύτερος κίνδυνος μετάδοσης (με τη χρήση μάσκας) στον γενικό πληθυσμό. … Σε εξωτερικούς χώρους, κανείς δεν πρέπει να φοράει μάσκα». (Αμερικανικό Ινστιτούτο Οικονομικής Έρευνας, 16 Οκτωβρίου 2020)

Τέλος, μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο New England Journal of Medicine στις 21 Μαΐου 2020, κατέληξε στο συμπέρασμα: «Γνωρίζουμε ότι η χρήση μάσκας εκτός των εγκαταστάσεων υγειονομικής περίθαλψης προσφέρει ελάχιστη προστασία από μόλυνση. Οι αρχές της δημόσιας υγείας ορίζουν ως σημαντική έκθεση στην Covid-19 την πρόσωπο με πρόσωπο επαφή εντός 2 μέτρων με έναν συμπτωματικό ασθενή στην Covid-19 που διατηρείται για τουλάχιστον λίγα λεπτά (και ορισμένοι λένε περισσότερα από 10 λεπτά ή ακόμα και 30 λεπτά). Η πιθανότητα να κολλήσει κάποιος την Covid-19 από μια αλληλεπίδραση σε δημόσιο χώρο είναι επομένως ελάχιστη. Σε πολλές περιπτώσεις, η επιθυμία για ευρεία κάλυψη είναι μια αντανακλαστική αντίδραση στο άγχος για την πανδημία».

Σε αντίθεση με την κακή πληροφόρηση των μέσων μαζικής ενημέρωσης, οι γιατροί που έγραψαν αυτήν την έκθεση δεν απέσυραν αργότερα κάτι από αυτά που έγραψαν.

Οι άνθρωποι λένε ότι «ακολουθούν την επιστήμη». Σπάνια το κάνουν. Απλώς ακολουθούν τους επιστήμονες που τα μέσα ενημέρωσης τους λένε να ακολουθήσουν.

 

Ο Dennis Prager είναι ένας Αμερικανός συντηρητικός ραδιοφωνικός εκφωνητής και συγγραφέας.

Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι οι απόψεις του συγγραφέα και δεν αντικατοπτρίζουν απαραίτητα τις απόψεις της Epoch Times.

 

Διαβάστε επίσης:

Μελέτη: Οι μάσκες έχουν μικρό αποτέλεσμα στην προστασία από τον κορωνοϊό

Η ποινή του ακτιβιστή Τζόσουα Γουόνγκ του Χονγκ Κονγκ παρατάθηκε σε 17,5 μήνες φυλάκιση

Από την Rita Li

Ένας φυλακισμένος ακτιβιστής του Χονγκ Κονγκ καταδικάστηκε σε τέσσερις ακόμη μήνες φυλάκισης στις 13 Απριλίου λόγω της συμμετοχής του σε μια μη εγκεκριμένη συγκέντρωση κατά του νόμου έκδοσης το 2019, ενώ επίσης παραβίασε την «Απαγόρευση κανονισμών κάλυψης προσώπου».

Η συνολική ποινή του Τζόσουα Γουόνγκ, ενός 24χρονου φιλοδημοκρατικού επικεφαλής, επεκτάθηκε σε 17 μήνες και δύο εβδομάδες.

Οι μάσκες, ένα ανεπίσημο σύμβολο του κινήματος κατά του νόμου έκδοσης του Ιουνίου 2019, χρησιμοποιήθηκαν για την προστασία της ταυτότητας των διαδηλωτών του Χονγκ Κονγκ έναντι πολιτικών αντιποίνων και οστρακισμού.

Αλλά τέσσερις μήνες αργότερα, ένας αμφιλεγόμενος νόμος «κατά της μάσκας» τέθηκε σε εφαρμογή από την επικεφαλής του Χονγκ Κονγκ Κάρρυ Λαμ, που θα είχε αποτέλεσμα οι διαδηλωτές να είναι ένοχοι για κάλυψη του προσώπου τους σε μια παράνομη συνάθροιση ή δημόσια συγκέντρωση άνω των 50 ατόμων.

Ήρθε αφότου η επικεφαλής της πόλης εκκίνησε το διάταγμα έκτακτης ανάγκης για πρώτη φορά σε περισσότερα από 50 χρόνια, που της δίνει την δύναμη να εφαρμόζει νόμους και κανονισμούς, προσπερνώντας το Νομοθετικό Συμβούλιο.

Δικαστές αργότερα ονόμασαν την απαγόρευση «ασύμβατη με τον Βασικό Νόμο».

Ο νόμος άρχισε να ισχύει τα μεσάνυχτα της 4ης Οκτωβρίου 2019, προκαλώντας μια δημόσια διαδήλωση στις 5 Οκτωβρίου.

Ο Γουόνγκ καταδικάστηκε επειδή συμμετείχε στην μη εγκεκριμένη συγκέντρωση και φορούσε μάσκα. Ο Γουόνγκ παραδέχθηκε και τις δύο κατηγορίες.

Ένας ακόμα συμμετέχων κοινωνικός ακτιβιστής, ο Κου Σε-γιού, 71 ετών, επίσης καταδικάστηκε την Τρίτη από το Δικαστήριο Ανατολικού Διοικητή του Χονγκ Κονγκ σε φυλάκιση πέντε μηνών.

Είναι η 11η φορά που ο Κου έχει καταδικαστεί στα πάνω από 30 χρόνια συμμετοχής του σε κοινωνικά και δημοκρατικά κινήματα, είπε στο δικαστήριο. Πιστεύει ότι δεν θα είναι η τελευταία φορά.

Ο Γουόνγκ κρατείται στην φυλακή Σεκ Πικ του Χονγκ Κονγκ από τις 2 Δεκεμβρίου, λόγω του ρόλου του στις αντικυβερνητικές διαδηλώσεις στις 21 Ιουνίου 2019, και της κατηγορίας «πρόκλησης άλλων να συμμετέχουν στην μη εγκεκριμένη συνάθροιση».

Στην διάρκεια της διαδήλωσης, ο Γουόνγκ προέτρεψε του διαδηλωτές να πουν συνθήματα καθώς χιλιάδες διαδηλωτές περικύκλωσαν την έδρα της αστυνομίας στην περιοχή Γουάν Τσάι ως εκδήλωση αντίθεσης στον νόμο έκδοσης που κάνει δυνατόν ο οποιοσδήποτε στο Χονγκ Κονγκ να αποσταλεί στην Κίνα για δίκη, χωρίς έγκριση από το βουλευτικό σώμα της πόλης.

Η ποινή του ήταν για 13 μήνες και δύο εβδομάδες.

H ακτιβίστρια του Χονγκ Κονγκ Άγκνες Τσόου, συνιδρύτρια του πολιτικού κόμματος Demosisto μαζί με τον Γουόνγκ, έχει επίσης καταδικαστεί σε 10 μήνες φυλάκιση στις 2 Δεκεμβρίου, και τοποθετήθηκε σε φυλακή υψίστης ασφαλείας και απομόνωσης. Σε αυτές τις φυλακές τοποθετούνται άτομα με ποινές άνω των 12 ετών, σύμφωνα με την ιστοσελίδα της κυβέρνησης του Χονγκ Κονγκ.

Η υπηρεσία Σωφρονιστικών Ιδρυμάτων της πόλης είπε ότι δεν θα σχολιάσει συγκεκριμένες περιπτώσεις, σε αίτημα σχολιασμού της εφημερίδας Apple Daily.

ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ: Το σχέδιο υποδομών $2,3 τρισεκατομμυρίων της διοίκησης Μπάιντεν

Το φιλόδοξο πρόγραμμα υποδομής του Αμερικανού προέδρου Τζο Μπάιντεν, το οποίο οι Δημοκρατικοί θα προσπαθήσουν να περάσουν μέσω μιας σχεδόν κατά το ήμισυ διαχωρισμένης Γερουσίας τους ερχόμενους μήνες, περιέχει ένα ποικιλόμορφο πακέτο έργων, από παραδοσιακά έργα όπως δρόμους και γέφυρες έως κλιματικά έργα και προγράμματα εκτός της παραδοσιακής εμβέλειας έργων υποδομής.

Παρακάτω δίνεται μια περίληψη των προταθέντων δαπανών υπό το άνω των $2 τρισεκατομμυρίων «Σχέδιο Αμερικανικών Θέσεων Εργασίας», για το οποίο ο Μπάιντεν λέει πως είναι το πρώτο μέρος στο οικονομικό του σχέδιο των δύο μερών.  Κάποια προγράμματα και επενδύσεις που αναφέρονται στο σχέδιο δεν ανέφεραν κόστος.

 

ΥΠΟΔΟΜΗ ΚΑΙ ΑΝΤΟΧΗ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΩΝ

$621 δις

MARIO TAMA/GETTY IMAGES

 

Σε αυτά εμπεριέχονται:

$115 δις

Για εκμοντερνισμό γεφυρών, λεωφόρων, δρόμων, και βασικών οδών που χρειάζονται περισσότερο επιδιόρθωση. Αυτό επίσης περιλαμβάνει χρηματοδότηση για την βελτίωση της ποιότητας αέρα, τον περιορισμό εκπομπών θερμοκηπίου, και την μείωση κυκλοφοριακής συμφόρησης.

$20 δις

για βελτίωση ασφάλειας των δρόμων

$80 δις

για την αντιμετώπιση των καθηκόντων επιδιόρθωσης της Amtrak που ακόμα εκκρεμούν.

$17 δις

για βελτίωση των υδάτινων καναλιών του εσωτερικού, των λιμένων, των σημείων εισόδου στην ηπειρωτική χώρα, και των πλοίων μεταφοράς πολιτών.

$25 δις

για αεροδρόμια, συμπεριλαμβανομένης χρηματοδότησης για το «Πρόγραμμα βελτίωσης αεροδρομίων» και ανανεώσεις στα περιουσιακά στοιχεία της FAA.

$20 δις

για ένα νέο πρόγραμμα επανασύνδεσης που έχουν αποκοπεί από παλιές επενδύσεις και για εξασφάλιση ότι τα νέα έργα «αυξάνουν τις ευκαιρίες, προωθούν φυλετική ισότητα και περιβαλλοντική δικαιοσύνη, και προωθούν πρόσβαση χαμηλότερου κόστους.

$25 δις

σε χρηματοδότηση για υποστήριξη φιλόδοξων πρότζεκτ που έχουν απτά ωφέλη στην τοπική ή εθνική οικονομία αλλά είναι υπερβολικά μεγάλα ή σύνθετα για τα υπάρχοντα προγράμματα χρηματοδότησης.

$50 δις

για βελτίωση αντοχής υποδομών, «μια στρατηγική για ενίσχυση ικανότητας ενός κτηρίου, εγκατάστασης, ή κοινότητας τόσο να προλαμβάνουν ζημία όσο και να ανακάμπτουν από ζημία.»

Ένα μη προσδιορισμένο ποσό για υποστήριξη κατασκευής ενός εθνικού δικτύου 500.000 φορτιστών ηλεκτρικών οχημάτων έως το 2030.
Ένα μη προσδιορισμένο ποσό για υποστήριξη μετατροπής σε ηλεκτρικών τουλάχιστον του 20 τοις εκατό του στόλου κίτρινων σχολικών λεωφορείων μέσω ενός νέου «Προγράμματος καθαρών λεωφορείων για τα παιδιά».

Αιτήματα προς Βουλή

(Μη προσδιορισμένες εκτιμήσεις δαπανών)

MANDEL NGAN/AFP ΜΕΣΩ GETTY IMAGE

 

ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΑ ΑΝΕΡΓΙΑ

Αντιμετώπιση της μακροχρόνιας ανεργίας και της μικρής διάρκειας απασχόλησης μέσω χρηματοδότησης ενός νέου προγράμματος θέσεων εργασίας.

ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΜΙΣΘΩΝ

Εξάλειψη των διατάξεων που επέτρεπαν χαμηλότερο του κατώτατου μισθού στο άρθρο 14(c) του Νόμου Δίκαιων Προτύπων Εργασίας και επέκταση πρόσβασης σε ανταγωνιστικές, ενσωματωμένες ευκαιρίες εργασίας.

ΕΝΩΣΕΙΣ

Εξασφάλιση ότι όλοι οι εργαζόμενοι έχουν μια δωρεάν και δίκαιη επιλογή να γίνουν μέλος ένωσης μέσω ψήφισης του Νόμου Προστασίας Αυτοοργάνωσης και εξασφάλιση δικαιωμάτων ενώσεων και διαπραγματεύσεων.

ΚΑΘΑΡΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ

Σύνδεση ομοσπονδιακών επενδύσεων καθαρής ενέργειας και υποδομών της με τους επικρατούντες μισθούς και απαίτηση οι επενδύσεις μεταφορών να πληρούν υπάρχουσες προστασίες στην εργασία συγκοινωνιών.

ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟΥ ΧΩΡΟΥ

Παροχή στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση εργαλείων για εξασφάλιση ότι οι εργοδότες δίνουν στους εργάτες καλές θέσεις εργασίας και δίκαιο και ισότιμο μισθό, και ότι οι θέσεις εργασίας δεν έχουν διακρίσεις και παρενοχλήσεις.

ΣΤΕΓΑΣΗ

Άμεσα βήματα για εκκίνηση κατασκευών και επιδιορθώσεων κατοικιών σε φτωχές κοινότητες και ψήφιση του Νόμου Επένδυσης σε Κατοικίες Γειτονιών, που καλεί για μια νέα πίστωση στον ομοσπονδιακό φόρο για την ανάπτυξη και ανακαίνιση οικογενειακών κατοικιών σε φτωχές μητροπολητικές, προαστιακές, και αγροτικές γειτονιές.

ΕΠΕΝΔΥΣΗ ΣΕ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ

Επένδυση σε ευάλωτες κοινότητες μέσω προγραμμάτων όπως το «Χτίσιμο ανθεκτικών υποδομών και κοινοτήτων» της FEMA, το «Κονδύλιο ανάπτυξης κοινότητας» του HUD, προγράμματα

στο υπουργείο Συγκοινωνιών, και άλλα.

ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ

Τετραπλασιασμός χρηματοδότησης για την Συνεργασία Επεκτάσεων Κατασκευών, δηλαδή αύξηση της συμμετοχής μικρών και μεσαίων κατασκευαστών που βρίσκονται στην επαρχία και ανήκουν σε μειονότητες, για την ενίσχυση παραγωγικότητας και τεχνολογικής απόδοσης.

ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΕ ΕΡΓΑΣΙΑ

Εξασφάλιση ότι οι νέες θέσεις εργασίας που δημιουργούνται στην «καθαρή ενέργεια», κατασκευές, και υποδομές είναι ανοιχτές και προσβάσιμες σε γυναίκες και ανθρώπους άλλων φυλών.

ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Επένδυση σε εργασιακή εκπαίδευση για πρώην καταδίκους και για την βελτίωση της δημόσιας ασφάλειας.

 

Οικονομολόγοι λένε ότι το πρόγραμμα ισοδυναμεί με μια τεράστια αρπαγή εξουσίας από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση – πιθανόν την μεγαλύτερη εδώ και δεκαετίες – ενώ επικρίνουν την ευρεία ερμηνεία της «υποδομής» που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση Μπάιντεν.

 

ΔΙΚΤΥΟ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ

$111 δις

για την διαμόρφωση ενός πιο ανθεκτικού δικτύου που βαίνει προς «επίτευξη ηλεκτρισμού 100 τοις εκατό χωρίς συμβατικά καύσιμα έως το 2035.» Αυτό περιλαμβάνει μια επένδυση $10 δις στην κινητοποίηση εργατών συντήρησης και ανθεκτικότητας και στην δημιουργία ενός νέου οργανισμού «Πολίτες για το κλίμα».

ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΕΙΣ ΣΧΟΛΕΙΩΝ

$100 δις

για αναβάθμιση και οικοδόμηση νέων δημοσίων σχολείων, μέσω $50 δις σε άμεσα κονδύλια και ένα πρόσθετο $50 δις που θα κινηθεί μέσω ομολόγων [δανεισμού].

ΠΑΙΔΙΚΗ ΦΡΟΝΤΙΔΑ
$25 δις

για βοήθεια στην αναβάθμιση εγκαταστάσεων παιδικής φροντίδας και αύξηση της παροχής παιδικής φροντίδας σε περιοχές που το χρειάζονται περισσότερο.

ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΑ ΚΤΗΡΙΑ

$10 δις

για την εκμοντερνοποίηση, βιωσιμότητα, και αντοχή ομοσπονδιακών κτηρίων.

ΕΡΕΥΝΑ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗ

$180 δις

για επενδύσεις σε έρευνα και ανάπτυξη και μελλοντικές τεχνολογίες, συμπεριλαμβανομένων $35 δις για αντιμετώπιση κλιματικής κρίσης, $15 δις σε προγράμματα δοκιμών για προτεραιότητες κλιματικής έρευνας, και $15 δις για δημιουργία 200 «κέντρων αριστείας» σε ιστορικά μαύρα κολλέγια και πανεπιστήμια.

ΑΛΥΣΙΔΕΣ ΕΦΟΔΙΑΣΜΟΥ

$300 δις

για ενίσχυση αλυσίδων εφοδιασμού κατασκευών, που περιλαμβάνουν $50 δις για μια νέα υπηρεσία στο υπουργείο Εμπορίου για εποπτεία εγχώριας κατασκευαστικής ικανότητας, $46 δις για εκκίνηση κατασκευών καθαρής ενέργειας, και $52 δις για εγχώριους κατασκευαστές.

ΚΑΛΥΨΗ ΕΥΡΥΖΩΝΙΚΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ

$100 δις

για εγκατάσταση υποδομής υψηλής ταχύτητας ευρυζωνικού διαδικτύου που να έχει κάλυψη 100 τοις εκατό.

«ΠΡΑΣΙΝΕΣ» ΚΑΤΟΙΚΙΕΣ

$213 δις

για παραγωγή, συντήρηση, και διαμόρφωση περισσότερων από 2 εκατομμυρίων χαμηλότερου κόστους και «πράσινων» προγραμμάτων ανάπτυξης κατοικιών. Αυτό περιλαμβάνει την δημιουργία ενός «Επιταχυντή καθαρής ενέργειας και βιωσιμότητας» κόστους $27 δις για την προτροπή ιδιωτικών επενδύσεων στον ενεργειακό τομέα.

ΚΟΙΝΟΤΙΚΑ ΚΟΛΛΕΓΙΑ

$12 δις

για υποδομή κοινοτικών κολλεγίων [πανεπιστημιακή εκπαίδευση]. Οι πολιτείες θα έχουν την ευθύνη να χρησιμοποιήσουν τα δολάρια για αντιμετώπιση υπαρχουσών υλικών και τεχνολογικών αναγκών υποδομής.

ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ ΑΠΟΣΤΡΑΤΩΝ

$18 δις

για εκμοντερνισμό νοσοκομείων και κλινικών Veterans Affairs.

ΙΑΤΡΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ

$400 δις

για επέκταση πρόσβασης σε χαμηλότερου κόστους περίθαλψη στο σπίτι ή σε κοινότητα για την τρίτη ηλικία και άτομα με αναπηρίες.

ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ

$100 δις

για προγράμματα που στοχεύουν σε φτωχότερες ομάδες και στο να βάζουν μαθητές σε μονοπάτια προς καριέρες, που περιλαμβάνει $5 δις για στήριξη προγραμμάτων πρόληψης βίας κοινοτήτων και $48 δις σε ανάπτυξη εργασιακής υποδομής και εργασιακή προστασία.

ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΓΩΓΩΝ

$111 δις

για αντικατάσταση 100 τοις εκατό των κυρίων αγωγών της χώρας για εξασφάλιση καθαρού, ασφαλούς πόσιμου νερού.

 

Κάνετε κλικ για μεγέθυνση.

Ιστορίες ανεκτικότητας από τα αρχαία χρόνια

Υπάρχουν πολλές ιστορίες ανεκτικότητας στους πολιτισμούς της Ανατολής και της Δύσης.

Σύμφωνα με την αρχαία ελληνική μυθολογία, ο Προμηθέας, ο θεός της φωτιάς, λυπήθηκε τους ανθρώπους για την σκληρή ζωή που είχαν και έκλεψε την φωτιά από τον Απόλλωνα και τους την έδωσε. Ως αποτέλεσμα ο Δίας τον τιμώρησε δένοντάς τον σε μια κορυφή του Καύκασου όπου ένας αετός κατάτρωγε όλη τη μέρα το συκώτι του, το οποίο όμως ανανεωνόταν τη νύχτα. Πέρασε ακραία δεινά και για μεγάλο χρονικό διάστημα μέχρι που τελικά απελευθερώθηκε από τον Ηρακλή, ο οποίος πυροβόλησε τον αετό με ένα βέλος.

Ο Σίμα Τσιεν (Sima Qian) θεωρείται ο πατέρας της Κινεζικής ιστοριογραφίας κατά την πρώιμη δυναστεία Χαν (206 π.Χ. – 220 μ.Χ.). Παρόλο που τιμωρήθηκε με ευνουχισμό επειδή ήταν ο μόνος άνθρωπος που υπερασπίστηκε τον Λι Λινγκ, έναν στρατηγό ο οποίος είχε κατηγορηθεί για την αποτυχημένη εκστρατεία του, υπέμεινε τον πόνο και την ταπείνωση ολοκληρώνοντας στη φυλακή το επικό έργο Records of the Grand Historian, εκπληρώνοντας την επιθυμία του πατέρα πριν πεθάνει. Κάποτε είπε: «Αν και ο θάνατος βαραίνει όλους τους άντρες, μπορεί να είναι βαρύτερος από το όρος Τάι ή ελαφρύτερος από ένα φτερό».

Ο Σίμα Τσιεν (Sima Qian) – Illustration της Blue Hsiao/The Epoch Times

 

Στην πραγματικότητα, η έννοια της ανεκτικότητας ως μορφή αυτοκαλλιέργειας είναι πολύ ευρεία. Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι η «ανεκτικότητα» σημαίνει αντοχή. Αυτή είναι μόνο μία πτυχή της έννοιας. Η «ανεκτικότητα» περιλαμβάνει επίσης: υπομονή, ικανότητα να υπομένεις δυσκολίες, συνειδητότητα, αποδοχή, επιμονή, αίσθηση ευθύνης, επιτεύγματα, ευγένεια αλλά όχι αλαζονεία, νίκη αλλά όχι επαναστατικότητα, ευγένεια και ταπεινότητα, δύναμη και αντοχή, ικανότητα ελέγχεις τις επιθυμίες, μέριμνα για τους άλλους, και ούτω καθεξής.

Ο κινεζικός χαρακτήρας για την «ανεκτικότητα» Ren (忍) αποτελείται από ένα «μαχαίρι» στην κορυφή και μια «καρδιά» στο κάτω μέρος. Το οποίο δε σημαίνει ότι πρέπει κάποιος να υπομείνει και να μην κάνει τίποτα ακόμη και όταν ένα μαχαίρι μαχαιρώνει την καρδιά του. Αντ ‘αυτού, οι άνθρωποι πρέπει να χρησιμοποιούν την καρδιά τους για την επίλυση των συγκρούσεων. Να είναι γενναίοι και ήρεμοι στις κρίσιμες στιγμές, σίγουροι και αποφασιστικοί, να αποφεύγουν τις αντιπαραθέσεις με σοφία, χωρίς να χάνουν φαιά ουσία, υιοθετώντας αλτρουιστικές προσεγγίσεις για την επίλυση των συγκρούσεων.

 

Η ανεκτικότητα δεν έχει να κάνει με τη δυσαρέσκεια ή το παράπονο στην καρδιά κάποιου. Επειδή εάν κάποιος έχει τέτοια συναισθήματα μέσα του, θα αισθάνεται βάρος στο στήθος του και θα επιβαρύνει τα νεφρά του και το ήπαρ του. Όταν το ήπαρ επηρεάζεται, ένα άτομο τείνει να χάνει την ψυχραιμία του εύκολα. Όταν οι νεφροί επηρεάζονται, το άτομο αισθάνεται αναστατωμένο και μπορεί να ενεργεί απερίσκεπτα. Επομένως, η εξάσκηση της ανεκτικότητας μπορεί να βοηθήσει ένα άτομο να ανταπεξέλθει στις δυσκολίες, και επιλύσει τα προβλήματα του με σοφία.

Υπομένοντας την ταπείνωση

Ο διάσημος μελετητής Σου Σι (Su Shi) από τη Βόρεια Δυναστεία Σονγκ (960-1127) είπε κάποτε: «Όταν ένας μέσος άνθρωπος ταπεινώνεται, τραβάει το σπαθί του για να πολεμήσει». Αυτό δεν είναι σημάδι αληθινής γενναιότητας. Ένα πραγματικά γενναίο άτομο δεν θα αντιπαλέψει όταν κάποιος τον προκαλεί. Αντ ‘αυτού, θα προσπαθήσει να επιλύσει τη σύγκρουση με ανεκτικότητα. Ακόμη και όταν είναι αντιμέτωπος με απρόκλητες προσβολές, θα τις χειριστεί με ηρεμία.

Ο Χαν Σιν (Han Xin), ένας ανώτερος στρατηγός της Δυτικής Δυναστείας των Χαν, θαυμάστηκε βαθιά από τις επόμενες γενιές για την «μεγάλη καρδιά ανεκτικότητας» που είχε, εκτός από τις λαμπρές στρατιωτικές στρατηγικές και την σοφία του.

Ο Χαν Σιν (Han Xin) – Illustration της Blue Hsiao/The Epoch Times

 

Όταν ήταν νέος, του άρεσαν οι πολεμικές τέχνες και πάντα κουβαλούσε μαζί και το σπαθί του.

Μια μέρα καθώς περπατούσε ένας νταής τον σταμάτησε, λέγοντάς του: «Είσαι ψηλός και θέλεις να κουβαλάς ένα σπαθί, αλλά στην πραγματικότητα είσαι δειλός. Αν δεν φοβάσαι πραγματικά τον θάνατο, μαχαίρωσέ με, με το σπαθί σου, διαφορετικά να συρθείς κάτω από τα πόδια μου».

Ο Χαν Σιν κοίταξε τον νεαρό άντρα, στη συνέχεια έσκυψε και σύρθηκε κάτω από τα πόδια του. Όλοι οι παρευρισκόμενοι γελούσαν με τον Χαν Σιν, νομίζοντας ότι ήταν δειλός.

Αργότερα, ο Χαν Σιν έγινε στρατηγός του αυτοκράτορα Λιου Μπανγκ (Liu Bang) και στυλοβάτης της χώρας. Μια μέρα, κάλεσε τον άντρα που τον είχε προσβάλει στο παρελθόν και είπε στους παρευρισκόμενους: «Αυτός είναι ένας δυνατός άνδρας. Όταν με προσέβαλε πριν από χρόνια, θα μπορούσα να τον είχα σκοτώσει. Αλλά δεν είχα κάποιο λόγο για να το κάνω αυτό και έτσι άφησα τον εαυτό μου να ταπεινωθεί. Αν δεν είχα υπομείνει εκείνη την δοκιμασία δεν θα είχα φτάσει εδώ που είμαι σήμερα».

Τότε ο άντρας του ζήτησε συγχώρεση. Ο Χαν Σιν όχι μόνο τον συγχώρεσε, αλλά τον διόρισε και σαν κατώτερο αξιωματούχο.

Ανεκτικότητα δεν σημαίνει το να είσαι αδύναμος και να υποκλίνεσαι στους άλλους. Πρόκειται για την αποφυγή περιττών προβλημάτων, την αρμονία με τους άλλους και μια ευρύτητα πνεύματος.

Πηγή: Minghui.org

10 λόγοι για να καταναλώνουμε το πραγματικό, φρέσκο βούτυρο

Εναλλακτική Δράση

Το βούτυρο έχει δυσφημιστεί αρκετά τα τελευταία χρόνια, ξεκινώντας από το τέλος του προηγούμενου αιώνα με την αύξηση της κατανάλωσης της μαργαρίνης, η οποία πια ενοχοποιείται για trans λιπαρά. Πιο πρόσφατα, το βούτυρο παραγκωνίστηκε για χάρη του ελαιόλαδου και άλλων ειδών λαδιού. Αλλά εδώ θα σας απαριθμήσουμε τους λόγους που χρειάζεται να κρατήσουμε το βούτυρο στο τραπέζι και στη διατροφή μας.

Μια έρευνα του Πανεπιστήμιου της Lund στη Σουηδία δείχνει ότι το βούτυρο οδηγεί σε μικρότερη αύξηση του λίπους στο αίμα μετά από την κατανάλωση ενός γεύματος, σε σχέση με το ελαιόλαδο ή το λάδι από λιναρόσπορο. Το υψηλό επίπεδο λίπους στο αίμα ανεβάζει και τα επίπεδα της χοληστερόλης, κάτι που επιστημονικά συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο αρτηριοσκλήρυνσης και εμφράγματος.

Γιατί το βούτυρο δεν αυξάνει τα επίπεδα των λιπιδίων στο αίμα;

Οι ερευνητές σημείωσαν ότι το 20% των λιπαρών στο βούτυρο αποτελείται από μικρής και μεσαίας αλύσου λιπαρά οξέα. Αυτά χρησιμοποιούνται άμεσα ως ενέργεια και δε μένουν αρκετά στο σώμα μας, ώστε να επηρεάσουν κατά πολύ τα επίπεδα των λιπιδίων στο αίμα. Οι ερευνητές επίσης αποφάνθηκαν ότι αν και το βούτυρο ανεβάζει τη χοληστερόλη μακροχρόνια, τα βραχυπρόθεσμα αποτελέσματά του μπορεί να είναι τελικά ευνοϊκά για τον οργανισμό μας. Δεν συμφωνούν όλοι βέβαια στην μερική υπεροχή του βουτύρου σε σχέση με το ελαιόλαδο ή τη μαργαρίνη.

Το μόνο σίγουρο όμως είναι ότι από τη δεκαετία του ’20 και μετά το βούτυρο παραγκωνίστηκε, με τη μαργαρίνη κυρίως να παίρνει τη θέση του και κατηγορήθηκε ότι περιέχει κορεσμένα λιπαρά που προκαλούν καρδιαγγειακές ασθένειες. Κι όμως για χιλιάδες χρόνια πριν, το βούτυρο αποτελούσε βασικό διατροφικό στοιχείο πολλών κουλτούρων με κανένα εμφανές αρνητικό μειονέκτημα στην υγεία.

Το διάστημα των δεκαετιών ’20 μέχρι και ’60, η χρήση του βουτύρου μειώθηκε κατά πολύ, κι όμως οι καρδιαγγειακές ασθένειες δεν φάνηκε να μειώθηκαν. Επομένως, πόσο πιθανό είναι τελικά όντως το βούτυρο να μας σκοτώνει; Σύμφωνα με κάποιες θεωρίες και υποθέσεις, το βούτυρο είναι πιθανό να αποτελεί θύμα μιας μεγάλης διατροφικής συνομωσίας, που διαμορφώθηκε για να ωφελήσει βιομηχανίες που παράγουν υποκατάστατά του.

10 βασικά οφέλη που κερδίζετε αν καταναλώνετε πραγματικό, φρέσκο και κρεμώδες βούτυρο

1. Το βούτυρο αποτελεί μια από τις πιο εύκολα απορροφήσιμες πηγές βιταμίνης Α, η οποία ενισχύει τη λειτουργία του θυρεοειδή και των επινεφρίδιων αδένων και κατ’ επέκταση και το καρδιαγγειακό σύστημα.

2. Το βούτυρο δεν προκαλεί μακροχρόνια συσσώρευση λίπους στο σώμα μας, καθώς τα λιπαρά οξέα μικρής και μεσαίας αλύσου καίγονται άμεσα για την παραγωγή ενέργειας και δεν αποθηκεύονται, προσφέροντας επιπλέον και αίσθηση κορεσμού.

3. Είναι πλούσιο σε αντιοξειδωτικά, συμπεριλαμβανομένων των βιταμινών Α και Ε, όπως επίσης και σελήνιο που προστατεύει ενάντια τόσο σε καρδιακές νόσους, όσο και σε καρκίνο.

4. Το βούτυρο είναι πηγή καλής χοληστερόλης, η οποία δρα αντιοξειδωτικά, επιδιορθώνοντας τις βλάβες από ελεύθερες ρίζες που εμφανίζονται λόγω της κατανάλωσης trans λιπαρών και άλλων φυτικών ελαίων. Η χοληστερόλη είναι επίσης σημαντική για την ανάπτυξη του νευρικού συστήματος και του εγκεφάλου στα παιδιά.

5. Τα κορεσμένα λιπαρά, όπως προαναφέρθηκε, συνίστανται από μικρής και μεσαίας αλύσου λιπαρά οξέα στο βούτυρο, διαθέτοντας ιδιότητες που ενδυναμώνουν κυρίως το ανοσοποιητικό σύστημα.

6. Το βούτυρο περιέχει συζευγμένα λινολεϊκά οξέα (CLA), τα οποία προστατεύουν από τον καρκίνο.

7. Όταν το βούτυρο είναι ωμό και μη παστεριωμένο, περιέχει τον παράγοντα Wulzen, ο οποίος προστατεύει ενάντια στη δυσκαμψία και κατ’ επέκταση στην αρθρίτιδα, τον καταρράκτη και τη σκλήρυνση των αρτηριών.

8. Το βούτυρο αποτελεί καλή πηγή ιωδίου σε υψηλά απορροφήσιμη μορφή, απαραίτητη για τη σωστή λειτουργία του θυρεοειδή.

9. Ενισχύει την γαστρεντερική υγεία και μειώνει τα ποσοστά διάρροιας στα παιδιά.

10. Το βούτυρο τέλος είναι καλή πηγή βιταμίνης Κ2, η οποία εμποδίζει την τερηδόνα και «χτίζει» γερά δόντια και οστά.

Να θυμάστε ότι τα πλουσιότερα οφέλη βρίσκονται στο ωμό βούτυρο παραγόμενο από αγελάδες ελευθέρας βοσκής.

Διαβάστε επίσης: Πως να φτιάξετε το δικό σας σπιτικό βούτυρο

 

Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στην Εναλλακτική Δράση, έναν ενημερωτικό ιστότοπο ο οποίος δημιουργήθηκε το 2012. Αποτελεί τον μεγαλύτερο ιστότοπο αυτοβοήθειας στην Ελλάδα με πάνω από 20.000 πρωτότυπα άρθρα. Σκοπός της Εναλλακτικής Δράσης είναι η δημιουργία ενός πιο υγιούς κόσμου, τόσο σε φυσικό όσο και σε πνευματικό επίπεδο.

 

[Άποψη] Αδυναμία της Ευρωζώνης: Πολύ περισσότερα από την COVID

Από τον Daniel Lacalle
Σχολιασμός

Αν κοιτάξουμε στις περισσότερες αναφορές εκτιμήσεων των μεγάλων τραπεζών για το 2021, ένα από τα βασικά θέματα στα οποία συμφωνούν ήταν μια ισχυρή θέληση για μια γρήγορη και εύρωστη ανάκαμψη της ευρωζώνης. Ήταν λάθος.

Την προηγούμενη εβδομάδα, το Capital Economics μαζί με άλλους αναλυτές υποβάθμισε την ανάπτυξη ευρωζώνης, σημειώνοντας: «Τώρα πιστεύουμε ότι η οικονομία της ευρωζώνης θα ανακάμψει πιο αργά από ό,τι αναμενόταν, αναπτυσσόμενη περίπου 3% φέτος και 4,5% το 2022. Εν τω μεταξύ, τα έσοδα από τα κυβερνητικά ομόλογα [δανεισμός] των κυβερνήσεων της ευρωζώνης δεν μοιάζει πιθανόν να πέσουν περαιτέρω, και με τις εισπράξεις ομολόγων [από τα επιτόκια δανεισμού] του υπουργείου Οικονομικών [της ΕΕ] που πρόκειται να αυξηθούν σημαντικά, αναμένουμε το διευρυνόμενο χάσμα εσόδων από δανεισμό να προκαλέσει αποδυνάμωση του ευρώ έναντι του Αμερικανικού δολαρίου.»

Αυτό το κύμα υποβαθμίσεων, που συμπεριλαμβάνει εκτιμήσεις του Οργανισμού για Οικονομική Συνεργασία και Ανάπτυξη (OECD) και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, έρχεται με τις ίδιες πολυχρησιμοποιημένες και φθαρμένες, φρούδες προσδοκίες για αναβάθμιση το επόμενο έτος, που κατά πάσα πιθανότητα και αυτές θα υποβαθμιστούν με την πάροδο του χρόνου.

Οι περισσότεροι πολιτικοί κατηγορούν για την αδυναμία της ευρωζώνης την πανδημία και την αργή διανομή εμβολίων. Είναι εν μέρει σωστό. Κανένας από αυτούς τους δύο παράγοντες δεν είναι ασύνδετος από ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά που κάνουν την ευρωζώνη συνεπώς απογοητευτική τόσο σε ανάπτυξη όσο και σε περιόδους κρίσης: τεράστια γραφειοκρατία.

Η αργή διανομή εμβολίων στην ευρωζώνη είναι εμφανής από την κατάταξη αντοχής στην COVID-19 του Bloomberg Economics και στα εμβόλια που χορηγήθηκαν ανά 100 άτομα, που είναι αρκετά πίσω από το Ισραήλ, την Χιλή, τις Ηνωμένες Πολιτείες, ή το Ηνωμένο Βασίλειο, παρά το ότι οι οικονομίες της ευρωζώνης έχουν τα υψηλότερα επίπεδα δαπανών υγείας στον κόσμο. Ο λόγος που η ευρωζώνη μένει πίσω στους εμβολιασμούς έρχεται από μια γραφειοκρατική και αργή διαδικασία στην έγκριση και αγορά εμβολίων.

H Ευρωπαϊκή Ένωση καθυστέρησε χωρίς λόγο την έγκριση εμβολίων που είχαν ήδη δοκιμαστεί και αξιολογηθεί από τις υγειονομικές αρχές των ΗΠΑ και ΗΒ, αλλά επίσης εφάρμοσε μια άκαμπτη, πολύπλοκη, και κουραστική διαδικασία για το κλείσιμο εμπορικών συμφωνιών με εταιρείες παροχής εμβολίων. Δυστυχώς, αντί να αναγνωρίσουν τα λάθη που έγιναν, οι πολιτικοί αποφάσισαν να αρχίσουν έναν πόλεμο κατηγοριών, κατηγορώντας την AstraZeneca και άλλες εταιρείες για μη εκπλήρωση συμβολαίων, κάτι που έχει αποδειχθεί ότι δεν ισχύει πολλές φορές αλλά καθυστερεί περαιτέρω τις προσπάθειες εμβολιασμού.

Η Financial Times σημείωσε ότι «η παραπαίουσα εκστρατεία εμβολιασμού της ΕΕ έχει παρεμποδιστεί από μια κακοφτιαγμένη κεντρική διαδικασία προμήθειας, αποτυχίες στην χορήγηση, εμπόδια στις διαδρομές διανομής, και υπέρ το δέον αποφυγή κινδύνου από κάποιους εθνικούς υγειονομικούς ελεγκτές.» Η Ευρωπαϊκή πολιτική ελίτ ήταν τόσο υπερήφανη για το σύστημα περίθαλψής της και τις συγκεντρωτικές διαδικασίες προμήθειας που απέτυχαν να κατανοήσουν την σημασία του χρόνου και της αποδοτικότητας σε αυτήν την πανδημία. Ενώ το ΗΒ έχει τώρα χορηγήσει 48,6 δόσεις εμβολίου ανά 100 άτομα και οι Ηνωμένες Πολιτείες 41,9, η ΕΕ έχει μόνο καταφέρει 15,1, σύμφωνα με το Our World in Data.

Τα οικονομικά προβλήματα της Ευρωζώνης δεν προέρχονται απλώς από μια αργή διανομή εμβολίων, αλλά επίσης από υπερβολικά βαριά μέτρα περιορισμού. Μεταξύ Οκτωβρίου και Νοεμβρίου, οι κορυφαίες οικονομίες της Ευρώπης αποφάσισαν να κλείσουν επιθετικά την οικονομία για να αποτρέψουν μια αύξηση φορέων.

Παρά τα εξαιρετικά βαριά μέτρα περιορισμού της Γαλλίας, κάποια από τα πιο επιθετικά στον κόσμο, οι καθημερινοί επιβεβαιωμένο φορείς ανά 1 εκατομμύριο άτομα πήγαν από 250 φορείς στα μέσα Οκτωβρίου (μέσος όρος 7 ημερών) σε 522 έως τις 26 Μαρτίου 2021. Οι ημερήσιοι νέοι φορείς αυξήθηκαν ταχύτατα και έπεσαν τον μήνα Νοέμβριο αλλά έχουν αυξηθεί σταθερά από τον Ιανουάριο. Στην Ιταλία, νέοι φορείς αυξήθηκαν από 75 τον Οκτώβριο σε 369 έως τις 26 Μαρτίου. Και στην Γερμανία, από 48 σε 188 την ίδια περίοδο.

Σε όλες αυτές, οι ημερήσιοι νέοι φορείς αυξάνονται σταθερά από το ελάχιστο σημείο στα μέσα Φεβρουαρίου ακόμα και με βαριά μέτρα περιορισμού. Το κλείσιμο της οικονομίας για παρατεταμένες χρονικές περιόδους δημιουργεί μεγάλης διάρκειας παρενέργειες στην εργασία και στην ανάπτυξη που κατά πάσα πιθανότητα θα βλάψουν την ανάκαμψη και δημιουργήσουν σοβαρές κοινωνικές προκλήσεις. Δεν μπορούμε να ξεχνάμε ότι η ευρωζώνη είχε ένα ποσοστό ανεργίας 8,3 τοις εκατό και περισσότερες από 7 εκατομμύρια σταματημένες θέσεις εργασίας στο τέλος Φεβρουαρίου.

Τεράστια πακέτα επιδομάτων έχουν εφαρμοστεί, με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να αυξάνει τον ισολογισμό της σε 71 τοις εκατό του ΑΕΠ ευρωζώνης έναντι 36 τοις εκατό της Federal Reserve, και η παροχή χρημάτων να αυξάνεται με ετήσιο ποσοστό 12 τοις εκατό στην περιοχή του ευρώ. Τα οικονομικά επιδόματα είναι επίσης τεράστια, με μέτρα παροχής οικονομικών πόρων και ρευστότητας να κυμαίνονται μεταξύ 10 τοις εκατό (Ισπανία) και 50 τοις εκατό (Γερμανία) του ΑΕΠ στις κύριες οικονομίες.

Είναι σημαντικό να σημειώσουμε ότι δεν μετράει μόνο το πόσο πολύ δαπανάται, αλλά επίσης το που και πότε. Ένα σημαντικό μέρος των οικονομικών επιδομάτων σε Ισπανία, Γαλλία, Ιταλία, και Γερμανία έχει στόχο να συντηρήσει τις τρέχουσες κυβερνητικές δαπάνες, και τα μέτρα στήριξης επιχειρήσεων ήταν αποφασιστικά μόνο σε Γερμανία και Γαλλία. Ωστόσο, μεγάλα και αποφασιστικά μέτρα στήριξης επιχειρήσεων ίσως αποτύχουν καθώς οι παρατεταμένοι περιορισμοί οδηγούν σε μια κρίση χρεοκοπίας, και αναπόφευκτα ένα σχετικό μέρος αυτών των μηχανισμών στήριξης θα μετατρέψει την οικονομία σε ζόμπι, ειδικά καθώς αυτό ήταν ένας βασικός κίνδυνος που ήδη υπήρχε στην ευρωζώνη πριν την COVID-19, σύμφωνα με την Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών.

Δεν μπορούμε να ξεχνάμε ότι η ανάκαμψη της ευρωζώνης ίσως απαιτήσει την επιστροφή σε μια αδύναμη κατάσταση, που ήταν εμφανής πριν την COVID-19. Η Γερμανία ήταν στο χείλος ύφεσης στο τέλος του 2019, και η Γαλλία και Ιταλία είχαν μηδενική ανάπτυξη στο τελευταίο τέταρτο. Η επιβράδυνση της ευρωζώνης ήταν, στην πραγματικότητα, μια ευρέως διαδεδομένη ανησυχία για το 2020 παρά την όλη ρευστότητα και οικονομικά μέτρα που εφαρμόστηκαν, τα αρνητικά επιτόκια, τις μαζικές για δεύτερη φορά αγορές κυβερνητικών ομολόγων [χρέους] των διαφόρων χωρών από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, και ένα πλέον ξεχασμένο Σχέδιο Γιούνκερ που εκκινήθηκε ως το πιο σημαντικό πρόγραμμα επενδύσεων στην ΕΕ λίγα χρόνια πριν την πανδημία και του οποίου τα αποτελέσματα ήταν απογοητευτικά, για να το πούμε όσο πιο μαλακά γίνεται.

Η ευρωζώνη έχει τεράστιες δυνατότητες και θα μπορούσε να γίνει παγκόσμιος ηγέτης στην έξοδο από την κρίση και στην προσέλκυση επενδύσεων. Για να το επιτύχει, χρειάζεται να πάρει έκτακτα μέτρα για την μείωση της γραφειοκρατίας, να ξεκλειδώσει το δυναμικό δημιουργίας θέσεων εργασίας και επιχειρήσεων, και να μειώσει την επιζήμια φορολόγηση. Ο χρόνος για αυτό είναι τώρα.

 

Ο δρ. Ντανιέλ Λακάλ είναι επικεφαλής οικονομολόγος στο hedge fund Tressis και συγγραφέας των «Freedom or Equality», «Escape from the Central Bank Trap», και «Life in the Financial Markets».

Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι η γνώμη του συγγραφέα και δεν αντανακλούν απαραιτήτως την άποψη της Epoch Times.

China in Focus: Κινεζικές αρχές θολώνουν τα λογότυπα ορισμένων αμερικανικών εμπορικών σημάτων στην τηλεόραση

Σύμφωνα με νέες αναφορές, οι κινεζικές αρχές θολώνουν τα λογότυπα ορισμένων αμερικανικών εμπορικών σημάτων στην τηλεόραση, αφού οι εν λόγω εταιρείες σχολίασαν τα στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας στην περιοχή Σιντσιάνγκ της Κίνας.

Στην μαύρη λίστα των εμπορικών συναλλαγών των ΗΠΑ έχουν προστεθεί επτά ακόμα κινεζικές εταιρείες, οι οποίες θα αποκλειστούν από όλες τις τεχνολογίες αμερικανικής προέλευσης.

Ταυτόχρονα, το Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης πρόκειται να αποκλείσει μια κινεζική εταιρεία ακινήτων επειδή δεν ανέφερε τα χρηματοοικονομικά της.

Ένα κινεζικό αεροδρόμιο συλλέγει κρυφά προσωπικά δεδομένα από τους επισκέπτες, από διασημότητες έως καθημερινούς επισκέπτες. Τα δεδομένα περιλαμβάνουν τα ονόματα, τις φωτογραφίες και τις ημερομηνίες γέννησής τους.

Ένας Κινέζος οδηγός φορτηγού αυτοκτονεί αφού έλαβε πρόστιμο 300 $. Τώρα, οι χρήστες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης είναι εξοργισμένοι για την αδιαφορία των αρχών για τους αγώνες των εργαζομένων.

Το Ηνωμένο Βασίλειο δεσμεύεται να διαθέσει δεκάδες εκατομμύρια δολάρια για να προσφέρει καταφύγιο σε όσους θέλουν να μεταφερθούν εκεί από το Χονγκ Κονγκ εν μέσω της δρακόντειας νομοθεσίας περί εθνικής ασφάλειας του Πεκίνου.

Εγγραφείτε στο κανάλι μας στο YouTube για περισσότερες ειδήσεις από την Κίνα. Για περισσότερες ειδήσεις και βίντεο, επισκεφθείτε τον ιστότοπό μας και το Twitter. Ακολουθήστε την Tiffany στο Twitter: @tiffanymeier_

Η αυγή μιας νέας εποχής τυραννίας έχει αρχίσει

Από τον Michael Walsh
Σχολιασμός

Αν έχετε σαστίσει από τον ταχύτατο ρυθμό «αλλαγής» από τον καιρό της ορκωμοσίας του Τζόσεφ Ρομπινέτ Μπάιντεν Τζ. στις 20 Ιανουαρίου, δεν είστε ο μόνος.

Οι μέσοι Αμερικανοί έχουν μπερδευτεί και, σε πολλές περιπτώσεις, ενοχληθεί από τον στρόβιλο των εκτελεστικών εντολών, «διαταγμάτων», οδηγιών πολιτικής, κοινωνικών απαγορεύσεων, εκδικητικών αναιρέσεων, και άλλης κυβερνητικής παρέμβασης στις ζωές των πολιτών μας. Οι Συντηρητικοί, εν τω μεταξύ, καταλαβαίνουν ότι όλη αυτή η δραστηριότητα έχει έναν κοινό σκοπό: να τιμωρήσει τον κακό Πορτοκαλί Άντρα και την χώρα που τον ψήφισε. Και να διασφαλίσει ότι αυτό δεν θα ξανασυμβεί.

Για τον λόγο αυτόν, η ροή των από πάνω προς τα κάτω πιέσεων έχει σχεδιαστεί για να φαίνεται, και να είναι, τιμωρητική. Κάθε σημαντικό πρόγραμμα ή επίτευγμα του Ντόναλντ Τραμπ θα πρέπει να αναιρεθεί και να αναθεματιστεί. Οι υποστηρικτές του που παρέλασαν χωρίς σκέψη προς το Καπιτώλιο στις 6 Ιανουαρίου – τι ήλπιζαν να επιτύχουν; ― δεν θα πρέπει απλώς να αποδοκιμαστούν ως άθλιοι αλλά να κυνηγηθούν από το FBI για «ανταρσία»· υπάρχει ακόμα και διαδικτυακός χώρος για κατάθεση πληροφοριών για μικρούς «εκπαιδευόμενους στην καταστολή εξεγέρσεων» για να καρφώσουν φίλους και γείτονες.

«Αφυπνισμένοι» επιτηρητές αιθουσών πρέπει να ουρλιάξουν όπως ο Ντόναλντ Σάδερλαντ στο τέλος της «Εισβολής των απαγωγέων σωμάτων» του 1978 όποτε βλέπουν έναν συνταγματικά ελεύθερο και χωρίς μάσκα πολίτη που τολμά να εμφανίζεται σε δημόσιο χώρο χωρίς ένα φίμωτρο σκλάβου.

Εν τω μεταξύ, η «λευκή υπεροχή» (που είναι απλώς ένας αριστερός όρος για τον Δυτικό πολιτισμό) και η ασύστολη «μισαλλοδοξία» (διαφωνία για πολιτικές διαδικασίες και στόχους) πρέπει να κυνηγηθούν και να εξαλειφθούν, τα πολιτικά δικαιώματα πρέπει να σταματηθούν, και βασικές διατάξεις του Νόμου Δικαιωμάτων να ανατραπούν, όπως όλα ή μέρη της Πρώτης, Δεύτερης, Τέταρτης, Πέμπτης, Ένατης, και 10ης Τροπολογίας. Είναι ένας τρελός αγώνας για ένα Έτος Μηδέν που θα συναγωνίζεται αυτό της Γαλλικής και Μπολσεβίκικης επανάστασης – η αυγή μιας νέας εποχής τυραννίας με προσωπείο καλοσύνης.

Ποτέ ξανά

Γιατί η βιασύνη; Στην πρώτη ματιά, οι Δημοκρατικοί θα πρέπει να είναι ευχαριστημένοι με την διάσημη νίκη τους. Ελέγχουν τον Λευκό Οίκο (είτε μέσω του Τζο Μπάιντεν ή μιας Επιτροπής Δημόσιας Ασφαλείας), έχουν μια μικρή αλλά άνετη διαφορά στην Βουλή, και μπορούν να χρησιμοποιούν την αντιπρόεδρο Καμάλα Χάρρις για να σπάνε τις ισοψηφίες στην Γερουσία αν κάποιος από τους συνεργαζόμενους Ρεπουμπλικανούς (Σούζαν Κόλλινς, Λίζα Μουρκόφσκυ, Μιτ Ρόμνεϋ) καταφέρει όλως περιέργως να αντισταθεί στον πειρασμό να διασχίσει τον διάδρομο και να μην ψηφίσει με τους καλούς φίλους τους στο κόμμα της σκλαβιάς, διαχωρισμού, σεκουλαρισμού, και, λοιπόν, πραγματικής ανταρσίας.

Θα σκεφτόσασταν ότι θα χαλάρωναν, θα έπαιρναν μια βαθιά ανάσα, και θα χρησιμοποιούσαν τα επόμενα δύο χρόνια για να σχεδιάσουν πως θα εξασφαλίσουν τον δρόμο τους προς μια πιο ασφαλή νίκη το 2022 μέσω «θεραπείας» ψηφοδελτίων και κλοπής ψηφοδελτίων. Επειδή ο καταστροφικός για την δημοκρατία νόμος H.R.1 – που αποκαλείται με το απίστευτο «Νόμος για τον λαό 2021» ― είναι απλώς η αρχή.

Εν τέλει, η δουλειά ποτέ δεν μπορεί να είναι αρκετή όταν χρειάζεσαι κάτι το σίγουρο.

Οι Δημοκρατικοί δεν έχουν ξεχάσει τόσο γρήγορα το μεγάλο τελικό μάθημα από το 2016: ότι ποτέ ξανά το πνεύμα του λαϊκισμού, στην μορφή αυτού που κάποτε αποκαλούνταν Τζακσονιανή δημοκρατία, δεν θα πρέπει να σηκώσει πάλι το δύσμορφο κεφάλι του. Για τον σκοπό αυτόν, βιάζονται να επιβάλουν τους σοσιαλιστικούς στόχους τους, να χαλάσουν το ηθικό και να δαιμονοποιήσουν τους πολιτικούς αντιπάλους τους, και να ρυθμίσουν το εκλογικό σύστημα έτσι ώστε να μην μπορούν να χάσουν ξανά.

Και έτσι η εξουσία των ειδικών, ακαδημαϊκών, και γραφειοκρατών θα πρέπει τώρα να παγιωθεί σε θεσμούς. Το μοντέλο τους είναι η μανιωδώς αντι-συνταγματική κυριαρχία του ρατσιστή νότιου Δημοκρατικού/ψευτοκουλτουριάρη Γούντροου Γουίλσον από το 1913-21, κατά την οποία ο φυλετικός διαχωρισμός επανήλθε στις ομοσπονδιακές υπηρεσίες, οι Ηνωμένες Πολιτείες έβαλαν τον εαυτό τους στον πιο αιματηρό ξένο πόλεμο στην ιστορία έως σήμερα, οι Αμερικανοί πολίτες και οι ξένοι ρίχνονταν στην φυλακή με την παραμικρή δικαιολογία, ο ελεύθερος λόγος είχε καταπιεστεί, και τα μέσα ενημέρωσης πιέστηκαν για να συμμορφωθούν στις επιθυμίες του Λευκού Οίκου μέσω της Οργουελιανής Επιτροπής Δημοσίων Πληροφοριών του Γουίλσον, με επικεφαλής έναν δημοσιογράφο με όνομα Τζορτζ Κρηλ που ιδρύθηκε το 1917, το έτος που η Αμερική μπήκε στον πόλεμο.

Προπαγάνδα

Το πρώτο πράγμα που έκανε η Επιτροπή Κρηλ ήταν να πουλήσει τον πόλεμο στους Αμερικανούς, ειδικά στους νέους άντρες που ξαφνικά αντιλήφθηκαν ότι ήταν μέρος ενός σχεδόν ανύπαρκτου στρατού και ότι στέλνονται στην Γαλλία ως τροφή για κανόνια. Αυτό ήταν περίεργο, καθώς ο Γουίλσον προεκλογικά μιλούσε για ειρήνη το 1916 ― «μας κράτησε μακριά από τον πόλεμο» και «Πρώτα η Αμερική» ήταν τα συνθήματά του – κατά του Τσαρλς Έβανς Χιούτζις. Ορκισμένος ως πρόεδρος τον Μάρτιο 1917, ο Γουίλσον έριξε πάραυτα τις Ηνωμένες Πολιτείες στον Μεγάλο Πόλεμο λίγες εβδομάδες μετά. Αλλά με την βοήθεια του ανηψιού του Σίγκμουντ Φρόυντ Έντουαρντ Μπερνέι, του γεννημένου στην Αυστρία «πατέρα των δημοσίων σχέσεων», τα κατάφεραν.

Η επιτροπή δεν είχε τίποτα να ζηλέψει από ένα υπουργείο πληροφοριών, μια πλήρης υπηρεσία προπαγάνδας που κάλυπτε τα πάντα από εφημερίδες, κινηματογραφικά κλιπ ειδήσεων, διαφημίσεις· υπήρχε ακόμα και μια κυβερνητική εφημερίδα με όνομα Επίσημο Δελτίο, που προωθούσε τα λόγια των Δημοκρατικών, και έτσι έγινε ένα παράδειγμα προς μίμηση για τις New York Times και Washington Post. Τότε, όπως και τώρα, μια Δημοκρατική διοίκηση είδε τον τύπο ως ένα από τα πιο ισχυρά όπλα της κατά της ελευθερίας του λόγου και της σκέψης, και τον χρησιμοποίησε αναλόγως.

Σκεφθείτε την πρόσφατη «συνέντευξη τύπου» στην οποία ένας μπερδεμένος και συχνά ασυνάρτητος Μπάιντεν, 78 ετών, διάβαζε απαντήσεις από κάρτες σημάτων σε ερωτήσεις από δημοσιογράφους απαρατσίκ που είχαν εκ των προτέρων επιλεχθεί από τους χειριστές του. Του δόθηκε ένας πίνακας στενογράφων του Λευκού Οίκου καμουφλαρισμένων ως δημοσιογράφων να κάθονται ενώπιόν του, και του είπαν σε ποιον να δίνει τον λόγο ώστε να παρουσιάσει ένα ομοίωμα συνέντευξης. Δεν προκαλεί έκπληξη ότι οι περισσότεροι ερωτώντες ήταν νεαρές γυναίκες, και οι περισσότερες ερωτήσεις είχαν περισσότερη σχέση με δηλώσεις αισθημάτων και όχι με μια προσπάθεια απόκτησης πραγματικών πληροφοριών.

Τι μεγάλη αντίθεση με παλιότερες διοικήσεις! Στο τηλεοπτικά μεταδοθέν απόγειο του Τζον Φ. Κέννεντυ, η ευχαρίστηση που έπαιρνε ο ΤΦΚ στην αλληλεπίδραση με τους κυρίους του τύπου ήταν αισθητά φανερή· ο Κέννεντυ χρησιμοποίησε την ικανότητά του να διαχειρίζεται τις γνώσεις του και απόλαυσε τον συναγωνισμό ευστροφίας με τα μέσα ενημέρωσης. Κατά την διάρκεια της διοίκησης Τραμπ, οι δημοσιογράφοι έβραζαν με εχθρικότητα, αγενείς πέραν από το οτιδήποτε του παρελθόντος, αναίσχυντοι στην απέχθειά τους.

Αλλά το φεστιβάλ ύπνου του Μπάιντεν, περίπου τόσο αυθόρμητο όσο η Κατήχηση της Βαλτιμόρης, ήταν απλώς κακοποίηση ηλικιωμένου, μια προσπάθεια να πείσουν μια γηράσκουσα μαριονέτα ότι, τουλάχιστον για μία ώρα, ήταν πραγματικά ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών. Μετά, κατέβηκε από την σκηνή, στα παρασκήνια, και πήγε για ύπνο.

Ο Μπάιντεν, ωστόσο, δεν ήταν το πραγματικό αντικείμενο της κοροϊδίας, ούτε είναι το μυαλό πίσω από τον μανιώδη ρυθμό αλλαγής, ελπίδας, ακόμα και «διάσωσης» που διατυμπανίζονται στο όνομά του. Όχι, το αντικείμενο της παντομίμας είναι … εσύ.

Αν εσύ – όπως τα μέσα ενημέρωσης επιμένουν ότι πρέπει – πιστεύεις πως ο Μπάιντεν διοικεί, ότι η χώρα επιστρέφει στο «φυσιολογικό», και ότι όλα θα είναι καλά αν απλώς προσαρμόσουμε τις κατανοήσεις μας περί Συντάγματος λίγο εδώ και λίγο εκεί, τότε είσαι είτε ένας ανόητος είτε ένας αχόρταγος για τιμωρία.

Ο Μάικλ Γουόλς είναι ο επιμελητής του Pipeline.org και συγγραφέας του «The Devil’s Pleasure Palace» και του «The Fiery Angel», από τις εκδόσεις Encounter Books. Το τελευταίο βιβλίο του «Last Stands», μια πολιτισμική μελέτη στρατιωτικής ιστορίας από τους Έλληνες έως τον Πόλεμο της Κορέας, εκδόθηκε πρόσφατα.

Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι η γνώμη του συγγραφέα και δεν αντανακλούν απαραιτήτως την άποψη της Epoch Times.

 

Ακολουθήστε μας στο Telegram @epochtimesgreece
Ακολουθήστε μας στο Facebook @epochtimesgreece
Ακολουθήστε μας στο SafeChat @epochtimesgreece

Αποκλειστικό: «Μια συνταγή για πολιτισμική αυτοκτονία» – Ο Πήτερ Μπογκοσσιάν για την ιδεολογία «αφύπνισης» και την λογική της αποχρηματοδότησης πανεπιστημίων

«Δεν μπορούμε απλώς να συνεχίζουμε να χρηματοδοτούμε ανθρώπους που παίζουν στο βασίλειο της υποκρισίας, δίνοντας πληροφορίες προς επιρροή της δημόσιας πολιτικής που δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα. Είναι μια συνταγή για πολιτισμική αυτοκτονία», λέει ο Πήτερ Μπογκοσσιάν, επίκουρος καθηγητής φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Πόρτλαντ και ένας από τους συγγραφείς του «How to Have Impossible Conversations».

Ένας παλιός φιλελεύθερος (liberal, με την έννοια που έχει στις ΗΠΑ) και επικριτής του πρώην προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, ο Μπογκοσσιάν πιστεύει ότι η περιγραφή ανθρώπων ως αριστερών ή δεξιών χάνει την χρηστικότητά της. Είναι αυτοί που απαιτούν να σκέφτεσαι με έναν συγκεκριμένο τρόπο που είναι στην μία πλευρά, ενώ αυτοί που δεν το θέλουν είναι στην άλλη.

«Αντιμετωπίζουμε μια εξαιρετικά μη ανεκτική, επικίνδυνη ιδεολογία, που διαιωνίζεται από άτομα που θέλουν να μας ληστέψουν από την νοητική ελευθερία μας», λέει.

Από ανατροπή αγαλμάτων εθνικών ηρώων στην Αμερική, έως την υποχρεωτική «εκπαίδευση» ποικιλότητας στον χώρο εργασίας βάσει της κριτικής θεωρίας φυλής, πως μπορούμε να κατανοήσουμε την τρέχουσα πολιτισμική στιγμή;

«Έφτασαν να πουν ακόμα και ότι τα αποδεικτικά στοιχεία είναι ένα εργαλείο του λευκού άντρα και της πατριαρχίας», λέει ο Μπογκοσσιάν.