Μετάφραση: Αλία Ζάε
Η ταχύτητα με την οποία ο Θίασος Παραστατικών Τεχνών Σεν Γιουν κατέκτησε το παγκόσμιο κοινό ήδη από τα πρώτα του βήματα το 2006 έχει πυροδοτήσει το ενδιαφέρον του κόσμου σε όλη την υφήλιο. Ίσως ένας από τους λόγους της αμείωτης επιτυχίας τους είναι ότι όλοι οι συντελεστές αντιμετωπίζουν το έργο τους όχι απλά με σοβαρότητα ως ευσυνείδητοι επαγγελματίες, αλλά αφοσιώνονται σε αυτό ψυχή τε και σώματι, αφιερώνοντας τη ζωή τους στο να φτάσουν στα ανώτατα επίπεδα της τέχνης τους και να τη μοιραστούν με όλον τον κόσμο.
Για τον Τζίσουνγκ Κιμ, χορευτή του θιάσου από το 2013 και αναδυόμενο χορογράφο, τα πάντα έχουν ως αφετηρία την ευσέβεια: «Το ταλέντο μάς δίνεται από τον Θεό, όπως και η έμπνευση. Τι είναι οι Μούσες αν όχι θεϊκοί αγγελιαφόροι;», αναρωτιέται, παραθέτοντας μια μακριά λίστα δημιουργών και δημιουργημάτων που αποτίουν τον πρέποντα σεβασμό στο θείον. Στον παραδοσιακό πολιτισμό τόσο της Ανατολής όσο και της Δύσης, ο κύριος στόχος της τέχνης ήταν η λατρεία του Θεού – αυτή την παράδοση ακολουθά και το Σεν Γιουν.
«Όταν έχουμε ευσέβεια, μπορούμε να είμαστε ταπεινοί και να βλέπουμε από απόσταση τα πράγματα», λέει ο Κιμ. Πιστεύει ότι η ταπεινότητα και η σκληρή δουλειά φέρνουν ευλογίες, όπως δείχνει η προσωπική του καλλιτεχνική πορεία.
Σκοπός του Σεν Γιουν, του κορυφαίου θιάσου κλασικού κινεζικού χορού, είναι να ζωντανέψει τα 5.000 χρόνια του κινεζικού πολιτισμού.
«Είχα πρωτοπάει σε παράσταση του Σεν Γιουν όταν ήμουν πολύ μικρός -ίσως το 2006 ή το 2007- και είχα πραγματικά μαγευτεί», ομολογεί.
Οι αρχαίοι μύθοι, οι ήρωες και τα ουράνια όντα που αναπαριστούσαν οι χορευτές του Σεν Γιουν είχαν αιχμαλωτίσει τη φαντασία του, κάνοντάς τον να δηλώσει στη μητέρα του ότι θα γινόταν κι αυτός μέλος του θιάσου μια μέρα. Και πράγματι έγινε, περίπου 6 χρόνια μετά.
Ο Κιμ, που γεννήθηκε στην Κορέα, ήταν τόσο αποφασισμένος να επιτύχει τον στόχο του ώστε δεν δίστασε να διασχίσει τη μισή υφήλιο για να πάει σε ένα δίγλωσσο σχολείο – συγκεκριμένα, την Ακαδημία Φέι Τιεν, όπου τα μαθήματα γίνονται και στα αγγλικά και στα κινέζικα – χωρίς να μιλάει καμία από τις δύο γλώσσες! Περιμένοντας την απάντηση στην αίτησή του για το σχολείο, χρειάστηκε να ξεπεράσει μια οδυνηρή εμπειρία κοινωνικού άγχους και απώλειας, προκειμένου να γίνει ο χορευτής που ήξερε ότι ήταν προορισμένος να γίνει.
«Ένιωθα ότι αυτή είναι η αποστολή μου στη ζωή», εξηγεί.
Παγκόσμια γλώσσα
Ο Κιμ δεν άργησε να μάθει τα αγγλικά και τα κινέζικα, καθώς και την αρχαία γλώσσα του κλασικού κινεζικού χορού, που είναι μια τέχνη γεμάτη από πολιτισμικές αποχρώσεις και αναφορές χιλιάδων χρόνων.
«Έχει ισχυρότατη εκφραστική δύναμη. Ζωντανεύει τους χαρακτήρες. Μου άρεσαν τόσο οι αρχαίοι μύθοι, οι αξίες τους και το ήθος τους και ήθελα πολύ να τα μοιραστώ όλα αυτά με τους άλλους ανθρώπους.
»Οι ιστορίες αυτές μου προκαλούν πολλά συναισθήματα, ιδίως οι σκηνές στις οποίες οι θεοί δείχνουν κάτι στους ανθρώπους. Μου αρέσουν πολύ και οι ήρωες με την ακλόνητη καρδιά τους. Όταν με ενέπνεαν με τις πράξεις τους και με έκαναν να σκεφτώ ‘Θέλω κι εγώ να τους μοιάσω’, συγκινούμουν πολύ.»
Στη σκηνή, πράγματι τους μοιάζει. Η εκφραστικότητα που ανέφερε ο Κιμ είναι χαρακτηριστική του κλασικού κινεζικού χορού, ο οποίος κατάγεται από τις πολεμικές τέχνες της χώρας, περιλαμβανομένου του οπερατικού χορού. Μέσω του χορού, ο Κιμ έχει τη δυνατότητα να ενσαρκώσει ένα πλήθος διαφορετικών χαρακτήρων και να μοιραστεί με το κοινό τις χαρές, τις λύπες, το κουράγιο, τις αρετές και τα κίνητρά τους.
Σε ορισμένους κάνει εντύπωση το γεγονός ότι δεν είναι Κινέζος αλλά Κορεάτης.
«Τα ξαδέρφια μου με ρωτάνε γιατί διάλεξα τον κλασικό κινεζικό χορό, ενώ είμαι Κορεάτης. Τους απαντώ ότι τα μηνύματα πίσω από την τέχνη, οι αρχές και το ήθος είναι όλα παγκόσμια.»
Ο πολιτισμός της Κορέας, προσθέτει, είναι κυρίως παραδοσιακός και μοιράζεται με τους άλλους παραδοσιακούς πολιτισμούς του κόσμου κοινές αξίες, όπως είναι η καλοσύνη, η ευπρέπεια και η αφοσίωση. Ο παραδοσιακός κινεζικός πολιτισμός έχει άλλωστε επηρεάσει με το πέρασμα των χρόνων πάρα πολλά έθνη γύρω από τη σημερινή Κίνα και ο Κιμ μεγάλωσε με κλασικές ιστορίες της κινεζικής παράδοσης, όπως οι περιπέτειες του Βασιλιά Πίθηκου, από το «Ταξίδι στη Δύση».
Σε αυτές τις ιστορίες κυριαρχούν αξίες που αγγίζουν τους ανθρώπους ακόμα και σήμερα, όπως η συμπόνια, η πίστη, η δικαιοσύνη και η ακεραιότητα.
«Οι οικουμενικές αξίες έχουν τη μεγαλύτερη απήχηση. Ο κλασικός κινεζικός χορός είναι μια σωματική γλώσσα, την οποία όλοι μπορούν να καταλάβουν», λέει ο Κιμ.
Διευρύνοντας τα όρια
Το 2018, ο Κιμ έγινε ένας από τους πρώτους χορευτές της ομάδας του. Την ίδια χρονιά, του έδωσαν για πρώτη φορά το ρόλο ενός από τους βασικούς ‘κακούς’ σε μια από τις ιστορίες που παρουσίαζε ο θίασος.
«Αυτή ήταν μια ιδιαίτερα σημαντική στιγμή στην καριέρα μου: βρέθηκα σε νέο πεδίο και χρειάστηκε να μάθω καινούρια πράγματα», λέει ο Κιμ.
Στον χορό «Ο μοντέρνος ναός», από την περιοδεία του θιάσου το 2018, ο Κιμ υποδυόταν κάποιον που προσπάθησε να εξαπατήσει έναν από τους πιστούς του ναού, αλλά τελικά αποτυγχάνει. Όντας το αντίθετο από τους ήρωες που ο Κιμ τόσο θαύμαζε, αυτός ο ρόλος τον ανάγκασε να αναπτύξει τις υποκριτικές του ικανότητες.
«Αποδείχθηκε πολύτιμη εμπειρία, […] η οποία με βοήθησε να εξελιχθώ. Γενικά, θα έλεγα ότι μου άρεσε η ευκαιρία που μου δόθηκε να διευρύνω τις υποκριτικές μου δυνατότητες», ομολογεί.
Μια παραγωγή του Σεν Γιουν περιλαμβάνει περίπου 10-12 χορευτικά σκετς, τα οποία αντλεί από τη μακραίωνη κινεζική ιστορία. Έτσι, οι χορευτές πρέπει να μπορούν να αλλάζουν γρήγορα ρόλους.
Ο Κιμ προσθέτει ότι την ίδια χρονιά που υποδύθηκε τον κακό, ανέλαβε και τον ρόλο ενός ‘χαζούλη’ μαθητή της αρχαίας Κίνας στο σκετς «Σαχλαμαρίζοντας στη σχολική αυλή», προκαλώντας βροντερά γέλια στο κοινό με τα καραγκιοζιλίκια του.
Στο συγκεκριμένο σκετς, ο ήρωας παθαίνει ένα ατύχημα που τον παραμορφώνει, αλλά θεραπεύεται μέσα στα επτά λεπτά που διαρκεί ο χορός. Απαιτεί, λοιπόν, «πολύ προσεκτικό συντονισμό και εκτέλεση» με ένα σκηνικό προσθετικό αντικείμενο και χορογραφία.
Μετά από δυο χρόνια, τα αποτελέσματα της εξέλιξης που έφερε στον Κιμ το 2018 ήταν εμφανή. Το 2020, ανέλαβε και πάλι τον ρόλο ενός κακού – που αυτή τη φορά ήταν ένας από τους πιο διαβόητους κακούς της κινεζικής ιστορίας, ο Ντονγκ Τζούο – στον χορό «Παγίδα ομορφιάς».
«Ήταν ένας τύραννος με έντονα χαρακτηριστικά κακότητας», εξηγεί ο Κιμ, «όπως σκληρότητα, βία και έλλειψη αυτοσυγκράτησης». Για να προετοιμαστεί για τον ρόλο, ο Κιμ ανέτρεξε σε ιστορικές πηγές και αναφορές, έκανε πρόβες μπροστά από τον καθρέφτη και έλαβε καθοδήγηση από έμπειρους χορογράφους και εκπαιδευτές. Δεν ήταν ούτε απλό ούτε εύκολο.
«Παρά την προετοιμασία που έκανα, κάποια σχόλια με βοήθησαν να καταλάβω ότι ο χαρακτήρας του αντι-ήρωα που είχα χτίσει δεν ήταν και τόσο πειστικός. Δεν είχε στερεότητα ούτε ουσία, κάτι απολύτως απαραίτητο για τον ρόλο». Χάρη σε αυτή την εποικοδομητική κριτική, που τον ώθησε να ξεπεράσει τα όριά του, ο Κιμ μπόρεσε να βρει αυτό που του έλλειπε για να ολοκληρώσει τον ρόλο του και να παρουσιάσει τελικά μια εξαιρετική παράσταση σε έναν από τους πιο εντυπωσιακούς χορούς-ιστορίες της παραγωγής εκείνης της χρονιάς.
Ιδιαίτερη εμπειρία για τον Κιμ ήταν και κάποια κωμικά σκετς που είχαν προετοιμάσει για το 2020, όπου ήταν τόσο ο πρώτος χορευτής όσο και ο χορογράφος. Στο σκετς «Δόκιμος μοναχός», για παράδειγμα, ένα νεαρό ζευγάρι επισκέπτεται έναν βουδιστικό ναό πριν από τον γάμο τους για να προσευχηθούν. Όμως, κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους, η μέλλουσα νύφη απάγεται και ο νεαρός μοναχός πρέπει να τη σώσει.
Ο ρόλος του μοναχού απαιτούσε επιπλέον ενασχόληση από τον Κιμ, καθώς για να σώσει την κοπέλα πρέπει να μεταμφιεστεί όπως αυτή και να ξεγελάσει τον απαγωγέα της, πριν τον αντιμετωπίσει στη δυναμική σκηνή αναμέτρησης του φινάλε.
«Έπρεπε να μπορώ να γλιστρώ από τη μια προσωπικότητα στην άλλη – του μοναχού και της κοπέλας – μια ικανότητα που δεν είχα ακόμα κατακτήσει πλήρως», λέει ο Κιμ προσθέτοντας ότι «το χορευτικό πρόγραμμα με βοήθησε να υλοποιήσω το δημιουργικό μου όραμα, διδάσκοντάς μου ταυτόχρονα τη σημασία της λεπτομέρειας, της σκληρής δουλειάς και της αφοσίωσης. Στο σύνολό της, αυτή η εμπειρία μού έδωσε πολλά τόσο σε προσωπικό όσο και σε επαγγελματικό επίπεδο.»
Κάτι εξίσου σημαντικό και πρωτόγνωρο για τον Κιμ ήταν το ότι χόρεψε τη δική του χορογραφία, μια ικανότητα που ανέπτυξε όσο καιρό είναι μέλος του Σεν Γιουν.
Διαχρονικές ιστορίες
«Πάντα μου άρεσε η χορογραφία και όταν ήμουν φοιτητής έκανα τις χορογραφίες για τις συμμετοχές των φίλων μου σε διαγωνισμούς. Όντας στο Σεν Γιουν, ο καλλιτεχνικός διευθυντής με ενθάρρυνε να προχωρήσω προς αυτή την κατεύθυνση, βοηθώντας με να αποκτήσω περισσότερη αυτοπεποίθηση», εκμυστηρεύεται ο Κιμ.
Ένα άλλο χορευτικό κομμάτι που ξεχωρίζει είναι το «Έγκλημα χωρίς προηγούμενο» της φετινής παραγωγής, το οποίο αποτυπώνει το κουράγιο των πιστών στη σύγχρονη Κίνα, αναπαριστώντας την πραγματική δίωξη που υφίστανται οι ασκούμενοι Φάλουν Γκονγκ από το Κομμουνιστικό Κόμμα. Το κομμάτι είναι από τα πιο πολυσυζητημένα της φετινής σεζόν.
«Νιώθω ότι είναι πολύ σημαντικό να πληροφορήσω τους ανθρώπους για αυτήν τη δίωξη. Είναι καλό να γνωρίζει ο κόσμος. Από ανθρωπιστική πλευρά, δεν μπορεί κανείς να μη νοιαστεί για κάτι τέτοιο», δηλώνει ο Κιμ.
Ο Κιμ ασκεί και ο ίδιος Φάλουν Γκονγκ, ακολουθώντας τις αρχές της αλήθειας, της καλοσύνης και της ανεκτικότητας. Έχει διαβάσει πολλές ιστορίες για τη δίωξη στην Κίνα, που συνεχίζεται ακόμα και τώρα.
«Από τη μια νιώθω ευγνώμων που ζω σε μια ελεύθερη κοινωνία, από την άλλη νιώθω επιτακτική την ανάγκη […] να ενημερώσω τον κόσμο για αυτό [τη δίωξη] που συμβαίνει», προσθέτει.
Αυτή τη σεζόν, ο Κιμ έκανε τη χορογραφία και σε ένα ακόμη κομμάτι, το «Ιερή αναζήτηση μέσα από το Κόκκινο Βασίλειο», με τον Γιου Γιούε. Είναι μια ιστορία από το «Ταξίδι στη Δύση» και τις περιπέτειες του Βασιλιά Πίθηκου, το έπος που του είχε κάνει τόσο έντονη εντύπωση όταν, σαν παιδί, πρωτοείδε το Σεν Γιουν.
«Δεν είναι τυχαίο που αυτές οι ιστορίες μεταδίδονται από γενιά σε γενιά για χιλιάδες χρόνια. Είναι οι καλύτερες και πιο ενδιαφέρουσες ιστορίες. Οι παραδοσιακές αξίες είναι το πιο σημαντικό πράγμα στην τέχνη», υποστηρίζει ο Κιμ.
Ήταν αυτές οι ιστορίες που τον παρακίνησαν, άλλωστε, να επιδιώξει να γίνει καλλιτέχνης και νιώθει ότι το Σεν Γιουν του δίνει την ευκαιρία να εκπληρώσει την αποστολή του.
«[Αυτές οι ιστορίες] με συγκινούν πολύ και θέλω να τις μοιραστώ με τον κόσμο.»
Η Epoch Times είναι υπερήφανος χορηγός του Shen Yun Performing Arts.
