Από τη Μέση Ανατολή έως τη Λατινική Αμερική και την Ευρώπη, τα έθνη παίρνουν θέση στην κρίση Ισραήλ-Χαμάς, αλλάζοντας την παγκόσμια ισορροπία δυνάμεων.
Μετά τις αναφορές για έκρηξη σε νοσοκομείο στη Γάζα, ο Παλαιστίνιος πρόεδρος Μαχμούντ Αμπάς ακύρωσε συνάντηση με τον πρόεδρο Τζο Μπάιντεν, όπως και ο βασιλιάς Αμπντάλα Β΄ της Ιορδανίας και άλλοι Άραβες ηγέτες. Η Βραζιλία πρότεινε ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών για την καταδίκη των αντιποίνων του Ισραήλ κατά της Χαμάς. Δώδεκα από τα 15 κράτη μέλη του Συμβουλίου ψήφισαν κατά του ψηφίσματος, ενώ το Ηνωμένο Βασίλειο και η Ρωσία απείχαν. Αυτό δείχνει πώς η σύγκρουση αναγκάζει τα έθνη να πάρουν θέση.
Ακόμη και μέσα στο ΝΑΤΟ, οι απόψεις διίστανται. Ο Τούρκος πρόεδρος Ερντογάν καταδίκασε τις Ηνωμένες Πολιτείες για την αποστολή πολεμικών πλοίων μέσω της ανατολικής Μεσογείου, ενώ το Ιράν απείλησε ότι μπορεί να επέμβει ο «άξονας της αντίστασης». Το Ισραήλ έχει κατηγορήσει την Τουρκία ότι υποστηρίζει τη Χαμάς, ενώ το Ιράν είναι επίσημος χορηγός όχι μόνο της Χαμάς, αλλά και της Χεζμπολάχ και διάφορων τρομοκρατικών ομάδων στην ευρύτερη περιοχή.
Οι αριστερής κατεύθυνσης κυβερνήσεις της Λατινικής Αμερικής, όπως η Κούβα, ιστορικά τάσσονται στο πλευρό της Παλαιστίνης, κάτι που τις ευθυγραμμίζει με την Κίνα και τη Ρωσία. Ο Κολομβιανός πρόεδρος Γκουστάβο Πέτρο δήλωσε ότι οι ισραηλινές επιθέσεις στη Γάζα ήταν παρόμοιες με αυτό που έκαναν οι Ναζί στους Εβραίους. Η Ιερουσαλήμ απάντησε σταματώντας τις αμυντικές εξαγωγές προς την Κολομβία, συμπεριλαμβανομένων των μαχητικών αεροσκαφών Kfir, του εξοπλισμού παρακολούθησης και των τυφεκίων εφόδου. Στη συνέχεια, η Κολομβία απείλησε να διακόψει τις διπλωματικές της σχέσεις.
Η Χιλή καταδίκασε το Ισραήλ, ενώ το Μπελίζ ζήτησε λύση δύο κρατών. Ο πρόεδρος της Βολιβίας Έβο Μοράλες εξέφρασε την υποστήριξή του στην Παλαιστίνη, όπως και η Βενεζουέλα. Και ο υπουργός Εξωτερικών της Βραζιλίας Μάουρο Λουίς Ιέκερ Βιέιρα εξέφρασε τον αποτροπιασμό του για τα αντίποινα του Ισραήλ. Από την άλλη πλευρά, η Αργεντινή και το Ελ Σαλβαδόρ υποστηρίζουν το Ισραήλ.
Στην Ασία, η Ινδονησία κατηγόρησε το Ισραήλ, όπως και η Μαλαισία. Ούτε η Ινδονησία ούτε η Μαλαισία διατηρούν διπλωματικές σχέσεις με το Ισραήλ. Το Πακιστάν, κράτος-πελάτης της Κίνας, καταδίκασε τις ισραηλινές αεροπορικές επιδρομές. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δήλωσε ότι το Ισραήλ έχει το δικαίωμα να υπερασπιστεί τον εαυτό του, αλλά παράλληλα στέλνει βοήθεια στη Γάζα. Η Ιρλανδία δήλωσε ότι το Ισραήλ παραβίασε τα ανθρώπινα δικαιώματα όταν διέκοψε την παροχή ρεύματος και νερού στη Γάζα. Η Νορβηγία επέκρινε ομοίως τον αποκλεισμό της Γάζας από το Ισραήλ. Και το αφρικανικό μέλος των BRICS, η Νότια Αφρική, πήρε το μέρος των Παλαιστινίων.
Τόσο ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν όσο και ο Κινέζος ηγέτης Σι Τζινπίνγκ έχουν καταβάλει προσπάθειες για την εμβάθυνση των δεσμών με τον ‘Παγκόσμιο Νότο’ ως έναν τρόπο αντίδρασης στη διεθνή τάξη υπό την ηγεσία των ΗΠΑ. Ούτε ο κος Πούτιν ούτε ο κος Σι έχουν καταδικάσει τη Χαμάς. Ο υπουργός Άμυνας της Γερμανίας υποσχέθηκε υποστήριξη στο Ισραήλ, ενώ ο καγκελάριος Όλαφ Σολτς επέκρινε την αντίδραση του κου Πούτιν στον πόλεμο, χαρακτηρίζοντας την ‘κυνική’.
Το Πεκίνο δήλωσε ότι οι ενέργειες του Ισραήλ ξεπερνούν τα όρια της αυτοάμυνας και η Μόσχα κατηγόρησε τις Ηνωμένες Πολιτείες για τον αυξανόμενο αριθμό των νεκρών στη Γάζα. Η κάλυψη στην κινεζική κρατική τηλεόραση επικεντρώνεται στα δεινά των Παλαιστινίων, ενώ παρουσιάζει τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ ως διαιωνίζοντες τη σύγκρουση.
Σχεδόν καμία από τις χώρες που εκφράζουν την υποστήριξή τους προς την Παλαιστίνη δεν έχει συμφωνήσει να δεχτεί Παλαιστίνιους πρόσφυγες. Η Αίγυπτος ήταν πρόθυμη να συνεργαστεί με τις Ηνωμένες Πολιτείες για να διευκολύνει τη βοήθεια προς τη Γάζα μέσω του περάσματος της Ράφα. Στην αιγυπτιακή πλευρά, η προετοιμασία της βοήθειας επιβλέπεται από τα Ηνωμένα Έθνη. Τόσο η Αίγυπτος όσο και η Ιορδανία έχουν αρνηθεί να δεχθούν πρόσφυγες. Η Αίγυπτος φιλοξενεί ήδη 300.000 Σουδανούς πρόσφυγες, οπότε από υλικοτεχνική άποψη θα ήταν δύσκολο να δεχτεί περισσότερους. Ταυτόχρονα, το Κάιρο υποστηρίζει ότι με το να δεχτεί Παλαιστίνιους πρόσφυγες, θα βοηθούσε ουσιαστικά το Ισραήλ να εκδιώξει τους Παλαιστίνιους από τη Γάζα. Αυτό θα καθιστούσε τότε την Αίγυπτο και την Ιορδανία στόχους για εξτρεμιστές ή βάση επιχειρήσεων για εξτρεμιστές που θα εξαπέλυαν επιθέσεις στο Ισραήλ, διαταράσσοντας την περιφερειακή ειρήνη.
Από την έναρξη της σύγκρουσης, οι επιθέσεις εναντίον αμερικανικών βάσεων στη Συρία και το Ιράκ έχουν αυξηθεί σημαντικά. Σκάφος του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ που περιπολούσε κοντά στην Υεμένη αναχαίτισε τρεις πυραύλους και αρκετά μη επανδρωμένα αεροσκάφη που εκτοξεύτηκαν από τους υποστηριζόμενους από το Ιράν αντάρτες Χούθι. Επιπλέον, η Χεζμπολάχ εξαπέλυσε πολλαπλά πυραυλικά πυρά, με αποτέλεσμα οι ισραηλινές αρχές να συμβουλεύσουν τους πολίτες να εκκενώσουν τις περιοχές κατά μήκος των συνόρων με τον Λίβανο. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η Χεζμπολάχ θεωρείται πιο ισχυρός αντίπαλος από τη Χαμάς. Εάν η Χεζμπολάχ εξαπέλυε εισβολή ή επίθεση, θα μπορούσε να κλιμακώσει γρήγορα τη σύγκρουση, απαιτώντας ενδεχομένως την παρέμβαση των ΗΠΑ. Η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν έχει προειδοποιήσει ότι η εμπλοκή του Ιράν μπορεί να οδηγήσει στη μετάδοση της σύγκρουσης σε άλλα έθνη.
Κατά τη διάρκεια της Συνόδου για την πρωτοβουλία «Μια Ζώνη, Ένας Δρόμος» (BRI) που πραγματοποιήθηκε στις 17-18 Οκτωβρίου, ο κος Σι και ο κος Πούτιν εξέφρασαν τις ανησυχίες τους για την κατάσταση στην Παλαιστίνη και υποστήριξαν τη λύση των δύο κρατών. Ωστόσο, δεν παρουσίασαν ένα συγκεκριμένο σχέδιο για την αντιμετώπιση της σύγκρουσης ή την παροχή βοήθειας στην Παλαιστίνη. Η παρουσία των Ταλιμπάν στη Σύνοδο προκάλεσε ανησυχίες στη Δύση, με κατηγορίες ότι μαχητές των Ταλιμπάν σχεδίαζαν να ενωθούν με τη Χαμάς στο πεδίο της μάχης. Φαίνεται ότι το ενδιαφέρον της Μόσχας και του Πεκίνου για την κατάσταση στην Παλαιστίνη επικεντρώνεται περισσότερο στην οικοδόμηση συμμαχιών κατά της Ουάσιγκτον παρά στην ειρηνική επίλυση της σύγκρουσης.
Η σύγκρουση έχει επαναφέρει τις Ηνωμένες Πολιτείες στη Μέση Ανατολή, μια περιοχή από την οποία ήλπιζαν να απεμπλακούν. Αυτή η ανανεωμένη εστίαση στη Μέση Ανατολή αποσπά την προσοχή από άλλους κρίσιμους τομείς, όπως το ΝΑΤΟ και η σύγκρουση στην Ουκρανία, καθώς και τις απειλητικές κινήσεις της Κίνας στον Ινδο-Ειρηνικό. Ο πρόεδρος Μπάιντεν εξέφρασε την πεποίθηση ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι σε θέση να υποστηρίξουν ταυτόχρονα και τους τρεις τομείς. Παρόλα αυτά, υπάρχει μια αυξανόμενη ανησυχία ότι οι συγκρούσεις αυτές μπορεί να συγχωνευθούν σε μια ευρύτερη σύγκρουση. Τα διάφορα έθνη παίρνουν θέσεις και για τις τρεις περιοχές και συγκρούσεις, θολώνοντας τα όρια μεταξύ τους.
Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι απόψεις του συγγραφέα και δεν αντανακλούν απαραίτητα τις απόψεις της Epoch Times.
Του Antonio Graceffo
Επιμέλεια: Αλία Ζάε
