Ο Μάο Τσετούνγκ, πρόεδρος της κομμουνιστικής Κίνας από το 1949 έως το 1976, δημοσίευσε το «Μικρό Κόκκινο Βιβλίο» το 1964 για να ξεκινήσει την Πολιτιστική Επανάσταση στη χώρα του. Ο γερουσιαστής των ΗΠΑ, Τομ Κότον, δημοσίευσε το δικό του μικρό κόκκινο βιβλίο τον Φεβρουάριο, με τίτλο «Seven Things You Can’t Say About China» («Επτά πράγματα που δεν μπορείτε να πείτε για την Κίνα»).
Το βιβλίο του Μάο είναι γεμάτο προπαγάνδα που εξυμνεί τις αρετές του κομμουνισμού. Το βιβλίο του Κότον είναι μια προκλητική αποκάλυψη για την απειλή που θέτει το Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας (ΚΚΚ) για τις Ηνωμένες Πολιτείες και τις στρατηγικές που χρησιμοποιεί για να αντικαταστήσει τις ΗΠΑ ως παγκόσμια υπερδύναμη.
Ο Κότον προειδοποιεί για το καθεστώς της Κίνας από την εποχή που ανέλαβε καθήκοντα γερουσιαστή του Αρκάνσας το 2015. Κατά τις πρώτες ημέρες της πανδημίας COVID-19, ο Κότον υποστήριξε την απαγόρευση ταξιδιών από την Κίνα προς τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ήταν επίσης ο πρώτος από την ηγεσία των ΗΠΑ που υποστήριξε ότι ο ιός προήλθε από το εργαστήριο της Γούχαν στην Κίνα. Ως αντίδραση, το καθεστώς της Κίνας επέβαλε κυρώσεις εναντίον του, κάτι που ο Κότον εξακολουθεί να θεωρεί ως τιμητικό.
Στο άμεσο και ευφυές βιβλίο του, ο συγγραφέας αναφέρεται σε επτά πράγματα που οι εκλεγμένοι ηγέτες των ΗΠΑ δεν μπορούν ή δεν θέλουν να πουν για το ΚΚΚ, αλλά που θεωρεί ότι πρέπει να γνωρίζουν οι πολίτες.
«Αυτό το βιβλίο αποκαλύπτει την πραγματική και άμεση απειλή από τους κινέζους κομμουνιστές βασισμένο σε καθιερωμένα γεγονότα και στην εγγενή λογική των γεγονότων· δεν είναι κομματικό ή μια ρατσιστική επίθεση κατά των Κινέζων», γράφει στην πρόλογο. «Και επιτρέψτε μου να τονίσω ότι η απειλή είναι ο κινεζικός κομμουνισμός, όχι ο αρχαίος κινεζικός πολιτισμός ή ο κινεζικός λαός, που είναι τα πρώτα και χειρότερα θύματα του κινεζικού κομμουνισμού».
Γιατί το καθεστώς της Κίνας είναι απειλή
Το 1983, ο πρόεδρος Ρόναλντ Ρήγκαν δέχθηκε σφοδρή κριτική όταν αναφέρθηκε στην ΕΣΣΔ ως «αυτοκρατορία του κακού». Σήμερα, ο Κότον αντιμετωπίζει τις ίδιες γλωσσικές επιθέσεις από το κινεζικό καθεστώς και από τα δύο κόμματα στις ΗΠΑ. Οι επιρροές του ΚΚΚ είναι διακομματικές. Ο Κότον δείχνει πώς τόσο οι Δημοκρατικοί όσο και οι Ρεπουμπλικάνοι έχουν δείξει διατεθειμένοι να υποστηρίξουν το κομμουνιστικό κράτος.
Ο γερουσιαστής υποστηρίζει στο βιβλίο του ότι το ΚΚΚ διεξάγει έναν πολλαπλό πόλεμο κατά του αμερικανικού πολιτισμού, της εκπαίδευσης, των ΜΜΕ, της ψυχαγωγίας, της τεχνολογίας, της πολιτικής, ακόμη και της προσωπικής υγείας των Αμερικανών πολιτών.
«Χωρίς τον Μάο, δεν θα υπήρχε Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας», γράφει ο Κότον. «Και ακριβώς όπως το σώμα του και το πορτρέτο του παραμένουν στην καρδιά της πρωτεύουσας, έτσι η μνήμη του και η φονική του ιδεολογία παραμένουν στην καρδιά του κόμματος».
Το κινεζικό καθεστώς είναι μια αυτοκρατορία του κακού
Στο Κεφάλαιο 1, ο Τομ Κότον διηγείται την ιστορία του πώς οι κινέζοι κομμουνιστές κατέλαβαν την εξουσία το 1949 και πώς συνεχίζουν να σκοτώνουν και να καταπιέζουν τον ίδιο τους τον λαό μέχρι και σήμερα. Οι καταπιεσμένοι περιλαμβάνουν την μεγαλύτερη χριστιανική κοινότητα στον κόσμο, την οποία ο γερουσιαστής εκτιμά σε 70 έως 100 εκατομμύρια (σχεδόν όσο και το ΚΚΚ), καθώς και το Φαλούν Γκονγκ, μια ειρηνική πνευματική άσκηση βασισμένη στις αρχές της αλήθειας, της καλοσύνης και της ανεκτικότητας. Επίσης, αναφέρεται στη γενοκτονία στην περιοχή του Θιβέτ, στη επιταχυνόμενη γενοκτονία των Ουιγούρων και στην καταπίεση του Χονγκ Κονγκ.
«Αμέσως μετά την ανάληψη της εξουσίας, [ο ηγέτης του ΚΚΚ, Σι Τζινπίνγκ] […] επιτάχυνε την κομμουνιστική καταπίεση των Ουιγούρων σε μια εκστρατεία γενοκτονίας », γράφει ο Κότον. «Διέταξε τις τοπικές αρχές να μην δείξουν ‘κανένα απολύτως έλεος,’ και το κόμμα άρχισε να χτίζει στρατόπεδα συγκέντρωσης». Σύμφωνα με τον Κότον, οι περισσότερες πηγές εκτιμούν ότι ο αριθμός των φυλακισμένων σε αυτά τα στρατόπεδα ανέρχεται σε 2 εκατομμύρια, αν και κάποιοι πιστεύουν ότι μπορεί να πλησιάζει τα 3 εκατομμύρια.
Το κινεζικό καθεστώς προετοιμάζεται για πόλεμο
Σε ένα κεφάλαιο, ο συγγραφέας αναφέρει ότι το κινεζικό καθεστώς έχει αναλάβει την μεγαλύτερη στρατιωτική συγκέντρωση στην ιστορία, αυξάνοντας τις στρατιωτικές δαπάνες κατά 1.000%. Αναλύει επίσης το ταχέως επεκτεινόμενο πυρηνικό οπλοστάσιο της Κίνας, την αυξανόμενη επιθετικότητα απέναντι στους γείτονές της στη Νότια και Ανατολική Θάλασσα της Κίνας και γιατί η Κίνα δεν μπορεί να επιτύχει τις παγκόσμιες φιλοδοξίες της χωρίς να εισβάλει στην Ταϊβάν.
Το κινεζικό καθεστώς διεξάγει παγκόσμιο οικονομικό πόλεμο
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες ενθάρρυναν με ανόητο τρόπο την άνοδο της Κίνας, πληρώνοντας ουσιαστικά για πολλούς από αυτούς τους κινεζικούς πυραύλους, πλοία, αεροσκάφη και πυρηνικά όπλα», δηλώνει ο γερουσιαστής στο Κεφάλαιο 3.
Περιγράφει πώς η χορήγηση του μόνιμου καθεστώτος «του πλέον ευνοούμενου κράτους» στην Κίνα το 2000 και η ένταξή της στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου την επόμενη χρονιά ήταν ένα τεράστιο λάθος εξωτερικής πολιτικής που ξεκίνησε έναν παγκόσμιο οικονομικό πόλεμο.
Ο συγγραφέας σημειώνει πώς οι επιδοτήσεις του κινεζικού καθεστώτος, η χειραγώγηση του νομίσματος και η κλοπή ξένης τεχνολογίας ισοδυναμούν με «οικονομικά εγκλήματα». Αυτές οι τακτικές οδήγησαν σε οικονομικό ιμπεριαλισμό που βλάπτει χώρες παγκοσμίως, ιδιαίτερα τις Ηνωμένες Πολιτείες. Σύμφωνα με τον Κότον, οι ΗΠΑ αρχικά επιδίωξαν οικονομικές σχέσεις με το κινεζικό καθεστώς για να αυξήσουν την δυτική επιρροή, αλλά αυτή η στρατηγική γύρισε μπούμερανγκ και αντί να ενισχύσει την επιρροή των ΗΠΑ, ενίσχυσε την επιρροή του ΚΚΚ στη Δύση.
Το κινεζικό καθεστώς έχει διεισδύσει στην κοινωνία μας
Ο γερουσιαστής εξηγεί πώς το ΚΚΚ εκμεταλλεύεται την απληστία, τον φόβο και τις απειλές για να επιτύχει τους στόχους του. Γράφει ότι οι κομμουνιστές κατέκτησαν ουσιαστικά το Χόλιγουντ το 1997, επιτίθεται σε δύο ταινίες που ήταν επικριτικές για την κινεζική γενοκτονία και υποστήριζαν τον Δαλάι Λάμα, τις ταινίες «Seven Years in Tibet» (Sony Pictures) και «Kundun» (Disney). Τα στούντιο και των δύο ταινιών υπέκυψαν στις πιέσεις του ΚΚΚ, και από τότε το ΚΚΚ έχει ασκήσει τεράστια επιρροή στο Χόλιγουντ.
Ο Κότον καταγράφει επίσης πώς το κινεζικό καθεστώς έχει στοχεύσει το στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα των ΗΠΑ, χρησιμοποιώντας οικονομική επιρροή, δωροδοκίες, κυβερνοεπιθέσεις και παραδοσιακή κατασκοπεία. Κινεζικές οντότητες έχουν επιτραπεί να αγοράσουν στρατιωτικές ακαδημίες των ΗΠΑ, όπως η Στρατιωτική Ακαδημία της Νέας Υόρκης, στην οποία φοίτησε ο προέδρος Ντόναλντ Τραμπ.
Τα σχολεία είναι επίσης ένας τομέας-στόχος που το ΚΚΚ έχει στοχεύσει. Το κινεζικό καθεστώς έχει συνεργαστεί με το College Board για να γαλουχήσει τους Αμερικανούς μαθητές που προετοιμάζονται για το SAT. Ο Κότον αναφέρει πώς μια κινεζική εταιρεία ξόδεψε μισό δισεκατομμύριο δολάρια για να αγοράσει ένα δίκτυο ιδιωτικών σχολείων στην Καλιφόρνια. Σε ένα άλλο παράδειγμα, αναφέρεται σε μια κινεζική οργάνωση που έστειλε 1.650 Κινέζους δασκάλους για να συμμετάσχουν σε πρόγραμμα δασκάλων-επισκεπτών από το 2007 έως το 2020. Άλλα θέματα που αφορούν τους νέους Αμερικανούς, όπως το TikTok και η φαιντανύλη, αναφέρονται επίσης από τον γερουσιαστή.
Το βιβλίο αποτελείται από επτά ευανάγνωστα κεφάλαια και προσφέρει μια σαφή και περιεκτική επιχειρηματολογία για το γιατί η κομμουνιστική Κίνα πρέπει να θεωρείται όχι ως ανταγωνιστής, αλλά ως η αυτοκρατορία του κακού του 21ου αιώνα. Εξηγεί επίσης γιατί η συνεχιζόμενη παγκόσμια σύγκρουση μεταξύ των ΗΠΑ και του κινεζικού καθεστώτος εξαρτάται από την Ταϊβάν. Ο Κότον πιστεύει ότι αν οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν υπερασπιστούν την Ταϊβάν, αυτό θα προκαλέσει μια αλυσίδα καταστροφικών γεγονότων.
Του Dean George
