Της Anna Mason, με τη συμβολή της Arshdeep Sarao
Μετάφραση: Αλία Ζάε
Σύμφωνα με την ίδια, είναι μια ‘ταξιδιώτισσα των ονείρων’. Η Έμι Νακατζίμα, Ταϊλανδο-Γιαπωνέζα εικονογράφος που ζει και εργάζεται στην Ταϊλάνδη, ταξιδεύει ανά τον κόσμο με τη φαντασία της, σχεδιάζοντας παράλληλα με θαυμαστά ακριβή τρόπο γνωστά αρχιτεκτονικά μνημεία.
Η 27χρονη καλλιτέχνις είπε στην Epoch Times ότι τα κτίρια και τα ταξίδια την τραβούσαν ανέκαθεν και ότι από μικρή κοιτούσε φωτογραφίες διαφόρων κτισμάτων. Στο Γυμνάσιο αποφάσισε να μάθει αρχιτεκτονικό σχέδιο. Ποτέ όμως πριν δεν είχε ασχοληθεί με τα εικαστικά. Ίσως ήταν περισσότερο η ανάγκη της να εξερευνήσει μακρινά μέρη που την ωθούσε στη μελέτη και αποτύπωση αυτών των εμβληματικών μνημείων διαφόρων εποχών και πολιτισμών.
«Με εντυπωσιάζει το μεγαλείο τους – ειδικά των μπαρόκ και γοτθικών κτιρίων. Είναι εξαιρετικά κομψά. Όταν ήμουν παιδί έλεγα στον πατέρα μου: ‘Ας γυρίσουμε τον κόσμο όταν μεγαλώσω!’
»Δεν έχω σπουδάσει ζωγραφική. Ξεκίνησα σχεδιάζοντας μικρές εικόνες και ανακάλυψα ότι ήταν κάτι που έκανα καλά. Κάθε φορά που σχεδιάζω μια εικόνα, μαθαίνω κάτι καινούριο. Κάθε φορά προσπαθώ να βελτιώνομαι και να κατακτώ νέους στόχους, σχεδιάζοντας μεγαλύτερες, πιο λεπτομερείς εικόνες.»
Τα τελευταία δέκα χρόνια, η Έμι Νακατζίμα έχει δημιουργήσει μια σειρά υπέροχων έργων, όπως τον ναό Γουάτ Ρονγκ Κουν της Ταϊλάνδης και την Παναγία των Παρισίων, που της έχουν χαρίσει δεκάδες χιλιάδες ακόλουθους στο Instagram.
Ο ταϊλανδέζικος ναός (σε σχέδιο του Τσαλερμτσάι Κοσιτπίπατ) ήταν το μοναδικό μέρος που μπόρεσε να επισκεφθεί αυτοπροσώπως. Αφότου παρατήρησε όλες τις λεπτομέρειες, άρχισε να τον σχεδιάζει με μολύβι. Κατόπιν, πρόσθεσε λεπτομέρειες με πενάκι, αναπτύσσοντας σταδιακά το προσωπικό της ύφος.
«Το ασημόλευκο παρεκκλήσι έχει μια απόκοσμη ομορφιά. Δεν ήμουν σίγουρη αρχικά ότι θα μπορούσα να το αποδώσω σωστά», λέει.
Καθώς εργαζόταν εκείνη την εποχή σε μια εταιρεία, η εκκολαπτόμενη καλλιτέχνις μπορούσε να αφιερώνει μόνο τα βράδια και τα Σαββατοκύριακα στην τέχνη της. Έτσι της πήρε έξι μήνες για να ολοκληρώσει την εικόνα του ναού, αλλά σύμφωνα με την ίδια άξιζε και τον χρόνο και την προσπάθεια!
«Άκουσα πολλά επαινετικά σχόλια. Χάρη σε αυτό το σχέδιο, η δουλειά μου προωθήθηκε και περισσότεροι άνθρωποι έδειξαν ενδιαφέρον για σχέδια που είναι κάτι παραπάνω από απλά σκίτσα.»
Αν και ίσως φαίνεται ότι η τέχνη της και η εργασία της στην εταιρεία αλληλοσυγκρούονται, η ίδια δεν το βλέπει έτσι: «Αν και αυτές οι δυο δουλειές μοιάζουν ολότελα διαφορετικές, στην πραγματικότητα και οι δυο εκφράζουν και αξιοποιούν την ικανότητά μου να συγκεντρώνομαι και να αφοσιώνομαι στις λεπτομέρειες. Φαντάζομαι πως αυτός είναι και ο λόγος που μπορώ να σχεδιάζω τόσο ακριβείς και λεπτολόγες εικόνες.»
Ποικίλλοντας το βάρος, την πίεση και τις κινήσεις του καρπού της, η Νακατζίμα δημιουργεί γραμμές διαφορετικού πάχους, προσθέτοντας όγκο στα έργα της. Ξεφεύγει από τα αρχιτεκτονικά πρότυπα, επιλέγοντας να αγνοήσει μια από τις βασικές αρχές της προοπτικής, που θέλει τα αντικείμενα που βρίσκονται σε πρώτο πλάνο να αποδίδονται με περισσότερες λεπτομέρειες από τα αντικείμενα που βρίσκονται στο βάθος.
«Θέλω όλες τις λεπτομέρειες. Θέλω η εικόνα μου να περιέχει όλα τα γοητευτικά εκείνα στοιχεία που αποτελούν μέρος του αρχιτεκτονικού μου θέματος. Ίσως βέβαια έτσι να μην φαίνομαι τόσο επαγγελματίας όσο αυτοί που έχουν την τυπική εκπαίδευση στο αρχιτεκτονικό σχέδιο. Κάνω κάτι που οι περισσότεροι αποφεύγουν να κάνουν.»
Η καλλιτέχνις προσθέτει ότι χρειάζεται ακλόνητη θέληση και επιμονή για να σχεδιάζει έτσι. Απαιτεί από τον εαυτό της να βελτιώνει συνέχεια την τεχνική της. Θέλει να θαμπώσει τον θεατή με το πλήθος των λεπτομερειών που αποτυπώνει στα έργα της.
Σε μια εντυπωσιακή ομολογουμένως αναπαράσταση της Παναγίας των Παρισίων, έχει πρσθέσει σκιές με μολύβι. Μας λέει ότι ξεκίνησε από τη ροζέτα του παραθύρου που βρίσκεται στο κέντρο της εικόνας και συνέχισε σχεδιάζοντας την αριστερή και τη δεξιά πτέρυγα μαζί με την περιβάλλουσα βλάστηση. «Ένα από τα σχόλια που μου έκαναν ήταν ότι το σχέδιό μου μοιάζει πιο αληθινό κι από ασπρόμαυρη φωτογραφία!»
Είτε βρίσκεται σε μια καφετέρια μια Κυριακή είτε στο σπίτι παρέα με χαμηλή μουσική, η Νακατζίμα βυθίζεται στην τέχνη της.
Στην εικόνα της «Ταξιδιώτης του ονείρου» του 2020, έχει απεικονίσει και τον εαυτό της. «Ένιωσα να θέλω να μπω κι εγώ μέσα σ’ αυτή την εικόνα. Όλα τα μέρη είναι προορισμοί στους οποίους ονειρεύομαι να βρεθώ. Με αυτό το έργο, ένιωσα ότι σχεδιάζω τα όνειρά μου.»
Από την αναπαράσταση της Βασιλικής του Αγίου Παύλου με τα ωραία χρώματα μέχρι το σχέδιο του Μπιγκ Μπεν στο Λονδίνο, η Έμι Νακατζίμα, εκπληρώνει κατά κάποιο τρόπο το παιδικό της όνειρο να ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο. Όντας πολύ απασχολημένη με τη δουλειά της, δεν έχει καταφέρει ακόμα να δει και στην πραγματικότητα πολλά από τα μέρη που ονειρεύεται να επισκεφθεί.
Σε συνδυασμό με τον χρόνο που απορροφά η εργασία της, το να σχεδιάζει εμπεριέχει και την πρόκληση της διαχείρισης του χρόνου. «Πρέπει να είμαι πολύ πειθαρχημένη. Αν ξέρατε πόσο λίγο χρόνο μέσα στην εβδομάδα έχω στη διάθεσή μου για το σχέδιο, ίσως να φανταζόσαστε ότι σχεδιάζω πολύ γρήγορα.»
Η Νακατζίμα είναι πολύ ξεκάθαρη για το μέλλον της. Στόχος της είναι να μπορέσει μέσα στα επόμενα χρόνια να αφήσει τη δουλειά της στην εταιρεία και να αφοσιωθεί στην τέχνη της. Έτσι θα έχει πολύ περισσότερη ελευθερία. Σκέπτεται επίσης τη δημιουργία μιας σειράς προϊόντων βασισμένων στα έργα της, τη χρήση διάφορων εφαρμογών για να προβάλλει το ταλέντο της… οι δυνατότητες είναι απεριόριστες για τη φαντασία!
Της Anna Mason
Η Άννα Μέισον, συγγραφέας, ζει και εργάζεται στην Αγγλία. Έχει πτυχίο Λογοτεχνίας και περιέργεια για ανθρώπους και μέρη που η τυπική εκπαίδευση δεν μπόρεσε να ικανοποιήσει. Της αρέσει η αφήγηση ιστοριών, η λιακάδα στις Βαλεαρίδες και η βροχή του Γιόρκσαϊρ.
