Βρισκόμαστε στο μέσον του χρονικού διαστήματος κατά το οποίο ο γαλαξίας μας διακρίνεται καλύτερα στο Βόρειο ημισφαίριο (από τον Απρίλιο έως και τον Σεπτέμβριο) και αστροφωτογράφοι από όλον τον κόσμο σπεύδουν να απαθανατίσουν τις πιο μαγικές εικόνες του.
Κάθε χρόνο στα τέλη Μαΐου, το blog φωτογραφίας Capture the Atlas δημοσιεύει μία συλλογή με τις 25 καλύτερες φωτογραφίες του Γαλαξία. Το 2024, η έβδομη έκδοση της συλλογής περιλαμβάνει σαγηνευτικές εικόνες τραβηγμένες σε απόμακρες τοποθεσίες σε 15 χώρες. Κάθε φωτογραφία του καταλόγου, επιλεγμένη από περισσότερες από 5.000 συνολικά συμμετοχές, έχει τη δική της ιστορία.
Για να δούμε τον Γαλαξία με την μέγιστη δυνατή διαύγεια, απαιτείται ένας σκοτεινός ουρανός με μηδενική φωτορύπανση. Κάθε ένας από τους 25 φωτογράφους – 19 διαφορετικών εθνικοτήτων – έκανε ένα ξεχωριστό ταξίδι για να πετύχει τη λήψη του, με πολλούς από αυτούς να αψηφούν χαμηλές θερμοκρασίες σε μεγάλα υψόμετρα και κάποιοι ακόμη και να κατασκηνώνουν εκεί για μέρες. Όλοι όμως έχουν ένα κοινό, ανεξάρτητα από το μέρος στο οποίο ταξίδεψαν, και αυτό είναι οι εμβριθείς, αξέχαστες εμπειρίες που είχαν παρατηρώντας την ομορφιά του Γαλαξία.
Για την επιλογή των 25 εικόνων, ο συντάκτης του Capture the Atlas Νταν Ζάφρα, αξιολογεί την ποιότητα της εικόνας, την ιστορία πίσω από αυτήν και την έμπνευση που προσφέρει. Παρακάτω, ακολουθούν οι 25 καλύτερες φωτογραφίες της χρονιάς, που απαθανάτισαν τον γαλαξίας μας σε όλη του τη δόξα, από 15 χώρες: ΗΠΑ, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία, Χιλή, Αργεντινή, Γαλλία, Ελβετία, Ισπανία, Ιταλία, Βουλγαρία, Σλοβενία, Αίγυπτο, Ομάν, Υεμένη και Ιορδανία.
«Η λίμνη της αστραπής» από τον Τομ Ράε
Ο Τομ Ράε «λαχταρούσε να αιχμαλωτίσει» τον Γαλαξία από τον ψηλότερο βουνό της Νέας Ζηλανδίας, το Αοράκι, στον Εθνικό Δρυμό του Όρους Κουκ, μια χειμωνιάτικη νύχτα.
Ανακαλώντας το ταξίδι μέσα από την κοιλάδα για να φτάσει στην παγωμένη λίμνη, με τον γεμάτο δισεκατομμύρια αστέρια κόκκινο ουρανό από πάνω, ο φωτογράφος είπε στο Capture the Atlas πως «η σκηνή που εξελίχθηκε μπροστά μου με έκανε να νομίζω πως προσγειώθηκα σε άλλον πλανήτη… μια ματιά στο αχανές υπερπέραν».
«Η ματαιότητα της ζωής» από τον Μιχαήλ Μινκόφ
Η σύνθεση της θεαματικής φωτογραφίας του Μιχαήλ Μινκόφ, η οποία τραβήχτηκε στην έρημο Γουάντι Ρουμ της Ιορδανίας, στοχεύει να τραβήξει σκόπιμα την προσοχή του θεατή σε μια μικροσκοπική ανθρώπινη φιγούρα με «τον μαγευτικό πυρήνα του Γαλαξία» να υπερισχύει στο φόντο. Η φωτογραφία σημειώνει με όμορφο τρόπο «την ασημαντότητα της ανθρωπότητας μπροστά στο πελώριο μέγεθος του σύμπαντος».
Ο φωτογράφος λέει: «Οπουδήποτε κι αν ταξιδεύω για να συλλάβω τον νυχτερινό ουρανό, γεμίζω με ένα αίσθημα ταπεινότητας και ευγνωμοσύνης για την ύπαρξη μου. Είναι λες και τα προβλήματά μου μικραίνουν και μου υπενθυμίζεται η απέραντη αγάπη που έχω για την οικογένεια μου και την ομορφιά της ίδιας της ζωής, κάνοντας όλα τα άλλα να φαίνονται ασήμαντα».
«Ένα ξεκάθαρο καλωσόρισμα» από τον Φραντσέσκο Νταλλ’ Όλμο
Οι σπάνια ευνοϊκές συνθήκες στην Παταγονία της Αργεντινής, δώρισαν στον φωτογράφο Φραντσέσκο Νταλλ’ Όλμο αυτήν την καταπληκτική φωτογραφία του όρους Φιτζ Ρόι με την τέλεια «σχηματισμένη αψίδα του Γαλαξία» ψηλά και τη λιμνοθάλασσα Λαγκούνα ντε λος Τρες σε πρώτο πλάνο.
«Αυτή είναι η πρώτη φωτογραφία που τράβηξα στην Παταγονία», λέει. «Αν και περιμέναμε να συναντήσουμε κρύο, βροχή και αέρα, η πρώτη μας συνάντηση με αυτό το τοπίο μάς εξέπληξε: σχεδόν τρεις ημέρες με καθαρό ουρανό. Φτάνοντας στην λιμνοθάλασσα περίπου στις 7 π.μ., αμέσως τράβηξα μερικές λήψεις του ουρανού. Μετά από λίγο, τράβηξα το προσκήνιο, όπου άρχισε να αχνοφαίνεται το λυκόφως. Αυτό το καθαρό καλωσόρισμα μου χάρισε αυτήν τη σπάνια φωτογραφία.»
«Θεραπεία υπό το φως των αστεριών» από τον Καβάν Τσάυ
Ο Καβάν Τσάυ περνούσε κάποιες δυσκολίες όταν επισκέφθηκε μια ειδική τοποθεσία στη Νέα Ζηλανδία κατά τη διάρκεια ενός φωτογραφικού ταξιδιού. Το ανέβασμα του όρους Κουκ, ονομαζόμενο και Αοράκι, σε μια προσπάθεια να βοηθήσει την ψυχική του υγεία, ήταν πολύ δύσκολο – ειδικά με τον τεράστιο εξοπλισμό που κουβαλούσε. Παρόλα αυτά, η νύχτα που πέρασε κάτω από τα αστέρια ήταν «να σου κόβει την ανάσα» και γύρω στις 5 το πρωί κατάφερε να τραβήξει αυτήν τη μαγευτική φωτογραφία.
«Μπλε λιμνοθάλασσα κάτω από τ’ άστρα» από τον Γιούρι Μπελέτσκι
Ο φωτογράφος Γιούρι Μπελέτσκι έζησε μια αξέχαστη στιγμή στην έρημο Ατακάμα της Χιλής συλλαμβάνοντας το κέντρο του Γαλαξία μαζί με το Ζωδιακό φως.
«Το μπλε χρώμα ήταν τόσο αληθινό όσο και τα αστέρια στον ουρανό, προσθέτοντας μια πινελιά μαγείας στην σκηνή. Ήταν μια εντελώς απίθανη εμπειρία!» είπε, αναφέροντας πως ένιωσε βαθειά συνδεδεμένος με τον κόσμο γύρω του και με το σύμπαν πέρα από αυτόν.
«Η φωλιά των λεόντων» από τον Λορένζο Ρανιέρι
Περνώντας μια εντυπωσιακή νύχτα στο οροπέδιο της ερήμου Ατακάμα στη Χιλή – μια «πιθανώς επικίνδυνη» περιοχή καθώς έχει οριστεί ως καταφύγιο πούμα – ο Λορέντσο Ρανιέρι βρέθηκε σε μια περιοχή «γεμάτη με οστά μικρών ζώων».
Ο κος Ρανιέρι είπε πως ήταν μια εμπειρία «για γερά νεύρα», αλλά άξιζε τον κόπο αφού του πρόσφερε την ευκαιρία να φωτογραφίσει το μεγαλείο της αψίδας του Γαλαξία.
«Η καλύβα στο βράχο» από τη Ρέιτσελ Ρόμπερτς
Για να φτάσει σε «μια από τις πιο σκοτεινές περιοχές του πλανήτη» – την κοιλάδα του ποταμού Μούνγκο στις νότιες Άλπεις του Νότιου Νησιού της Νέας Ζηλανδίας – η Ρέιτσελ Ρόμπερτς χρειάστηκε να ταξιδέψει με ελικόπτερο. Αρχικά, είχε σχεδιάσει να επισκεφθεί μια άλλη τοποθεσία, αλλά όταν χάλασε ο καιρός, εμπιστεύθηκε στον πιλότο την επιλογή του καλύτερου σημείου, με αποτέλεσμα αυτήν τη φωτογραφία του Γαλαξία, «με τη μαγευτική του αψίδα» πάνω από την καλύβα στον βράχο.
«Ανθισμένος Βραχυχίτωνας» από τη Ροζίτσα Δημήτροβα
Ο νυχτερινός ουρανός πάνω από τη Νήσο Σόκοτρα στην Υεμένη, κατηγοριοποιείται ως Bortle 1 – ο πιο σκοτεινός ουρανός στην κλίμακα Bortle. Στημένη σε ένα τοπίο που «μοιάζει εξωγήινο», η φωτογραφία του Γαλαξία της Ροζίτσα Δημήτροβα είναι σαγηνευτική.
«Ήμουν έγκυος στον 11ο μήνα στο δεύτερο παιδί μου όταν πήγα εκεί και, για να είμαι ειλικρινής, το να στήσω τη σκηνή και να φωτογραφίζω όλη νύχτα ήταν εξουθενωτικό – αλλά όλες οι δοκιμασίες άξιζαν. Τώρα ονειρεύομαι να πάρω τις δύο κόρες μου στην Σοκότρα μια μέρα – για μια πραγματικά αξέχαστη εμπειρία», είπε.
«Ατμοσφαιρικά πυροτεχνήματα» από τον Τζούλιεν Λούτεν
Ο Τζούλιεν Λούτεν περιπλανήθηκε γύρω από ένα μεσαιωνικό κάστρο στην περιοχή της Δορδόνης στη Γαλλία, για να τραβήξει τη ‘χειμερινή’ αψίδα του Γαλαξία. Ένα φυσικό φαινόμενο γνωστό ως χημειοφωταύγεια – μια χημική αντίδραση στην ανώτερη ατμόσφαιρα που εκπέμπει ένα αχνό φως – φώτισε τον ουρανό μαζί με το επιβλητικό κάστρο, σαν να ήταν πολύχρωμα σύννεφα.
«Άνθη της Ερήμου» από τον Μαρσίν Ζαγιάκ
Το κρατικό πάρκο Goblin Valley (η Κοιλάδα των καλικάντζαρων), που βρίσκεται σε μια απόμακρη γωνιά του οροπεδίου του Κολοράντο της Γιούτα (ΗΠΑ), είναι υπέροχα ελεύθερο από φωτορύπανση. Ο Μαρσίν Ζαγιάκ τράβηξε σε αυτή την ενδιαφέρουσα φωτογραφία μια ομάδα από χούντους (ψηλούς πέτρινους σχηματισμούς) που αποκαλούνται Οι Τρεις Αδερφές, με αγριολούλουδα να ανθίζουν στο προσκήνιο και φόντο τον μυστηριώδη Γαλαξία.
Άλλες φωτογραφίες από τον γαλαξία μας του 2024
Της Anna Mason
Μετάφραση: Βλαδίμηρος Αλεξάντρωφ
Επιμέλεια: Αλία Ζάε
