Η Ναμ Σουν Αν κάθεται σκυμμένη στο πάτωμα της κουζίνας της, κάτω από χαμηλά φώτα και καφέ ντουλάπια. Φορώντας γάντια από λάτεξ, ανακατεύει λαχανικά και βότανα που έχουν υποστεί ζύμωση σε ένα μεγάλο μεταλλικό μπολ. Η ενήλικη κόρη της, η Σάρα, βιντεοσκοπεί τη μητέρα της και προσθέτει τη δική της αφήγηση.
«Ναι, φτιάχνει κίμτσι στο έδαφος», λέει η Σάρα. «Πολλοί με ρωτούν γιατί. Είναι πιο εργονομικό για τη μαμά μου… και είναι κάτι που έκαναν και οι πρόγονοί μας.»
Μαζί, οι δυο τους έχουν τραβήξει την προσοχή εκατοντάδων χιλιάδων ακολούθων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, δίνοντας ζωή στην κορεάτικη κουζίνα με έναν νέο τρόπο μέσα από το ιστολόγιό τους και τη σελίδα τους στο Instagram, Ahnest Kitchen.
Τον Απρίλιο, το δίδυμο μητέρας-κόρης κυκλοφόρησε ένα βιβλίο μαγειρικής, με τίτλο «Umma» —που στα Κορεάτικα σημαίνει «μαμά»— γεμάτο συνταγές που μοιάζουν εξωτικές αλλά γεμάτες με τις ανέσεις του σπιτιού.
Όπως πολλές καλές ιστορίες, το ταξίδι τους στη μαγειρική και την καταγραφή συνταγών μαζί ως μητέρα και κόρη ήταν περιπετειώδες και απροσδόκητο. Η Ναμ Σουν ανέκαθεν αγαπούσε να μαγειρεύει, αλλά το ταξίδι της Σάρα στην κορεάτικη κουζίνα είναι επίσης μια ιστορία για το πώς έψαξε παντού για να βρει την αίσθηση του ανήκειν και τελικά τη βρήκε στο σπίτι.
Επιστροφή στις ρίζες
Η Σάρα γεννήθηκε στην κομητεία Όραντζ της Καλιφόρνια, από νεομετανάστες γονείς, οι οποίοι έφυγαν από την Κορέα για να προσφέρουν στα παιδιά τους μια καλύτερη ζωή. Η μητέρα της, Ναμ Σουν, ήταν γνωστή για τις μαγειρικές της ικανότητες στο σπίτι στην Κορέα και, κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας της Σάρα, η Ναμ Σουν διατηρούσε το δικό της εστιατόριο με νουντλς.
«Η μαμά μου δεν με άφησε να μαγειρέψω», είπε η Σάρα. «Αυτό συνέβη σε μια εποχή που οι κορεατικοί τρόποι δεν ήταν καθόλου δημοφιλείς.» Η Σάρα θυμάται καλά πώς ένιωσε που ήταν η μόνη Κορεατικής καταγωγής Αμερικανίδα στην τάξη της. Ζήτησε από τη μαμά της να της φτιάχνει σάντουιτς για μεσημεριανό αντί για κίμπαπ: ένα ρολό με ρύζι, λαχανικά και τόφου, τυλιγμένο σε φύκια.
Κάθε Αμερικανός πρώτης γενιάς γνωρίζει πολύ καλά τα περίπλοκα συναισθήματα που συνοδεύουν την ενηλικίωση, όταν κάποιος είναι διχασμένος ανάμεσα σε δύο κόσμους. Η εφηβεία είναι μια ταλάντωση εκκρεμούς ανάμεσα στην ευγνωμοσύνη για όσα εγκατέλειψαν οι γονείς σου και στην ακλόνητη γνώση ότι είσαι διαφορετικός: απίστευτα Αμερικανός στα μάτια των γονιών σου, αλλά αναμφισβήτητα «άλλος» στα μάτια των συνομηλίκων σου.
Στην πρώιμη ενήλικη ζωή, η Σάρα ταξίδεψε στην Κορέα. Εκεί, έκανε ένα μεγάλο βήμα προς την υιοθέτηση της κορεατικής κληρονομιάς της. «Είδα αυτό το θεατρικό έργο όσο ήμουν εκεί, για τη θυσία ενός πατέρα για την κόρη του», είπε. Αναλογιζόμενη τις θυσίες που είχαν κάνει οι γονείς της για εκείνη, η Σάρα θυμήθηκε: «Εκείνη τη στιγμή, η Κορέα μου φαινόταν τόσο σωστή. Ήθελα να αγκαλιάσω τον πολιτισμό μου. Γύρισα σπίτι και ζήτησα από τη μαμά μου να μου φτιάξει τα πάντα κορεάτικα».
Το βάθος της αγάπης μιας μητέρας
Έτσι ξεκίνησε το ταξίδι της Σάρα να ξαναβυθιστεί στην κορεάτικη κουζίνα. Αυτό σήμαινε ότι έπρεπε να μάθει πώς να την μαγειρεύει για πρώτη φορά. Η Σάρα άρχισε να γυρίζει βίντεο με τη μητέρα της να μαγειρεύει παραδοσιακά κορεάτικα φαγητά, όπως κίμτσι και πικάντικο χοιρινό μπουλγκόγκι, και να τα δημοσιεύει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Το 2018, η Σάρα μετακόμισε πίσω στο σπίτι των γονιών της και ξεκίνησε το ιστολόγιό της, Ahnest Kitchen. Η αποστολή της ήταν να συλλέγει και να μοιράζεται τις συνταγές της μητέρας της. Καταγράφει τις επισκέψεις της μητέρας της σε παντοπωλεία, μοιράζεται μέρη για να αγοράσει κανείς καλά κορεάτικα είδη πρώτης ανάγκης και αποκαλύπτει ποιες αλυσίδες παντοπωλείων προσφέρουν καλές κορεάτικες επιλογές. Για αρχή, προτείνει το Trader Joe’s.
Η διαδικασία δίδαξε στη Σάρα πολλά για τη μητέρα της.
«Όταν άρχισα να γράφω τι έκανε, τότε συνειδητοποίησα πραγματικά ότι είναι καταπληκτική μαγείρισσα. Το φαγητό που έφτιαχνε στην κουζίνα μας ήταν φτιαγμένο με τόση αγάπη και ήταν σημαντικά καλύτερο από το φαγητό σε οποιοδήποτε εστιατόριο», είπε.
Η υπερδύναμη της Σάρα έγκειται στο ότι μπορεί να αποτυπώσει με λόγια και σύντομα βίντεο την αγάπη και τη φροντίδα πίσω από το μαγείρεμα της μαμάς της.
«Η μαμά μου δεν αγαπάει τις αγκαλιές», είπε. «Δεν λέει σ’ αγαπώ. Με αγαπάει μέσα από το φαγητό που μαγειρεύει.»
Η παρασκευή και το μοίρασμα φαγητού είναι ένας πρωταρχικός τρόπος έκφρασης αγάπης στον κορεατικό πολιτισμό. Κάθε χρόνο στα γενέθλια της Σάρα, η μαμά της φτιάχνει το μιγιοκγκούκ, μια παραδοσιακή σούπα φτιαγμένη από φύκια. Η πλούσια σε θρεπτικά συστατικά σούπα σερβίρεται συχνά στις μητέρες μετά τον τοκετό και, για να τιμήσουν τις μητέρες τους, τα παιδιά στην Κορέα συνήθως απολαμβάνουν μια μερίδα μιγιοκγκούκ και στα γενέθλιά τους.
Σε ένα βίντεο, οι θεατές μπορούν να δουν τη Ναμ Σουν να φτιάχνει αρκετό φαγητό για να γεμίσει ένα ολόκληρο ψυγείο για τον γιο της, ο οποίος εκείνη την εποχή σπούδαζε ιατρική.
Εύρεση κοινής γλώσσας
Η Σάρα δεν χρησιμοποιεί τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και το ιστολόγιό της απλώς για να καταγράφει συνταγές. Αναλογίζεται επίσης τις προκλήσεις και τις ανασφάλειες που προκύπτουν από τις διαφορές μεταξύ των πολιτισμών. Για παράδειγμα, παρά το γεγονός ότι μεγάλωσε σε ένα σπίτι όπου η ομιλούμενη γλώσσα ήταν τα Κορεατικά, η Σάρα δεν μιλάει άπταιστα. Έχει μιλήσει για το πώς αυτό έχει προκαλέσει κενά επικοινωνίας με τους γονείς της, κάτι που έχει βαθιά απήχηση στους ακολούθους της.
Όταν η Σάρα μίλησε στο Sebasi, την κορεατική εκδοχή μιας ομιλίας TED, έδωσε μια ομιλία 20 λεπτών στα Αγγλικά. Μεταφράστηκε στα Κορεατικά. Για πρώτη φορά, οι γονείς της Σάρα μπορούσαν να καταλάβουν όλα όσα έλεγε, πλήρως.
Το να μαγειρεύουν μαζί ήταν σαν να βρίσκουν μια κοινή γλώσσα για τη Σάρα και την Ναμ Σουν. Παρόλα αυτά, η διαδικασία δημιουργίας ενός βιβλίου μαγειρικής ήταν συχνά δύσκολη, ειδικά επειδή καμία από τις συνταγές της Ναμ Σουν δεν ήταν καταγεγραμμένη, ούτε χρησιμοποιούσε ακριβείς μετρήσεις.
«Τα κουτάλια μέτρησης της φαίνονταν παιχνίδια», είπε η Σάρα. Έγινε πιο εύκολο όταν εξοικειώθηκαν περισσότερο με τη διαδικασία, και η βαθύτερη σύνδεσή τους έκανε την προσπάθεια να αξίζει τον κόπο.
«Μόλις βρήκαμε μια ροή, χρειάστηκαν περίπου τρεις μήνες για να δημιουργηθεί το βιβλίο», είπε η Σάρα.
Μερικές από τις αγαπημένες της συνταγές στο βιβλίο περιλαμβάνουν το κίμτσι—τόσο την παραδοσιακή εκδοχή φτιαγμένη με άθικτα κεφάλια λάχανου νάπα όσο και την κομμένη εκδοχή, καθώς και τη σούπα με φύκια που φτιάχνεται με τόση αγάπη κάθε χρόνο στα γενέθλιά της.
«Υπάρχει κάτι για όλους στο κορεάτικο φαγητό», είπε η Σάρα. Οι γεύσεις της κουζίνας δεν είναι υπερβολικά πικάντικες ή πολωτικές.
Για όσους αναγνώστες μπορεί να είναι επιφυλακτικοί ή να φοβούνται να μαγειρέψουν αυτή την κουζίνα στη δική τους κουζίνα, η Σάρα είπε ότι δεν είναι και τόσο περίπλοκο. «Είναι εύκολο να το φτιάξεις», είπε. «Μερικές φορές υπάρχουν πολλά βήματα. Αλλά αν μπορείς να φτιάξεις αυγά, μπορείς να φτιάξεις και κορεάτικο [φαγητό].»
Το καλύτερο με το κορεάτικο φαγητό, σύμφωνα με τη Σάρα, είναι ότι «το τρως και νιώθεις σαν να βρίσκεσαι στην κουζίνα της γιαγιάς σου».
Το σημείωμα της Ναμ Σουν στην αρχή του βιβλίου εκφράζει τη νοσταλγία και το συναίσθημα πίσω από τη δική της μαγειρική: «Καθώς περνάει ο καιρός, ελπίζω ότι όταν τα παιδιά μου νοσταλγούν, αυτό το βιβλίο θα τους προσφέρει παρηγοριά, όπως ακριβώς θα έκανε σε όποιον καταλαβαίνει αυτό το είδος αγάπης».
Ίσως αυτός είναι ο πραγματικός λόγος που οι συνταγές και τα βίντεο της Σάρα και της Ναμ Σουν έχουν αγγίξει τόσους πολλούς ανθρώπους. Για αυτούς, το κορεάτικο φαγητό, όπως το θέτει η Σάρα, είναι «σαν να γυρίζεις σπίτι».
