Μετάφραση: Αλία Ζάε
Στις 27 Μαρτίου 1979, η Υβόν Κασόν, μια νεαρή γιατρός που τελείωνε την ειδικότητά της, βρισκόταν ως συνοδός σε πτήση ιατρικής αεροδιακομιδής. Κατά τη διάρκεια της πτήσης, οι μηχανές του σκάφους έπαψαν να λειτουργούν και το αεροπλάνο έπεσε, με την Κασόν, τη νοσοκόμα, τον ασθενή και τον πιλότο μέσα.
Η Κασόν συνειδητοποιώντας ότι πρόκειται να σκοτωθεί, φώναξε από μέσα της: «Θεέ μου! Βοήθεια!». Και ίσως ήταν αυτή η μικρή προσευχή που ευθύνεται για ό,τι επακολούθησε. Πριν καν χτυπήσει το αεροπλάνο στη γη, η Κασόν ένιωσε μια γαλήνια δύναμη να έρχεται καταπάνω της, διώχνοντας τον φόβο της. Ένιωσε τον Λόγο του Θεού να διαπερνά την ψυχή της, κάνοντάς τη να καταλάβει ότι όλα θα πήγαιναν καλά είτε επιζούσε είτε όχι.
Στη συνέχεια, ο πιλότος με μια ηρωική προσπάθεια προσγείωσε το αεροπλάνο με την κοιλιά στην παγωμένη επιφάνεια της λίμνης Devil’s Gap («Κενό του Διαβόλου»). Αλλά ο πάγος ήταν λεπτός και μόλις το αεροπλάνο σταμάτησε να κινείται, άρχισε να βυθίζεται στο νερό. Ο ασθενής δεν επέζησε.
Με τα βαριά, χειμωνιάτικα ρούχα τους, οι υπόλοιποι έπρεπε να κολυμπήσουν μέχρι την ακτή της λίμνης. Ξαφνικά, η Κασόν ένιωσε τον εαυτό της να αιωρείται ψηλά πάνω από το σώμα της.
«Μπήκα σε εκείνο το απίστευτο λευκό, φωτεινό βασίλειο, που ήταν γεμάτο αγάπη – απόλυτη, απίστευτη αγάπη. Ήταν η πιο δυνατή αγάπη που είχα νιώσει ποτέ στη ζωή μου», είπε η Κασόν αργότερα σε συνέντευξη που έδωσε στο τηλεοπτικό κανάλι NTD, για την εκπομπή «Μυστήρια της ζωής» («Mysteries of Life»).
«Δεν χρειαζόταν να μου πει κάποιος κάτι ούτε να μου εξηγήσουν, απλώς ήξερα, βαθιά μέσα μου ήξερα, ότι αυτή η απίστευτη αίσθηση, αυτή η απίστευτη αγάπη ήταν η αγάπη μιας ανώτερης δύναμης, αυτής που είχα διδαχθεί ως παιδί να αποκαλώ Θεό.
»Δεν ήταν κάποιος παππούλης με λευκή γενειάδα που με έκρινε καθισμένος στον θρόνο του. Αυτό που βίωνα ήταν μια δύναμη αγάπης πέρα από το σύμπαν, μια απέραντη δύναμη με απέραντη νοημοσύνη, που γνωρίζει τα πάντα στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον και η οποία μας αγαπά όλους με την πιο απίστευτη, άνευ όρων αγάπη.»
Μια σειρά συμπτώσεων οδήγησε στη διάσωσή τους και κάποια στιγμή οι τρεις τους μεταφέρθηκαν με ελικόπτερο σε ένα νοσοκομείο, όπου και τους φρόντισαν.
«Τότε επέστρεψα στο σώμα μου», εκμυστηρεύεται η Κασόν. «Ένιωσα όπως ένα τζίνι που ρουφιέται και πάλι μέσα στο μπουκάλι του.
»Ήταν μια εμπειρία που με άλλαξε βαθύτατα», ομολογεί.
Εκείνη την εποχή δεν είχαν γραφτεί πολλά για τις επιθανάτιες εμπειρίες και η ιατρική δεν μπορούσε να εξηγήσει αυτό που είχε συμβεί στην Κασόν.
Όταν μοιράστηκε την εμπειρία της με συναδέλφους της, αυτοί σκέφτηκαν ότι είχε ψευδαισθήσεις ή ότι είχε πάθει σύγχυση λόγω του στρες. Η Κασόν, όμως, που είχε ασχοληθεί με ανθρώπους που είχαν πράγματι ψευδαισθήσεις και σύγχυση, ήξερε ότι αυτό ήταν κάτι εντελώς διαφορετικό. Δεν υπήρχε όνομα για αυτό που είχε ζήσει.
Σταμάτησε να το συζητάει και άρχισε να ερευνά αυτό που της συνέβη.
Η Κασόν είναι η γιατρός που επινόησε τον όρο «εμπειρίες πνευματικά μεταμορφωτικές». Ήταν επίσης ιδρυτικό μέλος και πρόεδρος της Spiritual Awakenings International («Διεθνής [Οργάνωση] για την Πνευματική Αφύπνιση), πρώην πρόεδρος και μέλος του Συμβουλίου του Διεθνούς Συνδέσμου για τις Επιθανάτιες Μελέτες (International Association for Near-Death Studies, ΙANDS). Το 1990, έγινε η πρώτη Καναδή γιατρός που ειδικεύτηκε στη συμβουλευτική ανθρώπων με παρόμοιες εμπειρίες. Σήμερα, οι επιθανάτιες εμπειρίες είναι ένα ανεπτυγμένο πεδίο έρευνας.
«Είτε τυχαία είτε επειδή αυτή ήταν η θεία βούληση, είχα πέντε επιθανάτιες εμπειρίες στη ζωή μου», λέει η Κασόν. Δυο από αυτές συνέβησαν κατά τη διάρκεια της παιδικής της ηλικίας, ενώ οι άλλες τρεις όταν ήταν ενήλικη.
Η τελευταία από αυτές καθόρισε την αποστολή της Κασόν.
Επιλέγοντας τον δύσκολο δρόμο
Στις 8 Νοεμβρίου 2003, η Κασόν ήταν στους καταρράκτες του Νιαγάρα, όταν γλίστρησε στον μαύρο πάγο και χτύπησε το κεφάλι της στο σκληρό έδαφος.
«Είχα ένα πολύ σοβαρό εγκεφαλικό τραύμα, με εγκεφαλική αιμορραγία και πέθανα ακαριαία», λέει η Κασόν.
Με το που άγγιξε το κεφάλι της το πεζοδρόμιο, ένιωσε την ψυχή της να φεύγει από το σώμα της, σαν να την τραβά «μια δύναμη πιο ισχυρή από εμένα» και να ορμά σε ένα σκοτεινό διάστημα.
Μέχρι τότε, η Κασόν είχε μελετήσει πολλές επιθανάτιες εμπειρίες και είχε κάποια ιδέα για το τι μπορεί να επακολουθούσε.
Οι περισσότερες μαρτυρίες λένε ότι η ψυχή αιωρείται πάνω από το σώμα, παρακολουθώντας τις προσπάθειες διάσωσής της, όπως είχε κάνει η ίδια μετά από το αεροπορικό δυστύχημα. Μιλούν επίσης συχνά για ένα λευκό φως προς το οποίο κινούνται, για την υποδοχή τους από ψυχές οικείων τους σε έναν άλλο κόσμο ή για το ότι βρίσκονται ενώπιον μιας ανώτερης δύναμης. Πολλοί περιγράφουν τον τόπο της συνάντησης με την ανώτερη δύναμη περίπου σαν τη γη, αλλά απείρως ομορφότερο. Κοινή είναι και η «ανασκόπηση της πρότερης ζωής», που περνά μπροστά από τα μάτια σε μια στιγμή, μια στιγμή όμως άχρονη και αιώνια, στη διάρκεια της οποίας μπορούσαν να νιώσουν και τα συναισθήματα των άλλων, εκτός από τα δικά τους.
«Με καλωσόριζαν σε εκείνον τον κόσμο, ήταν σαν μια είσοδος που εξέπεμπε φως. Δεξιά και αριστερά της στέκονταν φωτεινά όντα, δυο άγιοι της πνευματικής μου σχολής». Για την Κασόν, αυτοί ήταν οι γιόγκι Παραμαχάνσα Γιογκανάντα και Μαχαβατάρ Μπαμπατζί, οι οποίοι την καλωσόρισαν σε αυτό που η ίδια ένιωσε ότι είναι μια γιορτή, τυλίγοντάς τη με χαρά κα αγάπη.
«Όμως τότε, ένα μικρό κομμάτι του εαυτού μου, το εγώ μου, είπε σιγά: ‘Ωχ, όχι, τώρα θα έχουμε την ανασκόπηση. Και επειδή, όσο κι αν προσπαθώ να είμαι καλός άνθρωπος και να μην κάνω κακό στους άλλους, δεν είμαι αλάθητη, δεν ανυπομονούσα για αυτό.
»Οι δυο άγιοι φάνηκε να διάβασαν τη σκέψη μου, γιατί ο ένας από αυτούς γύρισε και με κοίταξε και μόλις το έκανε αυτό, όλες μου οι ανησυχίες χάθηκαν, σαν ένα μόριο σκόνης που το παρασύρει ο άνεμος. Το βλέμμα εκείνο μου χάρισε επίσης την κατανόηση ότι συμβαίνει όπως με έναν γεμάτο αγάπη για το παιδί του γονιό: όταν αυτό μαθαίνει να περπατά και όλο πέφτει, χτυπώντας τα γόνατά του και το κεφάλι του, η μητέρα του δεν το τιμωρεί αλλά φροντίζει να το καθησυχάζει και να το βεβαιώνει ότι την επόμενη φορά θα τα καταφέρει καλύτερα.»
Με αυτό, κάθε ανησυχία της Κασόν εξανεμίστηκε κι ένιωσε σαν να ‘κατέβασε’ μια τεράστια ποσότητα πληροφοριών μέσα σε μια στιγμή. Ξαναέζησε όχι της ζωή της ως Δρ Κασόν, αλλά πολλές ζωές.
«Είπα ‘Αχά!’, γιατί ξαφνικά θυμήθηκα όλες τις περασμένες ζωές μου κι ένιωθα να τα θυμάμαι όλα πολύ ξεκάθαρα. Και έβλεπα πώς ταίριαζαν όλα μεταξύ τους, σαν κομμάτια ενός γιγάντιου παζλ.»
Η Κασόν πάντα πίστευε ότι η ζωή της ως γιατρού και καθηγήτριας στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο, συνδυασμένη με ένα πλήθος πνευματικών και αποκρυφιστικών εμπειριών, ήταν αρκετά ασυνήθιστη. Τώρα, έβλεπε ότι αυτό ήταν μέρος ενός ευρύτερου κοσμικού σχεδίου. Καθώς είχε αυτή την εμπειρία και τα συνειδητοποιούσε όλα αυτά, ένιωσε βαθιά χαρά. Ύστερα, οι δυο άγιοι, τα δυο φωτεινά όντα, εμφανίστηκαν και πάλι δίνοντάς της δυο επιλογές.
«Μου είπαν ότι μπορώ να επιστρέψω είτε στο σώμα ενός μωρού είτε στο τελευταίο μου σώμα, για να συνεχίσω να υπηρετώ το θείον», λέει η Κασόν.
«Αυτή για μένα ήταν μια υπέροχη ερώτηση, γιατί για χρόνια προσευχόμουν να γίνω το όργανο του Θεού με οποιονδήποτε τρόπο, όσο ασήμαντος κι αν ήταν αυτός. Το να μου δίνονται δυο επιλογές για να διαλέξω ήταν απλά υπέροχο.
»Στη διευρυμένη κατάσταση που ήμουν εκείνη τη στιγμή, με την καρδιά μου ολάνοιχτη και νιώθοντας απεριόριστη εμπιστοσύνη στη σοφία και την αγάπη της ανώτερης δύναμης πίσω από το σύμπαν, η καρδιά μου αποκρίθηκε άμεσα: Ω, δάσκαλοι, καθοδηγήστε με, σας παρακαλώ. Ποια είναι η ανώτερη επιλογή; Θέλω να κάνω το θέλημα του Θεού», συνεχίζει την αφήγηση της η Κασόν.
Χωρίς να μιλήσουν, αλλά απόλυτα κατανοητοί, οι δυο άγιοι της “είπαν” με αγάπη και μεγάλη γλύκα: «Θα είναι πιο δύσκολο, αλλά το να γυρίσεις στο τραυματισμένο σώμα.»
Μόλις η καρδιά της απάντησε “Δέχομαι”, σε μια στιγμή ξύπνησε στο σώμα της – αυτό που είχε τραυματιστεί και είχε βαριά εγκεφαλική βλάβη.
“Ήταν σαν να ισοπεδωνόταν η ζωή μου», ομολογεί η Κασόν.
«Ένα ηφαίστειο… εκρήγνυται μέσα στο κεφάλι μου»
Πριν από τον τραυματισμό της, η Κασόν ήταν μια πολύ δραστήρια γυναίκα. Ασκούσε το επάγγελμα του γιατρού, είχε γράψει βιβλία, έδινε ομιλίες και πολύ συχνά έκανε εθελοντική δουλειά για το σχολείο του γιου της.
«Μετά από το εγκεφαλικό τραύμα, δεν μπορούσα να κάνω τίποτα από αυτά πια. Αχρηστεύθηκα.»
Ακολούθησε προγράμματα νευρολογικής αποκατάστασης για πολλά χρόνια και προσπάθησε πολύ για να μπορέσει να ξαναρχίσει την προσευχή και τον διαλογισμό, τα οποία αποτελούσαν σημαντικό μέρος της ζωής της. Μετά από τον τραυματισμό της, όμως, δυσκολεύτηκε πολύ να επανέλθει σε αυτά.
Στις 24 Φεβρουαρίου 2016, ενώ η Κασόν διαλογιζόταν σε ένα ιερό μέρος στην Εντσινίτας της Καλιφόρνια κατά τη διάρκεια της παραμονής της στο ησυχαστήριο, “εντελώς ξαφνικά έγινε μια έκρηξη μέσα μου και, σαν από ηφαίστειο, μια λάβα ρευστού φωτός ξεχύθηκε από το κέντρο του εγκεφάλου μου.
»Το κέντρο του εγκεφάλου μου ήταν στο σκοτάδι για περισσότερο από 12 χρόνια και τώρα το φως επανήλθε. Ένιωσα σαν να ξυπνάω. Και ο εγκέφαλός μου θεραπεύτηκε. Αυτό ήταν ένα θαύμα: ο εγκέφαλός μου θεραπεύτηκε.»
Με την αναπηρία που της είχε αφήσει ο τραυματισμός της, η Κασόν ένιωθε ότι ήταν σαν “κλειδωμένη”, ανήμπορη να φτάσει σε πολλά μέρη του μυαλού της. Τώρα όμως «οι πύλες είχαν ανοίξει».
«Όλες αυτές οι ιδέες, οι εμπειρίες μου, πράγματα που ήθελα να μοιραστώ σε κατοπινά βιβλία, όλα έβγαιναν αβίαστα από τον νου μου, μαζί με μια πολύ έντονη παρόρμηση και έμπνευση για να γράψω, να γράψω, να γράψω. Παράλληλα, είχα πολύ δυνατή εσωτερική καθοδήγηση: Να μεταδώσω όλα όσα είχα μάθει.»
(ευγενική παραχώρηση της Yvonne Kason)
Τον πρώτο χρόνο μετά από τη θεραπεία της, η Κασόν έγραψε τα προσχέδια για δύο νέα βιβλία.
«Είμαι η ζωντανή απόδειξη ότι θαύματα ακόμα συμβαίνουν. Ποτέ μη χάνετε τις ελπίδες σας. Ό,τι προβλήματα κι αν έχετε στη ζωή σας, τα θαύματα συμβαίνουν. Αν συνέβη σε μένα, μπορεί να συμβεί και σ΄εσάς.»
Πρόσφατα, δημοσιεύθηκε το τελευταίο της βιβλίο “Μαθήματα ψυχής από το φως” [“Soul Lessons from the Light”], στο οποίο μοιράζεται ολόκληρη την ιστορία της.
Το 2020, μερικούς μήνες μετά από την εμφάνιση της πανδημίας, η Κασόν ίδρυσε τη Spiritual Awakenings International, μια διαδικτυακή, μη κερδοσκοπική οργάνωση για τους ανθρώπους που θέλουν να μοιραστούν εμπειρίες που τους μεταμόρφωσαν πνευματικά.
Κλείνοντας τα τρία χρόνια ζωής τώρα, ο οργανισμός έχει συνδρομητές από 77 χώρες και η Κασόν βλέπει να ξεπηδούν όλο και περισσότερες πνευματικές εμπειρίες από όσες η ίδια ήξερε.
«Όλοι, όλος ο πλανήτης είναι σε κατάσταση πνευματικής αφύπνισης», δηλώνει.
Από ρεπορτάζ του NTD News.
