Η ατμοσφαιρική ρύπανση και ο τεχνητός φωτισμός είναι πιθανοί παράγοντες αύξησης των ποσοστών καρκίνου του θυρεοειδούς μεταξύ των παιδιών, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη του Γέηλ.
Η έρευνα δείχνει ότι η έκθεση στις επικρατούσες αστικές συνθήκες αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου έως και 25%.
Η μελέτη περιπτώσεων ελέγχου, που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο Environmental Health Perspectives, περιελάμβανε 736 παιδιά που είχαν διαγνωστεί με θηλώδη καρκίνο του θυρεοειδούς στην Καλιφόρνια, συγκρίνοντάς τα με 36.800 άτομα ελέγχου χωρίς καρκίνο.
Οι ερευνητές αξιολόγησαν τον αντίκτυπο δύο περιβαλλοντικών παραγόντων κατά τη διάρκεια της περιγεννητικής περιόδου — από πριν από τη γέννηση έως ένα χρόνο μετά τον τοκετό. Ο ένας παράγοντας ήταν η ατμοσφαιρική ρύπανση από λεπτά σωματίδια (PM2,5) και ο άλλος, η έκθεση σε τεχνητό φως εξωτερικού χώρου. Αυτά τα μικροσκοπικά σωματίδια είναι μια σημαντική ανησυχία για τη δημόσια υγεία, επειδή το μικρό τους μέγεθος τους επιτρέπει να ταξιδεύουν βαθιά στην αναπνευστική οδό, να φτάσουν στους πνεύμονες και ακόμη και να εισέλθουν στην κυκλοφορία του αίματος.
Διαπίστωσαν ότι για κάθε 10 μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο αύξηση των PM2,5, υπήρχε 7% αύξηση στις πιθανότητες εμφάνισης θηλώδους καρκίνου του θυρεοειδούς. Αυτή η σχέση ήταν πιο έντονη μεταξύ των μεγαλύτερων εφήβων ηλικίας 15-19 ετών και των ισπανόφωνων παιδιών.
Τα παιδιά που εκτέθηκαν σε υψηλότερα επίπεδα είχαν σημαντικά αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του θυρεοειδούς, με τις πιθανότητες να αυξάνονται κατά 25 % στις πιο εκτεθειμένες ομάδες.
Ο πιο συχνός καρκίνος του θυρεοειδούς
Ο θηλώδης καρκίνος του θυρεοειδούς είναι ο πιο κοινός τύπος καρκίνου του θυρεοειδούς, αντιπροσωπεύοντας περίπου το 80% όλων των περιπτώσεων καρκίνου του θυρεοειδούς. Αν και γενικά αναπτύσσεται αργά και έχει καλή πρόγνωση αν διαγνωστεί νωρίς, η ασθένεια συχνά εμφανίζεται ως ανώδυνο εξόγκωμα ή πρήξιμο στον λαιμό, μερικές φορές συνοδευόμενο από διογκωμένους λεμφαδένες.
Για τους γονείς, μπορεί να είναι δύσκολο να αναγνωρίσουν τα συμπτώματα των διαταραχών του θυρεοειδούς, καθώς συνήθως παραβλέπονται ως διαταραχές συμπεριφοράς ή άλλες ιατρικές παθήσεις, είπε ο Φρανσίσκο Κοντρέρας, επικεφαλής ογκολόγος στο Oasis of Hope Hospital, στην Epoch Times.
«Συγκεκριμένα, τα συμπτώματα που πρέπει να προσέξετε είναι ο ακανόνιστος καρδιακός παλμός, οι διαταραχές του ύπνου, η μη φυσιολογική εφίδρωση, η δυσανεξία στη ζέστη και η ανεξήγητη νευρικότητα», είπε.
Γιατί οι περιβαλλοντικοί παράγοντες επηρεάζουν την εμφάνιση του καρκίνου
Σύμφωνα με τους συγγραφείς της μελέτης, η ατμοσφαιρική ρύπανση από PM2,5 μπορεί να διαταράξει τη λειτουργία των θυρεοειδικών ορμονών, συμβάλλοντας δυνητικά στην εμφάνιση παιδικού καρκίνου του θυρεοειδούς. Τα σωματίδια διεγείρουν τους ιστούς των πνευμόνων, οι οποίοι απελευθερώνουν προφλεγμονώδεις πρωτεΐνες στο σώμα, δημιουργώντας ένα περιβάλλον που ενθαρρύνει τη βλάβη του DNA, οδηγώντας ενδεχομένως σε ανάπτυξη καρκίνου. Επιπλέον, η ατμοσφαιρική ρύπανση από PM2,5 μπορεί να προάγει την ανάπτυξη κυττάρων με προϋπάρχουσες μεταλλάξεις που προκαλούν καρκίνο.
Προηγούμενη έρευνα είχε βρει ότι η ατμοσφαιρική ρύπανση με PM2,5 μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο καρκίνου του θυρεοειδούς μέσω αυξημένης φλεγμονής, οξειδωτικού στρες και διαταραχής της παραγωγής θυρεοειδικών ορμονών.
Τα σωματίδια PM2,5 είναι μικροσκοπικά, με διάμετρο 2,5 μικρόμετρα ή μικρότερη — περίπου 28 φορές μικρότερα από το πλάτος μιας ανθρώπινης τρίχας.
Τεχνητός φωτισμός
Ο τεχνητός φωτισμός μπορεί να επηρεάσει το κιρκάδιο σύστημα, δηλαδή το βιολογικό ρολόι του σώματος, και τον άξονα υποθαλάμου-υπόφυσης-θυρεοειδούς, που είναι υπεύθυνος για τη διατήρηση των φυσιολογικών επιπέδων των θυρεοειδικών ορμονών.
Οι αλλαγές στην έκθεση στο φως και οι διαταραχές των φυσικών κύκλων φωτός-σκότους θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε κακή ευθυγράμμιση των γενετικών και μεταβολικών διεργασιών, σύμφωνα με τους ερευνητές, αυξάνοντας έτσι τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου.
Αυξανόμενα ποσοστά παιδικού καρκίνου του θυρεοειδούς
Η συχνότητα εμφάνισης του παιδικού καρκίνου του θυρεοειδούς έχει αυξηθεί τις τελευταίες δεκαετίες, με σημαντική άνοδο μετά το 2006, σύμφωνα με τη βάση δεδομένων Surveillance, Epidemiology and End Results, που έχει πληροφορίες βάσει πληθυσμού για τη συχνότητα εμφάνισης και την επιβίωση από καρκίνο στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ενώ ο παιδικός καρκίνος του θυρεοειδούς είναι ακόμα σπάνιος, επηρεάζοντας περίπου πέντε παιδιά ανά εκατομμύριο στις Ηνωμένες Πολιτείες, τα ποσοστά αυξάνονται κατά 3% έως 5 % ετησίως, τόσο στις Ηνωμένες Πολιτείες όσο και παγκοσμίως, δήλωσε στην Epoch Times η Νικόλ Ντέζιελ, αναπληρώτρια καθηγήτρια στη σχολή δημόσιας υγείας του Γέηλ και συγγραφέας της μελέτης.
«Τα κορίτσια μεταξύ 15 και 19 ετών έχουν το υψηλότερο ποσοστό επίπτωσης», είπε, τονίζοντας ότι οι ανήλικοι ασθενείς με τις πιο συχνές μορφές καρκίνου του θυρεοειδούς έχουν ποσοστό επιβίωσης μεγαλύτερο από 95%.
Παρά τα υψηλά ποσοστά επιβίωσης, η Ντέζιελ σημείωσε ότι «οι επιζώντες του παιδικού καρκίνου του θυρεοειδούς αντιμετωπίζουν μεγάλες προκλήσεις», συμπεριλαμβανομένων των δευτερογενών επιπτώσεων της θεραπείας, όπως αυξημένα ποσοστά λευχαιμίας και καρκίνου σιελογόνων αδένων, κόπωση και θέματα ψυχικής υγείας όπως άγχος και κατάθλιψη.
Γιατί αυξάνονται τα ποσοστά;
Υπάρχουν αρκετοί πιθανοί παράγοντες πίσω από την αυξανόμενη συχνότητα εμφάνισης του παιδικού καρκίνου του θυρεοειδούς.
Ένας λόγος μπορεί να είναι ότι οι τεχνικές ιατρικής απεικόνισης έχουν βελτιωθεί, προσφέροντας πρώιμη ανίχνευση πολύ μικρών οζιδίων που μπορεί να μην έχουν εξελιχθεί σε σοβαρή ασθένεια, σύμφωνα με την Ντέζιελ.
«Ωστόσο, πολλοί επιστήμονες δεν πιστεύουν ότι αυτό μπορεί να εξηγήσει πλήρως την τάση», σημείωσε. «Οι περιβαλλοντικές εκθέσεις, ιδιαίτερα οι χημικές ουσίες που προκαλούν ενδοκρινικές διαταραχές, διερευνώνται ως παράγοντες που συμβάλλουν.»
Ο υψηλότερος δείκτης μάζας σώματος μεταξύ των παιδιών θα μπορούσε επίσης να συμβάλει στην τάση.
«Στην έρευνά μας, βρήκαμε μια σχέση μεταξύ μεγαλύτερου βάρους γέννησης και κινδύνου εμφάνισης παιδικού καρκίνου του θυρεοειδούς, καθώς και σχέση μεταξύ της έκθεσης στην ατμοσφαιρική ρύπανση και στη φωτορύπανση», είπε η Ντέζιελ. Εδώ και δεκαετίες, όλοι εκτιθέμεθα σε περιβαλλοντικές τοξίνες που προκαλούν ενδοκρινικές διαταραχές, ουσίες που παρεμβαίνουν στο ορμονικό σύστημα του σώματος, με δυσμενείς επιπτώσεις στην υγεία, που οδηγούν ενδεχομένως σε αυξημένα ποσοστά χρόνιων ασθενειών και καρκίνου, είπε ο Κοντρέρας.
Πολλές περιβαλλοντικές τοξίνες είναι γνωστό ότι δρουν ως ενδοκρινικοί διαταράκτες, παρεμβαίνοντας στα ορμονικά συστήματα του σώματος. Αυτά περιλαμβάνουν φθαλικές ενώσεις (περιέχονται σε πλαστικά και PVC), διοξίνες (ζιζανιοκτόνα και λεύκανση χαρτιού), δισφαινόλη Α (BPA, πλαστικά), πολυχλωριωμένα διφαινύλια, τα οποία βρίσκονται σε πλαστικά και συσκευασίες τροφίμων, καθώς και φυτοφάρμακα όπως το DDT και η ατραζίνη, και ορισμένα βαρέα μέταλλα όπως το κάδμιο, τα οποία μπορούν να εισέλθουν στον αέρα μέσω της καύσης ορυκτών καυσίμων και αστικών απορριμμάτων.
Σημείωσε ότι η συνεχής έκθεση των παιδιών σε χημικές ουσίες που διαταράσσουν το ενδοκρινικό σύστημα οδηγεί σε πρώιμη συσσώρευση τοξινών που βλάπτουν τη λειτουργία του θυρεοειδούς, αυξάνοντας τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του θυρεοειδούς στην παιδική ηλικία.
