Καθώς εισήλθαμε στον 21ο αιώνα, ένα νέο φαινόμενο αναδύθηκε στην παγκόσμια σκηνή με την εμφάνιση του Shen Yun Performing Arts. Ξεκίνησε το 2006 στη Νέα Υόρκη από Κινέζους καλλιτέχνες του εξωτερικού, και εξέπληξε το κοινό με παραστάσεις που εκπέμπουν αληθινή ομορφιά και καλοσύνη, αξίες ριζωμένες στις κλασικές τέχνες.
Η αποστολή του θιάσου είναι η αναβίωση των 5.000 χρόνων θεϊκού πολιτισμού της Κίνας. Εξελίχθηκε πολύ γρήγορα, δίνοντας παραστάσεις με εκατομμύρια κοινό ανά τον κόσμο. Πολλοί θεατές μοιράζονται μετά το τέλος της παράστασης ότι βρήκαν έμπνευση μέσα από την τέχνη και τις αξίες που απεικονίζει το Shen Yun επί σκηνής.
Μια από τις βασικές χορεύτριες του Shen Yun η Αντζελίνα Γουάνγκ δεν συνδέει την καριέρα της με την δόξα. Αντίθετα, όταν μιλάει για το Shen Yun, η Γουάνγκ εκφράζει πάντα μια ειλικρινή, εγκάρδια ευγνωμοσύνη. Είναι ευγνώμων που αυτός ο θίασος της έδωσε την ευκαιρία μέσα από την τέχνη και το ταλέντο της να μοιραστεί ένα θετικό μήνυμα με τον κόσμο, κάτι που δεν θα μπορούσε ποτέ να κάνει όταν ζούσε στην κομμουνιστική Κίνα.
«Γεννήθηκα στη Σιάν, την ιστορική πρωτεύουσα έξι δυναστειών», δήλωσε η Γουάνγκ σε ένα βίντεο του Shen Yun Creations. Είναι η πόλη των Πολεμιστών Τερακότα και η αρχή του Δρόμου του Μεταξιού. Είναι μια πόλη που στεγάζει μερικές από τις εναπομείνασες εμβληματικές παγόδες της Κίνας, ένα μέρος όπου ακόμη και κάθε στάση λεωφορείου φέρει ένα όνομα με ιστορία.
«Ο αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος Πλάτων δίδαξε ότι η ανθρώπινη τέχνη είναι μίμηση των θεϊκών μορφών. Αν κοιτάξετε την αρχαία αισθητική [και αρχιτεκτονική] της Ανατολής και της Δύσης, έχουν να κάνουν με τη συμμετρία- είναι φωτεινές, μεγαλοπρεπείς και καθαρές», είπε.
Μετά από περίπου 1.400 παραστάσεις με το Shen Yun, η Γουάνγκ ξέρει ακριβώς τι χρειάζεται για να γίνει κανείς χορευτής του Shen Yun.
Αφήνοντας το Εγώ
Κάθε παράσταση του Shen Yun περιλαμβάνει πάνω από δώδεκα χορούς και οι χορευτές αλληλεπιδρούν με τα ψηφιακά σκηνικά σε τέλειο συγχρονισμό. Μια χρονιά, υπήρχε ένας χορός όπου οι χορεύτριες χρησιμοποιούσαν οκταγωνικά μαντήλια, τα οποία περιστρέφονταν και τα πετούσαν στον αέρα. Ως βασική χορεύτρια, η Γουάνγκ έπρεπε να ρίξει ένα περιστρεφόμενο μαντήλι μπροστά και πάνω και ταυτόχρονα περπατήσει και να πιάσει το μαντήλι γρήγορα καθώς επέστρεφε. Ήταν μια δύσκολη τεχνική και δεν είχε αρκετή αυτοπεποίθηση ότι θα τα καταφέρει.
«Κάθε φορά, ενώ περίμενα στα παρασκήνια για να ανέβω στη σκηνή, έλεγα στον εαυτό μου, μην αγχώνεσαι, εντάξει;». Ενθαρρύνοντας με αυτόν τον τρόπο τον εαυτό της, αποσιωπώντας τα πάντα γύρω της.
«Θυμάμαι όταν πρωτοξεκίνησα να χορεύω, σκεφτόμουν μόνο τον εαυτό μου».
Τότε, ένα βράδυ, άφησε κάτω το μαντήλι καθώς περίμενε στα παρασκήνια, και μόνο τότε παρατήρησε ότι ήταν περιτριγυρισμένη από ανθρώπους που την εμψύχωναν.
«Πριν από αυτό, δεν το είχα συνειδητοποιήσει καν», είπε. «Υπήρχαν άνθρωποι στα παρασκήνια δίπλα μου, που έλεγαν “Αντζέλια, πήγαινε να το πιάσεις!». Μετά κοίταξα στη σκηνή προς την άλλη πλευρά και είδα όλους να χορεύουν γύρω μου και να με ενθαρρύνουν».
«Εκείνη τη στιγμή, ένιωσα ότι δεν είμαι η μόνη που χορεύει. Δεν είμαι η μόνη που χορεύει, όλοι μαζί χορεύουν, οπότε γιατί να σκέφτομαι τόσο ψηλά τον εαυτό μου;».
Αυτή η συνειδητοποίηση την προσγείωσε, και εκείνη η παράσταση ήταν διαφορετική από όλες τις προηγούμενες.
«Θυμάμαι εκείνη τη μέρα- όταν πέταξα το μαντήλι μου, ένιωσα ότι δεν ήμουν εγώ αυτή που το πέταξε», είπε. Αναρωτήθηκε, μήπως ήταν η ενέργεια όλων όσων συγκεντρώθηκαν μαζί που το υποστήριζε;
«Εκείνη τη στιγμή, ένιωσα ξαφνικά [ότι] όταν άφηνα το εγώ μου να φύγει κέρδισα κάτι μεγαλύτερο».
«Δεν έχει σημασία πόσοι άνθρωποι βρίσκονται στη σκηνή, είτε είναι δώδεκα είτε είκοσι, όταν όλοι έχουν υπόψη τους ο ένας τον άλλον, μπορείς να το νιώσεις. Νιώθεις ότι όλοι είναι μαζί. Αισθάνομαι ότι αυτή είναι η ιδιαίτερη ομαδική δουλειά μιας ομάδας που είναι μαζί για πολύ καιρό».
Θηλυκή ομορφιά
«Η ομορφιά μιας γυναίκας έχει μια ευγενική, συγκρατημένη πλευρά καθώς και μια μαγευτική πλευρά, φωτεινή και γοητευτική», είπε.
Ως βασική χορεύτρια του Shen Yun εδώ και πολλά χρόνια, η Γουάνγκ είχε την ευκαιρία να υποδυθεί πολλές από τις σημαντικότερες γυναικείες ιστορικές προσωπικότητες της αρχαίας Κίνας.
Ένας πρόσφατος και αξιομνημόνευτος ρόλος ήταν αυτός της Γουάνγκ Μπαοτσουάν (Wang Baochuan), μιας μορφής που μοιάζει με την Πηνελόπη.
«Πρόκειται για μια γυναίκα που στάθηκε πιστή στην υπόσχεσή της για 18 χρόνια, ενώ περίμενε τον σύζυγό της να επιστρέψει από τον πόλεμο», είπε. Ήταν ένας ρόλος που δοκίμασε τις υποκριτικές της ικανότητες.
«Ο χορογράφος είπε: Όταν ακούσεις τη μουσική σε αυτά τα σημεία, θέλω να συγκινηθείς μέχρι δακρύων. Βάλε περισσότερη προσπάθεια από αυτή την άποψη», είπε η Γουάνγκ.
«Θα έπρεπε να αναπαραστήσω τη ντροπαλοσύνη της όταν συναντούσα για πρώτη φορά τον σύζυγό της και την αγωνία της».
Αυτό που ήθελε να μεταφέρει η Γουάνγκ στο κοινό ήταν η παραδοσιακή αρετή που διέθετε η Γουάνγκ Μπαοτσουάν.
«Όταν ο σύζυγός της αποφάσισε να πολεμήσει στον πόλεμο, ήταν πραγματικά απρόθυμη να τον αφήσει να φύγει», είπε η Γουάνγκ. Παρά την απροθυμία της, ετοίμασε τα πράγματά και του τα έδωσε καθώς τον αποχαιρετούσε.
«Ήθελε να κοιτάξει πίσω, να απλώσει το χέρι της, να φωνάξει το όνομά του, αλλά είπε στον εαυτό της “δεν μπορώ”, γιατί ήξερε ότι και ο σύζυγός της ήταν απρόθυμος να φύγει».
«Μόνο όταν απομακρύνθηκε αρκετά, γύρισε να τον κοιτάξει», είπε. «Αυτό είναι ένα ιδιαίτερα παραδοσιακό γνώρισμα, πρόσθεσε, να αντέχεις χωρίς παράπονο».
«Η απόφασή της βασιζόταν επίσης σε μια αίσθηση χρέους απέναντι στη χώρα της. Για χάρη ενός ανώτερου σκοπού, ήταν σε θέση να σκέφτεται λιγότερο τον εαυτό της», είπε.
«Αν δεν ήταν ώριμη και αποφασιστική στην απόφασή της, η δυναστεία των Τανγκ ίσως έχανε έναν διάσημο στρατηγό και η χώρα θα έχανε έναν πυλώνα του κράτους». Η ιστορία της είναι μια ιστορία από την οποία όσοι από εμάς ζούμε στη σύγχρονη εποχή μπορούμε ακόμη να διδαχθούμε», σημείωσε η Γουάνγκ.
«Όταν υπερτονίζεις τη δική σου σημασία και θέλεις περισσότερα από τους ανθρώπους γύρω σου, αλλά δεν παίρνεις αυτό που θέλεις, τότε αισθάνεσαι αγανάκτηση, νιώθεις ότι η κοινωνία είναι άδικη, ότι η ζωή δεν σε ικανοποιεί και ούτω καθεξής».
«Όταν όμως δεν βάζεις τον εαυτό σου πάνω απ’ όλα και δεν δίνεις έμφαση στη δική σου σημασία, θεωρείς ακόμα και ένα χαμόγελο που λαμβάνεις από τους άλλους τεράστια ευλογία, νιώθεις ικανοποίηση. Γι’ αυτό οι αρχαίοι Κινέζοι έλεγαν: «Το να γνωρίζεις την ικανοποίηση σημαίνει να είσαι ευτυχισμένος».
«Το Shen Yun θέλει να απεικονίσει αυτές τις πανανθρώπινες ηθικές αξίες, για να εμπνεύσει την καλοσύνη στους ανθρώπους. Νομίζω ότι ο καθένας έχει μέσα του την καλοσύνη, ο καθένας έχει μια πλευρά που συνδέεται με το θεϊκό στοιχείο».
Ένας από τους δασκάλους και μέντορες της Γουάνγκ ελπίζει ότι όταν οι άνθρωποι στο μέλλον θα θυμούνται την Αντζέλια όχι μόνο ως κάποια που χορεύει καλά, αλλά και ως άτομο με καλό χαρακτήρα.
«Για να μάθεις μια τέχνη, πρέπει πρώτα να μάθεις να γίνεσαι καλός άνθρωπος», δήλωσε η Γουάνγκ. «Το πώς είναι πραγματικά ο ηθικός σου χαρακτήρας θα φανεί στη σκηνή».
Η Epoch Times είναι υπερήφανος χορηγός επικοινωνίας του Shen Yun Performing Arts. Για περισσότερες πληροφορίες, επισκεφθείτε την ιστοσελίδα ShenYunPerformingArts.org
Η Catherine Yang συνέβαλε σε αυτό το άρθρο
