Σχολιασμός
Η πανδημία συνεχίζεται εδώ και πάνω από ένα χρόνο, με περισσότερα από 100 εκατομμύρια άτομα να έχουν μολυνθεί και πάνω από 2,5 εκατομμύρια να έχουν χάσει την ζωή τους.
Για την καταπολέμηση του ιού, οι κυβερνήσεις έχουν επιβάλει αυστηρά λοκντάουν και την χρήση μάσκας, ενώ η επιστημονική κοινότητα αγωνίζεται για να δημιουργήσει τα κατάλληλα εμβόλια. Ωστόσο, από μια άλλη οπτική γωνία, η πανδημία έδειξε επίσης πόσο αδύναμοι είναι οι άνθρωποι μπροστά στις φυσικές καταστροφές.
Με την ανάπτυξη της σύγχρονης τεχνολογίας, το βιοτικό επίπεδο των ανθρώπων έχει βελτιωθεί και οι άνθρωποι γίνονται όλο και πιο αλαζονικοί. Πολλοί δεν πιστεύουν στο θείον ή στην αρχαία πεποίθηση ότι το καλό ανταμείβεται ενώ το κακό τιμωρείται. Η ηθική μειώνεται δραστικά μέρα με τη μέρα.
Οι άνθρωποι έχουν επίσης αναπτύξει πολλές αντιλήψεις, και έχουν απόλυτη πίστη στην επιστήμη. Ειδικά με την ταχεία πρόοδο της επιστήμης της πληροφορικής, της «χειραγώγησης» του γενετικού κώδικα και την ανάπτυξη της αεροδιαστημικής, η ζωή των ανθρώπων εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την σύγχρονη επιστήμη. Ωστόσο, η επιστήμη έχει τους περιορισμούς της, επειδή η σύγχρονη επιστήμη βασίζεται στην εμπειρική παρατήρηση. Δεν ασχολείται με θέματα που είναι αόρατα και άυλα, όπως η πίστη, το θείον, το καλό και κακό, κ.λπ.
Αντίθετα, οι αρχαίοι ήταν πιο ανοιχτόμυαλοι και σοφοί. Στην αρχαία Κίνα οι άνθρωποι μελετούσαν άμεσα το σύμπαν, την ζωή και το ανθρώπινο σώμα και η σκέψη τους ήταν ευρεία.
Για παράδειγμα, πίστευαν στην ενότητα ουρανού και ανθρώπου και μέσα από τα φυσικά φαινόμενα μπορούσαν να προβλέψουν τις αλλαγές στην ανθρώπινη κοινωνία. Γνώριζαν την έννοια της αμοιβαίας παραγωγής και της αμοιβαίας αναστολής, και πίστευαν στις συνέπειες του καλού και του κακού.
Οι άνθρωποι σήμερα έχουν τυφλή πίστη στην επιστήμη και αυτόματα απορρίπτουν πράγματα που είναι πέρα από αυτήν. Οι αρχαίοι άνθρωποι γνώριζαν για τους μεσημβρινούς και τα σημεία βελονισμού, αλλά οι σύγχρονοι άνθρωποι άρχισαν να πιστεύουν σε αυτά μόνο αφότου επαληθεύτηκαν μέσω της σύγχρονης τεχνολογίας τα τελευταία εκατό χρόνια.
Οι αρχαίοι Κινέζοι πίστευαν ότι οι αρχές του σύμπαντος είναι το θεμέλιο των πάντων, ενώ οι τεχνικές είναι μόνο εργαλεία. Οι σύγχρονοι άνθρωποι δίνουν έμφαση στις τεχνικές και αγνοούν τα βασικά.
Για παράδειγμα, για την καταπολέμηση μιας πανδημίας, οι άνθρωποι επικεντρώνονται στην απομόνωση και στην ανάπτυξη εμβολίων και φαρμάκων. Οι αρχαίοι άνθρωποι εστίαζαν στην βελτίωση των ηθικών προτύπων. Όπως επισημαίνει το διάσημο κινέζικο κλασικό σύγγραμα Χουάνγκ Ντι Νεϊτζίνγκ ― Huangdi Neijing 黃帝內經 (The Yellow Emperor’s Classic of Medicine): «Αν επικρατεί η ορθότητα μέσα μας, οι κακές ουσίες δεν μπορούν να παρέμβουν».
Σύμφωνα με ιστορικά αρχεία, οι επιδημίες στην Κίνα παρουσιάζονταν συνήθως στο τέλος της κάθε δυναστείας, όπως της Ανατολικής Χαν, της Γιουάν, της Μινγκ και της Τσινγκ. Στο τέλος κάθε δυναστείας, ο αυτοκράτορας συνήθως δεν ήταν ενάρετος, οι αξιωματούχοι ήταν διεφθαρμένοι και οι καλοί άνθρωποι διώκονταν.
Πανδημίες εμφανίζονταν επίσης όταν οι άνθρωποι διώκονταν για τα πιστεύω τους. Για παράδειγμα, κατά την διάρκεια των τελευταίων εκατό ετών της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, όπου οι Χριστιανοί διώχθηκαν για την πίστη τους, ο λαός της Ρώμης πέρασε από τέσσερις μεγάλες πανδημίες.
Μέσα από στατιστική μελέτη είναι πλεόν γεγονός ότι πανδημίες πολύ συχνά εμφανίζονταν όταν οι άνθρωποι γίνονταν ηθικά διεφθαρμένοι.
Όταν η µαύρη πανώλη ή αλλιώς «μαύρος θάνατος» ξέσπασε σε όλη την Ευρώπη το 1300, πολλοί κληρικοί είχαν γίνει διεφθαρμένοι και χρησιμοποιούσαν την θρησκεία ως μέσο συσσώρευσης πλούτου. Το 1665, ξέσπασε μια βουβωνική πανώλη στο Λονδίνο, που στοίχισε την ζωή 100.000 ανθρώπων. Εκείνη την εποχή, η πόλη του Λονδίνου βρισκόταν στην αρχή της Βιομηχανικής Επανάστασης. Μερικοί άνθρωποι πίστευαν ότι η μεγάλη πανώλη ήταν θεϊκή τιμωρία λόγω της ηθικής κατάπτωσης στην πόλη.
Οι μάστιγες συχνά ξεκινούν και τελειώνουν χωρίς προειδοποίηση. Η άφιξη μιας επιδημίας σηματοδοτεί συνήθως το τέλος μιας διεφθαρμένης δυναστείας και την επακόλουθη ανάκαμψης της ανθρώπινης ηθικής.
Οι επηδημίες φαίνεται επίσης να είναι επιλεκτικές στα θύματά τους. Για παράδειγμα, μια πανώλη εμφανίστηκε το τελευταίο έτος της δυναστείας Μινγκ αλλά επηρέασε μόνο τον στρατό της Μινγκ. Οι αντίπαλοί τους δεν υπέφεραν καθόλου. Παρομοίως, αναφέρθηκε ότι οι Χριστιανοί δεν ασθένησαν κατά την διάρκεια της πανδημίας στην αρχαία Ρώμη.
Εάν ισχύει αυτή η ιστορική διαπίστωση ότι οι επιδημίες είναι ένα «συμπαντικό επακόλουθο» της ηθικής κατάπτωσης, ή το αποτέλεσμα της δράσης – αντίδρασης σύμφωνα με τον νόμο του Νεύτωνα, τα λοκντάουν και η εποβολή της χρήσης μάσκας είναι μόνο επιφανειακές λύσεις. Η θεμελιώδης λύση για τους ανθρώπους είναι να αποκαταστήσουν την ηθική τους και την πίστη τους στον Θεό.
Πηγή: Minghui.org
Ακολουθήστε μας στο Telegram @epochtimesgreece
Ακολουθήστε μας στο Facebook @epochtimesgreece
Ακολουθήστε μας στο SafeChat @epochtimesgreece
