Όλοι μας προβληματιζόμαστε, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, για το νόημα της ζωής. Η δική μου απλή απάντηση είναι η εξής: η αναζήτηση αυτού που βρίσκεται πέρα από αυτόν τον κόσμο, η αναζήτηση της αρχικής μας προέλευσης.
Νομίζω ότι δεν υπάρχει κανείς που να μην έχει θέσει τουλάχιστον μία φορά στη ζωή του το ερώτημα: «Ποιος είμαι και από πού προέρχομαι;». Το νόημα της ζωής αντανακλάται επίσης στην αναζήτηση της ευτυχίας – όχι της επιφανειακής ευφορίας που ξεθωριάζει τόσο γρήγορα όσο έρχεται, αλλά μιας βαθύτερης ψυχικής ευτυχίας.
Αυτό σήμαινε το Φάλουν Γκονγκ για εκατομμύρια Κινέζους πριν το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας (ΚΚΚ) ξεκινήσει τη βίαιη εκστρατεία δίωξης εναντίον του στις 20 Ιουλίου του 1999 – εκστρατεία που εξακολουθεί να υφίσταται.
Εκείνη την εποχή, το Φάλουν Γκονγκ ήταν μια ακμάζουσα πρακτική τσιγκόνγκ της βουδιστικής σχολής, με μεγάλη απήχηση στον κινεζικό λαό. Περίπου 100 εκατομμύρια άνθρωποι το ασκούσαν στην Κίνα τη δεκαετία του 1990 και έχαιραν εκτίμησης από τους συγγενείς, τους φίλους, τους γείτονες και τους εργοδότες τους. Οι αρχές που ρυθμίζουν τη ζωή των ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ είναι αυτές της αλήθειας, της καλοσύνης και της ανεκτικότητας, οι οποίες αποτελούν και τις θεμελιώδεις αρχές της πνευματικής πρακτικής τους.
Με τις πέντε ήπιες ασκήσεις του, το Φάλουν Γκονγκ συμβάλλει επίσης στην καλή υγεία και την ευεξία. Αυτό αναγνωρίστηκε ακόμη και από Κινέζους αξιωματούχους. Το Φάλουν Γκονγκ είναι μια πρακτική για το μυαλό και το σώμα. Οι αρχές του είναι παγκόσμιες και αποτελούν θεμέλιο κάθε ευημερούσας κοινωνίας καθ’ όλη τη διάρκεια της ιστορίας. Αν έπρεπε να συνοψίσουμε σε μια λέξη αυτό που φέρνει το Φάλουν Γκονγκ στους ανθρώπους, τότε αυτή θα ήταν η λέξη ‘καλοσύνη’.
Ωστόσο, η θερμή ανταπόκριση του κινεζικού λαού στο Φάλουν Γκονγκ προκάλεσε την αρνητική αντίδραση της ηγεσίας του ΚΚΚ. Αυτό δεν οφειλόταν σε πράξεις ή συμπεριφορές των ασκουμένων – οι οποίοι ήταν μια θετική δύναμη για την κοινωνία – αλλά μάλλον στα εσωτερικά χαρακτηριστικά του ΚΚΚ, που το έκαναν να αντιλαμβάνεται το Φάλουν Γκονγκ ως εχθρό. Τι σημαίνει αυτό; Το ΚΚΚ δεν έχει μια ατζέντα που να στηρίζει τη ζωή των ανθρώπων. Αφαιρεί την ελευθερία του ατόμου, αφαιρεί την ελεύθερη σκέψη των ανθρώπων και αφαιρεί την έμφυτη επιθυμία των ανθρώπων να θέτουν ερωτήματα για το νόημα της ζωής. Το ΚΚΚ είναι αθεϊστικό, καθώς φοβάται την πιθανότητα να υπάρχει μια ανώτερη από το Κόμμα δύναμη.
Για να εμποδίσει τους ανθρώπους να αναζητήσουν το νόημα της ζωής και να συνδεθούν ενδεχομένως με το θείο, το ΚΚΚ καταφεύγει στα ψέματα και την εξαπάτηση, το αντίθετο της αλήθειας. Καταφεύγει στο μίσος και τον αγώνα, το αντίθετο της καλοσύνης. Επιτρέπει μόνο μια γνώμη, τη γνώμη που το Κόμμα υποστηρίζει. Σε ένα μονοκομματικό κράτος, η εξάλειψη του αντίλογου και της πολυφωνίας είναι η μέγιστη παραλλαγή της μισαλλοδοξίας, και αυτό είναι το αντίθετο της ανεκτικότητας.
Ας δούμε πώς εφαρμόζονται τα παραπάνω στην πραγματικότητα: Το ΚΚΚ χρειάζεται πάντα να εφευρίσκει κάποιον εχθρό ώστε το νόημα της ζωής να είναι ο αγώνας. Στη δεκαετία του 1950, το ΚΚΚ ξεκίνησε μια εκστρατεία για την «καταστολή των αντεπαναστατών». Κατά τη διάρκεια της Πολιτιστικής Επανάστασης, μεταξύ του 1966 και του 1976, το ΚΚΚ ανακήρυξε τους ακαδημαϊκούς και τους γαιοκτήμονες ως εχθρούς. Στη συνέχεια, σε μια εσωτερική διαμάχη για την εξουσία, οι εχθροί βρέθηκαν μέσα στο ίδιο το Κόμμα, ενώ το 1989, ο νέος εχθρός ήταν το κίνημα της δημοκρατίας, που καταπνίγηκε παραδειγματικά την 4η Ιουνίου, όταν περίπου 3.000 φοιτητές δολοφονήθηκαν στην πλατεία Τιενανμέν. Στις 20 Ιουλίου 1999, το Φάλουν Γκονγκ έγινε το επόμενο θύμα της ατζέντας μίσους του ΚΚΚ.
Κανείς δεν είχε βρει κάποιο ελάττωμα στο Φάλουν Γκονγκ ούτε είχαν συμφωνήσει όλα τα μέλη του Πολιτικού Γραφείου να κινηθούν κατά των ασκουμένων, αλλά ο τότε ηγέτης του ΚΚΚ Τζιανγκ Ζεμίν ζήτησε επίμονα την καταστροφή του Φάλουν Γκονγκ. Αναφέρεται ότι είπε: «Καταστρέψτε τους σωματικά» και ανέμενε να εξαλείψει το Φάλουν Γκονγκ μέσα σε τρεις μήνες. Ωστόσο, παρόλο που ξεκίνησε ευρεία καταστολή των ασκουμένων με στόχο τη φυσική καταστροφή τους – περιλαμβανομένων των εξαναγκαστικών αφαιρέσεων οργάνων από φυλακισμένους ασκούμενους – η ατζέντα του Τζιανγκ απέτυχε.
Το Φάλουν Γκονγκ επέζησε πολύ περισσότερο από τρεις μήνες: Μετά από 25 χρόνια από την έναρξη της εκστρατείας δίωξης, ασκείται σε όλο τον κόσμο από ανθρώπους που θέλουν να βελτιωθούν σωματικά και πνευματικά.
Παρόλο που ο Τζιανγκ Ζεμίν ξεκίνησε την πιο εξελιγμένη, περίτεχνη και βάναυση δίωξη κατά του Φάλουν Γκονγκ, οι ασκούμενοι της πρακτικής όχι μόνο άντεξαν αλλά και αντιστάθηκαν ειρηνικά. Οι ασκούμενοι υπέφεραν από πλύση εγκεφάλου, αυθαίρετη κράτηση σε στρατόπεδα εργασίας, μακροχρόνιες ποινές φυλάκισης, βασανιστήρια, θάνατο από βασανιστήρια, καθώς και από την εγκεκριμένη από το κράτος πρακτική των εξαναγκαστικών αφαιρέσεων οργάνων.
Σήμερα, στις 20 Ιουλίου 2024, είναι η 25η επέτειος της έναρξης της δίωξης του Φάλουν Γκονγκ.
Παρά τη σκληρή αυτή 25ετή δίωξη, η οποία έχει κοστίσει τη ζωή εκατομμυρίων ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ, εκείνοι δεν έχουν παραδοθεί και παραμένουν πιστοί στη φύση της πρακτικής τους, βοηθώντας ειρηνικά τους ανθρώπους να κατανοήσουν την κακή φύση του ΚΚΚ με συνεχείς προσπάθειες ευαισθητοποίησης και ενημέρωσης σχετικά με τη δίωξη. Με τις πάντα θετικές ενέργειές τους αντιστέκονται και διαφοροποιούνται από την κακόβουλη, αντι-ανθρώπινη φύση του ΚΚΚ.
Οι διώξεις δεν έχουν σταματήσει καθόλου όλα αυτά τα χρόνια και η ανίερη πρακτική της εξαναγκαστικής συλλογής οργάνων συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Σε ένδειξη σεβασμού των 25 χρόνων αντίστασης ενάντια στην πιο βάναυση και κακή δίωξη του 21ου αιώνα, για την υποστήριξη των θυμάτων, αλλά κυρίως για χάρη της ιερότητας της ανθρώπινης ζωής εν γένει, ένα νέο αίτημα έχει ξεκινήσει, το οποίο καλεί τους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο να βοηθήσουν να σταματήσουν οι εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων από ζωντανούς ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα.
Αντισταθείτε στην κακία, προσφέροντας τη φωνή σας σε εκείνους που δεν μπορούν να ακουστούν. Σώστε μια ανθρώπινη ζωή και υπογράψτε το αίτημα στο FOHpetition.org.
Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι απόψεις του συγγραφέα και δεν αντανακλούν απαραίτητα τις απόψεις των Epoch Times.
Του Torsten Trey
Επιμέλεια: Αλία Ζάε
