Του Ντέννις Πράγκερ
Όπως έχω καταγράψει σε πολλές περιπτώσεις, η Αριστερά καταστρέφει ό,τι αγγίζει. Δεν υπάρχει εξαίρεση. Από τα πανεπιστήμια μέχρι τα λύκεια και τώρα συμπεριλαμβανομένων ακόμη και των δημοτικών σχολείων, μέχρι την τηλεόραση αργά το βράδυ, τον αθλητισμό, τις τέχνες και, όλο και περισσότερο, την επιστήμη, η Αριστερά είναι μια μηχανή καταστροφής.
Και πουθενά δεν είναι αυτή η ζημιά πιο εμφανής ή τραγική από ό,τι όσον αφορά τις γυναίκες.
Στην πραγματικότητα, τίποτα δεν καταδεικνύει τη δύναμη της αριστερής ιδεολογίας τόσο πολύ όσο το τι έχει κάνει αυτή η ιδεολογία στις γυναίκες. Είναι τόσο ισχυρή η αριστερή ιδεολογία, που είναι πιο ισχυρή από τη φύση των γυναικών.
Ακολουθούν τέσσερα παραδείγματα:
1: Η επιθυμία να δεθούν με έναν άνδρα
Σε όλη τη διάρκεια της καταγεγραμμένης ιστορίας, σχεδόν όλες οι γυναίκες αναζητούσαν έναν άνδρα με τον οποίον θα συνδεθούν. Φυσικά, ένας προοδευτικός θα ισχυριζόταν ότι αυτό ίσχυε μόνο επειδή όλες οι κοινωνίες εμφύτευαν αυτή την επιθυμία στις γυναίκες ή επειδή η κοινωνική πίεση δεν έδινε στις γυναίκες πολλές επιλογές στο θέμα αυτό. Δεν είναι, θα υποστήριζαν οι προοδευτικοί, έμφυτη στη γυναικεία φύση η λαχτάρα για έναν άνδρα.
Αλλά όποιος κι αν είναι ο λόγος – έμφυτη φύση ή κοινωνική προσδοκία – είναι γεγονός ότι η επιθυμία των γυναικών για έναν άνδρα ήταν σχεδόν καθολική.
Στη συνέχεια ήρθε ο σύγχρονος αριστερός φεμινισμός, ο οποίος μετέδωσε σε γενιές νέων γυναικών μέσω σχεδόν κάθε επιρροής στη ζωή τους -κυρίως μέσω των δασκάλων και των μέσων ενημέρωσης- ότι μια γυναίκα δεν χρειάζεται έναν άνδρα. Σύμφωνα με τα πνευματώδη λόγια ενός φεμινιστικού αφορισμού, «Μια γυναίκα χωρίς άντρα είναι σαν το ψάρι χωρίς ποδήλατο».
Δυστυχώς, όμως, η πραγματικότητα είναι ότι οι περισσότερες γυναίκες χρειάζονται έναν άνδρα, όπως και οι περισσότεροι άνδρες χρειάζονται μια γυναίκα. Οι περισσότεροι άντρες δεν μεγαλώνουν πλήρως χωρίς γυναίκα και οι περισσότερες γυναίκες δεν μεγαλώνουν πλήρως χωρίς άντρα (αναφέρομαι, φυσικά, στις ετεροφυλόφιλες γυναίκες και άντρες). Αν χρειάζεστε απόδειξη, ρωτήστε σχεδόν οποιονδήποτε παντρεμένο, άνδρα ή γυναίκα, αν ο γάμος τους ωρίμασε.
2: Η επιθυμία για γάμο
Μαζί με την επιθυμία για έναν άνδρα, η συντριπτική πλειονότητα των γυναικών ήθελε να παντρευτεί. Θεωρήθηκε ότι η επιθυμία αυτής της δημόσιας δέσμευσης προς και από έναν άνδρα ήταν μέρος της γυναικείας φύσης. Ωστόσο, η Αριστερά έχει αναιρέσει με επιτυχία και αυτό το κομμάτι της γυναικείας φύσης.
Ως αποτέλεσμα της φεμινιστικής και άλλης αριστερής κατήχησης, η πεποίθηση ότι μια γυναίκα δεν χρειάζεται έναν άνδρα οδήγησε στο αναπόφευκτο συμπέρασμα: ο γάμος δεν είναι απαραίτητος. Και μπορεί ακόμη και να είναι ένα εργαλείο καταπίεσης.
Αυτό έχει σοβαρές κοινωνικές συνέπειες. Γνωρίζουμε από καιρό ότι οι ανύπαντροι άνδρες διαπράττουν το μεγαλύτερο μέρος των βίαιων εγκλημάτων στην κοινωνία. Οι ανύπαντροι άνδρες αποτελούν κοινωνικό πρόβλημα. Αυτό που δεν έχουμε αναγνωρίσει -και ίσως ούτε καν γνωρίζει- είναι οι επιβλαβείς συνέπειες του μη γάμου των γυναικών.
Ενώ οι ανύπαντρες γυναίκες δεν διαπράττουν σχεδόν τόσα βίαια εγκλήματα όσο οι ανύπαντροι άνδρες (αν και ίσως αρχίζουν να πλησιάζουν), οι ανύπαντρες γυναίκες αποτελούν όλο και περισσότερο κοινωνικό πρόβλημα. Το πιο προφανές πρόβλημα είναι ότι οι γυναίκες που αποκτούν παιδιά χωρίς ποτέ να παντρευτούν τον πατέρα των παιδιών τους -ή άλλον άνδρα- παράγουν ένα εξαιρετικά δυσανάλογο ποσοστό κοινωνικών απροσάρμοστων. Αλλά πολλές γυναίκες που δεν γεννούν ποτέ ούτε παντρεύονται αποτελούν επίσης κοινωνικό πρόβλημα. Είναι πιο πιθανό να είναι θυμωμένες και να εκφράζουν αυτόν τον θυμό υποστηρίζοντας ριζοσπαστικούς σκοπούς που υπονομεύουν την κοινωνία. Όπως αναφέρει το Barron’s, ενώ συνολικά μόλις το 14,2% του πληθυσμού συνέβαλε σε «σκοπούς φυλετικής δικαιοσύνης» όπως το Black Lives Matter το 2020, «σχεδόν οι μισές ανύπαντρες γυναίκες στις ΗΠΑ -ένα μεγαλύτερο ποσοστό από τους ανύπαντρους άνδρες ή τα παντρεμένα ζευγάρια- υποστήριξαν ή συμμετείχαν ενεργά σε διαδηλώσεις για τη φυλετική δικαιοσύνη».
Όπως αναφέρει μια οργάνωση ακτιβιστών γυναικών, η Women’s Voices Women Vote, ήδη στις εκλογές του 2012, «το χάσμα του γάμου επισκίασε το χάσμα των δύο φύλων…».
3: Η επιθυμία να αποκτήσουν παιδιά
Τουλάχιστον όσο η επιθυμία να συνδεθεί κανείς με έναν άνδρα και η επιθυμία να παντρευτεί θεωρούνταν μέρος της γυναικείας φύσης, άλλο τόσο η επιθυμία να αποκτήσει κανείς παιδιά θεωρούνταν ακόμη πιο ενσωματωμένη στη γυναικεία φύση. Κι όμως, η αριστερή ιδεολογία καταφέρνει να εξαλείψει ακόμη και αυτό το κομμάτι της γυναικείας φύσης. Περισσότερες γυναίκες από ποτέ επιλέγουν να μην κάνουν παιδιά. Δείτε, για παράδειγμα, το άρθρο: «Περισσότερες γυναίκες σαν εμένα επιλέγουν να μην κάνουν παιδιά. Είναι η εποχή της εξαίρεσης;» που δημοσιεύτηκε, στην εφημερίδα The Guardian. Η συγγραφέας κλείνει το άρθρο της με τον εξής τρόπο: «Θα το πω ξεκάθαρα: Δεν θέλω παιδιά, δεν έχω κάνει ποτέ, και δεν αισθάνομαι κανενός είδους έλλειψη. Απλά αισθάνομαι ότι είμαι ζωντανή». Μιλάει εκ μέρους ενός αυξανόμενου αριθμού γυναικών.
4: Η επιθυμία να προστατευτεί η αθωότητα των παιδιών
Ίσως το πιο καταπληκτικό πράγμα που έχει κάνει η προοδευτική ιδεολογία στις γυναίκες είναι να ανατρέψει την έμφυτη γυναικεία επιθυμία να προστατεύουν τα παιδιά, ειδικά τη σεξουαλική αθωότητα των παιδιών. Το κίνημα να διδάσκονται τα πολύ μικρά παιδιά για το σεξ, για τη «ρευστότητα του φύλου», να εκτίθενται σε «Drag Queen Story Hours» κ.λπ. καθοδηγείται και αποτελείται κατά συντριπτική πλειοψηφία από γυναίκες.
Ο αριστερισμός φαίνεται να αποδεικνύει ότι η ιδεολογία μπορεί να υπερισχύσει της ανθρώπινης φύσης. Τέτοια είναι η δύναμη της κοινωνικής κατήχησης. Ένα αναπόφευκτο αποτέλεσμα είναι μια γενιά με περισσότερες καταθλιπτικές νεαρές γυναίκες και περισσότερες μετανιωμένες μεσήλικες γυναίκες από ποτέ άλλοτε στην ιστορία.
Η Αριστερά καταστρέφει ό,τι αγγίζει. Μπορείτε να προσθέσετε τις γυναίκες στη λίστα.
Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι οι απόψεις του συγγραφέα και δεν αντανακλούν απαραίτητα τις απόψεις της Epoch Times.
Ακολουθήστε μας στο Telegram @epochtimesgreece
Ακολουθήστε μας στο Facebook @epochtimesgreece
Ακολουθήστε μας στο Twitter @epochtimesgreece
