Τρίτη, 22 Απρ, 2025
Η υποδοχή της Ελίζαμπεθ Κόκρεϊν στο Τζέρσεϋ Σίτυ, το 1890, με αφορμή την ολοκλήρωση της παγκόσμιας περιπέτειάς της. (Public Domain)

Η ερευνητική δημοσιογραφία της Ελίζαμπεθ Κόκρεϊν

Η Ελίζαμπεθ Κόκρεϊν, ευρέως γνωστή με το ψευδώνυμο Νέλλι Μπλάυ, γεννήθηκε το 1864 στο Κόκρεϊν Μιλς της Πενσυλβάνια. Η καριέρα της ξεκίνησε όταν έστειλε ένα θυμωμένο γράμμα ως απάντηση σε άρθρο της τοπικής εφημερίδας Pittsburgh Dispatch. Το άρθρο ονομαζόταν «What Girls Are Good For» (Σε τι είναι καλά τα κορίτσια) και σύμφωνα με αυτό, όχι για πολλά . Η απάντηση της Κόκρεϊν και ο τρόπος έκφρασής της, τράβηξαν αμέσως την προσοχή του εκδότη της εφημερίδας με αποτέλεσμα να της προσφέρει δουλειά.

Η Κόκρεϊν χαρακτηριζόταν από παρατηρητικότητα και ευσυνειδησία. Τα πρώτα της άρθρα σχετίζονταν με τις συνθήκες των εργαζομένων γυναικών και με την ζωή στις φτωχογειτονιές. Το 1886-87 ταξίδεψε για αρκετούς μήνες στο Μεξικό, στέλνοντας αναφορές για τη διαφθορά των αξιωματούχων του Μεξικού, εξετάζοντας και συγκρίνοντας τη ζωή των φτωχών σε διαφορετικές περιοχές. Τα άρθρα της εξόργισαν τους Μεξικανούς αξιωματούχους και προκάλεσαν την απέλασή της από τη χώρα.

Photograph of Nellie Bly in 1890 from the Museum of the City of New York. (Public domain)
Φωτογραφία της Ελίζαμπεθ Κόκρεϊν (Νέλλι Μπλάυ) το 1890, από το Μουσείο της Πόλης της Νέας Υόρκης. (Public domain)

 

Το 1887 η Κόκρεϊν έφυγε από την εφημερίδα Pittsburgh Dispatch και έπιασε δουλειά στη New York World του Τζόζεφ Πούλιτζερ, στη Νέα Υόρκη.

Η Κόκρεϊν έδειξε ενδιαφέρον για την αντιμετώπιση των ψυχικά ασθενών στα άσυλα και αποφάσισε να διεξάγει μία εμπειρική έρευνα, όπου η ίδια θα παρίστανε την ψυχικά ασθενή για δέκα ημέρες. Η έρευνα έλαβε χώρα στο άσυλο του νησιού Blackwell (τώρα ονομάζεται Roosevelt) που βρίσκεται κοντά στη Νέα Υόρκη. Τα αποτελέσματα της έρευνάς της, η οποία και εκδόθηκε, ήταν τόσο σοκαριστικά που παρακίνησαν περαιτέρω έρευνες, οι οποίες οδήγησαν στην εφαρμογή αλλαγών.

Ακόμη, η Κόκρεϊν διεξήγαγε έρευνες για τη μεταχείριση και την ποιότητα ζωής στις φυλακές και σε εργοστάσια (sweatshop), αποκάλυψε μία μαύρη αγορά που γινόταν αγοραπωλησία βρεφών και, τέλος, ερεύνησε τη νομοθετική εξουσία για διαφθορά, φέρνοντας στο φως δωροδοκίες και δωροληψίες στο σύστημα των λομπιστών.

ZoomInImage
Σκίτσο που δείχνει την Κόκρεϊν να εξασκείται σε συμπτώματα παραφροσύνης, από το βιβλίο της «Δέκα ημέρες σε ένα τρελοκομείο» του 1887. (Public domain)

 

Ο γύρος του κόσμου σε 72 ημέρες

Επηρεασμένη από το βιβλίο του Ιουλίου Βερν «Ο γύρος του κόσμου σε 80 ημέρες», αποφάσισε να προσπαθήσει να σπάσει αυτό το ρεκόρ. Ξεκίνησε το ταξίδι της, στις 14 Νοεμβρίου 1889, με την υποστήριξη της εφημερίδας στην οποία εργαζόταν.

Η New York World δημοσίευε καθημερινά άρθρα για την πορεία της και θέσπισε έναν διαγωνισμό με έπαθλο ένα δωρεάν ταξίδι στην Ευρώπη. Όποιος έπεφτε πιο κοντά στον χρόνο που η Κόκρεϊν θα ολοκλήρωνε τον γύρο του κόσμου, θα ήταν ο νικητής. Υπήρξαν σχεδόν ένα εκατομμύριο συμμετοχές στον διαγωνισμό.

Η Κόκρεϊν ταξίδεψε με πλοία, με τρένα, με άλογα και με γαϊδούρια. Στο τελευταίο μέρος του ταξιδιού της, η New York World την μετέφερε από το Σαν Φρανσίσκο στη Νέα Υόρκη με ειδικό τρένο. Στη επιστροφή της, την υποδέχτηκαν με μπάντες χάλκινων πνευστών και με πυροτεχνήματα. Ο χρόνος που έκανε ήταν 72 ημέρες, 6 ώρες, 11 λεπτά και 14 δευτερόλεπτα.

A publicity photograph taken by the New York World newspaper to promote Bly's around-the-world voyage. (Public Domain)
Η διαφημιστική φωτογραφία που τραβήχτηκε από την εφημερίδα New York World για την προώθηση του παγκόσμιου ταξιδιού της Κόκρεϊν. (Public Domain)

 

Μετά το μεγάλο ταξίδι

Σε ηλικία των 30 ετών, η Κόκρεϊν παντρεύτηκε τον εκατομμυριούχο Ρόμπερτ Σίμεν και αποσύρθηκε από τη δημοσιογραφία. Ο σύζυγος της πέθανε το 1903, αφήνοντάς της τον έλεγχο της των τεράστιων εταιρειών Iron Clad Manufacturing Company και American Steel Barrel Company.

Στις επιχειρήσεις, το ερευνητικό και ανεξάρτητο πνεύμα της άνθισε. Η Κόκρεϊν κατοχύρωσε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας αρκετές εφευρέσεις που σχετίζονται με την παραγωγή πετρελαίου, πολλές από τις οποίες εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται μέχρι σήμερα. Έδωσε επίσης προτεραιότητα στην ευημερία των εργαζομένων, παρέχοντας υγειονομική περίθαλψη και εγκαταστάσεις αναψυχής. Ωστόσο, δεν διαχειρίστηκε καλά τα οικονομικά της και έπεσε θύμα απάτης υπαλλήλων της, γεγονός που οδήγησε την εταιρεία να κηρύξει πτώχευση.

Στα τελευταία της χρόνια, η Κόκρεϊν επέστρεψε στη δημοσιογραφία, γράφοντας για τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο από την Ευρώπη και συνεχίζοντας να ρίχνει φως σε σημαντικά ζητήματα που επηρέαζαν τις γυναίκες.

Η Κόκρεϊν έφερε ένα νέο είδος δημοσιογραφίας, την ερευνητική. Χρησιμοποιούσε τη φαντασία σε συνεργασία με τη λογική της και ύστερα, αφού ανέπτυσσε μία θεωρία, την εξέταζε εμπειρικά. Βασική της κινητήρια δύναμη, το πνεύμα της αμφισβήτησης και της αναζήτησης της αλήθειας.

Πηγές

  1. Michael MacDonough, 8 of Nellie Bly’s Most Sensational Stories, Britannica
  2. Nellie Bly American journalist, Britannica, 2025
  3. Arlisha R. Norwood, Updated by: Mariana Brandman, Nellie Bly, National Women’s History Museum, (1864-1922), 2022

Πως μπορείτε να μας βοηθήσετε ώστε να συνεχίσουμε να σας κρατάμε ενημερωμένους

Ποιος είναι ο λόγος που χρειαζόμαστε την βοήθειά σας για την χρηματοδότηση του ερευνητικού ρεπορτάζ μας; Επειδή είμαστε ένας ανεξάρτητος οργανισμός ειδήσεων που δεν επηρεάζεται από καμία κυβέρνηση, εταιρεία ή πολιτικό κόμμα. Από την ημέρα που ξεκινήσαμε, έχουμε έρθει αντιμέτωποι με προσπάθειες αποσιώπησης της αλήθειας κυρίως από το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα. Αλλά δεν θα λυγίσουμε. Η ελληνική έκδοση της Epoch Times βασίζεται ολοκληρωτικά στις γενναιόδωρες συνεισφορές σας για να διατηρήσει την παραδοσιακή δημοσιογραφία ζωντανή και υγιή στην Ελληνική γλώσσα. Μαζί, μπορούμε να συνεχίσουμε να διαδίδουμε την αλήθεια.

Σχολιάστε