Από την ίδρυσή της έως το σήμερα, οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής αντιπροσωπεύουν έναν φάρο ελευθερίας με δυνατό φως, με θρησκευτική ελευθερία και ελευθερία του λόγου που δεν βρίσκονται σε άλλα μέρη του κόσμου.
Αυτό που πολλοί έχουν αποτύχει να κατανοήσουν, ωστόσο, είναι ότι τις τελευταίες δεκαετίες, αυτό το μεγάλο έθνος έχει σταδιακά δεχτεί παρείσφρηση από το κομμουνιστικό φάντασμα.
Εν μέσω αξιόπιστων ισχυρισμών εκλογικής απάτης και ανωμαλιών, η Αμερική είναι τώρα στο χείλος του να πέσει στην κομμουνιστική άβυσσο.
Το κομμουνιστικό φάντασμα δημιούργησε καθεστώτα στην Σοβιετική Ένωση, Κούβα, Βόρεια Κορέα, και Κίνα. Η ιδεολογία του απολυταρχισμού του αναζητά τον έλεγχο, και όχι την άνθιση, της ανθρωπότητας.
Η σταδιακή του κατοχή δύναμης στην Δύση έχει πραγματοποιηθεί υπό το φως της ημέρας. Όπως ο Γάλλος ποιητής Σαρλ Μποντελέρ έγραψε το 1864, το «μεγαλύτερο κόλπο του Διαβόλου» είναι να σε πείσει ότι δεν υπάρχει.
Κατά τον Ψυχρό Πόλεμο, ο κόσμος ήταν χωρισμένος μεταξύ δύο στρατιωτικών και πολιτικών στρατοπέδων. Παρ΄ όλα αυτά, ενώ τα κοινωνικά συστήματά τους φαίνονταν να είναι διαμετρικά αντίθετα, η ίδια διαδικασία λάμβανε χώρα και στις δύο πλευρές, με διαφορετικές μορφές.
Πολλοί ρεβιζιονιστές δυτικού στυλ κομμουνιστές, σοσιαλιστές, Φαμπιανιστές, αριστεριστές, και προοδευτικοί, απέρριπταν με δημόσιο λόγο το σοβιετικό και κινεζικό μοντέλο, αλλά οι προσπάθειές τους οδηγούσαν την κοινωνία σε ένα μονοπάτι προς μια κοινωνική δομή όχι διαφορετική από αυτές της Σοβιετικής Ένωσης και της Κίνας. Και έτσι ήταν όλα αυτά τα χρόνια τα πράγματα για το μεγαλύτερο μέρος του Δυτικού κόσμου.
Η Δύση ένιωσε ανακούφιση από την πτώση του Τείχους του Βερολίνου το 1989 και από την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης μόλις λίγα χρόνια μετά.
Το φάντασμα του κομμουνισμού ωστόσο, δεν πέθανε.
Συνέχισε να δυναμώνει στην Κίνα, την χώρα με τον μεγαλύτερο πληθυσμό παγκοσμίως. Και ενώ ο Ψυχρός Πόλεμος τελείωσε, το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα δεν σταμάτησε ποτέ τις προσπάθειές του για να επιτύχει τον παγκόσμιο στόχο του της κομμουνιστικής κυριαρχίας.
Ενώ τα κομμουνιστικά καθεστώτα συνέχισαν με τις άκαμπτες δικτατορίες τους, η κομματική πολιτική στις ελεύθερες κοινωνίες έφτασε σε ένα σημείο κρίσης.
Ο κομμουνισμός εκμεταλλεύτηκε κενά στα νομικά και πολιτικά συστήματα των δημοκρατικών εθνών, μέσω χειραγώγησης κυρίων πολιτικών κομμάτων.
Αυτή η προσπάθεια δεκαετιών έχει τώρα σχεδόν επιτύχει.
Σοσιαλισμός
Ο σοσιαλισμός ήταν από πάντα μέρος του μαρξισμού και του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος. Όπως ο Βλαντιμίρ Λένιν είχε πει: «Ο στόχος του σοσιαλισμού είναι ο κομμουνισμός.» Σε δημοκρατικές χώρες, ο σοσιαλισμός ροκανίζει αργά τις ελευθερίες των ανθρώπων μέσω νομοθεσίας.
Στην Δύση, η διαδικασία καθιέρωσης ενός σοσιαλιστικού συστήματος χρειάζεται δεκαετίες ή γενιές, αφήνοντας τους ανθρώπους σταδιακά μουδιασμένους, ανυποψίαστους, και συνηθισμένους στον σοσιαλισμό. Το τελικό στάδιο των σοσιαλιστικών κινημάτων που εφαρμόζονται σταδιακά και μέσω «νομίμων» οδών, δεν είναι διαφορετικό από αυτό των βίαιων ομολόγων τους.
Ο σοσιαλισμός αναπόφευκτα υπόκειται σε μια μετάβαση στον κομμουνισμό, με μια συνεχή αφαίρεση των δικαιωμάτων των ανθρώπων, έως ότου αυτό που παραμένει είναι ένα τυραννικό, απολυταρχικό καθεστώς.
Ο σοσιαλισμός χρησιμοποιεί την ιδέα της εξασφάλισης ισότητας του αποτελέσματος μέσω νομοθεσίας, αλλά αυτός ο φαινομενικά ευγενής στόχος είναι αντίθετος στην φύση. Υπό φυσιολογικές συνθήκες, άνθρωποι όλων των ειδών φυσικά διαφέρουν στα θρησκευτικά τους πιστεύω, ηθικά πρότυπα, πολιτισμικό εξευγενισμό, εκπαιδευτικά υπόβαθρα, νοημοσύνη, αντοχή, επιμέλεια, αίσθηση ευθύνης, ενεργητικότητα, εφευρετικότητα, επιχειρηματική σκέψη, και περισσότερα.
Στην πραγματικότητα, η αναζήτηση της ισότητας από τον σοσιαλισμό, τραβάει προς τα κάτω την ηθική και αφαιρεί από τους ανθρώπους την ελευθερία να κλίνουν προς την καλοσύνη.
Ο σοσιαλισμός χρησιμοποιεί «πολιτική ορθότητα» για να επιτεθεί στα βασικά ηθικά πρότυπα και τεχνητά να εξαναγκάσει όλους να είναι το ίδιο. Αυτό έχει έρθει μαζί με την νομιμοποίηση και την παρουσίαση ως φυσιολογικού, όλων των ειδών των αντι-θεϊστικών και αισχρών λόγων, σεξουαλικών διαστροφών, δαιμονικής τέχνης, πορνογραφίας, τζόγου, και χρήσης ναρκωτικών.
Το αποτέλεσμα είναι μια αντίστροφη διάκριση εναντίον εκείνων που πιστεύουν στον Θεό και επιζητούν την ηθική ανύψωση, με στόχο την περιθωριοποίησή τους και τελικά να τους ξεφορτωθεί πλήρως.
Αριστερές και άλλες ολέθριες ατζέντες ήταν ικανές να λάβουν τόση πολλή δύναμη επιρροής του βασικού κορμού της κοινωνίας στις Δυτικές χώρες, κυρίως λόγω της βοήθειας των μέσων μαζικής ενημέρωσης. Σε χώρες που διοικούνται από κομμουνιστικά καθεστώτα, όλα τα μέσα ενημέρωσης υπόκεινται σε κρατική λογοκρισία, αν δεν ελέγχονται άμεσα από το κομμουνιστικό κόμμα.
Αλλού, τα μέσα ενημέρωσης επηρεάζονται από την δύναμη των οικονομικών και εντόνως κομματικών στρατοπέδων. Ειλικρινής καταγραφή ειδήσεων και διάλογος θάβονται από χιονοστιβάδες εντυπωσιασμού, κομματικής εξυπηρέτησης, ακόμα και τελείως ψευδών ειδήσεων.
Σε ολόκληρο τον κόσμο, σοσιαλιστικά και κομμουνιστικά κινήματα έχουν εκμεταλλευτεί την οικονομική αναστάτωση και την πανδημία για να βάλουν τον εαυτό τους σε θέση επιρροής, με τον τελικό στόχο να ανατρέψουν την υπάρχουσα κοινωνική δομή.
Βλέπουμε τώρα το ίδιο να εκτυλίσσεται στην Αμερική.
Η σοσιαλιστική ιδεολογία έχει προχωρήσει πολύ στις Ηνωμένες Πολιτείες. Τα καθιερωμένα μέσα ενημέρωσης προωθούν τις ιδέες της ισότητας και ακολουθούν τις επιθέσεις του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος (ΚΚΚ) στην Αμερική. Οι νεότερες γενιές μας βλέπουν πλέον τον σοσιαλισμό θετικά και είναι μεταξύ των πιο ένθερμων για την συμμετοχή σε διαμαρτυρίες και εξεγέρσεις με στόχο την καταστροφή της πολιτισμικής κληρονομιάς μας.
Εν τω μεταξύ, η κοινωνία γενικά υποστηρίζει πλέον την ιδέα ότι η κυβέρνηση θα πρέπει να παρέχει υγειονομική περίθαλψη, εκπαίδευση, και ίσως τελικά και τα προς το ζην. Εν γνώσει μας ή μη, σταδιακά δίνουμε τις ελευθερίες μας για ένα σύστημα που ελέγχει ανθρώπους.
Ο σοσιαλισμός και ο κομμουνισμός θεωρούν πως τους ανήκουν πλήρως όλη η ιδιοκτησία και τα ανθρώπινα όντα. Ο σοσιαλισμός απαιτεί οι άνθρωποι να απαρνηθούν το πιστεύω τους στον Θεό και αντ΄ αυτού να έχουν το κράτος ως Θεό.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες, το μέρος που ιδρύθηκε βάσει ενός θεμελιώδους πιστεύω στην ελευθερία, έχει γίνει μια χώρα όπου η ελευθερία προδίδεται. Αυτό τώρα έχει εκδηλωθεί καθαρά με τις εκλογές του 2020 και τους αξιόπιστους ισχυρισμούς εκλογικής απάτης.
Η χώρα που κερδίζει περισσότερο από αυτό είναι η Κίνα, όπου το ΚΚΚ έχει εξουσιάσει με βία για πάνω από 70 χρόνια, με αποτέλεσμα τον αφύσικο θάνατο τουλάχιστον 65 εκατομμυρίων ανθρώπων.
Για την κομμουνιστική Κίνα, οι Ηνωμένες Πολιτείες ήταν πάντα ένα εμπόδιο στον στόχο των κομμουνιστών για παγκόσμιο έλεγχο. Ο στόχος του κομμουνιστικού καθεστώτος από πάντα ήταν η ανατροπή των Ηνωμένων Πολιτειών και το να γίνει η κυρίαρχη δύναμη στον κόσμο.
Για δεκαετίες, έχει δουλέψει προς αυτόν τον στόχο, και τώρα είναι κοντά στην επίτευξή του.
Οι μέθοδοι σαμποτάζ που έχει είναι εξεζητημένες και πηγαίνουν σε βάθος. Ο διευθυντής του FBI, Κρίστοφερ Ρέυ, είπε τον Ιούλιο ότι η υπηρεσία έχει σχεδόν 2.500 ανοιχτές έρευνες επί μυστικών εχθρικών επιχειρήσεων που σχετίζονται με την Κίνα, και ότι η υπηρεσία ανοίγει μια νέα τέτοια έρευνα περίπου κάθε 10 ώρες.
Η άνοδος της Κίνας, όμως, σταματήθηκε και ακόμα και αντιστράφηκε υπό την κυβέρνηση Τραμπ, η οποία κατάλαβε τον θανάσιμο κίνδυνο που το ΚΚΚ θέτει για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Μάικ Πομπέο περιέγραψε το ΚΚΚ ως τον «κεντρικό κίνδυνο των καιρών μας». Μια πανεθνική προσπάθεια εκκινήθηκε, για την απομάκρυνση της επιρροής του ΚΚΚ στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπως και την αντιμετώπιση της επιθετικότητας του ΚΚΚ στο εξωτερικό. Δεν χρειάζεται να πούμε, πως το κινεζικό κομμουνιστικό καθεστώς κερδίζει πολύ από ένα τέλος στην προεδρία Τραμπ.
Μια μάχη μεταξύ Καλού και Κακού
Ο κομμουνισμός διδάσκει στους ανθρώπους να αντικαταστήσουν την πίστη στον Θεό με αθεϊσμό και υλισμό.
Ως συνέπεια, στον σημερινό κόσμο, τα κριτήρια διάκρισης καλού και κακού έχουν αναστραφεί.
Η ορθότητα συκοφαντείται ως διαστροφή, και η κακία παρουσιάζεται ως καλοσύνη.
Από την αρχή του 20ου αιώνα, αθεϊστική και αντιπαραδοσιακή σκέψη είχε αρχίσει σταδιακά να εμποτίζει τα σχολικά προγράμματα, με την βοήθεια αριστερών ειδικών της παιδαγωγικής, οι οποίοι παρείσφρησαν στον ακαδημαϊκό κόσμο και είχαν επιρροή επί της δημιουργίας νόμων στον χώρο της εκπαίδευσης.
Το κοινό πλημμυρίστηκε με μια μοντέρνα συνείδηση και κινητοποιήθηκε να υπερισχύσει της μειοψηφίας που σθεναρά κρατά την παράδοση. Οι διανοούμενοι κάνουν βαριά κριτική στους εθνικούς πολιτισμούς ανά τον κόσμο, δημιουργώντας στενόμυαλη προκατάληψη μεταξύ του κοινού τους, που δεν έχει την ικανότητα να διακρίνει. Οι έννοιες της κριτικής και δημιουργικής σκέψης χρησιμοποιούνται με λάθος τρόπο, ώστε να κάνουν την νεότερη γενιά να είναι εχθρός της εξουσίας, αποτρέποντάς την από το να απορροφήσει την γνώση και σοφία του παραδοσιακού πολιτισμού.
Σε κομμουνιστικές χώρες, αφότου οι φορείς του παραδοσιακού πολιτισμού σφαγιάστηκαν, η πλειοψηφία του κόσμου υπέστη πλύση εγκεφάλου ώστε να συμμετέχει σε επανάσταση. Αφότου το ΚΚΚ υφάρπαξε την εξουσία, χρειάστηκε 25 χρόνια για να αναθρέψει μια γενιά «κουταβιών λύκου», κινέζικος όρος για αυτούς που μεγάλωσαν υπό κομμουνισμό και υπέστησαν πλύση εγκεφάλου ώστε να μισούν και να σκοτώνουν ταξικούς εχθρούς. Τους έλεγαν να πολεμούν, να καταστρέφουν, να ληστεύουν και να καίνε χωρίς διάκριση.
Το ΚΚΚ καλλιεργεί ενεργά δολοφονικό αίσθημα. Κατά την Πολιτιστική Επανάσταση, έφηβες χτυπούσαν χωρίς δισταγμό, μέχρι θανάτου, τις καθηγήτριές τους ως μέρος της ιδεολογικής εκστρατείας του Μάο.
Στην Δύση, κομμουνιστικά κόμματα μιλάνε με υπερηφάνια για τις εμπειρίες της Γαλλικής Επανάστασης και της Κομμούνας του Παρισιού. Κάθε επανάσταση και εξέγερση εκκινήθηκε από όχλους που δεν είχαν καθόλου ηθική ή ντροπή, και δεν είχαν καθόλου καλοσύνη.
Ο κομμουνισμός είναι μια μάστιγα επί της ανθρωπότητας. Στόχος του είναι η καταστροφή της ανθρωπότητας, και οι ρυθμίσεις του είναι λεπτομερείς και συγκεκριμένες.
Ο ανθρώπινος πολιτισμός, εν αντιθέσει, δόθηκε στον άνθρωπο από το θείον. Εάν οι άνθρωποι καταστρέψουν τον πολιτισμό και την παράδοση, και εάν η ηθική της κοινωνίας καταρρεύσει, τότε δεν θα είναι ικανοί να καταλάβουν το θείον.
Μπορούμε να υπερνικήσουμε την καταστροφή που προσπαθεί να επιφέρει το κομμουνιστικό φάντασμα, αν ενεργά απορρίψουμε την επιρροή του και αντ΄αυτής ακολουθήσουμε το θείον, επαναφέρουμε τις παραδόσεις μας, και ανυψώσουμε την ηθική.
Αυτή είναι μια εποχή απόγνωσης αλλά και ελπίδας.
Αυτό το άρθρο γράφτηκε βασιζόμενο εν μέρει στην ειδική σειρά «Πως το φάντασμα του κομμουνισμού ελέγχει τον κόσμο μας». Για να διαβάσετε την σειρά, κάνετε κλικ εδώ.
Ακολουθήστε μας στο Facebook @epochtimesgreece
