Δεν χρειάζεται να αγχώνεστε για την απώλεια των κερδών που αποκτήθηκαν με κόπο από την άσκηση. Για πρώτη φορά, η επιστήμη έχει επικυρώσει την έννοια της «μυϊκής μνήμης».
Η έρευνα, που διεξήχθη στη Φινλανδία και δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο Journal of Physiology, διαπίστωσε ότι οι θετικές αλλαγές από την προπόνηση αντίστασης θα μπορούσαν να παραμείνουν στις μυϊκές πρωτεΐνες για περισσότερο από δύο μήνες μετά τη διακοπή των προπονήσεων, υποδηλώνοντας ότι το σώμα διατηρεί ορισμένα οφέλη ακόμη και όταν η προπόνηση σταματά.
Τα μυϊκά οφέλη διήρκεσαν 2 μήνες μετά την άσκηση
Η μυϊκή μνήμη είναι η ικανότητα του σώματος να ανακτά γρήγορα τη χαμένη δύναμη και μυϊκή μάζα μετά από μια περίοδο αδράνειας με ρυθμό πολύ πιο γρήγορο από τον αρχικό χρόνο που χρειάστηκε για να την αναπτύξει. Η μυϊκή μνήμη βοηθά τους ανθρώπους να ανακάμψουν από τα διαλείμματα στην προπόνηση για να ανακτήσουν πιο γρήγορα τα προηγούμενα επίπεδα φυσικής τους κατάστασης.
Η έρευνα ζήτησε από 42 Φινλανδούς άνδρες και γυναίκες ηλικίας μεταξύ 18 και 40 ετών, οι οποίοι ήταν σωματικά δραστήριοι αλλά άπειροι στη συστηματική προπόνηση αντίστασης, να ολοκληρώσουν 10 εβδομάδες προπόνησης αντίστασης. Στη συνέχεια, οι συμμετέχοντες έκαναν ένα διάλειμμα 10 εβδομάδων και στη συνέχεια συνέχισαν την προπόνηση για άλλες 10 εβδομάδες.
Κατά τη διάρκεια του διαλείμματος, οι συμμετέχοντες παρακολουθούνταν για να διασφαλιστεί ότι απέφευγαν την προπόνηση αντίστασης, χρησιμοποιώντας ερωτηματολόγια και ελέγχους κατά τη διάρκεια του διαλείμματος για να επαληθεύεται η συμμόρφωση. Οι ερευνητές ανέλυσαν τις μυϊκές πρωτεΐνες των συμμετεχόντων μετά από δέκα εβδομάδες και βρήκαν δύο ξεχωριστές αντιδράσεις.
Ενώ ορισμένες πρωτεΐνες επανήλθαν στην προ-προπονητική τους κατάσταση κατά τη διάρκεια του διαλείμματος, άλλες, συμπεριλαμβανομένων αρκετών πρωτεϊνών δέσμευσης ασβεστίου, παρέμειναν τροποποιημένες από την προπόνηση, διατηρώντας μια ανάμνηση άσκησης που διήρκεσε καθ’ όλη τη διάρκεια του διαλείμματος προπόνησης.
Οι πρωτεΐνες δέσμευσης ασβεστίου είναι απαραίτητες για τη ρύθμιση των επιπέδων ασβεστίου, κρίσιμες για πολλές κυτταρικές λειτουργίες, συμπεριλαμβανομένης της μυϊκής συστολής, της μετάδοσης νευρικών ερεθισμάτων και της κυτταρικής σηματοδότησης.
«Τώρα, για πρώτη φορά, δείξαμε ότι οι μύες ‘θυμούνται’ προηγούμενη προπόνηση αντίστασης σε επίπεδο πρωτεΐνης», δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, καθηγητής Juha Hulmi. Αυτή η «μνήμη» διαρκεί τουλάχιστον δυόμισι μήνες, σημείωσε.
Τόνισε ότι ενώ οι μύες μπορεί να συρρικνωθούν στο αρχικό τους μέγεθος κατά τη διάρκεια εκτεταμένων διαλειμμάτων, το ίχνος μνήμης βοηθά στην επίτευξη ταχύτερων αποτελεσμάτων όταν η προπόνηση ξαναρχίσει.
Επιπτώσεις για τους λάτρεις της γυμναστικής
Οι άνθρωποι συχνά πιστεύουν ότι τα οφέλη της άσκησης εξασθενούν γρήγορα, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε άγχος για την απώλεια μυών μετά από μια σύντομη παύση. Ωστόσο, αυτή η έρευνα υποδηλώνει ότι οι ανησυχίες για την απώλεια μυών μπορεί να υπερεκτιμώνται.
Τα ευρήματα της μελέτης βοηθούν στην αποσαφήνιση των μηχανισμών πίσω από τη μυϊκή μνήμη, ιδιαίτερα του πώς οι αλλαγές στις πρωτεΐνες συμβάλλουν στην ικανότητα του σώματος να ανακτήσει τη δύναμη και το μέγεθος.
Αρκετές πρωτεΐνες, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που εμπλέκονται στη συστολή, τη δομή και την επεξεργασία ασβεστίου των μυών που προκαλούνται από την προπόνηση αντίστασης, παρέμειναν αυξημένες ακόμη και μετά από 10 εβδομάδες χωρίς προπόνηση, σύμφωνα με τη μελέτη.
Τα ευρήματα της μελέτης αποκαλύπτουν τις επιγενετικές αλλαγές που προκαλεί η προπόνηση αντίστασης σε κυτταρικό επίπεδο, αλλάζοντας τον τρόπο λειτουργίας των μυϊκών κυττάρων ακόμη και σε περιόδους αδράνειας.
«Τα αποτελέσματά μας υποδηλώνουν επομένως ότι οι ασκούμενοι δεν πρέπει να ανησυχούν πολύ για περιστασιακά βραχυπρόθεσμα διαλείμματα προπόνησης στην καθημερινότητά τους όσον αφορά την προπόνηση δύναμης σε όλη τη ζωή», δήλωσε ο Hulmi στην Epoch Times. Ωστόσο, προειδοποίησε ότι τα αποτελέσματα της μελέτης του «δεν μπορούν να εφαρμοστούν άμεσα σε καταστάσεις όπου τα διαλείμματα προπόνησης προκαλούνται από ασθένειες ή τραυματισμούς».
Προοπτικές ειδικών
Ο Χούμαν Μέλαμεντ, πιστοποιημένος ορθοπεδικός χειρουργός σπονδυλικής στήλης και ειδικός αθλητιατρικής, δήλωσε στην Epoch Times ότι τα ευρήματα του Hulmi δείχνουν ότι τα σχέδια προπόνησης μπορούν να σχεδιαστούν ώστε να περιλαμβάνουν προγραμματισμένα διαλείμματα από την προπόνηση χωρίς να χάνεται πολλή μυϊκή μάζα στη διαδικασία.
«Η ικανότητα αναγνώρισης του γεγονότος ότι υπάρχει μυϊκή μνήμη, επιτρέπει στρατηγικές χρονικές περιόδους αποχής, είτε πρόκειται για αποκατάσταση, [αλλά] όχι για εξάντληση ή για γεγονότα της ζωής, έτσι ώστε όταν το άτομο επιστρέφει στην προπόνηση, να μπορεί να ανακτήσει τη μυϊκή του δύναμη και τη μυϊκή του μάζα αρκετά γρήγορα», δήλωσε ο Μέλαμεντ.
Επισήμανε ότι τα ευρήματα θα μπορούσαν να επηρεάσουν θετικά τις συμβουλές που παρέχουν οι γυμναστές στους πελάτες σχετικά με τα ακούσια ή προγραμματισμένα διαλείμματα από την προπόνηση αντίστασης.
Σημείωσε ότι τα ευρήματα της μελέτης θα μπορούσαν επίσης να μετριάσουν το άγχος για την απώλεια προπονήσεων και να παρακινήσουν τους ανθρώπους προς μακροπρόθεσμη συνέπεια «αντί για τελειότητα».
«Είμαστε ήδη σε θέση να παρατηρήσουμε κέρδη στην προπόνηση αντίστασης μέσω νευρομυϊκών προσαρμογών. Η μελέτη δείχνει πώς συμβαίνει αυτό σε επίπεδο πρωτεΐνης», δήλωσε στην Epoch Times ο Τρέβορ Τζίλουμ, καθηγητής κινησιολογίας και διευθυντής προγράμματος επιστήμης άσκησης στο California Baptist University στο Riverside της Καλιφόρνια. «Αυτό επιβεβαιώνει και επεκτείνει όσα έχουμε μάθει».
Ο Μέλαμεντ επεσήμανε ότι τα ευρήματα δείχνουν έναν τρόπο αποφυγής πιθανής επαγγελματικής εξουθένωσης, επομένως η εστίαση θα είναι περισσότερο σε ένα συνεπές πρόγραμμα άσκησης καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, «αντί να προσπαθούμε να γυμναζόμαστε κάθε μέρα για ολόκληρο το χρόνο».
