Για την 11χρονη Ελίζαμπεθ Ντάουνς, τη νεότερη μελισσοκόμο του Μέιν, δεν υπάρχει τίποτα πιο ευχάριστο από το βούισμα των μελισσών.
«Με βοηθούν γιατί το βουητό τους καταπραΰνει το άγχος μου», δήλωσε η Ελίζαμπεθ στους Epoch Times. «Νομίζω ότι αυτό είναι ένα από τα πιο ικανοποιητικά πράγματα σε αυτό – επίσης, το μέλι.»
Η μαθήτρια μέσης εκπαίδευσης, η οποία φοιτά στο Χόλμπρουκ, ξεκίνησε για πρώτη φορά τη μελισσοκομία σε ηλικία 6 ετών και κάνει ό,τι χρειάζεται για να φροντίσει τις εννέα κυψέλες της – με 30.000 έως 60.000 μέλισσες η καθεμία – περιλαμβανομένης της φροντίδας των αυγών, των προνυμφών, του γόνου και της βασίλισσας.
Η ενασχόληση με τη μελισσοκομία φάνηκε σαν μια φυσική εξέλιξη για την προεφηβική ηλικία, μετά από την κηπουρική, την οποία αγαπούσε επίσης πολύ. Η οικογένεια Ντάουνς έχει ένα χωράφι 55 τετραγωνικών μέτρων, όπου καλλιεργούν αγγούρια, ντομάτες, μελιτζάνες, καρότα, πιπεριές, πράσινα φασόλια, μελισσόχορτο, ραπανάκια και τέσσερα είδη κολοκύθας.
Το ενδιαφέρον της Ελίζαμπεθ για τη μελισσοκομία ξύπνησε για πρώτη φορά όταν επισκέφθηκε έναν γείτονα που διατηρούσε μέλισσες.
Θέλοντας να ενθαρρύνουν την κόρη τους στο καινούριο της χόμπι, οι γονείς της, Ρέιτσελ και Μάικλ Ντάουνς, την υποστηρίζουν τα τελευταία πέντε χρόνια με κάθε τρόπο.
«Εργάζομαι από το σπίτι, οπότε το πρόγραμμά μου είναι λίγο πιο ευέλικτο και μπορώ να τη βοηθάω όταν χρειάζεται», δήλωσε η κα Ντάουνς, η οποία αποκαλεί τον εαυτό της «οδηγό και υποστηρικτή» της Ελίζαμπεθ.
Παρόλο που η κα Ντάουνς προσφέρει στην Ελίζαμπεθ συναισθηματική υποστήριξη, η οποία περιλαμβάνει και συζήτηση για το τι συμβαίνει στις κυψέλες της, λέει ότι η τελική απόφαση για το τι συμβαίνει στις κυψέλες ανήκει στην Ελίζαμπεθ.
Επιπλέον, η κα Ντάουνς βοηθάει την κόρη της να σηκώνει τις κυψέλες, οι οποίες όταν είναι γεμάτες με μέλι είναι πολύ βαριές.
Η Ελίζαμπεθ διεύρυνε τις γνώσεις της για τη μελισσοκομία παρακολουθώντας συναντήσεις με άλλους μελισσοκόμους της πολιτείας και παρακολουθώντας ένα διαδικτυακό μάθημα.
Έχει γίνει τόσο ικανή στη μελισσοκομία που έχει καθοδηγήσει και αρκετούς από τους γείτονές τους.
Αν και χρειάζεται περίπου τέσσερεις ώρες για να επιθεωρήσει όλες τις κυψέλες, η πιο ικανοποιητική πτυχή της εργασίας της είναι το μέλι, το οποίο αποκαλεί «υγρό χρυσάφι».
«Το μέλι που πωλείται στα κατάστημα είναι ουσιαστικά απλά ζαχαρόνερο – δεν έχει γεύση», είπε. «Αλλά στο μέλι μου υπάρχουν οι γεύσεις διαφορετικών λουλουδιών και αυτό είναι πολύ ωραίο.»
Ωστόσο, όπως κάθε άλλη τέχνη, η μελισσοκομία έχει και τις προκλήσεις της και για την Ελίζαμπεθ το πιο δύσκολο κομμάτι είναι να την τσιμπήσουν οι μέλισσες.
«Όταν πρωτοξεκίνησε τη μελισσοκομία», είπε η κα Ντάουνς, «έκλαιγε, όχι επειδή πονούσε, αλλά επειδή οι μέλισσες θα πέθαιναν – γιατί όταν οι μέλισσες τσιμπούν, πεθαίνουν».
Αλλά για όλα τα τσιμπήματα, η Ελίζαμπεθ παίρνει συνήθως μόνο ιβουπροφαίνη, Tylenol ή Benadryl, επειδή βοηθούν στο πρήξιμο. Ωστόσο, αν δεν την έχουν τσιμπήσει πολύ, το αφήνει ως έχει.
Εν τω μεταξύ, προσθέτει η κα Ντάουνς, ένας άλλος λόγος που η συγκεκριμένη τέχνη δεν είναι πιο δημοφιλής σε ερασιτεχνικό επίπεδο είναι το κόστος της.
Παρά τα μειονεκτήματα, η Ελίζαμπεθ και οι γονείς της συμφωνούν ότι αξίζει τον κόπο. Η νεαρή μελισσοκόμος είναι σοβαρή και παθιασμένη με τον ζωτικό ρόλο που παίζουν οι μέλισσες στο οικοσύστημα.
«Οι μέλισσες είναι οι νούμερο ένα επικονιαστές», είπε, «και οι μέλισσες … συνεισφέρουν το 30% της συνολικής επικονίασης. Έτσι, αν όλες οι μέλισσες πεθάνουν, η τροφή θα είναι πολύ σπάνια».
Η Ελίζαμπεθ σχεδιάζει να πάει στο κολέγιο για να σπουδάσει εντομολογία. Αν και μπορεί να φαίνεται ότι η αγάπη της για τη μελισσοκομία την απορροφά ολοκληρωτικά, η μητέρα της λέει ότι [η Ελίζαμπεθ] έχει πολύπλευρες γνώσεις. «Έχει πάθος και ενσυναίσθηση. Έχει χρυσή καρδιά», λέει για αυτήν η κα Ντάουνς.
Σύμφωνα με το CBS Sunday Morning, η Ελίζαμπεθ ζητά δωρεές για το μέλι που παράγει μέσω της επιχείρησής της, Eeez Bees και προσφέρει μέρος τους στην εκκλησία ή σε όσους είναι λιγότερο τυχεροί από αυτήν.
Μοιραζόμενη το πάθος της Ελίζαμπεθ για τη μελισσοκομία, η κα Ντάουνς έχει ένα μήνυμα για άλλους γονείς. «Είναι σημαντικό να αρχίσουμε να ασχολούνται τα παιδιά από νεαρή ηλικία είτε πρόκειται για μελισσοκομία είτε για γεωργία, επειδή πολλοί μελισσοκόμοι, αγρότες κλπ. είναι αρκετά μεγάλοι», δήλωσε στην Epoch Times. «Έτσι, αν δεν υπάρχουν άνθρωποι για να συνεχίσουν να μεταδίδουν αυτές τις δεξιότητες, κάποιες από αυτές αναπόφευκτα θα χαθούν.»
Της Anna Mason
Επιμέλεια: Αλία Ζάε
