Η Ολλανδία δήλωσε ότι θα διευρύνει τους κανονισμούς της για την ευθανασία, ώστε να επιτρέπει στους γιατρούς να τερματίζουν τη ζωή ανίατα άρρωστων παιδιών ηλικίας 1 έως 12 ετών.
Η αλλαγή των κανόνων αποτελεί προσαρμογή ενός υφιστάμενου πρωτοκόλλου και δεν απαιτεί κοινοβουλευτική έγκριση.
Η απόφαση έρχεται μετά από χρόνια αιτημάτων ορισμένων Ολλανδών γιατρών να μειωθεί το κατώτατο όριο ηλικίας των 12 ετών για την ευθανασία, καθώς και μετά από συζήτηση στο υπουργικό συμβούλιο.
«Ο τερματισμός της ζωής για αυτή την [ηλικιακή] ομάδα είναι η μόνη λογική εναλλακτική λύση στον αφόρητο και απελπιστικό πόνο του παιδιού», σύμφωνα με την ολλανδική κυβέρνηση.
«Πρόκειται για ένα πολύ περίπλοκο θέμα που αφορά οδυνηρές καταστάσεις που δεν θα ευχόμασταν σε κανέναν», δήλωσε ο Ολλανδός υπουργός Υγείας Ερνστ Κάιπερς.
«Χαίρομαι που μετά από εντατικές διαβουλεύσεις με όλα τα εμπλεκόμενα μέρη, καταλήξαμε σε μια λύση με την οποία μπορούμε να βοηθήσουμε αυτά τα ανίατα άρρωστα παιδιά, τους γονείς τους, αλλά και τους θεράποντες ιατρούς τους».
Οι νέοι κανονισμοί θα ισχύουν για τα ανίατα άρρωστα παιδιά που υποφέρουν από αφόρητο πόνο λόγω της ασθένειάς τους και στα οποία η παρηγορητική φροντίδα δεν μπορεί να φέρει ανακούφιση. Σύμφωνα με το ολλανδικό υπουργείο Υγείας, αυτό θα ισχύει για «μια μικρή ομάδα περίπου πέντε έως δέκα παιδιών» ετησίως.
Εάν το παιδί δεν μπορεί να δώσει τη συγκατάθεσή του, η ευθανασία μπορεί να γίνει και πάλι με την άδεια των γονέων, σε συνεννόηση με γιατρό, δήλωσε στο AFP ο εκπρόσωπος του υπουργείου Υγείας Άξελ Ντες.
Ο Παγκόσμιος Ιατρικός Σύλλογος εξέδωσε το 1987 δήλωση για την ευθανασία, η οποία επιβεβαιώθηκε εκ νέου το 2005.
«Η ευθανασία, δηλαδή η πράξη του σκόπιμου τερματισμού της ζωής ενός ασθενούς, ακόμη και κατόπιν αιτήματος του ίδιου του ασθενούς ή των στενών συγγενών του, είναι ανήθικη», αναφέρεται σε αυτήν. «Αυτό δεν εμποδίζει τον ιατρό να σεβαστεί την επιθυμία του ασθενούς να αφήσει τη φυσική διαδικασία του θανάτου να ακολουθήσει την πορεία της στην τελική φάση της ασθένειας».
Πολλοί άνθρωποι παραμένουν αντίθετοι στην ευθανασία λόγω της ηθικής ή θρησκευτικής πεποίθησης ότι η ευθανασία αποτελεί παραβίαση της ιερότητας της ζωής, ότι η ζωή είναι εγγενώς πολύτιμη και δεν πρέπει να τερματίζεται σκόπιμα -ακόμη και όταν κάποιος υποφέρει. Ορισμένοι έχουν εκφράσει την ανησυχία ότι η ευθανασία θα μπορούσε να οδηγήσει σε απευαισθητοποίηση απέναντι στην αξία της ανθρώπινης ζωής.
Κάποιοι έχουν δηλώσει ότι η ευθανασία στην πράξη «δίνει στους γιατρούς μόνο μεγαλύτερη εξουσία και άδεια να σκοτώνουν».
«Από τη στιγμή που η εξουσία της θανάτωσης απονέμεται στους γιατρούς, η εγγενής φύση της σχέσης γιατρού/ασθενούς επηρεάζεται αρνητικά. Ο ασθενής δεν μπορεί πλέον να είναι σίγουρος για το ποιον ρόλο θα παίξει ο γιατρός–θεραπευτή ή δολοφόνο», σύμφωνα με το Συμβούλιο Δικαιωμάτων των Ασθενών, μια ομάδα υπεράσπισης στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Όσον αφορά την ευθανασία στα παιδιά, οι ανησυχίες που έχουν εκφράσει γιατροί και ακτιβιστές κατά τη διάρκεια των ετών περιλαμβάνουν ότι η νομιμοποίησή της για τα παιδιά θα μπορούσε να δημιουργήσει ένα επικίνδυνο προηγούμενο που θα μπορούσε να οδηγήσει σε περαιτέρω κακοποίηση ή εκμετάλλευση.
Υπάρχουν επίσης ανησυχίες σχετικά με την ικανότητα των παιδιών να λαμβάνουν τεκμηριωμένες αποφάσεις για τη ζωή τους και κατά πόσον μπορεί να είναι ευάλωτα στον εξαναγκασμό ή την πίεση από τους γονείς ή τους γιατρούς τους.
2η χώρα που επιτρέπει την ευθανασία σε μικρά παιδιά
Το 2002, η Ολλανδία έγινε η πρώτη χώρα στον κόσμο που νομιμοποίησε την ευθανασία. Το Βέλγιο ακολούθησε αργότερα την ίδια χρονιά.
Οι τελευταίες αλλαγές στην Ολλανδία δεν είναι πρωτοφανείς – το 2014, το Βέλγιο έγινε η πρώτη χώρα που ψήφισε νομοθεσία για να επιτρέψει την ευθανασία για μικρά παιδιά, με τη συγκατάθεσή τους.
Η ευθανασία υπόκειται επί του παρόντος σε αυστηρά κριτήρια στην Ολλανδία. Η διαδικασία επιτρέπεται σε βρέφη κάτω των 12 μηνών και σε παιδιά άνω των 12 ετών -αν και πρέπει να λάβουν τη συγκατάθεση των γονέων τους, αν είναι κάτω των 16 ετών. Όσοι είναι μεταξύ 16 και 18 ετών πρέπει ακόμη να εμπλέκουν τους γονείς στην απόφασή τους.
Στην Ολλανδία, όλες οι περιπτώσεις ευθανασίας πρέπει να αναφέρονται σε επιτροπές ιατρικού ελέγχου.
Οι γιατροί που διενεργούν ευθανασία απαιτείται να είναι πεπεισμένοι ότι ο ασθενής που ζήτησε την υποβοήθηση του θανάτου το έκανε οικειοθελώς, ότι ο πόνος του είναι αφόρητος και ότι δεν έχει καμία πιθανότητα βελτίωσης.
Το 2022, μόνο μία περίπτωση ευθανασίας για ανήλικο ηλικίας μεταξύ 12 και 16 ετών αναφέρθηκε στην Ολλανδία, σύμφωνα με τα στοιχεία των περιφερειακών επιτροπών εξέτασης της ευθανασίας.
Συνολικά, σύμφωνα με τα κυβερνητικά στοιχεία, περισσότεροι από 8.720 άνθρωποι ή το 5,1% των συνολικών θανάτων έγιναν μέσω ευθανασίας στην Ολλανδία το 2022 – η πλειονότητα (57,8%) των οποίων φέρεται να έπασχαν από ανίατο καρκίνο. Πρόκειται για αύξηση 13,7 τοις εκατό σε σχέση με τους 7.666 αναφερόμενους θανάτους από ευθανασία το 2021.
Από τότε που η ευθανασία νομιμοποιήθηκε για πρώτη φορά, ο αριθμός των θανάτων από ευθανασία στην Ολλανδία έχει σχεδόν πενταπλασιαστεί (480,44 τοις εκατό). Το 2003 καταγράφηκαν 1.815 θάνατοι από ευθανασία.
Η Melanie Sun και το Reuters συνέβαλαν σε αυτό το ρεπορτάζ.
