Με την αυξανόμενη εγγύτητα μεταξύ Κίνας και Σαουδικής Αραβίας, οι ΗΠΑ βλέπουν την επιδείνωση της σχέσης τους με τη χώρα του Κόλπου, σύμφωνα με τον Γκρέγκορι Κόπλεϊ, πρόεδρο της Διεθνούς Ένωσης Στρατηγικών Σπουδών.
«Πρόκειται για την πιο σημαντική οπισθοδρόμηση που έχουν δει οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Δύση από τα μέσα ίσως της περιόδου του Ψυχρού Πολέμου», δήλωσε ο Κόπλεϊ στην εκπομπή “China in Focus” στο δελτίο ειδήσεων του NTD.
Ο ίδιος επισήμανε τη σχέση μεταξύ της Δύσης και της Μέσης Ανατολής κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης του προέδρου Ρίτσαρντ Νίξον.
«Αυτό που είδαμε στις αρχές της δεκαετίας του 1970 ήταν ότι υπό τον πρόεδρο Νίξον, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Δύση πέτυχαν μια μεγάλη φιλία με όλα τα κράτη της Μέσης Ανατολής, συμπεριλαμβανομένου του Ισραήλ και των αραβικών κρατών και του Ιράν», είπε.
«Δεν υπήρχε πραγματική απειλή αμοιβαίων εχθροπραξιών, υπήρχε πολύ πιο θετική ανάπτυξη και σταθερότητα στην περιοχή», πρόσθεσε.
Το 1973, η κυβέρνηση Νίξον κατάφερε να εξασφαλίσει κατάπαυση του πυρός μεταξύ του Ισραήλ και της Αιγύπτου, καθώς και της Συρίας.
«Και βασικά, αυτό που είδαμε επί προέδρου [Τζο] Μπάιντεν ήταν η απόλυτη, επί προέδρου [Μπαράκ] Ομπάμα κατά τη θητεία του νωρίτερα, η καταστροφή αυτής της ισορροπίας στη Μέση Ανατολή», εκτίμησε ο Κόπλεϊ.
Ξεχώρισε το ταξίδι του Κινέζου ηγέτη Σι Τζινπίνγκ στη Σαουδική Αραβία στις αρχές Δεκεμβρίου.
«Ο στόχος της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας ήταν να πάει και να πει: «Είμαστε φίλοι για όλους και θα εγγυηθούμε την ειρήνη στην περιοχή», κάτι που μόνο οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν καταφέρει να κάνουν τις τελευταίες δεκαετίες», είπε.
Ο εκπρόσωπος του κινεζικού υπουργείου Εξωτερικών Μάο Νινγκ χαρακτήρισε την επίσκεψη του Σι ως το «μεγαλύτερο και υψηλότερου επιπέδου διπλωματικό γεγονός μεταξύ της Κίνας και του αραβικού κόσμου από την ίδρυση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας».
«Έτσι, αυτό που έχουμε είναι ότι ο πρόεδρος Σι επιτυγχάνει κάτι που δεν είχε επιτευχθεί από τα επιτεύγματα του προέδρου Νίξον στις αρχές της δεκαετίας του 1970, μέχρι το 1974», σημείωσε ο Κόπλεϊ.
Διαφορετικές υποδοχές
Σύμφωνα με τον Κόπλεϊ, υπήρχε τεράστια διαφορά μεταξύ της πλούσιας υποδοχής του Κινέζου ηγέτη Σι Τζινπίνγκ στη Σαουδική Αραβία και της ψυχρής υποδοχής του Μπάιντεν κατά την επίσκεψή του στο Ριάντ τον Ιούλιο.
«Δεν υπήρχαν υπουργοί στο αεροδρόμιο για να τον υποδεχθούν. Δεν υπήρχε τίποτα το ιδιαίτερο στην υποδοχή του, οι συζητήσεις επικεντρώθηκαν σε πολύ, πολύ μικρές και τρέχουσες λεπτομέρειες», δήλωσε αναφερόμενος στην επίσκεψη του Μπάιντεν.
«Ενώ όταν … ο Σι Τζινπίνγκ έφτασε, πρόσφατα, στο Ριάντ, τον υποδέχθηκαν με όλα τα στολίδια μιας πλήρους κρατικής επίσκεψης, συμπεριλαμβανομένων των ιπτάμενων πτήσεων, των μαχητικών και εκπαιδευτικών αεροσκαφών της Βασιλικής Αεροπορίας της Σαουδικής Αραβίας, με όλα στα χρώματα της σημαίας της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας και τα παρόμοια», πρόσθεσε.
Ο Κόπλεϊ απέδωσε την πτώση των σχέσεων ΗΠΑ-Σαουδικής Αραβίας στην κριτική που άσκησε ο Μπάιντεν στον Σαουδάραβα πρίγκιπα διάδοχο Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν, καθώς είχε κατηγορηθεί ότι ενορχήστρωσε τη δολοφονία του αρθρογράφου της Washington Post Τζαμάλ Κασόγκι το 2018, αφού ο Κασόγκι μπήκε σε πρεσβεία της Σαουδικής Αραβίας στην Τουρκία.
«Έχετε μια κατάσταση όπου ένα μεγάλο μέρος της Μέσης Ανατολής, συμπεριλαμβανομένης της Σαουδικής Αραβίας, είχε αρχίσει να αποξενώνεται από την κυβέρνηση Μπάιντεν των ΗΠΑ, εξαιτίας ουσιαστικά της διατάραξης των ειρηνευτικών συμφωνιών [του Αβραάμ], οι οποίες είχαν επιτευχθεί με τόση δυσκολία και σκληρή δουλειά», πρόσθεσε αναφερόμενος στην ειρηνευτική συμφωνία που συνήφθη μεταξύ του Ισραήλ, του Μπαχρέιν και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων το 2020, υπό τη μεσολάβηση της κυβέρνησης Τραμπ.
Η Epoch Times επικοινώνησε με τον Λευκό Οίκο για να σχολιάσει.
Πρόοδος Κίνας-Σαουδικής Αραβίας
Ο Κόπλεϊ επεσήμανε ακόμη την πρόοδο που έχει σημειώσει το Πεκίνο στην οικονομική σχέση με το κράτος του Κόλπου, η οποία σηματοδοτήθηκε από την τελευταία επίσκεψη του Σι στη Σαουδική Αραβία.
«Η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας σημείωσε σημαντική πρόοδο στη διαπραγμάτευση για πωλήσεις πετρελαίου από τη Μέση Ανατολή, σε νομίσματα διαφορετικά από το αμερικανικό δολάριο, το πετροδολάριο», είπε.
«Η Σαουδική Αραβία έπαιζε με την ιδέα να πουλήσει πετρέλαιο και φυσικό αέριο στη ΛΔΚ και σε γουάν».
Κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του, ο Σι φέρεται να επικεντρώθηκε στις συνεχείς προσπάθειες της Κίνας να χρησιμοποιηθεί το γουάν αντί του δολαρίου ως νομισματική ονομασία για το κινεζικό-σαουδαραβικό εμπόριο πετρελαίου, χρησιμοποιώντας το Shanghai Petroleum and National Gas Exchange ως πλατφόρμα πληρωμών.
«Έτσι, αυτό που έχουμε δει είναι αυτό το μεγάλο διάλειμμα στην κυριαρχία του αμερικανικού δολαρίου στη Μέση Ανατολή, δεν έχει σε καμία περίπτωση ολοκληρωθεί», σημείωσε ο Κόπλεϊ.
Η επίσκεψη του Σι περιελάμβανε σαουδαραβικές-κινεζικές διαπραγματεύσεις, μια κινεζοαραβική συνάντηση και μια σύνοδο κορυφής Κίνας-Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου (GCC).
«Οι συμφωνίες που έκανε ο Σι Τζινπίνγκ, στη Μέση Ανατολή, [είναι] πολύ σημαντικές γεωπολιτικά, επειδή συνδέουν επίσης το Ευρασιατικό μπλοκ κρατών που κυριαρχείται από το Πεκίνο -μια στρατηγική συμμαχία μεταξύ της Σαουδικής Αραβίας, της Ρωσίας και του Ιράν», είπε
«Ειδικότερα, τους δίνει τη σύνδεση τώρα μέσω της Σαουδικής Αραβίας, μέχρι την Αφρική», πρόσθεσε.
Σύμφωνα με τον εμπειρογνώμονα, αυτή η σύνδεση θα βοηθήσει το Πεκίνο να αποφύγει την αποστολή των εμπορευμάτων του «μέσω του Ινδικού Ωκεανού στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας μέχρι τα κινεζικά λιμάνια», τα οποία, όπως είπε, μπορεί να είναι «ευάλωτα στην απαγόρευση από τις δυτικές δυνάμεις, είτε πρόκειται για τις Ηνωμένες Πολιτείες είτε για τους Ευρωπαίους είτε για τους Ιάπωνες και τους Αυστραλούς».
Δεν υπάρχει μακροπρόθεσμη λύση
Κατά τη γνώμη του Κόπλεϊ, καθώς η οικονομία της Κίνας συνεχίζει να βρίσκεται σε ύφεση, οι συμφωνίες που έκλεισε το Πεκίνο με τη Μέση Ανατολή δεν θα αποτελέσουν μακροπρόθεσμη θεραπεία για το καθεστώς.
Λόγω της πολιτικής «μηδενικού-COVID» του Πεκίνου, η οικονομία της Κίνας πλήττεται από την αδύναμη καταναλωτική ζήτηση, ιδίως στον τομέα των ακινήτων. Η υποτονική αγορά ακινήτων προκάλεσε σημαντική μείωση των φορολογικών εσόδων των τοπικών κυβερνήσεων και σημαντική αύξηση των δαπανών, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί σοβαρό δημοσιονομικό έλλειμμα.
Ο ίδιος δήλωσε ότι «είναι πραγματικά ένα δραματικό σημείο αλλαγής για το Πεκίνο. Είτε, θα κάνουν μια δραματική επανάσταση και η Δύση θα υποχωρήσει, είτε θα αποτύχουν και θα καταρρεύσουν μέσα στην επόμενη δεκαετία».
