Η Ινδία έχει επιτύχει εντυπωσιακή ανάπτυξη στον τομέα της βιοοικονομίας, με το συνολικό μέγεθος να υπερβαίνει πλέον τα 152,20 δισεκατομμύρια ευρώ. Παράλληλα, αντιμετωπίζει σοβαρές ενεργειακές προκλήσεις, καθώς καλείται να ισορροπήσει την αύξηση της ζήτησης με αυστηρούς στόχους βιωσιμότητας.
Από το 2014, η ινδική βιοοικονομία έχει εκτοξευθεί από μόλις 9,22 δισεκατομμύρια ευρώ σε 152,85 δισεκατομμύρια ευρώ το 2024. Ανήκει σε μία από τις δυναμικότερες βιοοικονομίες παγκοσμίως, αποτελώντας πλέον περισσότερο από το 4% του ΑΕΠ της Ινδίας, με ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης 17,9%. Ο στόχος είναι μέχρι το 2030 ο τομέας να φτάσει τουλάχιστον τα 276,74 δισεκατομμύρια ευρώ, εδραιώνοντας το ρόλο του ως βασικού μοχλού της ινδικής οικονομίας της γνώσης.
Αυτή η ταχεία πρόοδος αναδεικνύει την πρωτοβουλία της χώρας να χρησιμοποιήσει τη βιοτεχνολογία για οικονομικά και περιβαλλοντικά οφέλη. Η ανάπτυξη της ινδικής βιοοικονομίας είναι άμεσα συνδεδεμένη με τις εξελίξεις στον τομέα των βιοκαυσίμων. Το ποσοστό ενσωμάτωσης αιθανόλης στα καύσιμα έχει εκτοξευθεί από μόλις 1,53% το 2014 στο 15% το 2024, ενώ ο στόχος είναι να επιτευχθεί 20% μέχρι το 2025. Αυτή η στροφή έχει ήδη μειώσει σημαντικά τις εισαγωγές ακατέργαστου πετρελαίου, εξοικονομώντας δισεκατομμύρια σε πολύτιμα αποθέματα συναλλάγματος και περιορίζοντας δραστικά τις εκπομπές άνθρακα. Επιπλέον, αυτός ο τομέας παρέχει οικονομική υποστήριξη στις γεωργικές και αγροτικές περιοχές. Η υιοθέτηση προηγμένων μονάδων διύλισης αιθανόλης, οι οποίες μετατρέπουν γεωργικά απόβλητα σε καύσιμα, βοηθάει στην περαιτέρω μείωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης και συμβάλλει στη βιώσιμη ανάπτυξη των αγροτικών κοινοτήτων.
Έμφαση στις ανανεώσιμες πηγές και ενεργειακή βιωσιμότητα
Η Ινδία επιχειρεί να διαφοροποιηθεί ξεκάθαρα από το κινέζικο μοντέλο εντατικοποιημένης βιομηχανικής ανάπτυξης της δεκαετίας του 2000, υιοθετώντας στρατηγική που επικεντρώνεται στις κατασκευές υψηλής προστιθέμενης αξίας και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Σύμφωνα με την Γιαντίνγκ Τζόου, οικονομολόγο του Wood Mackenzie, η ανάπτυξη της Ινδίας παρουσιάζει ομοιότητες αλλά και σημαντικές διαφορές από το αντίστοιχο κινεζικό μοντέλο της προηγούμενης εικοσαετίας. Είναι λιγότερο ενεργοβόρος, επιτρέποντας μεγαλύτερη ευελιξία στη μετάβαση σε πιο αποδοτικές και καθαρότερες ενεργειακές τεχνολογίες.
Η οικονομία της Ινδίας αναμένεται να πλησιάσει τα 8,30 τρισεκατομμύρια ευρώ μέχρι το 2033. Οι ανάγκες της χώρας σε άνθρακα αναμένεται να διπλασιαστούν, ενώ θα αυξηθεί σημαντικά η ζήτηση για πετρέλαιο και ηλεκτρική ενέργεια. Ωστόσο, η αύξηση αυτή δεν αναμένεται να προκαλέσει σοβαρούς κραδασμούς στις διεθνείς αγορές, όπως είχε συμβεί με την εκρηκτική ανάπτυξη της Κίνας στο παρελθόν.
Η αγορά πετρελαίου αναμένεται να απορροφήσει την αυξανόμενη ζήτηση της Ινδίας, οδηγώντας σε ελαφρά μόνο αύξηση των τιμών του ακατέργαστου πετρελαίου.
Σύμφωνα με την ειδικό Ρόσνα Ναζάρ, του Wood Mackenzie, η Ινδία έχει τη δυνατότητα να υιοθετήσει το κινεζικό επιτυχημένο παράδειγμα των προηγούμενων δεκαετιών, επενδύοντας ενεργά στην ανάπτυξη αλυσίδων εφοδιασμού χαμηλών εκπομπών άνθρακα, όπως ηλιακή και αιολική ενέργεια, ηλεκτρικά οχήματα και κρίσιμα ορυκτά. Έτσι, η αναμενόμενη υψηλή κατανάλωση ενέργειας στις αρχές της δεκαετίας του 2030 κρίνεται ως παροδικό φαινόμενο.
Παρόλο που η Ινδία θα παραμείνει εξαρτημένη από την εισαγωγή κάρβουνου και υγροποιημένου φυσικού αερίου (ΥΦΑ), οι εκτιμήσεις δείχνουν ότι οι τιμές ενέργειας θα παραμείνουν σχετικά σταθερές. Υπολογίζεται ότι σε ορίζοντα δεκαετίας η χώρα θα επενδύσει περίπου 553,47 δισεκατομμύρια ευρώ για την ανάπτυξη της ενεργειακής της βιομηχανίας, μία εξέλιξη που ανοίγει νέες επενδυτικές ευκαιρίες σε τομείς όπως η παραγωγή ενέργειας, η επέκταση δικτύων ηλεκτρισμού και οι ανανεώσιμες πηγές.
Σύμφωνα με την Τζόου, η διατήρηση της αναπτυξιακής δυναμικής της χώρας απαιτεί συνεπώς και μεγαλύτερες επενδύσεις στην εγχώρια ενεργειακή παραγωγή, τη διύλιση πετρελαίου, τη βιομηχανία χάλυβα και την ανάπτυξη ολοκληρωμένων πράσινων αλυσίδων εφοδιασμού. Η Ινδία έχει μία μοναδική ευκαιρία να αναδειχθεί σε παγκόσμιο ηγέτη στην πράσινη και βιώσιμη ανάπτυξη, εφόσον καταφέρει να διαχειριστεί αποτελεσματικά τις ενεργειακές προκλήσεις του μέλλοντος.
