Ζούσε με τη μητέρα του, τη γιαγιά του, τη θεία του και τον μικρότερο αδελφό του. Τα οικονομικά τους ήταν δύσκολα, αλλά πάντα υπήρχε φαγητό στο τραπέζι, όπως και ένα πλούσιο δείπνο τα Χριστούγεννα.
«Ποτέ δεν αισθανθήκαμε στερημένοι, αλλά και δεν συγκρίναμε αυτά που είχαμε με το έχειν των άλλων», δήλωσε ο κος Χάρρις, 87 ετών τώρα, στους Epoch Times. «Ήταν πραγματικά μια υπέροχη εποχή. Πολύ λιγότερο επιπόλαιη. Νομίζω ότι αυτό μας έκανε μία καλύτερη γενιά.»
Για να συμβάλλει στα έξοδα, συνήθως έκανε περισσότερες από μία δουλειές ταυτόχρονα, μεταξύ των οποίων και το μοίρασμα εφημερίδων μέχρι να αποφοιτήσει από το Λύκειο. Ήταν μεγάλη η χαρά του όταν μια χρονιά έλαβε για τα Χριστούγεννα ένα ποδήλατο Hawthorne με ρεζερβουάρ και προβολέα.
«Ήταν ένα από τα βραβεία μου και το είχα για όλα τα χρόνια που πήγαινα στο Γυμνάσιο και το Λύκειο», είπε ο κος Χάρρις. «Πιθανότατα ‘ξέκανα’ δύο ή τρία ποδήλατα, μοιράζοντας εφημερίδες τότε.»
Η χριστουγεννιάτικη διακόσμηση του σπιτιού του ήταν κάπως φτωχή – δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουν δέντρο, οπότε συνήθως έκοβαν ένα δέντρο από την ιδιοκτησία ενός φίλου τους – ωστόσο ο Μπραντ και τα αδέλφια του ποτέ δεν αμελούσαν να αγοράσουν κάτι για τη μαμά. Μια χρονιά, το δώρο της ήταν ένα σετ ροζ διαφανών πιάτων σερβιρίσματος για οκτώ άτομα, που δεν κόστιζαν πάνω από 3 δολλάρια.
Αυτές τις μέρες, ο κος Χάρρις δεν προσπαθεί πλέον να βρίσκει ιδιαίτερα δώρα για κάθε μέλος της οικογένειας. Έχει 14 δισέγγονα. Φτιάχνει σπιτικές καραμέλες και δίνει χρήματα.
Δεν υπάρχουν πολλά πράγματα που θέλουν τα παιδιά και δεν τα έχουν ήδη, λέει.
«Διαπιστώσαμε πριν από πολύ καιρό ότι τα χαρτονομίσματα των 100 δολαρίων ταιριάζουν σε όλους και έχουν πάντα το σωστό μέγεθος και χρώμα», δήλωσε ο κος Χάρρις. «Ξοδεύω περισσότερα για τα Χριστούγεννα από όσα έβγαζε η μητέρα μου σε έναν χρόνο.»
Η εμμονή της δαπάνης
Το να κάνεις χριστουγεννιάτικα δώρα στις Ηνωμένες Πολιτείες ήταν πάντα μεγάλη υπόθεση, η οποία φαίνεται ότι γίνεται όλο και μεγαλύτερη. Τα διαθέσιμα στοιχεία για τα τελευταία 20 χρόνια δείχνουν ότι οι συνολικές δαπάνες έχουν σχεδόν διπλασιαστεί από το 2003, με άνοδο κάθε χρόνο – εκτός από τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης του 2008. Το National Retail Federation (NRF) προβλέπει ότι η ανάπτυξη θα είναι λίγο χαμηλότερη (3% έως 4%) το 2023 από ό,τι το 2022.
Οι συνολικές δαπάνες για τις γιορτές φέτος στην Αμερική αναμένεται να ανέλθουν σε τουλάχιστον 937 δισεκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με την NRF. Tο 1950, οι συνολικές δαπάνες για τις ΄γιορτές ήταν 40,2 δισεκατομμύρια δολάρια, αλλά αυτό είναι χωρίς να συνυπολογίζεται ο πληθωρισμός και η αύξηση του πληθυσμού.
Αυτή ήταν η εποχή πριν από τις πιστωτικές κάρτες, πριν από τις μονάδες αποθήκευσης, πριν από τη μαζική αύξηση του χρέους των νοικοκυριών στην Αμερική. Ήταν μία εποχή που ήταν εύκολο να αγοράσεις ένα χριστουγεννιάτικο δώρο, επειδή όλοι χρειάζονταν κάτι.
Οι Αμερικανοί πάντα ξόδευαν πολλά χρήματα κατά τη διάρκεια των Χριστουγέννων. Αυτό που έχει αλλάξει δραματικά είναι το πόσα ξοδεύουν τον υπόλοιπο χρόνο και πόσα δανείζονται για να διατηρήσουν αυτές τις δαπάνες.
Τα ψώνια έχουν γίνει μία εμμονή που διαρκεί όλο το χρόνο, μετατρέποντας την προσφορά χριστουγεννιάτικων δώρων σε υποχρέωση και μερικές φορές ακόμη και σε βάρος. Μερικές φορές, τα δώρα που λαμβάνουμε και προσφέρουμε απλώς προστίθενται στον σωρό των αντικειμένων που ήδη κατέχουμε.
Η ανάμνηση της αξίας των πιο ουσιαστικών και αναγκαίων δώρων των προηγούμενων γενεών θα μπορούσε να μας βοηθήσει να μεταφέρουμε την προσοχή μας από το δώρο σαν αντικείμενο στην πράξη της προσφοράς και στην αξία των σχέσεων.
Όταν άλλαξαν όλα
Οι κατάλογοι της Sears, περιλαμβανομένου του ετήσιου βιβλίου επιθυμιών και των χριστουγεννιάτικων καταλόγων, απογειώθηκαν καθώς άρχισαν να εμφανίζονται οι πιστώσεις. Ακόμα και το «Sears Christmas Book του 1956» είχε περισσότερες από 450 σελίδες γεμάτες παιχνίδια, εργαλεία, ρούχα, οικιακά σκεύη και πολλά άλλα – όλα προωθούμενα ως τα τέλεια δώρα για τα αγαπημένα μας πρόσωπα.
Οι κατάλογοι πρότειναν νέες ιδέες για χριστουγεννιάτικα δώρα. Κάθε Αμερικανός μπορούσε να φανταστεί ένα νέο επίπεδο κατανάλωσης, με αντικείμενα που ποτέ πριν δεν θα σκεφτόταν να αγοράσει και τα οποία τώρα εμφανίζονταν σε δελεαστική ποικιλία.
Φυσικά, όλες αυτές οι δυνατότητες είχαν ελάχιστη σημασία χωρίς την ανάλογη αγοραστική δύναμη – και τα εισοδήματα τότε ήταν ακόμη περιορισμένα, όπως ακριβώς και σήμερα. Ωστόσο, οι καταναλωτικές συνήθειες των Αμερικανών έπαψαν ξαφνικά να περιορίζονται από το πορτοφόλι τους.
Ενώ η εμπορική πίστωση συνδεόταν παλαιότερα με την οικονομικά πιο, στα μεταπολεμικά χρόνια παρατηρήθηκε έκρηξη των καταναλωτικών δανείων και των πιστωτικών καρτών για την ταχέως αναπτυσσόμενη μεσαία τάξη.
Ένα αποκαλυπτικό στατιστικό στοιχείο είναι ο λόγος χρέους προς εισόδημα των νοικοκυριών, ο οποίος δείχνει πόσο από το μηνιαίο εισόδημα ενός νοικοκυριού πηγαίνει για την πληρωμή του χρέους. Όσο υψηλότερη είναι η αναλογία, τόσο περισσότερο μηνιαίο εισόδημα πηγαίνει για αποπληρωμές χρεών.
Το Ινστιτούτο Νέας Οικονομικής Σκέψης εξέτασε διεξοδικά το χρέος από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν η αναλογία χρέους προς εισόδημα νοικοκυριών ήταν 30%, έως το 2016, που η εν λόγω αναλογία έφτασε το 120%. Με άλλα λόγια, μέχρι το 2016, το μέσο αμερικανικό νοικοκυριό χρεωνόταν όλο και περισσότερο κάθε μήνα.
«Η έκρηξη του χρέους των αμερικανικών νοικοκυριών τις τελευταίες δεκαετίες ήταν πρώτα και κύρια υπόθεση της μεσαίας τάξης. Τα εισοδήματα της μεσαίας τάξης αυξήθηκαν κατά 20% από το 1970, το χρέος της μεσαίας τάξης κατά 250%», αναφέρει η έκθεση του ινστιτούτου. Με άλλα λόγια, τώρα ξοδεύουμε πολύ περισσότερα από όσα βγάζουμε, κάτι που αποτελεί μια δραματική αλλαγή από τη δεκαετία του 1950.
Η Ρέιτσελ Κρουζ, οικονομική εμπειρογνώμονας στη Ramsey Solutions, εταιρεία που βοηθά τους ανθρώπους να ρυθμίζουν τα χρέη τους και να λαμβάνουν καλύτερες οικονομικές αποφάσεις, λέει ότι οι Αμερικανοί ξοδεύονται δημιουργώντας βασανιστικά χρέη.
«Το ίδιο το χρέος των πιστωτικών καρτών έχει ξεπεράσει το ένα τρισεκατομμύριο δολάρια, το υψηλότερο στην ιστορία», δήλωσε η κα Κρουζ στους Epoch Times.
Τα χρέη μας έχουν γίνει τόσο μεγάλα που θα μπορούσαν να θεωρηθούν ζήτημα δημόσιας υγείας. Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε το 2018 στο PNAS διαπίστωσε ότι «η υπερκατανάλωση και η υπερχρέωση […] οδηγούν σε κοινωνικό αποκλεισμό, αίσθημα μοναξιάς, ανθυγιεινό οικογενειακό περιβάλλον και αυτοκτονικές σκέψεις, ενώ μειώνει την κοινωνική υποστήριξη. Επίσης, ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα του χρέους είναι ότι συχνά δημιουργεί περισσότερα χρέη, οδηγώντας τον κόσμο τελικά σε ένδεια».
Η μελέτη διαπίστωσε ότι οι οικογένειες με χαμηλό εισόδημα που έλαβαν το τριπλάσιο του μηνιαίου εισοδήματός τους για την ελάφρυνση του χρέους και το χρησιμοποίησαν για να αποπληρώσουν τα χρέη τους αντί να κάνουν κι άλλες αγορές παρουσίασαν βελτίωση της γνωστικής λειτουργίας και μείωση του άγχους τους.
Πώς η υπερπληθώρα κλέβει τα Χριστούγεννα
Ένα από τα μεγάλα διδάγματα της ταινίας «Πώς το Γκριντς έκλεψε τα Χριστούγεννα», που αποδεικνύεται αληθινό τα τελευταία 20 χρόνια, είναι ότι δεν είναι η έλλειψη δώρων που καταστρέφει τα Χριστούγεννα. Στην πραγματικότητα, αυτό που εξαλείφει το πνεύμα των Χριστουγέννων είναι η πληθώρα των δώρων.
Η πίστωση άναψε τη φωτιά του σημερινού καταναλωτισμού μας, την οποία τροφοδοτούν τώρα τα φθηνά κινεζικά προϊόντα με άφθονο καύσιμο.
Ξαφνικά, όλοι μπορούν να έχουν τα πάντα φθηνά και όλα γίνονται ακόμη φθηνότερα, χάρη στους κακοπληρωμένους εργάτες και τα κακής ποιότητας υλικά. Αντικείμενα που κάποτε διαρκούσαν μια ζωή, τώρα είναι παρωχημένα, κατεστραμμένα ή εκτός μόδας μέσα σε λίγα χρόνια.
Η κα Κρουζ μοιράστηκε τους δικούς της αγώνες με την αγορά στη ραδιοφωνική της εκπομπή. Το νέο της βιβλίο, με τίτλο «Χαίρομαι γι’ αυτά που έχω», εμπνεύστηκε από μια αθώα αλλά αμήχανη συνάντηση με το μικρότερο παιδί της που αποκάλυψε τα δικά της προβλήματα με την κατανάλωση.
«Ο 4χρονος γιος μου είπε πριν από μερικούς μήνες: “Θα έρθει σήμερα η Amazon, μαμά;”», αναφέρει η κα Κρουζ.
Ενώ η πίστωση και τα φτηνά αγαθά σίγουρα μάς δελεάζουν να αγοράζουμε περισσότερα, οι εταιρείες έμαθαν καλύτερα πώς να καταλαμβάνουν και τη δική μας βιολογία. Η Μεγάλη Τεχνολογία κάνει εκτεταμένη χρήση του νευρομάρκετινγκ για να καταλάβει πώς ακριβώς λειτουργεί ο εγκέφαλός μας και πώς να μας ωθεί στην κατανάλωση.
Κατανάλωση και ντοπαμίνη
Πολύ συχνά, ακόμη και τα Χριστούγεννα, οι άνθρωποι αγοράζουν για να αποφύγουν δυσάρεστα συναισθήματα, να νιώσουν στιγμιαία χαρά ή να δημιουργήσουν μια συγκεκριμένη εντύπωση στον κόσμο. Αυτά τα συναισθήματα, και τα ψώνια που τα προκαλούν, συνδέονται με ένα κύμα ντοπαμίνης στον εγκέφαλο.
Η ντοπαμίνη είναι ένας νευροδιαβιβαστής που μας βοηθά να μαθαίνουμε και να θυμόμαστε πράγματα. Ο εγκέφαλος απελευθερώνει ντοπαμίνη για να μας υπενθυμίσει ότι κάτι μας δίνει ωραία αίσθηση και ότι μοιάζει με μια καλή δραστηριότητα που πρέπει να επαναλάβουμε.
Δυστυχώς, αυτός ο μηχανισμός μπορεί να λειτουργήσει εναντίον μας. Πολλές ανθυγιεινές δραστηριότητες που είναι πλέον διαδεδομένες στον κόσμο, από τα ναρκωτικά και το κάπνισμα μέχρι την κατανάλωση ζάχαρης και τα ψώνια, μπορούν να προκαλέσουν κύματα ντοπαμίνης και τα ευχάριστα συναισθήματα που τη συνοδεύουν.
Κυνηγώντας αυτά τα συναισθήματα – και την αύξηση της ντοπαμίνης που τα προκαλούν – μπορεί να επαναπρογραμματίσει τον εγκέφαλο με την πάροδο του χρόνου και να οδηγήσει σε δυσαρέσκεια και άγχος. Μετά από ένα ζενίθ ντοπαμίνης, ακολουθεί το ναδίρ. Με άλλα λόγια, αισθανόμαστε χειρότερα από ό,τι πριν. Το αποτέλεσμα είναι ότι θέλουμε να επαναλάβουμε την έξαρση ντοπαμίνης και συνεκδοχικά ‘ευτυχίας’, έτσι επαναλαμβάνουμε την ανθυγιεινή συμπεριφορά. Αυτό μπορεί να προκαλέσει μακροπρόθεσμα προβλήματα στην ψυχική μας υγεία.
Τα ψώνια μπορεί μερικές φορές να οδηγήσουν σε ψυχαναγκαστική αγοραστική διαταραχή – μια εθιστική συμπεριφορά που μπορεί να επηρεάσει οποιονδήποτε και επιδρά στην ντοπαμίνη όπως και τα ναρκωτικά.
Για να εξισορροπήσουμε το σύστημα ντοπαμίνης-ανταμοιβής, πρέπει να απέχουμε από συμπεριφορές που προκαλούν αύξηση της ντοπαμίνης για τέσσερεις εβδομάδες, δήλωσε ο Δρ Λέμπκε, καθηγητής ψυχιατρικής από το Πανεπιστήμιο Στάνφορντ, στους Epoch Times. σε παλαιότερη συνέντευξη.
Η κα Κρουζ πρόσθεσε ότι πρέπει να βάλουμε τα πράγματα στη σωστή προοπτική:
«Το να έχουμε πράγματα δεν είναι λάθος ή κακό, αλλά αν πιστεύουμε ότι αυτό είναι που θα μας κάνει ευτυχισμένους, θα απογοητευτούμε οικτρά. Δεν μας γεμίζει με τον τρόπο που νομίζουμε ότι μας γεμίζει», προειδοποιεί.
Επανεξέταση των Χριστουγέννων του καταναλωτή
Η κα Κρουζ επισημαίνει ότι οι αγοραστικές μας συνήθειες έχουν ξεφύγει από τον έλεγχο και ότι πρέπει να θυμηθούμε ένα βασικό μάθημα από τις προηγούμενες γενιές: «Στη δεκαετία του ’50, αν δεν είχες τα χρήματα, δεν αγόραζες».
Αυτό θα έπρεπε να ισχύει τώρα όσο και τότε. Αλλά περίπου το ένα τέταρτο των Αμερικανών δεν έχουν ακόμη εξοφλήσει τα περσινά Χριστούγεννα, δήλωσε η κα Κρουζ. Ενώ η συσσώρευση χρέους για την πληρωμή των δώρων των εορτών ήταν καταδικαστέα πριν από τρεις γενιές, σήμερα είναι κάτι το συνηθισμένο.
Ωστόσο, είναι λάθος. Το να δίνουμε κάτι που δεν μπορούμε να αντέξουμε οικονομικά δεν είναι πραγματικά ένα δώρο – ειδικά αν όλοι μας δημιουργούμε μια προσδοκία για την ανταλλαγή δώρων, με αποτέλεσμα να βουλιάζουμε ακόμα περισσότερο στο χρέος. Ένα από τα μεγαλύτερα μαθήματα που μπορούμε να πάρουμε από τα παλιά Χριστούγεννα είναι ότι η σημερινή καταναλωτική μας κουλτούρα δεν λειτουργεί.
«Πραγματικά, έχει δημιουργηθεί μια κουλτούρα δουλείας – είμαστε αλυσοδεμένοι στις πιστωτικές μας κάρτες αντί να έχουμε αυτονομία στη ζωή μας», δήλωσε η κα Κρουζ.
Ευτυχώς, ανεξάρτητα από το πόσο άσχημα έχουν γίνει τα οικονομικά σας, ποτέ δεν είναι αργά για να αλλάξετε συνήθειες και να επανορθώσετε τα λάθη σας. Ενώ η πλήρης ξεχρέωση μπορεί να πάρει χρόνο, όταν περιορίζουμε τις δαπάνες μας, τα πράγματα θα αρχίσουν να αλλάζουν.
«Θα ξυπνήσετε αύριο και αν και δεν μπορείτε να αλλάξετε το έτος ή τη δεκαετία, μπορείτε να υιοθετήσετε μερικές από τις συνήθειες της παλιάς σχολής, που είχαν οι άνθρωποι τη δεκαετία του ’50 και παλαιότερα, και να τις εφαρμόσετε στη ζωή σας, ώστε να ξαναβρείτε τη γαλήνη σας σε έναν βαθμό», προτείνει η κα Κρουζ.
Η αξία των παλιομοδίτικων Χριστουγέννων
Αφού παρατήρησε κάποιες από τις δικές της παρορμητικές αγοραστικές συνήθειες, η κα Κρουζ ξεκίνησε αυτό που αποκαλεί μια σύγχρονη παραλλαγή της βιτρινοθεραπείας: άρχισε να βάζει όσα αντικείμενα θέλει στο ηλεκτρονικό της καλάθι, αφήνοντάς τα εκεί για ένα βράδυ ή μέχρι τα συναισθήματά της να καταλαγιάσουν. Την επόμενη μέρα συνήθως διαπιστώνει ότι δεν τα χρειάζεται ή δεν τα θέλει όσο νόμιζε όταν τα πρωτοείδε.
Η Τζέηντεν Κόουπλαντ (Jayden Copeland), η οποία έχει ένα ιστολόγιο με θέμα το παλαιού τύπου νοικοκυριό , είναι αποφασισμένη να κάνει τα Χριστούγεννα μια λιγότερο καταναλωτική γιορτή που θα επικεντρώνεται στον Χριστό, την οικογένεια, την υπηρεσία, την απλότητα και τα σπιτικά δώρα και στολίδια.
«Αυτό που είναι πραγματικά ξεχωριστό είναι ο χρόνος που περνάμε με την οικογένειά μας», είπε. «Δεν κάνουμε πολλά ψώνια. Ο σύζυγός μου είναι φειδωλός με τα έξοδα. Κάθε πράγμα που είναι να αγοράσουμε το εξετάζουμε με το σκεπτικό “Θα είναι σπατάλη χρημάτων;”».
Η μητέρα της κας Κόουπλαντ τούς επισκέπτεται για μερικές ημέρες κάθε Δεκέμβριο και για δύο ημέρες φτιάχνουν σπιτικές λιχουδιές, όπως καραμέλες, διάφορα μπισκότα, κέικ και λιχουδιές για τους ταράνδους του Άγιου Βασίλη. Τα συσκευάζουν σε κουτιά και τα μοιράζουν.
Η προσφορά και η γενναιοδωρία είναι αξίες στις οποίες πολλές οικογένειες επικεντρώνονται κατά τη διάρκεια των εορτών, κατά παράδοση. Ευτυχώς, δεν έχουμε χάσει εντελώς το πνεύμα των Χριστουγέννων. Οι Ηνωμένες Πολιτείες διατηρούν υψηλή θέση στην κατάταξη του Παγκόσμιου Δείκτη Δωρεών, ο οποίος αναφέρει ότι περισσότεροι από 3 δισεκατομμύρια άνθρωποι βοήθησαν έναν ξένο το 2021.
Περισσότερο από το 60% των ανθρώπων παγκοσμίως βοήθησαν κάποιον που δεν γνώριζαν. Πρόκειται για το υψηλότερο ποσοστό από το 2009. Η έκθεση το απέδωσε στην αύξηση των αναγκών που δημιουργήθηκαν από την πανδημία, καθώς και στην ανάδειξη αξιών όπως η κοινότητα και η αλληλεγγύη.
Πολλοί ηλικιωμένοι Αμερικανοί, όπως η Τζούντυ Ρίγκερτ, 81 ετών, θυμούνται πώς ήταν παλιά τα Χριστούγεννα. Η γενναιοδωρία βρίσκεται στο επίκεντρο της πιο αγαπημένης γιορτινής ανάμνησης της κας Ρϊγκερτ. Ήταν 9 ετών όταν ανακάλυψε κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο ένα αστραφτερό, άσπρο και κόκκινο ποδήλατο Schwinn, αντί για τις συνηθισμένες κάλτσες και εσώρουχα.
«Το ποδήλατο ήταν δώρο από έναν ξάδερφο, όπως έμαθα αργότερα. Ο μπαμπάς μου το έτριψε και το έβαψε και το έκανε σαν καινούργιο. Αγαπούσα πολύ αυτό το ποδήλατο», δήλωσε στους Epoch Times. «Και μετά το δώσαμε σε κάποιον άλλον. Οι γονείς μου δεν πετούσαν ποτέ τίποτα.»
Οι γονείς της μπόρεσαν να τα πάνε καλά κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης, δουλεύοντας σκληρά, κάτι που δίδαξαν και στα πέντε παιδιά τους.
Μια άλλη μικρή χριστουγεννιάτικη απόλαυση που θυμάται η κα Ρίγκερτ ήταν να παίρνει μια μικρή καφέ τσάντα με καλούδια στο κατηχητικό σχολείο γεμάτη με καραμέλες, ξηρούς καρπούς και ένα πορτοκάλι.
Δεν είναι σίγουρη αν τα παιδιά απολαμβάνουν πραγματικά έναν καλύτερο τρόπο ζωής εν μέσω του σημερινού υλισμού. Ίσως, σκέπτεται, αυτό να οφείλεται εν μέρει σε ένα σύστημα αξιών που δεν τονίζει αρκετά ότι η διαρκής χαρά μπορεί να προκύψει μέσα από τη σκληρή δουλειά και τις ευθύνες.
Εξοικονομήστε χρήματα και μοιραστείτε έναν σκοπό
Η κα Κόουπλαντ δήλωσε ότι ενώ η οικογένειά της έχει σίγουρα ως κίνητρο και την εξοικονόμηση χρημάτων, τα παλιομοδίτικα Χριστούγεννα τούς βοηθούν επίσης να μοιράζονται έναν σκοπό. Η δημιουργία χειροποίητων δώρων και διακοσμήσεων μπορεί επίσης να βοηθήσει στην οικοδόμηση αυτοπεποίθησης, τόσο τα παιδιά όσο και τους ενηλίκους.
«Μου αρέσει να φτιάχνω πράγματα. Είναι διασκεδαστικό, και η δουλειά, ο χρόνος και η προσπάθεια που αφιερώνουμε σε στην δημιουργία τους κάνουν τα πράγματα ξεχωριστά», δήλωσε η κα Κόουπλαντ.
Μερικές από τις προτάσεις της για όχι καταναλωτικά Χριστούγεννα είναι οι εξής:
- Φτιάξτε μια γιρλάντα από κλαριά χριστουγεννιάτικων δέντρων.
- Δημιουργήστε σπιτικά στολίδια από ζύμη αλατιού.
- Χρησιμοποιήστε αποξηραμένες φέτες πορτοκαλιού για τη διακόσμηση.
- Δεχτείτε χειροποίητα διακοσμητικά ή φτιάξτε τα δικά σας.
- Αναζητήστε στα καταστήματα μεταχειρισμένων ειδών στολίδια και άλλες διακοσμήσεις.
- Ξαναχρησιμοποιήστε τα χαρτιά περιτυλίγματος.
- Αφιερώστε τον χρόνο σας σε δραστηριότητες, όπως βόλτες για να δείτε τα χριστουγεννιάτικα φώτα στους δρόμους και τις πλατείες της πόλης, ψήσιμο σπιτικών παραδοσιακών γλυκών, παλιομοδίτικες λιτές χειροτεχνίες (γιρλάντες από ποπ κορν και βατόμουρα, γιρλάντες από φέτες πορτοκαλιού, σπιτικά στολίδια), το γράψιμο ή ακόμα και η δημιουργία καρτών για την οικογένεια και τους φίλους, η παρακολούθηση χριστουγεννιάτικων ταινιών μαζί με την οικογένεια, κ.ο.κ.
- Ανταλλάξτε δώρα με την ευρύτερη οικογένεια.
- Ετοιμάστε λοταρία με ονόματα και όρια δαπανών για τις ανταλλαγές δώρων, αντί να αγοράζετε όλοι για όλους.
- Φτιάξτε και χαρίστε χριστουγεννιάτικα κουτιά μπισκότων και γλυκά αρτοσκευάσματα.
«Στη σύγχρονη κοινωνία μας, πιστεύουμε ότι τα παιδιά μας χρειάζονται ένα σωρό συσκευές και παιχνίδια για να είναι ευτυχισμένα», δήλωσε η κα Κόουπλαντ. «Τα παιδιά μου ευχαριστιούνται να φτιάχνουν τα στολίδια και λένε ότι κάθε μέρα θέλουν να δημιουργούν κάτι καινούργιο. Και το διασκεδάζουν πολύ!»
Για πολλούς ανθρώπους, στις μέρες μας, μια καλή εναλλακτική λύση είναι τα δώρα-δραστηριότητες. Μπορείτε να προσφέρετε τη βοήθειά σας για μία εργασία, εισιτήρια για μία θεατρική παράσταση ή για μία συναυλία, μία επίσκεψη σε μουσείο, να οργανώσετε μια εκδρομή. Αντί να συσσωρεύουμε χρέη, μπορούμε να καλλιεργήσουμε μια βαθύτερη σύνδεση με τους ανθρώπους που είναι πιο σημαντικοί για εμάς.
