Ο καταρράκτης είναι μια σταδιακή θόλωση του φυσικού φακού του ματιού, σαν να κοιτάζετε μέσα από ένα ομιχλώδες παράθυρο που γίνεται όλο και πιο θολό με την πάροδο του χρόνου. Αυτή η θόλωση εμποδίζει το φως να φτάσει στο πίσω μέρος του ματιού, γι’ αυτό και η όραση γίνεται λιγότερο καθαρή.
Είναι η συνηθέστερη αιτία τύφλωσης παγκοσμίως.
Η χειρουργική επέμβαση είναι η κύρια θεραπεία για τον καταρράκτη, αν και ορισμένες αλλαγές στον τρόπο ζωής μπορεί να συμβάλουν στην επιβράδυνση της εξέλιξης των συμπτωμάτων.
Συμπτώματα και πρώιμα σημάδια
Αν και ο καταρράκτης μπορεί να εμφανιστεί στο ένα ή και στα δύο μάτια, δεν μεταφέρεται από το ένα μάτι στο άλλο.
Πρώιμα σημάδια
Ο καταρράκτης συνήθως αναπτύσσεται αργά, οπότε τα πρώτα συμπτώματα μπορεί να περάσουν απαρατήρητα μέχρι να αρχίσουν να επηρεάζουν τις καθημερινές σας δραστηριότητες. Προσέξτε τις ακόλουθες αρχικές αλλαγές στην όραση:
- Τα χρώματα φαίνονται λιγότερο ζωντανά από ό,τι στο παρελθόν
- Άλως ή λάμψεις γύρω από τις πηγές φωτός
- Αυξημένη ανάγκη για πιο έντονο φωτισμό κατά την ανάγνωση ή την εκτέλεση εργασιών από κοντά
- Δυσκολία στη διάκριση μεταξύ σκούρου μπλε και μαύρου
Συχνά συμπτώματα
Καθώς ο καταρράκτης εξελίσσεται, μπορεί να εμφανιστούν αλλαγές στην όραση, οι οποίες μπορεί να διαφέρουν από άτομο σε άτομο. Αναφέρονται οι εξής:
- Θολή ή ασαφής όραση: Αίσθηση ότι υπάρχει μια μεμβράνη πάνω από το μάτι που δεν καθαρίζει με το ανοιγοκλείσιμο των ματιών
- Κακή νυχτερινή όραση: Δυσκολία στην όραση σε συνθήκες χαμηλού φωτισμού
- Διπλή όραση: Όραση πολλαπλών ή διπλών εικόνων
- Αυξημένη μυωπία: Ανάγκη για γυαλιά για να βλέπετε μακριά
- Ορατή θολότητα στο μάτι: Μπορεί να εμφανιστεί μια λευκή ή γκρι περιοχή, αν και πολλοί καταρράκτες είναι πολύ βαθιά για να φαίνονται
- «Δεύτερη όραση»: Προσωρινή βελτίωση της πρεσβυωπίας
- Μειωμένη αντίληψη λεπτομερειών: Δυσκολία στη διάκριση λεπτών χαρακτηριστικών
- Διαταραχή της κεντρικής όρασης: Δυσκολία στην καθαρή όραση στο κέντρο του οπτικού πεδίου
- Ευαισθησία στο έντονο φως: Το φως του ήλιου, τα φώτα των αυτοκινήτων ή οι λάμπες φαίνονται υπερβολικά έντονα
Αίτια
Ο καταρράκτης σχηματίζεται όταν οι πρωτεΐνες του φακού του ματιού, που είναι φυσιολογικά διαυγείς, συσσωρεύονται προκαλώντας μια ανώδυνη θολότητα που εμποδίζει το φως να φτάσει στον αμφιβληστροειδή. Αυτό οδηγεί σε σταδιακή απώλεια της όρασης. Με την πάροδο του χρόνου, οι συσσωματώσεις μεγαλώνουν, επιδεινώνοντας την όραση. Ο φακός μπορεί επίσης να γίνει κίτρινος ή καφέ, επηρεάζοντας την αντίληψη των χρωμάτων.
Οι χημικές αλλαγές που σχετίζονται με τη γήρανση μπορεί να προκαλέσουν τη συσσωμάτωση των πρωτεϊνών στον φακό. Οι φυσικές αλλαγές του φακού αρχίζουν ήδη από την ηλικία των 40 ετών. Άλλες πιθανές αιτίες ή παράγοντες που συμβάλλουν στον καταρράκτη περιλαμβάνουν:
Γενετική: Διαταραχές κατά την ανάπτυξη του φακού οδηγούν σε συγγενή καταρράκτη, ο οποίος είναι καταρράκτης που υπάρχει από τη γέννηση. Περίπου το 25% των συγγενών καταρρακτών συνδέεται με γενετικές παθήσεις, όπως μεταβολικές ή χρωμοσωμικές διαταραχές, συμπεριλαμβανομένου του συνδρόμου Ντάουν. Ένα άλλο 25% είναι κληρονομικό, που σημαίνει ότι ένας από τους γονείς είχε επίσης καταρράκτη στην παιδική ηλικία.
Οξειδωτικό στρες: Το οξειδωτικό στρες προκαλείται από επιβλαβή στοιχεία, συχνά από την υπεριώδη ακτινοβολία ή την ακτινοβολία, που βλάπτουν τον φακό και οδηγούν σε θόλωση.
Τραυματισμοί: Ο τραυματικός καταρράκτης, που προκαλείται από τραυματισμούς στα μάτια, μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία και είναι η κύρια αιτία καταρράκτη που επηρεάζει μόνο το ένα μάτι σε νεαρούς ενήλικες. Συχνές αιτίες τραυματικού καταρράκτη περιλαμβάνουν αμβλύ τραύμα, όπως από γροθιά ή μπάλα, διαπεραστικά τραύματα από αιχμηρά αντικείμενα, ηλεκτροπληξία και έκθεση σε χημικές ουσίες όπως η ναφθαλίνη.
Ορισμένες θεραπείες κατά του καρκίνου: Η ακτινοθεραπεία μπορεί να προκαλέσει καταρράκτη, βλάπτοντας τα κύτταρα που διαιρούνται στη γεννητική ζώνη του φακού, οδηγώντας σε ανώμαλη συσσώρευση ινών. Η χημειοθεραπεία μπορεί επίσης να συμβάλει, επειδή οι ευαίσθητοι ιστοί του ματιού είναι ιδιαίτερα ευαίσθητοι στις συστηματικές τοξίνες.
Ορισμένες ασθένειες: Οι παθήσεις που μπορεί να οδηγήσουν σε δευτερογενή καταρράκτη περιλαμβάνουν τη χρόνια πρόσθια ραγοειδίτιδα – συνεχιζόμενη φλεγμονή στο μπροστινό μέρος του ματιού (η πιο συνηθισμένη), οξύ γλαύκωμα κλειστής γωνίας, υψηλή μυωπία, κληρονομικές διαταραχές του αμφιβληστροειδούς, διαβήτη, χρόνια νεφρική νόσο, κοιλιοκάκη και λοίμωξη από HIV.
Παράγοντες κινδύνου
Υπάρχουν διάφοροι παράγοντες που αυξάνουν τις πιθανότητες εμφάνισης καταρράκτη, οι οποίοι είτε σχετίζονται με τον τρόπο ζωής είτε είναι ιατρικοί παράγοντες.
1. Συνήθειες
Αλκοόλ: Η υψηλή κατανάλωση αλκοόλ κατά τη διάρκεια της ζωής ενός ανθρώπου συνδέεται με αυξημένες πιθανότητες ανάγκης για χειρουργική επέμβαση για καταρράκτη τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες, με τον κίνδυνο να αυξάνεται σημαντικά μετά τα 90 έτη κατανάλωσης αλκοόλ για τους άνδρες και τα 40 για τις γυναίκες.
Κάπνισμα: Οι καπνιστές έχουν δύο έως τρεις φορές περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν καταρράκτη σε σύγκριση με τους μη καπνιστές.
Έκθεση σε μικροκύματα: Έρευνες υποδεικνύουν ότι η εμφάνιση καταρράκτη συνδέεται άμεσα με την ένταση και τη διάρκεια της έκθεσης σε ακτινοβολία μικροκυμάτων.
Διατροφή με υψηλή περιεκτικότητα σε αλάτι: Μελέτη διαπίστωσε ότι οι συμμετέχοντες με την υψηλότερη πρόσληψη αλατιού είχαν περίπου διπλάσιες πιθανότητες να αναπτύξουν έναν συγκεκριμένο τύπο καταρράκτη σε σύγκριση με εκείνους με τη χαμηλότερη πρόσληψη.
Ανεπάρκεια θρεπτικών συστατικών: Τα χαμηλά επίπεδα αντιοξειδωτικών όπως η βιταμίνη C, η βιταμίνη E και τα καροτενοειδή μπορεί να συμβάλουν στην ανάπτυξη καταρράκτη.
2. Ιατρικοί παράγοντες
Χειρουργικές επεμβάσεις στα μάτια: Μετά από χειρουργική επέμβαση καταρράκτη, έως και το 40% των ασθενών μπορεί να αναπτύξουν δευτερογενή καταρράκτη.
Φάρμακα: Η μακροχρόνια χρήση γλυκοκορτικοειδών όπως κορτιζόνη, υδροκορτιζόνη, πρεδνιζόνη και πρεδνιζολόνη αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο εμφάνισης καταρράκτη.
Υπέρταση: Η υψηλή αρτηριακή πίεση μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης καταρράκτη, πιθανώς συμβάλλοντας στη συστηματική φλεγμονή.
Εγκυμοσύνη: Ο συγγενής καταρράκτης έχει συνδεθεί με τον μητρικό υποσιτισμό, με λοιμώξεις όπως η ερυθρά, η ιλαρά και η ανεμοβλογιά, καθώς και με μειωμένη παροχή οξυγόνου λόγω αιμορραγίας του πλακούντα.
Παχυσαρκία: Η παχυσαρκία συνδέεται με αυξημένη συστηματική φλεγμονή, συμπεριλαμβανομένης της αυξημένης C-αντιδρώσας πρωτεΐνης και των προφλεγμονωδών κυτοκινών, οι οποίες προάγουν το οξειδωτικό στρες στο μάτι.
3. Άλλοι παράγοντες
Ευρωπαϊκή καταγωγή: Μια μελέτη του 2010 στις ΗΠΑ, διαπίστωσε ότι ο καταρράκτης ήταν πιο συχνός στους λευκούς Αμερικανούς (17 έως 18%), δευτερευόντως στους Αφροαμερικανούς (13%) και τέλος στους Ισπανόφωνους (περίπου 12%).
Έκθεση σε χημικές ουσίες: Μελέτες σε ζώα υποδηλώνουν ότι η ναφθαλίνη μπορεί να βλάψει τον φακό προκαλώντας οξειδωτικό στρες και διαταράσσοντας τις πρωτεΐνες. Πιο συνεπείς ενδείξεις σε ανθρώπους συνδέουν την έκθεση στο κάδμιο και τον μόλυβδο με υψηλότερο κίνδυνο καταρράκτη.
Διάγνωση
Η διάγνωση του καταρράκτη ξεκινά με μια διεξοδική οφθαλμολογική εξέταση για την αξιολόγηση της όρασης και τον αποκλεισμό άλλων οφθαλμικών παθήσεων που μπορεί να προκαλούν παρόμοια συμπτώματα.
1. Διεξοδική οφθαλμολογική εξέταση
Μια διεξοδική οφθαλμολογική εξέταση μπορεί να επιβεβαιώσει εάν οι αλλαγές στην όραση οφείλονται σε καταρράκτη και να εντοπίσει άλλες παθήσεις που μπορεί να επηρεάζουν την όραση.
Δοκιμασία οπτικής οξύτητας: Μετρά την ευκρίνεια της όρασης, συχνά χρησιμοποιώντας έναν πίνακα Snellen στη γενική πρακτική. Οι οφθαλμίατροι μπορεί να χρησιμοποιούν άλλους πίνακες, οι οποίοι προτιμώνται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας.
Δοκιμασία οπτικού πεδίου: Ελέγχει την περιφερειακή όραση για να ανιχνεύσει απώλεια όρασης ή τυφλά σημεία που δεν σχετίζονται με καταρράκτη.
Διάθλαση: Προσδιορίζει εάν απαιτείται προσαρμογή γυαλιών ή φακών επαφής και βοηθά στον σχεδιασμό της διόρθωσης της όρασης.
Δοκιμή πίεσης υγρού: Μετρά την ενδοφθάλμια πίεση για να αξιολογήσει τον κίνδυνο γλαυκώματος, το οποίο μπορεί να μιμηθεί ή να επιδεινώσει τα συμπτώματα του καταρράκτη.
Εξέταση με σχιστή λυχνία: Παρέχει μια λεπτομερή εικόνα των δομών του ματιού, συμπεριλαμβανομένου του κερατοειδούς, του πρόσθιου θαλάμου, του φακού και του αμφιβληστροειδούς (του ευαίσθητου στο φως ιστού στο πίσω μέρος του ματιού), για την ανίχνευση καταρράκτη και άλλων ανωμαλιών.
2. Πρόσθετες εξετάσεις
Εξειδικευμένες εξετάσεις παρέχουν περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο ο καταρράκτης επηρεάζει την καθημερινή όρασή σας και βοηθούν στον καθορισμό της θεραπείας.
Δοκιμή αντανάκλασης: Προσομοιώνει έντονο φως (όπως τα φώτα των αυτοκινήτων) κατά την ανάγνωση για να αξιολογήσει τον τρόπο με τον οποίο η αντανάκλαση επηρεάζει την όραση.
Δοκιμή ευαισθησίας στην αντίθεση: Μετρά την ικανότητα διάκρισης των αντικειμένων από το φόντο, παρόμοια με τις πραγματικές οπτικές προκλήσεις.
Δοκιμή χρωματικής όρασης: Αξιολογεί την αντίληψη των χρωμάτων, η οποία μπορεί να μειωθεί αισθητά λόγω του καταρράκτη που σχετίζεται με την ηλικία.
Η έγκαιρη ανίχνευση είναι σημαντική – οι άνω των 60 ετών ωφελούνται από μια εξέταση με διαστολή της κόρης κάθε 1-2 χρόνια, ακόμη και αν δεν παρατηρούν αλλαγές στην όραση.
Θεραπεία
Για τον ήπιο καταρράκτη, ο οφθαλμίατρός σας μπορεί να συστήσει μια προσέγγιση «αναμονής και παρακολούθησης» – παρακολούθηση των αλλαγών που συντελούνται με την πάροδο του χρόνου, ενώ υιοθετείτε συνήθειες που θα συζητηθούν αργότερα.
Εάν τα συμπτώματα επιδεινωθούν, η θεραπεία θα προσαρμοστεί στην ηλικία, την υγεία, το ιατρικό ιστορικό, τις ανάγκες όρασης και τις προτιμήσεις σας. Οι επιλογές περιλαμβάνουν:
1. Μακροχρόνια διαστολή της κόρης
Σε επιλεγμένες περιπτώσεις, η διατήρηση της κόρης διασταλμένης με οφθαλμικές σταγόνες φαινυλεφρίνης 2,5% κάθε 4 έως 8 ώρες μπορεί να βοηθήσει στη διαχείριση μη εκτεταμένου καταρράκτη που βρίσκεται στο κέντρο του ματιού.
2. Χειρουργική
Όταν ο καταρράκτης αρχίζει να περιορίζει τις καθημερινές δραστηριότητες, η χειρουργική επέμβαση είναι η πιο αποτελεσματική θεραπεία – περίπου το 90% των ασθενών ανακτούν την όρασή τους μετά την επέμβαση.
Η σύγχρονη χειρουργική επέμβαση καταρράκτη:
- Εκτελείται ως επέμβαση εξωτερικού ασθενούς
- Ολοκληρώνεται σε 15-20 λεπτά
- Συνοδεύεται από ελάχιστη ενόχληση
- Έχει υψηλό ποσοστό επιτυχίας και ταχεία ανάρρωση
Αν και σπάνιοι, οι σοβαροί χειρουργικοί κίνδυνοι περιλαμβάνουν λοίμωξη, αιμορραγία, αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς, εξάρθρωση του τεχνητού φακού και απώλεια της όρασης.
Οι συνήθεις μέθοδοι εξαγωγής του φακού περιλαμβάνουν:
Ενδοκαψική εξαγωγή καταρράκτη: Αφαιρεί ολόκληρο τον φακό και την κάψουλα που τον περιβάλλει ως ένα κομμάτι. Σήμερα πραγματοποιείται σπάνια.
Εξωκαψική εξαγωγή καταρράκτη: Αφαιρεί τον σκληρό κεντρικό πυρήνα του φακού ως ένα κομμάτι και στη συνέχεια εξάγει τα μαλακότερα εξωτερικά τμήματα σε μικρότερα θραύσματα.
Αφαίρεση καταρράκτη με μικρή τομή (φακοθρυψία): Χρησιμοποιείται μια μικρή τομή στον κερατοειδή χιτώνα και υπερήχοι για να διαλυθεί και να αναρροφηθεί ο φακός. Προτιμάται για ταχύτερη επούλωση και ελάχιστη επεμβατικότητα. Μετά την αφαίρεση, ο φακός αντικαθίσταται συνήθως με έναν διαυγή μονοεστιακό ενδοφθάλμιο φακό (IOL) που τοποθετείται μέσα στην κάψουλα του φακού.
Αν και δεν καλύπτονται πάντα από την ασφάλιση, οι νεότερες καινοτομίες στον τομέα των ενδοφθάλμιων φακών είναι οι εξής:
Φακοί με ρυθμιζόμενο φως: Μπορούν να προσαρμοστούν με ακρίβεια μετά την επέμβαση, χρησιμοποιώντας υπεριώδη ακτινοβολία για την τελειοποίηση της όρασης.
Φακοί με εκτεταμένο βάθος εστίασης: Παρέχουν ένα ομαλό εύρος όρασης, ειδικά σε μεσαίες αποστάσεις, με ελάχιστη αντανάκλαση και φωτοστέφανο, προσφέροντας ένα πλεονέκτημα σε σχέση με τους παραδοσιακούς τριπλούς φακούς.
Πολυεστιακοί φακοί: Παρέχουν καθαρή όραση σε κοντινές, μεσαίες και μακρινές αποστάσεις, μειώνοντας την ανάγκη για γυαλιά.
Τορικοί IOL: Διορθώνουν τον αστιγματισμό αντισταθμίζοντας την ανώμαλη μορφή του κερατοειδούς.
Εάν η τοποθέτηση IOL δεν είναι δυνατή λόγω άλλων οφθαλμικών παθήσεων, όπως το σύνδρομο ψευδοεξάφθονης, η όραση μπορεί να διορθωθεί με φακούς επαφής ή γυαλιά.
Μερικές άλλες προηγμένες χειρουργικές προσεγγίσεις περιλαμβάνουν:
Χειρουργική επέμβαση καταρράκτη με λέιζερ φεμτοδευτερολέπτου: Χρησιμοποιεί ένα ακριβές λέιζερ για να δημιουργήσει τομές, να ανοίξει την κάψουλα και να μαλακώσει τον φακό για μεγαλύτερη ακρίβεια και ασφάλεια.
Καψουλοτομή με λέιζερ YAG: Αντιμετωπίζει τον μετα-καταρράκτη δημιουργώντας ένα μικρό άνοιγμα στη θολή μεμβράνη πίσω από τον φακό για να αποκαταστήσει την καθαρή όραση.
Αμφοτερόπλευρη χειρουργική επέμβαση «χωρίς σταγόνες»: Συνδυάζει χειρουργική επέμβαση και στα δύο μάτια σε μία ημέρα με ενέσεις στεροειδών, εξαλείφοντας την ανάγκη για μετεγχειρητικές οφθαλμικές σταγόνες και μειώνοντας τις επισκέψεις παρακολούθησης.
Φυσικές προσεγγίσεις
Αν και τα φυσικά μέτρα και οι αλλαγές στον τρόπο ζωής δεν μπορούν να αναστρέψουν τον καταρράκτη, μπορούν να υποστηρίξουν την υγεία των ματιών και να βοηθήσουν στην επιβράδυνση της εξέλιξής του, ειδικά στα αρχικά στάδια.
1. Πρακτικές μέθοδοι
Ο ήπιος καταρράκτης μπορεί συχνά να αντιμετωπιστεί στο σπίτι για μήνες ή ακόμα και χρόνια με πρακτικούς τρόπους που βοηθούν στη διατήρηση της λειτουργικής όρασης, όπως:
- Πιο δυνατό φωτισμό στο σπίτι ή στο χώρο εργασίας
- Τη χρήση γυαλιών ηλίου όταν είστε έξω
- Τη χρήση μεγεθυντικών φακών για ανάγνωση και λεπτομερή εργασία
- Τη χρήση βοηθητικής τεχνολογίας, όπως μεγεθυντικούς φακούς οθόνης ή λογισμικό μετατροπής ομιλίας σε κείμενο για χρήση στον υπολογιστή
2. Διατροφή πλούσια σε αντιοξειδωτικά
Η διατροφή πλούσια σε αντιοξειδωτικά, βιταμίνες, δημητριακά ολικής αλέσεως και υγιεινά λίπη μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη ή την επιβράδυνση της ανάπτυξης του καταρράκτη και να υποστηρίξει τη γενική υγεία των ματιών.
Πρέπει να περιέχει θρεπτικά συστατικά όπως βιταμίνη C και βιταμίνη E από τρόφιμα όπως ξηροί καρποί, σπόροι και σπανάκι, καθώς και ωμέγα-3 λιπαρά οξέα.
Από την άλλη πλευρά, τα επεξεργασμένα τρόφιμα, τα πρόσθετα σάκχαρα και το υπερβολικό αλάτι προάγουν τη φλεγμονή και το οξειδωτικό στρες, αυξάνοντας τον κίνδυνο ανάπτυξης και εξέλιξης της πάθησης.
Λουτεΐνη και ζεαξανθίνη: Θρεπτικά συστατικά που βρίσκονται στον φακό του ματιού και βοηθούν στην προστασία από τον καταρράκτη, φιλτράροντας το επιβλαβές μπλε φως και μειώνοντας την οξειδωτική βλάβη. Βρίσκονται σε τρόφιμα όπως το λάχανο και ο κρόκος του αυγού.
3. Άσκηση και φροντίδα των ματιών
Ο Δρ Κουό-Πιν Γου, ειδικός στην παραδοσιακή κινεζική ιατρική, ανέπτυξε μια ρουτίνα φροντίδας των ματιών σε οκτώ βήματα, η οποία συνδυάζει μεθόδους φροντίδας των ματιών της κινεζικής ιατρικής με μασάζ σε σημεία βελονισμού γύρω από το κεφάλι και τα μάτια. Ο Δρ Γου θέσπισε επίσης μια ρουτίνα ενός λεπτού ειδικά για ασθενείς με καταρράκτη.
4. Οφθαλμικές σταγόνες
Οι οφθαλμικές σταγόνες N-ακετυλοκαρνωσίνη (NAC) είναι ένα συμπλήρωμα που διατίθεται χωρίς ιατρική συνταγή.
Μελέτη διαπίστωσε ότι τα κολλύρια NAC 1% βελτίωσαν σημαντικά την όραση και την ευαισθησία στην αντανάκλαση στους περισσότερους χρήστες εντός έξι μηνών, με διαρκή οφέλη για 24 μήνες και χωρίς αναφερόμενες παρενέργειες. Αντίθετα, η όραση επιδεινώθηκε στην ομάδα που δεν έλαβε θεραπεία. Ωστόσο, τα κολλύρια NAC δεν έχουν εγκριθεί από τον FDA για τη θεραπεία του καταρράκτη.
Πρόληψη
Αν και δεν υπάρχει εγγυημένος τρόπος πρόληψης του καταρράκτη, τα ακόλουθα μέτρα μπορεί να βοηθήσουν στην καθυστέρηση ή την επιβράδυνση της εξέλιξής του:
Φοράτε προστατευτικά γυαλιά: Γυαλιά ηλίου με 100% προστασία από την υπεριώδη ακτινοβολία Α και Β, γυαλιά αθλημάτων ή προστατευτικά γυαλιά για αθλήματα, γυαλιά ασφαλείας για χρήση ηλεκτρικών εργαλείων, γυαλιά με φίλτρο μπλε φωτός για μείωση της βλάβης από την παρατεταμένη έκθεση στις οθόνες.
Διατηρήστε υγιή επίπεδα οξυγόνου στα μάτια: Υποστηρίξτε τη βέλτιστη κυκλοφορία και παροχή οξυγόνου στα μάτια, καθώς συμβάλλει στην επιβράδυνση της βλάβης του φακού.
Διατηρήστε χαμηλό το βάρος σας: Μειώστε τη φλεγμονή και το οξειδωτικό στρες που σχετίζονται με την παχυσαρκία και μπορεί να συμβάλουν στην ανάπτυξη καταρράκτη.
Αποφύγετε την κατανάλωση αλκοόλ και το κάπνισμα: Περιορίστε την έκθεση σε ουσίες που τείνουν να αυξάνουν την οξειδωτική βλάβη στον φακό.
Ασκηθείτε τακτικά: Εντάξτε δραστηριότητες όπως το περπάτημα, το τρέξιμο ή το κολύμπι στη ζωή σας, για να βελτιώσετε την κυκλοφορία και να υποστηρίξετε τη γενική υγεία των ματιών.
Επιπλοκές – Συνέπειες
Εάν δεν αντιμετωπιστεί, ο καταρράκτης μπορεί να οδηγήσει στις ακόλουθες επιπλοκές:
Φακολυτικό γλαύκωμα: Σπάνιο γλαύκωμα που προκαλείται από διαρροή πρωτεϊνών από προχωρημένο καταρράκτη, αυξάνοντας την πίεση του ματιού.
Υποστροφή του φακού: Μερική μετατόπιση του φακού από τη φυσιολογική του θέση στο μάτι.
Δευτερογενές γλαύκωμα: Γλαύκωμα που προκύπτει από αυξημένη πίεση του ματιού λόγω γνωστής αιτίας, με κίνδυνο βλάβης του οπτικού νεύρου και απώλειας της όρασης.
Τύφλωση: Πλήρης απώλεια της όρασης.
Προοδευτική απώλεια όρασης: Σταδιακή επιδείνωση της όρασης που παρεμποδίζει τις καθημερινές δραστηριότητες, όπως το διάβασμα, η οδήγηση και άλλες εργασίες.
Αυξημένος κίνδυνος πτώσης: Η κακή όραση μπορεί να επηρεάσει την αντίληψη του βάθους, οδηγώντας σε ατυχήματα και τραυματισμούς.
Κατάθλιψη: Η απώλεια της ανεξαρτησίας και η μειωμένη συμμετοχή σε δραστηριότητες μπορεί να προκαλέσουν κατάθλιψη.
Γνωστική έκπτωση: Η περιορισμένη οπτική πληροφορία μπορεί να συμβάλει στη γνωστική έκπτωση.
Υποβάθμιση της ποιότητας ζωής: Μείωση της συνολικής ευημερίας λόγω απώλειας της αυτονομίας και μειωμένης ικανότητας για κοινωνικές δραστηριότητες.
Της Mercura Wang
Ελεγμένο από τον ιατρό Jimmy Almond, M.D.
