Η Ελίζα Μ. Γκάρτενμπεργκ είχε κάποτε μια ασθενή που κολυμπούσε για χρόνια, σε αγωνιστικό επίπεδο. Κάτω από είκοσι, ήταν δυνατή, σε καλή φυσική κατάσταση και αφοσιωμένη, αλλά το άσθμα της συνεχώς εμφανιζόταν κατά τη διάρκεια των προπονήσεων. Αρχικά, η Γκάρτενμπεργκ σκέφτηκε πως οι εξάρσεις ήταν τα συνήθη συμπτώματα της προπόνησης, αλλά χειροτέρεψαν σταθερά. Η ασθενής άρχισε να βαριανασαίνει σχεδόν κάθε φορά που κολυμπούσε, ακόμα και όταν δεν έβαζε ιδιαίτερη δύναμη.
Η Γκάρτενμπεργκ τελικά ανακάλυψε ότι δεν έφταιγε τόσο η άσκηση, αλλά η ίδια η πισίνα. Οι αναθυμιάσεις χλωρίου από την κλειστή πισίνα ερέθιζαν τους πνεύμονες του κοριτσιού. Ο κακός εξαερισμός έκανε τα πράγματα χειρότερα, ενώ η συσσώρευση χημικών υποπροϊόντων στον αέρα πυροδοτούσε τα συμπτώματα. Όταν πήγε σε πισίνα εξωτερικού χώρου και άρχισε να χρησιμοποιεί το μηχάνημα εισπνοών περισσότερο, η κατάσταση άλλαξε άρδην.
«Αυτή η εμπειρία με έκανε να δω πόσο αδιαφορούμε για την ποιότητα του αέρα στους κλειστούς χώρους, ακόμα και σε μέρη που προορίζονται για υγεία και άθληση,» είπε η Γκάρτενμπεργκ.
Αν και η κολύμβηση είναι καλή άσκηση, τα χημικά που χρησιμοποιούνται για την εξουδετέρωση των μικροβίων στις πισίνες είναι επικίνδυνα για την υγεία μας, ιδίως για τα μάτια, το δέρμα, τους πνεύμονες, αλλά και άλλα μέρη του σώματος. Το ντουζ και άλλες προφυλάξεις μειώνουν τον κίνδυνο.
Επιπτώσεις και κίνδυνοι
Μια έρευνα του 2021 που δημοσιεύτηκε στο Ευρωπαϊκό Περιοδικό Αλλεργίας και Κλινικής Ανοσιολογίας εξηγεί ότι τα κοινά απολυμαντικά της πισίνας, όπως το χλώριο και το βρώμιο, δημιουργούν υποπροϊόντα όταν συνδυάζονται με ορισμένα υλικά στο νερό. Τέτοια υλικά μπορεί να είναι εκκρίσεις του σώματος (όπως ιδρώτας, ούρα και σίελος), φάρμακα όπως παυσίπονα και προϊόντα προσωπικής υγιεινής (όπως αντιηλιακά, καλλυντικά, και λοσιόν). Δυσμενείς επιπτώσεις για την υγεία που σχετίζονται με τα προαναφερθέντα υποπροϊόντα είναι οι εξής:
Κίνδυνοι για τα μάτια
Η κολύμβηση σε χλωριωμένη πισίνα μπορεί να επιφέρει πολλά οφθαλμικά προβλήματα, κυρίως λόγω της έκθεσης των οφθαλμών στο χλώριο, αναφέρει ο Τζόβι Μποπαράι, χειρουργός οφθαλμίατρος στο CorneaCare, στην Epoch Times μέσω ηλεκτρονικού μηνύματος.
Η έκθεση των οφθαλμών σε χλώριο μπορεί να οδηγήσει σε επιπεφυκίτιδα, μια ασθένεια που προκαλεί οίδημα της λεπτής μεμβράνης που καλύπτει το λευκό τμήμα των ματιών και προστατεύει το έσω τμήμα των βλεφαρίδων. Συμπτώματα επιπεφυκίτιδας είναι μεταξύ άλλων ο ερεθισμός των οφθαλμών, το κόκκινο χρώμα, η αίσθηση τσιμπήματος και καψίματος.
«Η έκθεση μπορεί να οδηγήσει [και] σε ξηροφθαλμία, μια ασθένεια που εκδηλώνεται με ξηρότητα, δάκρυα, κόκκινο χρώμα, ερεθισμό και θολή όραση. Το χλώριο μπορεί να επηρεάσει αρνητικά το φύλλο δακρύων, που ενυδατώνει τα μάτια και επιτρέπει καθαρή, άνετη όραση,» σημειώνει ο Μποπαράι.
Παρατεταμένη έκθεση σε χλώριο μπορεί ακόμα και να οδηγήσει σε εξάρσεις άσθματος και σε ξηρό δέρμα με φαγούρα, σύμφωνα με την Γκάρτενμπεργκ, που ασκεί οικογενειακή ιατρική στο Σκότσντεϊλ της Αριζόνα.
Υψηλά επίπεδα χλωρίου μπορεί να προκαλέσουν άσθμα ακόμα και σε αυτούς χωρίς ιστορικό της ασθένειας. Η αμμωνία και το [αντισηπτικό] chloramine είναι επίσης ουσίες που βρίσκονται σε πισίνες και προκαλούν ερεθισμό.
Κάποιοι αναφέρουν στομαχικά προβλήματα αφότου καταπιούν νερό πισίνας, ειδικά αν περιέχει μικρόβια που αντιστέκονται στο χλώριο όπως το κρυπτοσπορίδιο, παρατηρεί. Κάθε καλοκαίρι, οι δημόσιες πισίνες και τα πάρκα πισινών κλείνουν για εξουδετέρωση της μόλυνσης από εξάρσεις κρυπτοσπορίδιου, που είναι κοινό αίτιο διάρροιας και μπορεί να είναι δύσκολο να θεραπευτεί.
Κίνδυνοι για τα δόντια
Το χλώριο στις πισίνες μπορεί να προκαλέσει συσσώρευση καφέ τρυγίας – πέτρας – στα εμπρόσθια δόντια, σύμφωνα με τον Κάλβιν Ήστγουντ, οδοντίατρο στο Summerbrook Dental & Implants στο Φορτ Γουόρθ, Τέξας.
«Το αποστειρωτικό προκαλεί την αποδόμηση του σάλιου και έτσι κολλάει στα δόντια, όπου και συσσωρεύεται», επισημαίνει στην Epoch Times μέσω ηλεκτρονικού μηνύματος. «Επίσης, αν η πισίνα είναι όξινη λόγω κακής διαχείρισης, θα προκαλέσει διάβρωση του σμάλτου των εμπρός δοντιών.»
Ο Ήστγουντ διευκρινίζει ότι αυτές οι παθήσεις συμβαίνουν όταν το νερό εισέρχεται από τα χείλη στα δόντια, και γι΄ αυτό εμφανίζεται μόνο στα εμπρός δόντια. Λόγω αυξημένης έκθεσης, οι αδοντίατροι το βλέπουν περισσότερο σε κολυμβητές πρωταθλημάτων και δύτες σε σύγκριση με κολυμβητές διασκέδασης.
Καρκίνος ουροδόχου κύστεως
Ερευνητές εξέτασαν μακρόχρονες συνήθειες κολύμβησης και έκθεση στο υποπροϊόν απολύμανσης τριθαλομεθάνιο μεταξύ 1.219 ανθρώπων με καρκίνο της ουροδόχου κύστεως και 1.271 ανθρώπων ελέγχου. Η σύγκριση μεταξύ των δύο ομάδων έδειξε ότι η κολύμβηση σε πισίνες με το χημικό σχετιζόταν με αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου της ουροδόχου κύστεως.
