Σημείωση του συντάκτη: Αυτό το άρθρο περιέχει γραφικές λεπτομέρειες βασανιστηρίων και σεξουαλικών επιθέσεων.
Ένας φυλακισμένος συνείδησης, ο οποίος αποφυλακίστηκε πρόσφατα από 7ετή φυλάκιση σε διαβόητη φυλακή στην πόλη Τιανζίν της βόρειας Κίνας, περιέγραψε ότι υποβλήθηκε σε μια σειρά από βάναυσες μεθόδους βασανιστηρίων, συμπεριλαμβανομένης της σεξουαλικής επίθεσης.
Ο Ζου Σιανγιάνγκ, 49χρονος ασκούμενος του Φάλουν Γκονγκ και πρώην μηχανικός, απελευθερώθηκε την 1η Μαρτίου από τη φυλακή Τιανζίν Μπινχάι, σύμφωνα με το Minghui.org, έναν ιστότοπο με έδρα τις ΗΠΑ που καταγράφει την εκστρατεία δίωξης του Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας (ΚΚΚ) κατά της πνευματικής πρακτικής.
Κατά τη διάρκεια της φυλάκισής του, ο Ζου είπε ότι υπέφερε από βασανιστήρια στα χέρια κρατουμένων και φρουρών, συμπεριλαμβανομένης της ηλεκτροπληξίας, της αναγκαστικής σίτισης, του ψεκασμού με πιπέρι και της επίθεσης στα γεννητικά του όργανα.
Εβδομάδες μετά την απελευθέρωσή του, ο Ζου προσέφυγε για τα παράπονά του στις δικαστικές αρχές της Κίνας, συμπεριλαμβανομένου του Γραφείου Δικαιοσύνης της Τιανζίν, του Γραφείου Φυλακών της Τιανζίν και του Υπουργείου Δικαιοσύνης.
Τέτοιες μαρτυρίες για βασανιστήρια και απάνθρωπη μεταχείριση είναι συχνές μεταξύ των ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ που κρατούνται από το ΚΚΚ επειδή απλώς αρνούνται να εγκαταλείψουν την πίστη τους.
Το Φάλουν Γκονγκ, επίσης γνωστό ως Φάλουν Ντάφα, είναι μια πνευματική εξάσκηση που χαρακτηρίζεται από τρεις βασικές αρχές της αλήθειας, της καλοσύνης και της ανεκτικότητας, μαζί με πέντε αργές ασκήσεις. Αφού δημοσιοποιήθηκε το 1992, οι οπαδοί της εξάσκησης στην Κίνα αυξήθηκαν σε έως και 100 εκατομμύρια ανθρώπους μέχρι το 1999. Θεωρώντας τη δημοτικότητα της πρακτικής ως απειλή για την αυταρχική του κυριαρχία, το κομμουνιστικό καθεστώς ξεκίνησε μια πανεθνική εκστρατεία διώξεων για την εξάλειψή της.
Από τότε, εκατομμύρια ασκούμενοι έχουν κρατηθεί σε φυλακές, στρατόπεδα εργασίας και κέντρα κράτησης σε όλη τη χώρα.
Βασανιστήρια και κακοποίηση
Ο Ζου και η σύζυγός του Λι Σανσάν, επίσης ασκούμενη, συνελήφθησαν για την επιμονή τους να ασκούν το Φάλουν Γκονγκ τον Μάρτιο του 2015, σύμφωνα με το Minghui. Οι κινεζικές αρχές τους καταδίκασαν σε ποινές φυλάκισης 7 και 6 ετών αντίστοιχα.
Ο ίδιος εξέτισε την ποινή του στη φυλακή Τιανζίν Μπινχάι.
Για να διαμαρτυρηθεί για τη φυλάκισή του, ο Ζου πραγματοποίησε απεργία πείνας καθ’ όλη τη διάρκεια της φυλάκισής του, με αποτέλεσμα να υποβάλλεται σε τακτική αναγκαστική σίτιση. Καθώς η υγεία του επιδεινωνόταν, ο Ζου καθηλώθηκε σε αναπηρικό καροτσάκι.
Τον Νοέμβριο του 2020, ο κρατούμενος συνείδησης μεταφέρθηκε σε άλλο τμήμα της φυλακής, στην πτέρυγα 10. Εκεί, άρχισε να βιώνει διάφορες μεθόδους βασανιστηρίων που του επιβάλλονταν από κρατούμενους αλλά και από φρουρούς.
«Το βράδυ της πρώτης ημέρας στην 10η πτέρυγα, ένας φρουρός ονόματι Ζανγκ Χαϊσού με οδήγησε στο νοσοκομείο της φυλακής για αναγκαστική σίτιση, με δύο κρατούμενους, τον Ζάο Σουοπένγκ και τον Μπάι Ζονγκμίνγκ, να σπρώχνουν το αναπηρικό μου καροτσάκι», έγραψε ο Ζου στην επίσημη καταγγελία του. «Κατά την επιστροφή μας, ο φρουρός βρήκε μια δικαιολογία, με χτύπησε με το ηλεκτρικό του γκλομπ και με ψέκασε με σπρέι πιπεριού στο μάτι, όταν βρισκόμασταν σε μια τοποθεσία που δεν ήταν ορατή από τις κάμερες παρακολούθησης».
Τους επόμενους μήνες, ο φρουρός Ζανγκ απείλησε τακτικά τον Ζου με περισσότερα ηλεκτροσόκ, σπρέι πιπεριού και ξυλοδαρμούς, σύμφωνα με την καταγγελία.
Λίγες ημέρες μετά τη μεταφορά του Ζου στη νέα πτέρυγα, ένας άλλος φύλακας, ο Λιάνγκ Χανγουέν, οργάνωσε μια ομάδα τριών κρατουμένων και τους ανέθεσε να κακοποιούν τακτικά τον Ζου, ανέφερε το Minghui.
Ένας από τους κρατούμενους, ο Παν Σιν, απαιτούσε μια σειρά από διεστραμμένες μεθόδους βασανισμού.
Ενώ οι άλλοι δύο κρατούμενοι κρατούσαν τον Ζου κάτω, ο Παν τσίμπησε επανειλημμένα τις θηλές του Ζου μέχρι που έβγαζαν υγρό. Χρησιμοποίησε ακραία δύναμη για να πιέσει τα γεννητικά όργανα του Ζου για μεγάλα χρονικά διαστήματα, μέχρι που οι πληγείσες περιοχές φούντωσαν και διογκώθηκαν και παραμορφώθηκαν, σύμφωνα με το Minghui.
Πρόσθετα είδη βασανιστηρίων και εξευτελιστικής μεταχείρισης που επέβαλε ο Παν περιλάμβαναν φτύσιμο στο πρόσωπο του Ζου, πιέζοντας την περιοχή του στήθους του με μεγάλη δύναμη και αναμειγνύοντας την υγρή τροφή του με εμφιαλωμένα ούρα προτού τα περάσει με το ζόρι στο λαιμό του Ζου.
Σε τέσσερις περιπτώσεις, ο Παν, παρουσία των δεσμοφυλάκων Λιανγκ ή Ζανγκ, χρησιμοποίησε τα γαντοφορεμένα δάχτυλά του για να εισχωρήσει στον πρωκτό του συγκρατούμενου για να τον βασανίσει, σύμφωνα με τον Μινγκχούι. Επιπλέον, ο Ζανγκ εφάρμοσε σπρέι πιπεριού στο γάντι του Παν για να ενισχύσει τον ερεθισμό.
Το θύμα είπε ότι φώναξε για βοήθεια σε αυτές τις οδυνηρές στιγμές, αλλά δεν έλαβε καμία βοήθεια, αν και οι κραυγές του ακούγονταν σε όλο το διάδρομο, σύμφωνα με την καταγγελία. Σε μια περίπτωση, παρουσίασε σοβαρές αναπνευστικές δυσκολίες που οι δράστες αναγκάστηκαν να διακόψουν την κακοποίησή του και να τον μεταφέρουν στο εσωτερικό νοσοκομείο της φυλακής για οξυγόνο.
Σύμφωνα με το Minghui, ο Ζου ανέφερε τις εμπειρίες βασανισμού του στον επικεφαλής φρουρό Γκάο Πεϊτζί ζητώντας βοήθεια, αλλά συνήθως αντιμετώπιζε μόνο πιο σοβαρή κακοποίηση ως τιμωρία – μερικές φορές την ίδια ημέρα της αναφοράς του.
Σε ένα περιστατικό, ο φρουρός Ζανγκ τον χτύπησε με ηλεκτρικό ραβδί σε αντίποινα. «Άκουσα ότι ειδοποίησες τον επικεφαλής φρουρό μας», προειδοποίησε ο Ζανγκ τον Ζου μετά τη διαδικασία βασανισμού, αναφέρεται στην καταγγελία. «Το έκανα αυτό [το ηλεκτροσόκ] για να εμβαθύνω τη μνήμη σου. Μην μιλάς απερίσκεπτα στο μέλλον».
«Το να φωνάζεις [για βοήθεια] είναι ανώφελο», είπαν επίσης οι κρατούμενοι στο θύμα, υποδεικνύοντας ότι οι πράξεις τους είχαν την έγκριση του επικεφαλής φρουρού.
Αυτή η ποινή φυλάκισης δεν ήταν η πρώτη φορά που ο Ζου τέθηκε υπό κράτηση. Πριν από αυτό, είχε εκτίσει άλλη μια ποινή 9 ετών στην ίδια φυλακή και είχε κρατηθεί για ένα χρόνο σε στρατόπεδο εργασίας.
Ο Ζου ήταν κορυφαίος μηχανικός σιδηροδρόμων, εργαζόμενος σε κρατική εταιρεία σχεδιασμού σιδηροδρόμων στην Τιανζίν.
Μετά την απελευθέρωσή του, ο Ζου μετακόμισε για να ζήσει με τους γονείς του στην επαρχία Χεμπέι της βόρειας Κίνας, αν και εξακολουθεί να βρίσκεται υπό την επιτήρηση του ΚΚΚ, αναφέρει το Minghui.
Κακόφημη φυλακή
Με την πάροδο των ετών, η φυλακή Τιανζίν Μπινχάι έχει αναδειχθεί σε κεντρικό σημείο της συνεχιζόμενης δίωξης των οπαδών του Φάλουν Γκονγκ από το ΚΚΚ, με βάση τις μαρτυρίες που συγκέντρωσε το Minghui.
Τον Μάρτιο του 2020, ο οπαδός του Φάλουν Γκονγκ Λι Σαοτσέν πέθανε σε ηλικία 77 ετών κατά τη διάρκεια της τετράχρονης θητείας του στη φυλακή, ανέφερε το Minghui. Η αιτία του θανάτου του δεν προσδιορίστηκε λόγω της έλλειψης διαφάνειας και της σκόπιμης αποσιώπησης των κακοποιήσεων από τις κινεζικές αρχές.
Τον Ιούλιο του 2011, ο νεοεισερχόμενος Λι Σιγουάνγκ πέθανε σε ηλικία 49 ετών από βασανιστήρια, 10 ημέρες μετά την εισαγωγή του. Η άμεση αιτία του θανάτου του ήταν ότι ο Λι υποβλήθηκε σε μια ακραία μορφή βασανιστηρίων κατά την οποία τα θύματα αναγκάζονται να παραμείνουν σε στάση με την πλάτη προς τα πίσω για παρατεταμένο χρονικό διάστημα. Σύμφωνα με αυτή τη μέθοδο, τα θύματα αναγκάζονται να κάθονται με τα πόδια τους κάθετα μεταξύ τους, με τους αστραγάλους τους δεμένους στο έδαφος. Στη συνέχεια, και τα δύο χέρια δένονται με αλυσίδες σε έναν από τους αστραγάλους, πράγμα που σημαίνει ότι ο κορμός είναι κυρτωμένος πάνω από το πόδι, σύμφωνα με το Minghui.org.
Το όριο ανοχής ενός ατόμου σε αυτού του είδους τα βασανιστήρια φέρεται να είναι δύο ώρες. Ο Λι βρέθηκε νεκρός αφού αναγκάστηκε να παραμείνει σε αυτή τη στάση για περισσότερες από 10 ώρες, ανέφερε το Minghui. Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, η έκφραση του προσώπου του έδειχνε ότι πέθανε σε απόλυτη αγωνία, με το μέτωπο και το κεφάλι του να καλύπτονται από φλύκταινες και τα δύο μάτια του να διογκώνονται.
Ένας άλλος ασκούμενος που κρατούνταν στη φυλακή την ίδια εποχή με τον Λι, ο Σάντερ Λάου, επιβεβαίωσε αυτή την περιγραφή του θανάτου του Λι σε πρόσφατη συνέντευξή του στην Epoch Times. Ο Λάου δήλωσε ότι γνώριζε προσωπικά τη νέα άφιξη.
«Πολλές εσωτερικές ιστορίες ήρθαν στο φως επειδή κάποιοι κρατούμενοι που είχαν υπηρεσία και ήταν υπεύθυνοι για την επιτήρηση σε διάφορες ομάδες ή στο νοσοκομείο έγιναν καλά μαζί με εμάς [τους ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ]», δήλωσε ο επιζών, προσθέτοντας ότι αυτοί οι πληροφοριοδότες ήταν συμπαθούντες των κρατούμενων ασκουμένων.
Η φυλακή διαχώριζε τους κρατούμενους συνείδησης που αρνούνταν να αποκηρύξουν τις πεποιθήσεις τους, ανεξάρτητα από την ηλικία τους, και τους υπέβαλλε σε σκληρή μεταχείριση, σύμφωνα με τον Λάου. Δεν τους επιτρέπεται να ενταχθούν στον γενικό πληθυσμό, εκτός αν συμφωνήσουν να εγκαταλείψουν την πίστη τους.
Ο ίδιος ο Λάου βίωσε στέρηση ύπνου, αναγκάστηκε να περνάει ώρες καθιστός ή όρθιος στην ίδια θέση και υποβλήθηκε σε αναγκαστική σίτιση κατά τη διάρκεια της θητείας του εκεί.
Ένας άλλος οπαδός, ο Ρεν Ντονγκσένγκ, αναγκάστηκε επίσης να υποβληθεί στη μέθοδο των βασανιστηρίων με την οπισθοχώρηση έξι φορές κατά τη διάρκεια της θητείας του από το 2006 έως το 2011, σύμφωνα με το Minghui.
Την ημέρα της αποφυλάκισής του, οι αρχές της φυλακής δεν παρέδωσαν τον Ρεν στην οικογένειά του αλλά στις τοπικές αρχές, οι οποίες τον μετέφεραν σε επταήμερη πλύση εγκεφάλου για περαιτέρω διώξεις. Η οικογένειά του τον βρήκε παράφρονα κατά την οριστική αποφυλάκισή του. Ο Ρεν παρέμεινε ψυχικά άρρωστος για χρόνια πριν από τον θάνατό του σε ηλικία 53 ετών τον Σεπτέμβριο του 2018.
Η εφημερίδα Epoch Times επικοινώνησε τηλεφωνικά με τη φυλακή Τιαντίν Μπινχάι για σχόλια στις 8 Απριλίου, αλλά το άτομο που απάντησε αρνήθηκε να απαντήσει στα ερωτήματα, τα οποία, όπως ισχυρίστηκε, «ξεπερνούσαν» το πλαίσιο των εργασιών τους.
