Bill Pan
Δύο φυτά που μπορεί να βρεθούν σε όλη την Βόρεια Αμερική περιέχουν συστατικά που μπορούν να εμποδίσουν τον ιό που προκαλεί την COVID-19 να εισέλθει στα ανθρώπινα κύτταρα, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη.
Αφού εξέτασε 1.867 δείγματα που εξήχθησαν από διαφορετικά μέρη 660 ειδών φυτών και μυκήτων, μια ομάδα επιστημόνων του Πανεπιστημίου Emory στη Τζόρτζια ανέφερε ότι τα εκχυλίσματα από τα άνθη της χρυσόβεργας (Solidago altissima) και το ρίζωμα της φτέρης (Pteridium aquilinum) εμπόδισαν την πρωτεΐνη αιχμής του SARS-CoV-2 να προσκολληθεί σε ανθρώπινα κύτταρα σε συνθήκες εργαστηρίου.
Και τα δύο φυτά είναι ενδημικά της Βόρειας Αμερικής. Στην πραγματικότητα, είναι γνωστό ότι χρησιμοποιούνται από τους ιθαγενείς της Αμερικής ως φυτικά φάρμακα, σημείωσαν οι επιστήμονες.
Σύμφωνα με τη μελέτη, τα άνθη της χρυσόβεργας αναφέρθηκε ότι χρησιμοποιούνταν ως επίδεσμοι για εγκαύματα και εφαρμόζονταν σε έλκη από τη φυλή Ojibwe. Εν τω μεταξύ, η φτέρη αποτελεί μέρος της διατροφής σε πολλές αυτόχθονες φυλές και έχει μακρά ιστορία ποικίλων χρήσεων, όπως αντισηπτικό και ανθελμινθικό.
Με αυτό το δεδομένο, οι επιστήμονες συμβούλευσαν τους ανθρώπους να μην προσπαθούν να θεραπεύσουν τον COVID με τα φυτά, θεωρώντας ότι οι πραγματικά αποτελεσματικές ενώσεις υπάρχουν μόνο σε ελάχιστες ποσότητες σε αυτά.
«Είναι πολύ νωρίς ακόμα, αλλά εργαζόμαστε για να εντοπίσουμε, να απομονώσουμε και να αναβαθμίσουμε τα μόρια από τα εκχυλίσματα που έδειξαν δράση κατά του ιού», δήλωσε σε δελτίο Τύπου η Κασάντρα Κουέιβ (Cassandra Quave), συν-συγγραφέας της μελέτης και βοτανολόγος με ειδίκευση στην παραδοσιακή ιατρική στο Πανεπιστήμιο Emory. «Μόλις απομονώσουμε τα δραστικά συστατικά, σχεδιάζουμε να δοκιμάσουμε περαιτέρω την ασφάλειά τους και τις μακροπρόθεσμες δυνατότητές τους ως φάρμακα κατά του COVID-19».
Μελέτες δείχνουν ότι ο COVID εισέρχεται μέσω της πρωτεΐνης αιχμής του σε έναν υποδοχέα, που ονομάζεται ACE2, στην επιφάνεια του κυττάρου-ξενιστή. «Η ιική πρωτεΐνη αιχμής χρησιμοποιεί την πρωτεΐνη ACE2 σχεδόν σαν ένα κλειδί που μπαίνει σε μια κλειδαριά, επιτρέποντας στον ιό να εισέλθει σε ένα κύτταρο και να το μολύνει», δήλωσε η Κουέιβ.
Για το πείραμά τους, οι επιστήμονες του Emory χρησιμοποίησαν σωματίδια που μοιάζουν με ιό (VLPs), τα οποία είναι ιοί με βάση τον COVID, απομονωμένοι από τις γενετικές πληροφορίες που απαιτούνται για την πρόκληση μόλυνσης- και ανθρώπινα κύτταρα προγραμματισμένα να υπερεκφράζουν την ACE2 στην επιφάνειά τους. Το VLP προγραμματίστηκε με τέτοιο τρόπο ώστε μόλις συνδεθεί επιτυχώς με μια πρωτεΐνη ACE2 και πραγματοποιήσει είσοδο, να παράγει μια πράσινη φθορίζουσα πρωτεΐνη (GFP).
Οι επιστήμονες πρόσθεσαν ένα φυτικό εκχύλισμα στα κύτταρα σε ένα τρυβλίο πέτρι πριν από την εισαγωγή των VLPs. Στη συνέχεια έριξαν ένα φθορίζον φως για να δουν αν το VLP είχε εισέλθει στα κύτταρα και παρήγαγε την πράσινη πρωτεΐνη.
Σύμφωνα με τη μελέτη, το εκχύλισμα της χρυσόβεργας (Solidago altissima) και της φτέρης (Pteridium aquilinum) «επέδειξαν ισχυρή δραστηριότητα σε χαμηλότερες συγκεντρώσεις, καθώς και ελάχιστη κυτταροτοξικότητα σε υψηλότερες συγκεντρώσεις». Έδειξαν επίσης αντι-ιικές επιδράσεις σε καλλιέργεια κυττάρων μολυσμένων με COVID.
«Τα φυτά έχουν τέτοια χημική πολυπλοκότητα που οι άνθρωποι πιθανώς δεν θα μπορούσαν να ονειρευτούν όλες τις βοτανικές ενώσεις που περιμένουν να ανακαλυφθούν», δήλωσε η Κέιτλιν Ρίζενερ (Caitlin Risener), επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης. «Το τεράστιο φαρμακευτικό δυναμικό των φυτών αναδεικνύει τη σημασία της διατήρησης των οικοσυστημάτων».
Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο Scientific Reports στις 23 Ιανουαρίου.
