Παρότι το ταξίδι στο διάστημα σηματοδοτεί την πρόοδο της ανθρωπότητας, έχει σκληρές επιπτώσεις στο σώμα, σύμφωνα με μελέτη που ερευνά την καταπόνηση που δέχονται τα εσωτερικά όργανα, και συγκεκριμένα οι νεφροί.
Το ομότιμα αξιολογημένο επιστημονικό περιοδικό Nature Communications, δημοσίευσε μελέτη με τίτλο «Cosmic kidney disease: an integrated panomic, physiological and morphological study into spaceflight-induced renal dysfunction» («Κοσμική νεφρική πάθηση: μια ολοκληρωμένη πανομική, φυσιολογική και μορφολογική μελέτη της νεφρικής δυσλειτουργίας λόγω διαστημικού ταξιδιού»).
Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στις 11 Ιουνίου, εξετάζει την επίδραση της μικροβαρύτητας και της γαλαξιακής κοσμικής ακτινοβολίας (Galactic Cosmic Radiation – GCR) στο σώμα χρησιμοποιώντας βιολογικά δεδομένα που συλλέχθηκαν από αρουραίους και ανθρώπους.
Σύμφωνα με τη μελέτη, δείγματα προς ανάλυση λήφθηκαν από έντεκα ποντικούς και πέντε ανθρώπους που εκτέθηκαν σε διαστημικό ταξίδι. Επιπλέον, λήφθηκαν δείγματα από έναν αρουραίο ο οποίος εκτέθηκε σε προσομοιωμένη μικροβαρύτητα και τέσσερεις ποντικούς που εκτέθηκαν σε κοσμική ακτινοβολία.
Για να ερευνήσουν εάν η έκθεση σε κοσμική ακτινοβολία προκάλεσε ζημιά στους ιστούς, οδηγώντας σε «ανεπανόρθωτη απώλεια της νεφρικής λειτουργίας», οι επιστήμονες βασίστηκαν στις φυσιολογικές και ανατομικές στατιστικές από 20 ταξίδια στο διάστημα, που περιελάμβαναν τρωκτικά και ανθρώπους, αναφέρει η μελέτη.
Οι επιστήμονες ανέλυσαν επίσης δείγματα από πλάσμα και ούρα σε 66 αστροναύτες του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (International Space Station – ISS) για έως και 180 ημέρες.
Επιστήμονες στον ISS, ο οποίος αιωρείται σε χαμηλή τροχιά γύρω από την Γη (Low Earth Orbit – LEO), μπορεί να εμφανίσουν μυοσκελετικά, νευρολογικά, οφθαλμικά και καρδιαγγειακά σημάδια εκφύλισης εντός μερικών εβδομάδων πτήσης στο διάστημα, σύμφωνα με τη μελέτη.
Η μελέτη αναφέρει πως προβλήματα στα εσωτερικά όργανα από πτήση σε χαμηλή τροχιά δεν εμφανίζονται αμέσως επειδή δεν έχουν ορατά συμπτώματα και, για αυτόν τον λόγο, έχουν ερευνηθεί ανεπαρκώς.
Αυτό που είναι γνωστό είναι ότι οι αστροναύτες είναι πιο επιρρεπείς σε πέτρες στους νεφρούς σε «ασυνήθιστα υψηλό ποσοστό», αναφέρει η μελέτη.
Οι αστροναύτες έχουν 2 έως 7 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να αναπτύξουν πέτρες στους νεφρούς ένα χρόνο μετά από πτήση στο διάστημα, ενώ ο αριθμός αυτός διπλασιάζεται για τους αστροναύτες κατά τη διάρκεια της πτήσης, σύμφωνα με τη μελέτη.
Η μελέτη αναφέρει μια σοβιετική πτήση στο διάστημα κατά την οποία ένας αστροναύτης είχε συμπτώματα πέτρας στους νεφρούς σε σημείο που η αποστολή έπρεπε σχεδόν να τερματιστεί. Ωστόσο, τα συμπτώματα εξαφανίστηκαν «μόλις πριν ξεκινήσει η επείγουσα κάθοδος από την τροχιά».
Η μικροβαρύτητα – η μείωση της βαρύτητας που οδηγεί στην έλλειψη βαρύτητας των ανθρώπων και των αντικειμένων που αιωρούνται στο διάστημα – μπορεί να επιταχύνει τη διαδικασία και να αλλάξει τη βιοχημεία της κρυσταλλοποίησης του σχηματισμού των νεφρόλιθων, σύμφωνα με τη μελέτη.
Έχει καταγραφεί επίσης πως η μικροβαρύτητα προκαλεί αφαλάτωση των οστών, αναφέρει η μελέτη.
Τα επίπεδα των υγρών και των ηλεκτρολυτών κατά τη διάρκεια της διαστημικής πτήσης μπορεί να επηρεαστούν από αλλαγές στην πίεση του αίματος και τα επίπεδα καλίου, αναφέρει η έρευνα, οδηγώντας σε πέτρες στα νεφρά.
Αλλά η μικροβαρύτητα δεν είναι ο μόνος ένοχος: υπάρχει επίσης και η διαστημική ακτινοβολία, αναφέρει η μελέτη.
Σύμφωνα με τη μελέτη, η διαστημική ακτινοβολία αναδύεται από τα εξής τρία γαλαξιακά φαινόμενα: τη στεφανιαία μαζική εκτίναξη, τον ηλιακό άνεμο και την γαλαξιακή κοσμική ακτινοβολία.
Η διαστημική ακτινοβολία μπορεί επίσης να προκαλέσει καρκίνο, κάτι που δημιουργεί ανησυχία στους επιστήμονες που σχεδιάζουν να κάνουν το ταξίδι των περίπου 1 δισεκατομμυρίου μιλίων γύρω από τον Άρη.
Η εξερεύνηση του Άρη
Η NASA στοχεύει στην εξερεύνηση του Άρη από τους ανθρώπους επειδή πιστεύει πως «είναι ένα από τα μέρη που γνωρίζουμε όπου η ζωή θα μπορούσε να υπάρχει στο ηλιακό μας σύστημα».
«Αυτά που θα μάθουμε για τον κόκκινο πλανήτη θα μας πουν περισσότερα για το παρελθόν και το μέλλον της Γης, και μπορεί να μας βοηθήσουν να βρούμε απάντηση στο ερώτημα εάν υπάρχει ζωή πέρα από τον πλανήτη μας», δηλώνει η NASA στην ιστοσελίδα της. «Όπως η Σελήνη, έτσι και ο Άρης είναι ένας προορισμός πλούσιος από την άποψη της επιστημονικής εξερεύνησης και καθοδηγητής των τεχνολογιών που καθιστούν την ανθρωπότητα ικανή να ταξιδέψει και να εξερευνήσει μέρη μακριά από τη Γη».
Η NASA είπε πως στοχεύει να έχει αστροναύτες στον κόκκινο πλανήτη έως το 2030 και πως, επί του παρόντος, σχεδιάζει προηγμένα συστήματα προώθησης που θα μπορούσαν αν κάνουν το ταξίδι από τη Γη στον Άρη και πίσω σε δύο χρόνια.
«Η NASA προοδεύει σε πολλαπλές επιλογές, συμπεριλαμβανομένης της πυρηνικής ηλεκτρικής και πυρηνικής θερμικής προώθησης», δήλωσε η διαστημική υπηρεσία. «Και τα δύο χρησιμοποιούν την πυρηνική σύντηξη αλλά είναι πολύ διαφορετικά μεταξύ τους. Ένας πύραυλος πυρηνικής ηλεκτρικής είναι πιο αποδοτικός, αλλά δεν παράγει πολύ ώθηση, Αντιθέτως, η πυρηνική θερμική προώθηση παράγει περισσότερη δύναμη.»
Επιπλέον, η NASA παράγει φουσκωτό σύστημα προσγείωσης το οποίο θα επιτρέψει την εκτόξευση ενός βαρύτερου διαστημικού σκάφους, το οποίο θα χρειαστεί να μπει στην ατμόσφαιρα.
«Η NASA δουλεύει πάνω σε μια φουσκωτή θερμική ασπίδα, η οποία επιτρέπει στη μεγάλη επιφάνεια να καταλαμβάνει λιγότερο χώρο σε έναν πύραυλο», λέει η υπηρεσία. «Η τεχνολογία θα δώσει τη δυνατότητα προσγείωσης του σκάφους σε οποιονδήποτε πλανήτη με ατμόσφαιρα. Θα επεκτείνεται και θα φουσκώνει προτού εισέλθει στην ατμόσφαιρα του Άρη για να προσγειώσει με ασφάλεια φορτίο και αστροναύτες.»
Η NASA ανέφερε επίσης πως σχεδιάζει πιο εύκαμπτες και ευπροσάρμοστες στολές και φορητά εργαστήρια για να διασχίζουν τον πλανήτη καθώς διεξάγουν πειράματα.
Οι Epoch Times επικοινώνησαν με την επικεφαλής συγγραφέα και τη NASA για σχόλια και ρώτησαν τι είδους έρευνα έγινε για τις επιβλαβείς επιπτώσεις του διαστημικού ταξιδιού πάνω στους ανθρώπους.
Από τον Mat McGregor
