Του Jeff Minnick
Μετάφραση: Αλία Ζάε
Κι αν με κρεμούσαν στο ψηλότερο βουνό,
Μητέρα, μητερούλα μου,
Ξέρω ποιανού θα ’χα τον πόνο το στερνό,
Μανούλα μου!
Κι αν πνιγόμουν σε πέλαγο βαθύ,
Μητέρα, μητερούλα μου,
Ξέρω ποια δάκρυα θα φτάνουν ως εκεί,
Μανούλα μου!
Κι αν μ’ αρρωστήσει το κορμί μου κι η ψυχή,
Μητέρα, μητερούλα μου!
Ποιου θα με γιάνει, εγώ το ξέρω, η προσευχή,
Μανούλα μου! 1
Το παραπάνω ποίημα του Ράντγιαρντ Κίπλινγκ, που έγραψε με αφορμή τον θάνατο της μητέρας του Άλις, είναι οι σκέψεις ενός γιου για την αταλάντευτη αγάπη της μητέρας του. Ποια είναι όμως τα μητρικά δώρα που φυλάσσουν οι κόρες στις καρδιές τους;
Συμπόνια και κουράγιο
Η Κάθριν Μίλερ, από την Πενσυλβανία, είναι μια 30χρονη σύζυγος και μητέρα επτά παιδιών. Η μητέρα της έπαθε ανεύρυσμα την παραμονή της αποφοίτησης της Κάθριν και πέθανε πέντε ημέρες αργότερα.
Η Κάθριν αναλογίστηκε το παρελθόν με τρυφερότητα. «Νομίζω πως το πρώτο δώρο της μητέρας μου ήταν η καλοσύνη και η ευγένεια. Ήταν πάντα ένα φωτεινό παράδειγμα για το πώς πρέπει να αντιμετωπίζουμε τους άλλους, με χαμόγελο, ενδιαφέρον και χάρη. Όταν μικρή ετοιμαζόμουν να πάω σε μια καλοκαιρινή κατασκήνωση, μου είχε πει να προσπαθήσω να εντοπίσω το πιο μοναχικό παιδί και να πάω να του μιλήσω.
«Επίσης, πάντα μου έλεγε να υπερασπίζομαι το σωστό και τις πεποιθήσεις μου και να είμαι γενναία…Μου είχε πει ότι στη ζωή θα χρειαζόταν να αντιμετωπίσω διάφορους φόβους και θα έπρεπε να το κάνω με θάρρος».
Πίστη
Η Άννι, σύζυγος και μητέρα τεσσάρων παιδιών, που ζει επίσης στην Πενσυλβανία, γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Μπενίν της Δυτικής Αφρικής. Όταν ήταν μικρή ταξίδευε συνεχώς ανά την Αφρική λόγω της δουλειάς του πατέρα της, που ήταν διπλωμάτης. Η φωνή της ήταν γεμάτη στοργή όταν αναφέρθηκε στη μητέρα της.
«Στην Αφρική, οι συγγενείς – θείες και θείες και ξαδέλφια – βοηθούν πολύ, αλλά επειδή εμείς λείπαμε συνεχώς, η μητέρα μου έπρεπε συχνά να τα καταφέρνει μόνη της. Ο κόσμος στον οποίο μεγαλώναμε λάτρευε το χρήμα και τη δύναμη. Και, αν και αυτή και ο πατέρας μου ήταν μορφωμένοι – η μητέρα μου είχε σπουδάσει Γαλλική Φιλολογία – αυτό που κυρίως τη βοήθησε να μας μεγαλώσει σωστά ήταν η πίστη της. Πέρα από το ότι φρόντιζε να πηγαίνουμε στη λειτουργία και για εξομολόγηση, αυτό που έδινε υπόσταση και βάρος στα λόγια της ήταν το ότι η πίστη ήταν ζωντανή μέσα στην ίδια.»
Σήμερα, η Άννι προσπαθεί να μεταδώσει αυτό το δώρο της μητέρας της και στα δικά της παιδιά.
Προσφορά
Η Ντόνα Λαγκλ, από τη βόρεια Καλορίνα, είναι μια νέα μητέρα περίπου 28 ετών. Είναι σύζυγος πυροσβέστη και έχει δυο γιους. Για να τους μεγαλώσει, άφησε τη δουλειά της ως δασκάλα και εργάζεται από το σπίτι ως αντιπρόσωπος πωλήσεων.
Αυτό που θυμάται κυρίως από τη μητέρα της είναι η αγάπη της για τους ανθρώπους και η βοήθεια που δεν παρέλειπε να τους προσφέρει: στην οικογένεια, τους φίλους, τους γνωστούς από την εκκλησία. «Ήταν τόσο ευλογία όσο και κατάρα, γιατί ποτέ δεν είχε χρόνο για τον εαυτό της. Το παράδειγμά της όμως με βοηθά να είμαι καλύτερη μητέρα, σύζυγος και φίλη. Μια γνωστή από το σχολείο με είχε καλέσει τις προάλλες σχετικά με τα προϊόντα που προωθώ και πάνω στη συζήτηση μου μίλησε για κάποιες δυσκολίες που αντιμετωπίζει αυτόν τον καιρό. Την άκουσα προσεκτικά και μοιραστήκαμε διάφορα. Το να αφιερώνω χρόνο στους συνανθρώπους μου είναι το πιο σημαντικό πράγμα που μου δίδαξε η μητέρα μου.»
Γαλήνια σπιτική ζωή
Η Ανν από τη Βορειοδυτική Καρολίνα είναι σύζυγος, μητέρα τεσσάρων και γιαγιά. Παλιότερα δούλευε ως κτηνίατρος. Η μητέρα της, 103 ετών, πάσχει από άνοια και φιλοξενείται σε κατοικία υποβοηθούμενης διαβίωσης 45 λεπτά από το σπίτι της Ανν, η οποία την επισκέπτεται τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα.
«Η προσωπικότητά της έθετε τον τόνο στην οικογένεια, χωρίς όμως ποτέ να γίνεται καταπιεστική ή δεσποτική. Όταν ήμουν μικρή δεν μπορούσα να καταλάβω πόσο όμορφα ήταν. Στο σπίτι βασίλευε η ηρεμία κι εμείς ως παιδιά είχαμε την υποστήριξη και τα όρια που χρειαζόμασταν. Η μητέρα μας ήταν αφοσιωμένη σ’εμάς και μας υπερασπιζόταν όπου και όταν έπρεπε. Ήταν ευγενική και ποτέ δεν ύψωνε τη φωνή της. Εκ των υστέρων, διαπιστώνω πόσο μεγάλη αξία είχαν όλα αυτά. Είναι μια ιδιαίτερη τέχνη το να διατηρείς ένα γαλήνιο, δεμένο σπιτικό. Αυτό είναι που προσπαθώ να κάνω κι εγώ ως μητέρα.»
Θυσία
Η Ρεβέκκα ΜακΜάχον από τη Βιρτζίνια, σύζυγος και μητέρα τριών – σε λίγο τεσσάρων- παιδιών, θυμάται την ανιδιοτέλεια της μητέρας της. «Δεν αγόραζε σχεδόν τίποτα για τον εαυτό της. Όταν ήταν 52 και παντρευόταν η αδελφή μου, είχαμε κανονίσει να πάμε για ένα μανικιούρ. ‘Δεν ξέρω πώς πρέπει να φερθώ’ είπε η μητέρα μπαίνοντας στο κατάστημα. ‘Είναι η πρώτη φορά που πηγαίνω να μου φτιάξει κάποιος τα νύχια’.»
Η Ρεβέκκα εκτιμούσε πολύ τη μητέρα της και ως νοικοκυρά. «Ήταν μια γυναίκα με έξι παιδιά, τα οποία φρόντιζε και δίδασκε κατ’ οίκον, που διατηρούσε πάντα το σπίτι της άμεμπτα καθαρό και γεμάτο υπέροχες γαργαλιστικές μυρωδιές! Προσπαθώ να ακολουθώ το παράδειγμά της.»
Ένα άλλο σημαντικό δώρο που οφείλει και η Ρεβέκκα στη μητέρα της είναι η πίστη της. «Μας πήγαινε συχνά στη λειτουργία και προσευχόταν κάθε βράδυ, όσο μεγάλη κι αν ήταν η κούρασή της.»
Από γενιά σε γενιά
Στη Γιορτή της Μητέρας, μπορούμε να προσφέρουμε στις μητέρες μας λουλούδια και όμορφες κάρτες, να τις βγάλουμε έξω ή ακόμα και να τους χαρίσουμε ένα εξαιρετικό δώρο., για να τους εκφράσουμε την αγάπη και την ευγνωμοσύνη μας. Αλλά το σπουδαιότερο δώρο που μπορούμε να κάνουμε στις μητέρες μας είναι το ευχαριστώ μας για όσα μας έδωσαν και η μετάδοση των διδαχών τους στα δικά μας παιδιά – τα εγγόνια τους.
Όσες από εσάς έχετε χάσει τις μητέρες σας, διηγηθείτε ιστορίες από τη ζωή τους στις νεότερες γενιές των εγγονιών και των δισεγγόνων και μοιραστείτε μαζί τους όλη την αγάπη και τη σοφία που λάβατε από αυτές.
Τέλος, ας θυμηθούμε – ιδιαίτερες οι μωρομάνες – τα λόγια του Ουίλιαμ Θάκερεϋ: «Μητέρα είναι το όνομα του Θεού στα χείλη και τις καρδιές των μικρών παιδιών».
Τα παιδιά σας χρειάζονται. Όλοι σας χρειαζόμαστε.
Ευχές με άρωμα ελληνικό
Η ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ
Όλα τα άνθη χαρωπά, με τη δροσιά λουσμένα,
Στης άνοιξης την αγκαλιά ανθίζουν ένα, ένα.
Μα κάθε τι, το πιο μικρό, τη μυρωδιά χαρίζει
Εις την καλή μητέρα του, όπου γι’ αυτό φροντίζει,
Και όταν την πρωτομαγιά γιορτάζει τ’ όνομά της
Η άνοιξη, γιορτάζουνε μαζί και τα παιδιά της.
Λουλούδια αν είμαστε εμείς, εσ’ είσ’ η άνοιξή μας
Μες στη δική σου αγκαλιά ανθίζει η ψυχή μας.
Αχ! πάρε την αγάπη μας και δος μας την ευχή σου·
Είναι για μας “πρωτομαγιά” η μέρα της γιορτής σου.2
Γεώργιος Δροσίνης, 1880
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
1. Η μετάφραση είναι από το http://ola-ta-kala.blogspot.com/2020/05/blog-post.html
2. Προσθήκη της μεταφράστριας, από το https://ola-ta-kala.blogspot.com/2015/04/blog-post_30.html
