Εξελίσσοντας τις μεθόδους καταπολέμησης του καρκίνου του παχέος εντέρου, οι επιστήμονες έχουν μετατρέψει σε όπλο τα ανοσοποιητικά κύτταρα των ίδιων των ασθενών για την καταπολέμηση των μεταστάσεων.
Αυτή η καινοτόμος προσέγγιση, η οποία ενισχύει γενετικά τα λεμφοκύτταρα ώστε να στοχεύουν και να καταστρέφουν τα καρκινικά κύτταρα, έχει δείξει πολλά υποσχόμενα αποτελέσματα σε πρόσφατη δοκιμή των Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας (ΕΙΥ).
Με τον ρυθμό εμφάνισης του καρκίνου του παχέος εντέρου να αυξάνεται στους νεαρούς ενήλικες, αυτή η προσωποποιημένη κυτταρική ανοσοθεραπεία προσφέρει ελπίδα στη μάχη ενάντια στους όγκους προχωρημένου σταδίου.
Κατασκευασμένα ανοσοποιητικά κύτταρα συρρικνώνουν συμπαγείς όγκους
Η πρόσφατη μελέτη, η οποία δημοσιοποιήθηκε στο περιοδικό Nature Medicine στης 11 Ιουλίου, αφορά μια νέα κυτταρική ανοσοθεραπεία σχεδιασμένη για την καταπολέμηση των συμπαγών όγκων των μεταστάσεων.
Τα λεμφοκύτταρα, ένα είδος λευκών αιμοσφαιρίων που παράγονται στο μυελό των οστών, βρίσκονται στο αίμα, στον λεμφικό ιστό και στα λεμφοειδή όργανα όπως ο θύμος αδένας, ο σπλήνας και οι λεμφαδένες. Τα δύο κύρια είδη είναι το Β-κύτταρα, τα οποία παράγουν αντισώματα για την καταπολέμηση της εισβολής από παθογόνα, και τα Τ-κύτταρα, τα οποία καταστρέφουν κύτταρα που έχουν προσβληθεί από ιούς ή καρκινικά κύτταρα.
]Η νέα θεραπεία χτίζει πάνω στις επιτυχίες των θεραπειών με χιμαιρικούς υποδοχείς αντιγόνου Τ-κυττάρων (Chimeric Antigen Receptor [CAR] T-cell) και με λεμφοκύτταρα διείσδυσης όγκων (Tumor-Infiltrating Lymphocyte – TIL), επεκτείνοντας την εφαρμογή τους στους συμπαγείς όγκους.
Η θεραπεία CAR T-cell χρησιμοποιεί Τ-κύτταρα από το αίμα του ασθενούς, ενώ η θεραπεία TIL χρησιμοποιεί Τ-κύτταρα από τον όγκο του ασθενούς. Οι ιατροί, έπειτα, αναπτύσσουν και ενδυναμώνουν περισσότερα από αυτά τα κύτταρα, προτού τα επιστρέψουν στο σώμα για να επιτεθούν στον καρκίνο.
Η νέα προσέγγιση απομονώνει τους συγκεκριμένους υποδοχείς Τ-κυττάρων που αναγνωρίζουν τα μοναδικά αντιγόνα των όγκων, δημιουργεί τροποποιημένα λεμφοκύτταρα σε εργαστήριο και, ύστερα, τα επανεισάγει στο σώμα του ασθενούς.
Η μελέτη περιελάμβανε επτά συμμετέχοντες με μεταστατικό καρκίνο του παχέος εντέρου. Σε τρεις από τους ασθενείς παρατηρήθηκε συρρίκνωση των όγκων, κυρίως στο ήπαρ, τους πνεύμονες και τους λεμφαδένες. Ο παρατεταμένος έλεγχος των όγκων διήρκησε έως και επτά μήνες. Περίπου το 20% των ανοσοποιητικών κυττάρων ενός ασθενή έφεραν τους κατασκευασμένους υποδοχείς ακόμη και δύο χρόνια μετά τη θεραπεία.
«Το γεγονός ότι μπορούμε να πάρουμε ένα συμπαγή αναπτυσσόμενο μεταστατικό καρκίνο και να τον κάνουμε να οπισθοχωρήσει δείχνει ότι η νέα προσέγγιση κυτταρικής ανοσοθεραπείας είναι πολλά υποσχόμενη», είπε σε δήλωση Τύπου ο Δρ Στήβεν Ρόζενμπεργκ, επικεφαλής του Τμήματος Χειρουργικής στο Εθνικό Αντικαρκινικό Ινστιτούτο και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης. Ωστόσο, πρόσθεσε ότι αυτά τα ευρήματα είναι προκαταρκτικά και χρήζουν περαιτέρω βελτίωσης και δοκιμών σε περισσότερα είδη συμπαγών καρκίνων.
Η εν εξελίξει δοκιμή πλέον περιλαμβάνει και ασθενείς με διάφορους συμπαγείς όγκους.
«Είναι απλά η αρχή της μετατροπής των κανονικών λεμφοκυττάρων σε κύτταρα ικανά να αντιμετωπίσουν τους κοινούς συμπαγείς καρκίνους», πρόσθεσε ο Δρ Ρόζενμπεργκ. «Μόλις γνωρίζεις ότι είναι δυνατόν, δουλεύεις για να το βελτιώσεις.»
Τα ευρήματα ένα μεγάλο σημάδι ελπίδας
Η ανοσοθεραπεία επιτίθεται στον καρκίνο με διαφορετικό τρόπο από αυτόν της χημειοθεραπείας, αποτρέποντας κοινές παρενέργειες όπως κόπωση, ναυτία, απώλεια μαλλιών και χαμηλές τιμές αίματος, είπε στους Epoch Times ο Δρ Τσαογιουάν Κουάνγκ, αναπληρωτής καθηγητής ογκολογίας, ιατρικής και μοριακής φαρμακολογίας στο ολοκληρωμένο Αντικαρκινικό Κέντρο Μοντεφιόρε Αϊνστάιν (Montefiore Einstein Comprehensive Cancer Center), ο οποίος δεν έλαβε μέρος στη μελέτη.
Αυτή η δοκιμή εξέτασε μια προσωποποιημένη κυτταρική ανοσοθεραπεία, ξεχωριστή από τους αναστολείς σημείων ελέγχου του ανοσοποιητικού, ένα είδος ανοσοθεραπείας που αποκλείει τις πρωτεΐνες που σταματούν το ανοσοποιητικό σύστημα από το να επιτίθεται στα καρκινικά κύτταρα.
Οι περισσότεροι καρκίνοι του παχέος εντέρου είναι μικροδορυφορικά σταθεροί (microsatellite stable – MSS) ή «ικανοί για MMR» και τυπικά δεν αντιδρούν στις συνήθεις ανοσοθεραπείες, όπως είναι οι αναστολείς σημείων ελέγχου. Το MSS αναφέρεται στην κατάσταση του DNA στα κύτταρα του όγκου. Σε όγκους MSS, το DNA παραμένει σταθερό με ελάχιστες μεταλλάξεις. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με την μικροδορυφορική αστάθεια (microsatellite instability – MSI), όπου το DNA του όγκου είναι ασταθές και υψηλά μεταλλαγμένο. Οι ιατροί συχνά ελέγχουν για MSS στον καρκίνο του παχέος εντέρου, για να βοηθήσουν στην καθοδήγηση των αποφάσεων του τρόπου αντιμετώπισης.
Αυτή η αντιμετώπιση συνδυάζει την προσωποποιημένη φαρμακευτική αγωγή και την ανοσοθεραπεία – «το καλύτερο και των δύο κόσμων», λέει ο Δρ Κουάνγκ, επισημαίνοντας πως η λήψη απαντήσεων στους περισσότερους από τους επτά ασθενείς με καρκίνο του παχέος εντέρου είναι ένα «τεράστιο σημάδι ελπίδας».
Του George Citroner
Μετάφραση: Βλαδίμηρος Αλεξάντρωφ
Επιμέλεια: Αλία Ζάε
