Τα τελευταία δύο χρόνια, στο όνομα της «ασφάλειας» όλων από τη μόλυνση, οι παγκοσμιοποιητές δικαιολόγησαν πρωτοφανείς επιθέσεις στη δημοκρατία, τις πολιτικές και προσωπικές ελευθερίες, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος να επιλέγεις την ιατρική σου θεραπεία. Τώρα, ο ΠΟΥ θέλει να καταστήσει μόνιμη την ηγετική του θέση στην πανδημία και να την επεκτείνει στα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης κάθε έθνους.
Οι διαπραγματεύσεις για τη συνθήκη αυτή ξεκίνησαν στις 3 Μαρτίου 2022.(1) Όπως αναφέρει το The Pulse (βίντεο παραπάνω):
«Με αφορμή την πανδημία COVID-19, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας προτείνει μια νέα συνθήκη για την πανδημία, από την οποία ελπίζει ότι θα γίνει αποδεκτή από αρκετές χώρες-μέλη ώστε να γίνει πραγματικότητα μέχρι το 2024».
Η συνθήκη για την πανδημία αποτελεί άμεση απειλή για την κυριαρχία ενός έθνους να λαμβάνει αποφάσεις για τον εαυτό του και τους πολίτες του και θα υπονομεύσει τη δημοκρατία παγκοσμίως.
Η συνθήκη απειλεί την εθνική κυριαρχία
Όπως σημειώνει το The Pulse, «υπάρχουν πολλά πράγματα στη συνθήκη που οι λαοί του κόσμου πρέπει να σκεφτούν πριν ακολουθήσουν αυτό το μονοπάτι». Στο βίντεο που παρουσιάζεται, ο Τζο Μαρτίνο του The Pulse παίρνει συνέντευξη από τη Σαμπνάμ Παλέσα Μοχάμεντ, μέλος της συντονιστικής επιτροπής του Παγκόσμιου Συμβουλίου Υγείας, η οποία επισημαίνει ότι η συνθήκη δίνει στον ΠΟΥ:
«… υπερβολική εξουσία να λαμβάνει αποφάσεις σε κυρίαρχες χώρες σχετικά με το πώς ζουν οι άνθρωποι και πώς αντιμετωπίζουν τις πανδημίες, από τα lockdowns μέχρι την επιβολή εντολών σχετικά με θεραπείες».
Εν ολίγοις, θα δημιουργούσε μια προσέγγιση της ασθένειας που ταιριάζει σε όλους, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη όλες οι διαφορετικές καταστάσεις που απαντώνται στις επιμέρους χώρες, και αυτό είναι κάτι που ήδη γνωρίζουμε ότι δεν λειτουργεί. Η συνθήκη αποτελεί άμεση απειλή για την κυριαρχία ενός έθνους να λαμβάνει αποφάσεις για τον εαυτό του και τους πολίτες του και θα υπονομεύσει τη δημοκρατία παγκοσμίως.
Παράλληλα, θα κόστιζε σε κάθε χώρα-μέλος εκατομμύρια δολάρια για να συμμετάσχει σε αυτή τη διαδικασία. Όπως εξήγησε η Μοχάμεντ, η συνθήκη θα πρέπει να περάσει από διαδικασία ψηφοφορίας στην Παγκόσμια Συνέλευση Υγείας το 2023. Χρειάζεται πλειοψηφία για να περάσει και, αν περάσει, όλες οι χώρες-μέλη θα δεσμεύονται από αυτήν.
Η Συνθήκη είναι «άκυρη και παράνομη»
Μια άλλη ανησυχία που εξέφρασε η Μοχάμεντ είναι ότι πολλές χώρες δεν γνωρίζουν ακόμη για τη συνθήκη αυτή και είναι πιθανό ο ΠΟΥ να προσπαθήσει να πιέσει για εφαρμογή νωρίτερα από το 2024 – και όλα αυτά χωρίς τη συμμετοχή ή τη συμβολή του κοινού. «Είναι αντιδημοκρατικό, είναι αντισυνταγματικό και επομένως καθιστά τη συνθήκη άκυρη και παράνομη», λέει.
Επισημαίνει επίσης τις πολλές αποτυχίες της πολιτικής υγείας του ΠΟΥ, οι οποίες είναι «εγγενώς συνδεδεμένες με συγκρούσεις συμφερόντων». Σε ανοικτή επιστολή σχετικά με τη συνθήκη του ΠΟΥ για την πανδημία, το Παγκόσμιο Συμβούλιο για την Υγεία γράφει εν μέρει: (2)
«Η προτεινόμενη συμφωνία του ΠΟΥ είναι περιττή και αποτελεί απειλή για την κυριαρχία και τα αναφαίρετα δικαιώματα. Αυξάνει την ασφυκτική εξουσία του ΠΟΥ να κηρύσσει αδικαιολόγητες πανδημίες, να επιβάλλει απάνθρωπα lockdown και να επιβάλλει ακριβές, μη ασφαλείς και αναποτελεσματικές θεραπείες ενάντια στη θέληση των ανθρώπων.
Το WCH [Παγκόσμιο Συμβούλιο για την Υγεία] πιστεύει ότι οι άνθρωποι έχουν το δικαίωμα να συμμετέχουν σε κάθε συμφωνία που επηρεάζει τη ζωή, τα μέσα διαβίωσης και την ευημερία τους.
Ωστόσο, ο ΠΟΥ δεν έχει εμπλακεί σε μια διαδικασία συμμετοχής του κοινού, γεγονός που αποδεικνύει ότι προτεραιότητά του είναι η κατάκτηση περισσότερης εξουσίας για τον εαυτό του και τους εταιρικούς συνεργάτες του, παρά η εξυπηρέτηση των συμφερόντων των πολιτών. Χωρίς αμερόληπτη δημοκρατική διαδικασία, οποιαδήποτε συμφωνία του ΠΟΥ, που ενεργεί μέσω των Ηνωμένων Εθνών, θα είναι παράνομη και άκυρη.
Ιστορικά, η ηγεσία του ΠΟΥ έχει απογοητεύσει τους ανθρώπους. Μεταξύ πολλών παραδειγμάτων, ενέκρινε το βλαβερό εμβόλιο Η1Ν1 (γρίπη των χοίρων) για μια αμφιλεγόμενα κηρυγμένη πανδημία.
Εξίσου, ο ΠΟΥ απέτυχε κατά τη διάρκεια του κεφαλαίου COVID-19, καθώς ενθάρρυνε τα lockdown, κατέστειλε τις έγκαιρες προληπτικές θεραπείες και συνέστησε παρεμβάσεις σε προϊόντα που δεν αποδείχθηκαν ούτε ασφαλή ούτε αποτελεσματικά.
Δεν μπορεί να επιτραπεί στον ΠΟΥ να ελέγχει την παγκόσμια ατζέντα για την υγεία, ούτε να επιβάλλει τη βιοεπιτήρηση. Ενώ λαμβάνει χρηματοδότηση από δημόσιες πηγές που ανήκουν στον λαό, βρίσκεται σε μια διαρκή σύγκρουση συμφερόντων επειδή λαμβάνει επίσης σημαντική χρηματοδότηση από ιδιωτικά συμφέροντα που χρησιμοποιούν τις συνεισφορές τους για να επηρεάσουν και να επωφεληθούν από τις αποφάσεις και τις εντολές του ΠΟΥ.
Για παράδειγμα, το Ίδρυμα Γκέιτς και η χρηματοδοτούμενη από τον Γέιτς συμμαχία προώθησης εμβολίων GAVI, συνεισφέρουν πάνω από 1 δισεκατομμύριο δολάρια ετησίως».
Μια άλλη ανησυχία είναι το γεγονός ότι όταν οι άνθρωποι ζημιώνονται από τις πολιτικές υγείας του ΠΟΥ, δεν υπάρχει καμία λογοδοσία, επειδή ο ΠΟΥ έχει διπλωματική ασυλία. Σύμφωνα με την Μοχάμεντ, «ο ΠΟΥ δεν θα πρέπει να λαμβάνει ΚΑΜΙΑ απόφαση για την παγκόσμια υγεία στο μέλλον».
Η απόλυτη αρπαγή εξουσίας
Όπως σημειώνει ο Μαρτίνο, ενώ η συνθήκη ισχυρίζεται ότι επικεντρώνεται στον σχεδιασμό και την αντιμετώπιση πανδημιών, υπάρχει σοβαρή ανησυχία ότι θα μπορούσε να επεκταθεί και σε άλλους τομείς της υγείας. Η Μοχάμεντ συμφωνεί, λέγοντας ότι θα μπορούσε ενδεχομένως να επεκταθεί, χρησιμοποιώντας το καταστατικό του ΠΟΥ ως βάση για την επέκταση αυτή. Το άρθρο 2 του καταστατικού του ΠΟΥ αναφέρει:
«Για την επίτευξη του στόχου του, τα καθήκοντα του Οργανισμού είναι: α) να ενεργεί ως η κατευθυντήρια και συντονιστική αρχή για το διεθνές έργο στον τομέα της υγείας … ια) να προτείνει συμβάσεις, συμφωνίες και κανονισμούς και να διατυπώνει συστάσεις σχετικά με διεθνή θέματα υγείας …
σ) να καταρτίζει και να αναθεωρεί, εφόσον είναι αναγκαίο, διεθνείς ονοματολογίες ασθενειών, αιτιών θανάτου και πρακτικών δημόσιας υγείας … ν) γενικά να λαμβάνει όλα τα αναγκαία μέτρα για την επίτευξη του στόχου του Οργανισμού».
Η εξουσία του είναι ήδη πολύ σημαντική και ο στόχος να μετατραπεί ο ΠΟΥ σε παγκόσμια δικτατορία στον τομέα της υγείας είναι ουσιαστικά γραμμένος στο καταστατικό του. Επίσης, θυμηθείτε ότι ο ΠΟΥ αφαίρεσε την ιδιαιτερότητα των μαζικών θυμάτων από τον ορισμό της πανδημίας, οπότε τώρα μια πανδημία μπορεί να είναι σχεδόν οποιαδήποτε ασθένεια που εμφανίζεται σε πολλές χώρες. Ακόμα και η παχυσαρκία θα μπορούσε θεωρητικά να πληροί τις προϋποθέσεις. Έτσι, ο ΠΟΥ θα μπορούσε να διεκδικήσει εξουσία επί των συστημάτων υγειονομικής περίθαλψης με οποιονδήποτε τρόπο, αν του δινόταν η ευκαιρία.
Η συνθήκη θα παραχωρήσει στον ΠΟΥ την εξουσία να επιβάλλει διαβατήρια εμβολιασμού
Ενώ ο περισσότερος κόσμος είναι περισσότερο από έτοιμος να προχωρήσει, ο ΠΟΥ δεν φαίνεται πρόθυμος να το αφήσει να περάσει. Ένας αξιωματούχος του ΠΟΥ δήλωσε πρόσφατα στον Ottawa Citizen ότι η πανδημία COVID «είναι μακριά από το να τελειώσει»(3).
Ο λόγος για αυτή την απροθυμία να κηρύξει την πανδημία λήξασα είναι πιθανότατα επειδή ο ΠΟΥ ελπίζει να αποκτήσει την εξουσία να επιβάλει διαβατήρια εμβολιασμού και εμβολιασμούς COVID παγκοσμίως. Ήδη εργάζεται για τη δημιουργία ενός παγκόσμιου προγράμματος διαβατηρίου εμβολιασμού/ψηφιακής ταυτότητας. Όπως αναφέρει το WEBLYF:(4)
«Υπό το πρόσχημα ενός “δικτύου εμπιστοσύνης”, μια άλλη πρωτοβουλία με την ονομασία Vaccination Credential Initiative (VCI) κερδίζει επίσης έδαφος.
Συνεργαζόμενη με μεγάλες εταιρείες τεχνολογίας, μεγάλες εταιρείες και μεγάλα πανεπιστήμια, η VCI περιγράφει τον εαυτό της ως «έναν εθελοντικό συνασπισμό δημόσιων και ιδιωτικών οργανισμών που δεσμεύονται να δώσουν στα άτομα τη δυνατότητα πρόσβασης σε επαληθεύσιμες κλινικές πληροφορίες, συμπεριλαμβανομένου ενός αξιόπιστου και επαληθεύσιμου αντιγράφου των αρχείων εμβολιασμού τους σε ψηφιακή ή έντυπη μορφή, χρησιμοποιώντας ανοικτά, διαλειτουργικά πρότυπα».
Οι κάρτες υγείας SMART Health Cards της VCI, όπως αναφέρει η Off-Guardian, εφαρμόζονται ήδη από «25 πολιτείες της Αμερικής, καθώς και το Πουέρτο Ρίκο και την Ουάσιγκτον, και έχουν γίνει το de facto εθνικό διαβατήριο των ΗΠΑ». Όπως εξηγείται στο άρθρο:
“Η κυβέρνηση των ΗΠΑ, σε αντίθεση με πολλές ευρωπαϊκές χώρες, δεν έχει εκδώσει το δικό της επίσημο διαβατήριο εμβολιασμού, γνωρίζοντας ότι μια τέτοια κίνηση θα προκαλούσε αντιδράσεις στο αμερικανικό κοινό που κλίνει περισσότερο προς τους φιλελεύθερους, για να μην αναφέρουμε ότι θα μπερδευόταν στο ζήτημα της πολιτειακής έναντι της ομοσπονδιακής νομοθεσίας.
Οι κάρτες SMART τους επιτρέπουν να παρακάμψουν αυτό το ζήτημα. Τεχνικά εφαρμόζονται μόνο από κάθε πολιτεία ξεχωριστά μέσω συμφωνιών με το VCI, το οποίο είναι τεχνικά μια ιδιωτική οντότητα. Ωστόσο, δεδομένου ότι οι κάρτες SMART χρηματοδοτούνται έμμεσα από την κυβέρνηση των ΗΠΑ, η εφαρμογή τους σε κάθε πολιτεία τις καθιστά ένα εθνικό πρότυπο σε όλες τις πολιτείες εκτός από το όνομα”».
Η Συνθήκη θα δημιουργήσει παγκόσμια λογοκρισία των πληροφοριών υγείας
Η συνθήκη θα έδινε επίσης στον ΠΟΥ την εξουσία να λογοκρίνει τις πληροφορίες για την υγεία παγκοσμίως. Στην ιστοσελίδα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου που συζητά τη συνθήκη για την πανδημία, υπό τον τίτλο «Αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στο διεθνές σύστημα υγείας», αναφέρεται:(5)
«Η συμφωνία … θα θέσει τα θεμέλια για καλύτερη επικοινωνία και ενημέρωση των πολιτών. Η παραπληροφόρηση απειλεί την εμπιστοσύνη του κοινού και κινδυνεύει να υπονομεύσει τις αντιδράσεις της δημόσιας υγείας. Για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των πολιτών, θα πρέπει να προβλεφθούν συγκεκριμένα μέτρα για τη βελτίωση της ροής αξιόπιστων και ακριβών πληροφοριών, καθώς και για την αντιμετώπιση της παραπληροφόρησης σε παγκόσμιο επίπεδο».
Με άλλα λόγια, σύμφωνα με αυτή τη συνθήκη, μπορούμε να περιμένουμε ακόμη μεγαλύτερη λογοκρισία από αυτή που έχουμε βιώσει μέχρι σήμερα. Οι εταιρείες τεχνολογίας έχουν ήδη αποδείξει πού βρίσκεται η πίστη τους, και δεν είναι στο κοινό.
Η Google, το Facebook, το Twitter, το Instagram και άλλες εταιρείες έχουν αποκλείσει σχεδόν όλους όσους δημοσιεύουν πληροφορίες για την υγεία που έρχονται σε αντίθεση με όσα λέει ο ΠΟΥ, χωρίς να υπολογίζονται τα δεδομένα του πραγματικού κόσμου και τα επαληθεύσιμα γεγονότα. Οι οικονομικές πλατφόρμες έχουν επίσης απαγορεύσει ανθρώπους για τον ίδιο λόγο. Φανταστείτε τώρα ότι υπάρχει ένας δεσμευτικός διεθνής νόμος που καθιστά υποχρεωτική όλη αυτή τη λογοκρισία.
Μπορείτε να μάθετε περισσότερα για τη Μεγάλη Επανεκκίνηση στην ιστοσελίδα του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ(6),(7) και στο βιβλίο του Κλάους Σβαμπ, «COVID-19: Η Μεγάλη Επανεκίνηση»(8) (αλλά ίσως θα θέλατε πρώτα να διαβάσετε τα συντριπτικά αρνητικά σχόλια στο Amazon).
Όπως σημειώνεται σε ένα άρθρο του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ της 21ης Ιουλίου 2020(9), η οικονομική καταστροφή που προκαλείται από τους αποκλεισμούς της πανδημίας COVID-19 «έχει τη δυνατότητα να εμποδίσει την παγκόσμια ευημερία για τις επόμενες γενιές». Η απάντηση, σύμφωνα με το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, είναι οι χώρες να διασφαλίσουν ότι το οικονομικό σύστημα «θα ξαναχτιστεί καλύτερα».
Μην κάνετε το λάθος, αυτό το πιασάρικο σύνθημα αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του σχεδίου της Μεγάλης Επανεκκίνησης και δεν μπορεί να διαχωριστεί από αυτό, όσο αλτρουιστικό κι αν ακούγεται. Μέρος του «building back better» είναι η μετάβαση του χρηματοπιστωτικού συστήματος σε ένα πλήρως ψηφιακό, κεντρικά ελεγχόμενο νομισματικό σύστημα που θα συνδέεται με ένα διαβατήριο εμβολιασμού ή/και ένα σύστημα ψηφιακής ταυτότητας.
Μαζί, θα σχηματίσουν ένα διάχυτο σύστημα κοινωνικού ελέγχου, καθώς οι επιθυμητές συμπεριφορές θα μπορούν να ενθαρρύνονται και οι ανεπιθύμητες να αποθαρρύνονται μέσω της απώλειας διαφόρων «προνομίων», συμπεριλαμβανομένης της πρόσβασης στα οικονομικά σας. Το ψηφιακό νόμισμα μπορεί ακόμη και να προγραμματιστεί από τον κομιστή έτσι ώστε να μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο για ορισμένους τύπους αγορών ή εξόδων.
Ενώ θα είναι πολύ δύσκολο να σταματήσουμε αυτό το ανεξέλεγκτο τρένο που είναι η Μεγάλη Επανεκκίνηση, μέρος της άμυνάς μας είναι να αντιταχθούμε και να αποτρέψουμε τη συνθήκη του ΠΟΥ για την πανδημία να γίνει πραγματικότητα, καθώς φαίνεται ότι θα χάσουμε την εθνική μας κυριαρχία αν γίνει αυτό.
Αρχικά δημοσιεύτηκε στις 30 Μαρτίου 2022 στο Mercola.com
Πηγές και παραπομπές
- (1),(5)European Council, Treaty on Pandemic Prevention and Preparedness
- (2) World Council for Health Open Letter March 2022
- (3) Ottawa Citizen March 18, 2022
- (4) Weblyf March 2022
- (6) WEF The Great Reset
- (7) WEF The Great Reset Highlights
- (8) COVID-19: The Great Reset (PDF)
- (9) World Economic Forum July 21, 2020
Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι γνώμες του συγγραφέα και δεν αντικατοπτρίζουν απαραίτητα τις απόψεις της εφημερίδας The Epoch Times.
