Οι 75 φτωχότερες χώρες του κόσμου πρόκειται να πραγματοποιήσουν αποπληρωμές χρέους ύψους 22 δισεκατομμυρίων δολαρίων στην Κίνα φέτος, σύμφωνα με έκθεση ενός αυστραλιανού think tank.
«Οι ροές εξυπηρέτησης χρέους προς την Κίνα από αναπτυσσόμενες χώρες θα ανέλθουν σε 35 δισεκατομμύρια δολάρια το 2025 και αναμένεται να παραμείνουν αυξημένες για το υπόλοιπο αυτής της δεκαετίας», ανέφερε στην έκθεση το Ινστιτούτο Lowy με έδρα το Σίδνεϊ, το οποίο λαμβάνει χρηματοδότηση από το υπουργείο Εξωτερικών και Εμπορίου της Αυστραλίας. «Το μεγαλύτερο μέρος αυτής της εξυπηρέτησης χρέους, περίπου 22 δισεκατομμύρια δολάρια, οφείλεται από 75 από τις φτωχότερες και πιο ευάλωτες χώρες του κόσμου».
Η έκθεση έρχεται καθώς ο υπουργός Οικονομίας του Περού, Ραούλ Πέρες Ρέγιες, συναντήθηκε με τον πρέσβη της Κίνας στη Λίμα, Σονγκ Γιανγκ, για να συζητήσουν έναν νέο περιφερειακό σιδηροδρομικό διάδρομο που θα καταλήγει στο νέο λιμάνι του Chancay.
Το υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών του Περού δήλωσε σε ανακοίνωσή του στις 26 Μαΐου ότι επιθυμεί να κανονίσει μια συνάντηση με υψηλόβαθμους αξιωματούχους από την Κίνα και τη Βραζιλία για να προωθήσει το έργο του Κεντρικού Διωκεάνιου Σιδηροδρομικού Διαδρόμου (CFBC).
Η περουβιανή κυβέρνηση δήλωσε ότι ο Φέι Ντονγκμπίν, επικεφαλής της Εθνικής Διοίκησης Σιδηροδρόμων της Κίνας, και αρκετοί άλλοι εκπρόσωποι του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος (ΚΚΚ) ήταν επίσης παρόντες στη συνάντηση.
Ο προτεινόμενος σιδηρόδρομος θα συνδέει τη Βραζιλία με το Chancay, στις ακτές του Ειρηνικού του Περού, δημιουργώντας μια εμπορική διαδρομή που θα επέτρεπε στα κινεζικά πλοία να αποφεύγουν να ταξιδεύουν είτε μέσω της Διώρυγας του Παναμά είτε γύρω από το νότιο άκρο της Νότιας Αμερικής.
Η Κίνα έχει δώσει τεράστια δάνεια για έργα υποδομής σε πολλά μέρη του κόσμου, στο πλαίσιο της Πρωτοβουλίας «Μία Ζώνη, ένας Δρόμος» (BRI) του Κινέζου επικεφαλής Σι Τζινπίνγκ.
Το πρόγραμμα έχει χρηματοδοτήσει την κατασκευή τεράστιων λιμανιών όπως το Hambantota στη Σρι Λάνκα και το Gwadar στο Πακιστάν, καθώς και γεφυρών, αυτοκινητοδρόμων, νοσοκομείων, ακόμη και σχολείων σε μέρη της Αφρικής, της Ασίας και της Λατινικής Αμερικής.
«Τώρα, και για το υπόλοιπο αυτής της δεκαετίας, η Κίνα θα είναι περισσότερο εισπράκτορας χρεών παρά τραπεζίτης για τον αναπτυσσόμενο κόσμο», αναφέρει η έκθεση του Ινστιτούτου Lowy.
Η έκθεση ανέφερε ότι το Πεκίνο έχει μεταβεί από πάροχο κεφαλαίου σε καθαρό οικονομικό απομυζητή για τους προϋπολογισμούς των αναπτυσσόμενων χωρών, καθώς το κόστος εξυπηρέτησης του χρέους σε έργα BRI από τη δεκαετία του 2010 ξεπερνά κατά πολύ τις νέες εκταμιεύσεις δανείων.
Σε 54 από τις 120 αναπτυσσόμενες χώρες από τις οποίες υπήρχαν διαθέσιμα δεδομένα, οι πληρωμές εξυπηρέτησης χρέους προς την Κίνα υπερέβησαν τις συνδυασμένες πληρωμές που οφείλονται στη Λέσχη του Παρισιού των δυτικών δανειστών, σύμφωνα με την έκθεση.
Στη Λέσχη του Παρισιού οφείλονται συνολικά 616 δισεκατομμύρια δολάρια από 102 χώρες.
Η έκθεση ανέφερε ότι η Κίνα έδινε προτεραιότητα στη χρηματοδότηση γειτόνων όπως το Πακιστάν, η Μογγολία και το Καζακστάν, καθώς και σε χώρες που παρείχαν σημαντικές πρώτες ύλες, όπως η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, η Ινδονησία, η Βραζιλία και η Αργεντινή.
«Το Πεκίνο αντιμετωπίζει ένα δίλημμα: η υπερβολική πίεση για αποπληρωμή θα μπορούσε να βλάψει τους διμερείς δεσμούς και να υπονομεύσει τους διπλωματικούς του στόχους. Ταυτόχρονα, οι δανειοδότες της Κίνας, ιδίως οι σχεδόν εμπορικοί θεσμοί της, αντιμετωπίζουν αυξανόμενη πίεση για την ανάκτηση ανεξόφλητων χρεών», δήλωσε ο συντάκτης της έκθεσης, ερευνητής Ράιλυ Ντουκ.
«Πώς η μετατόπιση της Κίνας σε επικεφαλής εισπράκτορα χρεών θα επηρεάσει τη φήμη της ως αναπτυξιακού εταίρου και τα ευρύτερα μηνύματά της γύρω από τη συνεργασία Νότου-Νότου μένει να το δούμε».
Είπε ότι τα υπερχρεωμένα αφρικανικά κράτη ήταν συχνά επιφυλακτικά στο να αναστατώσουν τα νερά και να διακινδυνεύσουν την απώλεια πρόσβασης στην κινεζική χρηματοδότηση και το εμπόριο.
«Οι ολοένα και πιο συναλλακτικές Ηνωμένες Πολιτείες και η αφηρημένη Ευρώπη πιθανότατα έχουν επίσης τροφοδοτήσει μια στενή αίσθηση των πιθανών μελλοντικών οικονομικών τους οδών», πρόσθεσε ο Ντουκ.
Η έκθεση επεσήμανε ότι τα δάνεια BRI συχνά φαινόταν να συνοδεύονται από όρους, ειδικά όσον αφορά την τήρηση της πολιτικής «Μίας Κίνας» του ΚΚΚ.
Η Ονδούρα, η Νικαράγουα, η Δομινικανή Δημοκρατία, η Μπουρκίνα Φάσο και οι Νήσοι Σολομώντα έλαβαν όλες μεγάλα δάνεια εντός 18 μηνών από την άρση της διπλωματικής αναγνώρισης της Ταϊβάν.
Καθώς η Κίνα περιορίζει ολοένα και περισσότερο τα δάνεια BRI, το Περού μπορεί να δυσκολευτεί να εξασφαλίσει χρηματοδότηση για το CFBC, το οποίο η Λίμα περιέγραψε ως ένα «μεγάλης κλίμακας έργο που θα επαναπροσδιορίσει την περιφερειακή ολοκλήρωση της Νότιας Αμερικής».
Ο Ρέγιες δήλωσε: «Είμαστε πρόθυμοι να συγχρηματοδοτήσουμε το μέρος μας της δόσης».
Το CFBC θα συνδέει τη Λίμα με την πόλη Πουκάλπα στο εσωτερικό του Περού και στη συνέχεια πέρα από τα σύνορα με το Κρουζέιρο ντο Σουλ στη Βραζιλία και, μέσω της Βιλένα, με τις μεγάλες μητροπόλεις του Σάο Πάολο και του Ρίο ντε Τζανέιρο.
