ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ- Aστρονόμοι εντόπισαν σε έναν γαλαξία που γειτονεύει με τον δικό μας αυτό που αποκαλούν κοσμική «βελόνα στα άχυρα» – μια μαύρη τρύπα που όχι μόνο χαρακτηρίζεται ως αδρανής, αλλά φαίνεται ότι γεννήθηκε χωρίς την έκρηξη ενός ετοιμοθάνατου άστρου.
Οι ερευνητές δήλωσαν τη Δευτέρα ότι αυτή η μαύρη τρύπα διαφέρει από όλες τις άλλες γνωστές μαύρες τρύπες στο γεγονός πως έχει ελάχιστη δραστηριότητα σε «ακτίνες Χ» -δεν εκπέμπει ισχυρή ακτινοβολία ακτίνων Χ, ενδεικτική της καταβρόχθισης κοντινών υλικών με την ισχυρή βαρυτική της έλξη- και ότι δεν γεννήθηκε με μια αστρική έκρηξη γνωστή ως σουπερνόβα.
Οι μαύρες τρύπες είναι μοναδικά πυκνά αντικείμενα με βαρύτητα τόσο έντονη που ούτε το φως δεν μπορεί να διαφύγει.
Η συγκεκριμένη, με μάζα τουλάχιστον εννέα φορές μεγαλύτερη από τον ήλιο μας, εντοπίστηκε στην περιοχή του νεφελώματος Ταραντούλα του γαλαξία του Μεγάλου Νέφους του Μαγγελάνου και απέχει περίπου 160.000 έτη φωτός από τη Γη. Ένα έτος φωτός είναι η απόσταση που διανύει το φως σε ένα έτος, 5.9 τρισεκατομμύρια μίλια (9.5 τρισεκατομμύρια χιλιόμετρα).
Ένα εξαιρετικά φωτεινό και καυτό μπλε αστέρι με μάζα περίπου 25 φορές μεγαλύτερη από εκείνη του ήλιου περιφέρεται μαζί με την συγκεκριμένη μαύρη τρύπα σε έναν αστρικό γάμο. Αυτό το λεγόμενο δυαδικό σύστημα ονομάζεται VFTS 243. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι το αστέρι-συνοδοιπόρος θα γίνει τελικά επίσης μαύρη τρύπα και θα μπορούσε να συγχωνευτεί με το άλλο.
Οι αδρανείς μαύρες τρύπες, που θεωρούνται σχετικά συχνές, είναι δύσκολο να εντοπιστούν επειδή αλληλοεπιδρούν πολύ λίγο με το περιβάλλον τους.
«Η πρόκληση είναι να βρεθούν αυτά τα αντικείμενα», δήλωσε ο Τόμερ Σέναρ, ερευνητής αστρονομίας στο Πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature Astronomy. «Εντοπίσαμε μια βελόνα στα άχυρα».
«Είναι το πρώτο αντικείμενο του είδους του που ανακαλύφθηκε μετά από έρευνα δεκαετιών», δήλωσε ο αστρονόμος και βοηθός συγγραφέας της μελέτης Καρίμ Ελ-Μπάρντι του Harvard & Smithsonian Center for Astrophysics.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν παρατηρήσεις έξι ετών από το Μεγάλο Νότιο Τηλεσκόπιο του Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου που εδρεύει στη Χιλή.
Υπάρχουν διάφορες κατηγορίες μαύρων οπών. Οι μικρότερες, όπως η νεοεντοπισθείσα, είναι οι λεγόμενες μαύρες τρύπες αστρικής μάζας που σχηματίζονται από την κατάρρευση μεμονωμένων αστέρων μεγάλης μάζας στο τέλος του κύκλου ζωής τους. Υπάρχουν επίσης μαύρες τρύπες ενδιάμεσης μάζας καθώς και οι τεράστιες υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες που κατοικούν στο κέντρο των περισσότερων γαλαξιών.
«Οι μαύρες τρύπες είναι εγγενώς σκοτεινά αντικείμενα. Δεν εκπέμπουν καθόλου φως. Ως εκ τούτου, προκειμένου να ανιχνεύσουμε μια μαύρη τρύπα, συνήθως εξετάζουμε δυαδικά συστήματα στα οποία βλέπουμε ένα φωτεινό αστέρι να κινείται γύρω από ένα δεύτερο, μη ανιχνεύσιμο αντικείμενο», δήλωσε η βοηθός και συγγραφέας της μελέτης Τζούλια Μποντενστέινερ, μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο Ευρωπαϊκό Νότιο Αστεροσκοπείο στο Μόναχο.
Συνήθως θεωρείται ότι η κατάρρευση των ογκωδών άστρων σε μαύρες τρύπες συνδέεται με μια ισχυρή έκρηξη σουπερνόβα. Σε αυτή την περίπτωση, ένα άστρο που έχει ίσως 20 φορές τη μάζα του ήλιου μας, εκτόξευσε μέρος της ύλης του στο διάστημα κατά τη διάρκεια του θανάτου του και στη συνέχεια κατέρρευσε στον εαυτό του χωρίς έκρηξη.
Το σχήμα της τροχιάς του με τον συνοδό του προσφέρει στοιχεία για την έλλειψη έκρηξης.
«Η τροχιά του συστήματος είναι σχεδόν τέλεια κυκλική», δήλωσε ο Σέναρ.
Αν είχε συμβεί μια υπερκαινοφανής έκρηξη, η δύναμη της έκρηξης θα είχε κλωτσήσει τη νεοσύστατη μαύρη τρύπα προς μια τυχαία κατεύθυνση και θα είχε δώσει μια ελλειπτική τροχιά και όχι κυκλική, πρόσθεσε ο Σέναρ.
Οι μαύρες τρύπες μπορεί να είναι ανελέητα αδηφάγες, καταβροχθίζοντας κάθε υλικό -αέριο, σκόνη και αστέρια- που περιπλανώνται στην βαρυτική τους έλξη.
«Οι μαύρες τρύπες μπορούν να είναι ανελέητα αδηφάγες μόνο αν υπάρχει κάτι αρκετά κοντά τους που μπορούν να καταβροχθίσουν. Συνήθως, τις εντοπίζουμε αν λαμβάνουν υλικό από ένα συνοδό αστέρι, μια διαδικασία που ονομάζουμε προσαύξηση», δήλωσε η Μποντενστέινερ.
Ο Σέναρ πρόσθεσε: «Στα λεγόμενα συστήματα αδρανών μαύρων οπών, ο συνοδός είναι αρκετά μακριά ώστε το υλικό να μη συσσωρεύεται γύρω από τη μαύρη τρύπα για να θερμανθεί και να εκπέμψει ακτίνες Χ. Αντ’ αυτού, καταπίνεται αμέσως από αυτήν».
Ακολουθήστε μας στο Telegram @epochtimesgreece
Ακολουθήστε μας στο Facebook @epochtimesgreece
