Εγχειρίδιον ηλιοθεραπείας-Β.Γ. Τσινούκα Ιατρού
Τα βιολογικά και θεραπευτικά αποτελέσματα του ηλιακού φωτός μόλις προ ολίγων ετών άρχισαν να μελετώνται επιστημονικώς. Ορθότερο θα είναι εάν πούμε ότι η μελέτη του ήλιου ως θεραπευτικού παράγοντος μόλις άρχισε και ότι υπολείπονται ακόμη άπειρα ζητήματα προς επίλυση, στο ευρύτατο πεδίο που προσφέρεται στις έρευνες των σοφών και των ιατρών. Εν τούτοις παρατηρούμε ότι από τα αρχαιότατα χρόνια ο ήλιος εξάσκησε ένα είδος μαγείας επί της ανθρωπότητας και ότι οι αρχέγονοι άνθρωποι αισθάνονταν την δύναμη της ζωής και της ισχύος που πηγάζει από τον ήλιο.
Από τους αρχαίους Έλληνες και Ρωμαίους βρίσκουμε, εκτός των μύθων, σκέψεις περί της χρήσεως του ήλιου στην υγιεινή και την ιατρική. Ο Ηρόδοτος, επί παραδείγματι, περιγράφει το ηλιακό λουτρό και του αποδίδει ενέργεια εξόχως δυναμωτική). Στην εποχή εκείνη, 484 π.Κ.Ε., συνδυάζονταν το ηλιακό λουτρό με λουτρό άμμου, που θερμαινόταν από τις ηλιακές ακτίνες και τερμάτιζε με ψυχρό λουτρό. Προς αποφυγή της συμφορήσεως κατά την διάρκεια του ηλιακού λουτρού τοποθετούσαν στο κεφάλι των ασθενών εμποτισμένες με νερό.
Ο Αντύλλος (300 μ. κ.ε.) περιγράφει επίσης το ηλιακό λουτρό και το συνιστά ως μέσο ιάσεως πλείστων ασθενειών και ισχυροποιήσεως του οργανισμού. Αναφέρει μάλιστα ο συγγραφέας την επάλειψη συγκεκριμένων αλοιφών επί του δέρματος, που η ηλιακή ενέργεια ή μάλλον η επίδραση καθίστατο μεγαλύτερη και καταφανέστερη.
Στις πολυτελείς επαύλεις τους οι Ρωμαίοι είχαν εγκαταστήσει, είτε επί της στέγης των μεγάρων τους είτε παραπλεύρως, εγκαταστάσεις ειδικές για τα ηλιακά λουτρά, τα solaria. Πλείστοι συγγραφείς τους περιγράφουν για εκείνα τα χρόνια την χρήση και τις μεθόδους Ηλιοθεραπείας (βλέπε Κικέρωνα, Πλίνιο, Κέλσο, Αβικέννα και Γαληνό).
Από του Ρωμαϊκού πολιτισμού πρέπει να φθάσουμε μέχρι του 18ου αιώνος για να ξαναβρούμε την θεραπευτική χρήση του ήλιου. Οι σύγχρονοι της εποχής εκείνης La Peyre και Le Compte συνιστούν τον ήλιο κατά των διαφόρων ελκών και κατά του καρκίνου.
Ο Cosetti συνιστά το ηλιακό λουτρό κατά της φυματίωσης των πνευμόνων, ο δε Loebel κατά του ραχιτισμού κλπ.
Ο Rickli, ακμάσας κατά το δεύτερο ήμισυ του 19°ου αιώνος, ανύψωσε την Ηλιοθεραπεία και Αεροθεραπεία θεραπευτική μέθοδο.
Μέχρι του τέλους του αιώνος τούτου η Ηλιοθεραπεία είναι γενική, επί όλου του σώματος, επί ουδεμιάς δε επιστημονικής βάσεως στηρίζεται, είναι εμπειρική.
Πρώτος ο Finsen απέδειξε την χρησιμότητα της τοπικής Ηλιοθεραπείας, τα δε συγγράμματα του περί της χρήσεως του ερυθρού φωτός στην ευλογιά (variole) και περί της θεραπείας του λύκου διά των υπεριωδών ακτινών, προκάλεσαν αίσθηση στον ιατρικό κόσμο και τον κατέταξαν μεταξύ των μάλλον διακεκριμένων σοφών της εποχής.
Εν έτη 1904 ο Bernhardt de Samaden ανακοινώνει στην Εταιρεία των Ελβετών ιατρών τα αξιοσημείωτα αποτελέσματα τα οποία είδε θεραπεύοντας πληγές, τυχαίες και μετεγχειρητικές σε υψηλό υψόμετρο (σε ύψος 1500 μέτρων) με τον ήλιο. Σε αυτή τη συνεδρία ο Rollier καθιστά γνωστά τα πρώτα ευνοϊκά αποτελέσματα τα οποία είχε θεραπεύοντας τις διάφορες χειρουργικές μορφές της φυματιώσεως με τον ήλιο.
Το ίδιο έτος ο Malgat, με τη προτροπή του Chantemesse και του Huchard άρχισαν να θεραπεύουν την φυματίωση των πνευμόνων στο Nice της Γαλλίας, εσχάτως δε στο έργο του ο διάσημος ηλιοθεραπευτής εκθέτει την μέθοδο του και τις επιτυχίες του.
Ο Chiais, ο Montemus, ο Carton, ο Artaut de Vevey, με πολυάριθμα δημοσιεύματα συνέτειναν στην μελέτη της Ηλιοθεραπείας. Με τις μελέτες των Koch, d’Arloing, de Markuse de Strebel, de Weinzierl και κυρίως με τις μεγίστης αξίας παρατηρήσεων του Hermann von Schrdtter, η μελέτη των διαφόρων ακτινοβολιών, οι οποίες συντιθέμενες αποτελούν το ηλιακό φως, προόδευσε τόσο, ώστε να είμαστε σε θέση σήμερα να αντιλαμβανόμεθα τον τρόπο της ενεργείας του ισχυρού αυτού θεραπευτικού παράγοντος.
Δεν πρέπει όμως και να αποκρύπτουμε ότι οι γνώσεις μας επί του ζητήματος αυτού δεν προόδευαν όσο έπρεπε, διότι τα σημερινά μέσα της έρευνας, δεν μας επιτρέπουν να κατανοήσουμε όλα τα φωτοχημικά και ακτινοηλεκτρικά φαινόμενα, τα γεννώμενα εκ της επιδράσεως των διαφόρων ηλιακών ακτινοβολιών επί των κυττάρων και των ιστών του οργανισμού.
Εκτός των άνω δυσχερειών πρέπει να αναφέρουμε ακόμη μία, η οποία παρουσιάζεται σε όλες τις ανακαλύψεις ή νέες μεθόδους και επομένως και στην ηλιοθεραπεία, το ότι η αλήθεια ή μάλλον η επιστημονική αξία μιας νέας μεθόδου δεν πρέπει να ζητηθεί ούτε στους ενθέρμως υπερασπιζόμενους την μέθοδο αυτή, ούτε στους συστηματικώς αρνούμενους σε αυτή κάθε αξία, αλλά στο μέσο μεταξύ των δύο γνωμών πρέπει να κείται η αλήθεια.
Ο χρόνος όπως σε όλα τα πράγματα θα φανερώσει την αλήθεια. Ότι δυνάμεθα προς το παρόν να πράξουμε συνίσταται στο να εκθέσουμε σε συντομία τα όσα μέχρι τώρα γνωρίζουμε για την ηλιοθεραπεία, μελετώντας με όλη τη δυνατή αντικειμενικότητα, τις αποδείξεις εκείνων που εργάζονται για την πρόοδο της επιστήμης επάνω στο αυτό το ζήτημα.
Τα σημάδια που δείχνουν ότι υπάρχει έλλειψη βιταμίνης D. Πρόσφατη έρευνα διαπίστωνε ότι η έλλειψη της βιταμίνηs D αυξάνει τις πιθανότητες των ανδρών με υψηλό κίνδυνο καρκίνου του προστάτη να διαγνωσθούν με μια επιθετική και δυνητικά θανατηφόρα μορφή της νόσου. Σύμφωνα με τα συμπεράσματα της έρευνας, οι Αμερικανοί άνδρες με ευρωπαϊκή καταγωγή έχουν 3,66 φορές περισσότερη πιθανότατα να παρουσιάσουν επιθετική μορφή καρκίνου του προστάτη, εάν εμφάνιζαν ανεπάρκεια βιταμίνης D.
Οι βασικές πηγές βιταμίνης D είναι η έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία, η διατροφή και τα τυχόν συμπληρώματα διατροφή που χρειάζονται ορισμένα άτομα με ιδιαίτερα χαμηλά επίπεδα της βιταμίνης.
Ποια είναι, όμως, τα σημάδια που μπορεί να μας δείξουν ότι έχουμε έλλειψη της βιταμίvης, που ανάμεσα στα άλλα παίζει σημαντικό ρόλο στην υγεία των οστών και βοηθάει τον οργανισμό μας να απορροφήσει και να χρησιμοποιήσει το ασβέστιο;
– Ένα από αυτά είναι οι πόνοι στην πλάτη, ειδικά κατά τους χειμερινούς μήνες, οι άνθρωποι που έχουν έλλειψη βιταμίνης D αισθάνονται αυξημένο πόνο στα κόκαλά και στους μυς, ενώ και οι αρθρώσεις τους είναι πιο άκαμπτες όταν ξυπνούν το πρωί.
– Μία άλλη ένδειξη είναι η κακή ψυχολογική διάθεση. Η βιταμίνη D βελτιώνει τα επίπεδα της σεροτονίνης στον οργανισμό μας, η οποία είναι βασικός νευροδιαβιβαστής. Έρευνες έχουν δείξει ότι άνθρωποι που έπαιρναν συμπληρώματα βιταμίνης D κατά τη χειμερινή περίοδο είχαν καλύτερη ψυχική διάθεση.
– Επίσης, αν έχετε σκούρο τόνο δέρματος, τότε είναι πιθανό να έχετε χαμηλότερα επίπεδα βιταμίνης D στον οργανισμό σας. Κάποιος με σκούρο δέρμα χρειάζεται ακόμα και 10 φορές μεγαλύτερη έκθεση στον ήλιο για να παράξει το σώμα του την ίδια ποσότητα βιταμίνης.
