Ο Γάλλος πρωθυπουργός Σεμπαστιάν Λεκορνί ανακοίνωσε την παραίτησή του μετά από λιγότερο από έναν μήνα στην εξουσία, όπως ανέφερε η γαλλική προεδρία στις 6 Οκτωβρίου.
Το νέο ανακοινώθηκε μόλις μία ημέρα αφότου ο Λεκορνί, πρώην υπουργός Άμυνας, συγκρότησε νέα κυβέρνηση και διόρισε τον Ρολάν Λεσκίρ υπουργό Οικονομικών.
Ο 39χρονος Λεκορνί ήταν ο τέταρτος πρωθυπουργός της Γαλλίας μέσα σε μόλις έναν χρόνο και είχε διοριστεί από τον Γάλλο πρόεδρο Εμμανουέλ Μακρόν στις 9 Σεπτεμβρίου.
Στην ομιλία της παραίτησής του, δήλωσε: «Με περισσότερη ανιδιοτέλεια για τους πολλούς, με ταπεινότητα. Πρέπει πάντα να βάζεις τη χώρα σου πάνω από το κόμμα σου».
Καθώς η Γαλλία, δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρωζώνης, βρίσκεται σε πολιτικό και οικονομικό αδιέξοδο, ο Γάλλος πρόεδρος αγωνίζεται να βρει κάποιον που θα μπορέσει να περάσει τον αμφιλεγόμενο προϋπολογισμό του από την Εθνοσυνέλευση.
Την Τρίτη, ο Λεκορνί επρόκειτο να απευθυνθεί στην Εθνοσυνέλευση για να παρουσιάσει τα σχέδια της κυβέρνησής του, αλλά η αιφνίδια παραίτησή του σημαίνει ότι ο Μακρόν θα πρέπει τώρα να αναζητήσει πέμπτο πρωθυπουργό.
Αντιδράσεις και διαμαρτυρίες
Συνδικάτα και ακτιβιστές της αριστεράς, που διαμαρτύρονται για τις προγραμματισμένες περικοπές στις δημόσιες υπηρεσίες, πραγματοποίησαν τρεις φορές πανεθνικές κινητοποιήσεις από την ημέρα διορισμού του Λεκορνί, συμπεριλαμβανομένης μιας που οδήγησε στο κλείσιμο του Πύργου του Άιφελ, στις 2 Οκτωβρίου.
Η είδηση της παραίτησής του, προκάλεσε πτώση στις γαλλικές μετοχές το πρωί της Δευτέρας, με τον δείκτη CAC-40 να υποχωρεί κατά 2% σε σχέση με το κλείσιμο της Παρασκευής.
Ο Μακρόν δεν έχει προβεί ακόμη σε δημόσιες δηλώσεις σχετικά.
Η Μαρίν Λεπέν, πρώην επικεφαλής του δεξιού Εθνικού Συναγερμού και αντίπαλος του Μακρόν στις προεδρικές εκλογές του 2022, παρατήρησε ότι η παραίτηση θέτει ένα καίριο ερώτημα για τον πρόεδρο.
«Μπορεί να συνεχίσει να αντιστέκεται στη διάλυση της νομοθετικής εξουσίας;» αναρωτήθηκε η Λεπέν. «Έχουμε φτάσει στο τέλος του δρόμου. Δεν υπάρχει άλλη λύση. Η μόνη συνετή πορεία είναι η επιστροφή στις κάλπες».
Ο προκάτοχος του Λεκορνί, Φρανσουά Μπαϊρού, απομακρύνθηκε με ψήφο δυσπιστίας στις 8 Σεπτεμβρίου, έχοντας διοριστεί από τον Μακρόν τον Δεκέμβριο του 2024.
Πολιτικό αδιέξοδο
Ο Μακρόν επανεξελέγη πρόεδρος το 2022, αλλά στις βουλευτικές εκλογές του 2024 ο συνασπισμός του υπέστη βαριά ήττα, χάνοντας 86 έδρες.
Ο αριστερός συνασπισμός Nouveau Front Populaire (NFP) έγινε το μεγαλύτερο κόμμα στην Εθνοσυνέλευση, ενώ το δεξιό Εθνικό Μέτωπο υπό τον Ζορντάν Μπαρντελά κέρδισε επίσης σημαντικό αριθμό εδρών.
Ο τελευταίος δήλωσε: «Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο εφήμερος πρωθυπουργός δεν είχε κανένα περιθώριο ελιγμών, και ότι στην πραγματικότητα ο ίδιος ο Εμμανουέλ Μακρόν σχημάτισε την κυβέρνησή του… δεν μπορεί να υπάρξει σταθερότητα χωρίς επιστροφή στις κάλπες».
Στις 5 Οκτωβρίου, ο Λεκορνί είχε προχωρήσει σε ανασχηματισμό, διορίζοντας τον Λεσκίρ υπουργό Οικονομικών και μετακινώντας τον Μπρουνό Λεμέρ στο υπουργείο Άμυνας. Διατήρησε τον Μπρουνό Ρεταγιό στο Εσωτερικών, τον Ζαν-Νοέλ Μπαρρό στο Εξωτερικών και τον Ζεράλ Νταρμανέν στη Δικαιοσύνη.
Ο Λεκορνί είχε δηλώσει ότι δεν θα χρησιμοποιήσει την ειδική συνταγματική εξουσία που είχαν αξιοποιήσει οι προκάτοχοί του για να περάσουν τον προϋπολογισμό χωρίς ψηφοφορία, επιδιώκοντας αντ’ αυτού συμβιβασμό με τους βουλευτές.
Το NFP είχε ήδη απειλήσει τον Λεκορνί με ψήφο δυσπιστίας, ενώ το Εθνικό Μέτωπο πιέζει για νέες βουλευτικές εκλογές.
Ο Ζαν-Λυκ Μελανσόν, ένας από τους ηγέτες του NPF, έγραψε στις 6 Οκτωβρίου στην πλατφόρμα X: «Μετά την παραίτηση του Σεμπαστιάν Λεκορνί, ζητούμε την άμεση εξέταση της πρότασης 104 βουλευτών για την καθαίρεση του Εμμανουέλ Μακρόν.»
Η πολιτική αστάθεια της Γαλλίας απειλεί να αποδυναμώσει τη θέση του Μακρόν, καθώς παλεύει με διεθνή ζητήματα, όπως ο πόλεμος σε Ουκρανία και Γάζα, ενώ προσπαθεί παράλληλα να βελτιώσει τις σχέσεις του με τον Αμερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ.
Το πολιτικό αδιέξοδο του Μακρόν προέρχεται από την απόφασή του τον Ιούνιο του 2024 να διαλύσει την Εθνοσυνέλευση, ελπίζοντας να ενισχύσει τη θέση του. Αντίθετα, όμως, με τις προσδοκίες του, έχασε μεγάλο αριθμό εδρών και πλέον εξαρτάται από τη βούληση των κομμάτων της αντιπολίτευσης.
Κανένας Γάλλος πρόεδρος δεν έχει καθαιρεθεί και απομακρυνθεί από το αξίωμα μέσω παραπομπής από την έναρξη της Πέμπτης Δημοκρατίας το 1958.
Με πληροφορίες από Associated Press και Reuters.
