ΛΙΤΣΦΗΛΝΤ – Η Χέδερ Ιντόνι (Heather Idoni) σήκωσε το ακουστικό του τηλεφώνου και πληκτρολόγησε τον αριθμό της για να ενεργοποιήσει τη σύνδεσή της στο παράθυρο επίσκεψης στο Κέντρο Κράτησης της κομητείας Γκρέισον.
Είχε 15 λεπτά για να μιλήσει πριν ο ήχος διακοπεί χωρίς προειδοποίηση και οι επισκέπτες της κληθούν να αποχωρήσουν.
Στη φυλακή, κάθε κίνηση που κάνει ένας κρατούμενος ελέγχεται. Η κα Ιντόνι, 59 ετών, έχει αρχίσει να το συνηθίζει αυτό. Πρέπει, διότι αντιμετωπίζει περισσότερα από 41 χρόνια φυλάκισης – το υπόλοιπο της φυσικής της ζωής.
Η ποινή της αναμένεται να είναι η μεγαλύτερη στις Ηνωμένες Πολιτείες για κάποιον που κατηγορείται για παραβίαση του νόμου περί ελεύθερης πρόσβασης στις εισόδους των κλινικών (Freedom of Access to Clinic Entrances / FACE), ενός νόμου του 1994 που απαγορεύει την παρέμβαση σε οποιονδήποτε αποκτά ή παρέχει «υπηρεσίες αναπαραγωγικής υγείας». Χρησιμοποιήθηκε σπάνια, μέχρις ότου η απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου στην υπόθεση Ντομπς κατά Κέντρο Υγείας των Γυναικών Τζάκσον (Dobbs vs Jackson Women’s Health Organization, 2022) ακύρωσε την ιστορική απόφαση Ρόου κατά Γουέιντ του 1973 (Roe vs Wade ή 410 U.S. 113) τον Ιούνιο του 2022, επαναφέροντας τις ρυθμίσεις για τις αμβλώσεις στις πολιτείες.
Το έγκλημά της; Να κάθεται κοντά ή μπροστά από τις πόρτες των κλινικών αμβλώσεων, για να δώσει στους ‘συμβούλους του δρόμου’ λίγα λεπτά για να μιλήσουν στις γυναίκες πριν από τα ραντεβού τους για την άμβλωση και ενδεχομένως να τους αλλάξουν γνώμη. «Εννέα στις δέκα γυναίκες μάς δείχνουν το μεσαίο δάχτυλο και συνεχίζουν να περπατούν», λέει η κα Ιντόνι. Ωστόσο, μερικές γυναίκες αλλάζουν γνώμη και οι σύμβουλοι του δρόμου τονίζουν ότι κάθε ζωή μωρού που σώζεται αξίζει τον κίνδυνο.
Αλλά μια δεκαετία ή και περισσότερο στη φυλακή είναι ένα αποτέλεσμα που η κα Ιντόνι και άλλοι ‘διασώστες αμβλώσεων’ δεν περίμεναν. Στις ΗΠΑ, στη μετά την απόφαση Ρόου εποχή, οι πολέμιοι των αμβλώσεων τιμωρούνται με σκληρές ποινές που αλλάζουν τη ζωή τους.
«Έχω μικρά εγγόνια», είπε η κα Ιντόνι στους Epoch Times. «Δεν θα έχουν καμία ανάμνηση από εμένα. Με πονάει να το σκέφτομαι. Είναι το πιο οδυνηρό πράγμα, να αποχωρίζομαι τα μικρά εγγόνια μου, που μεγαλώνουν τόσο γρήγορα. Ουσιαστικά χάνω τη ζωή τους.»
Πριν από τη φυλακή, η κα Ιντόνι διατηρούσε βιβλιοπωλείο στο Λίντεν του Μίσιγκαν. Είναι μητέρα 16 παιδιών, περιλαμβανομένων 10 ορφανών αγοριών από την Ουκρανία που υιοθέτησε.
Το 2022, τουλάχιστον 26 ακτιβιστές κατά των αμβλώσεων κατηγορήθηκαν βάσει του νόμου FACE και πολλοί από αυτούς βρίσκονται τώρα στη φυλακή ή αναμένουν την καταδίκη τους. Οι περισσότεροι κατηγορήθηκαν μετά τον Ιούνιο του 2022, όταν ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν συγκρότησε την Ομάδα Εργασίας για τα Αναπαραγωγικά Δικαιώματα, μια ομάδα υπό την ηγεσία του Υπουργείου Δικαιοσύνης που επικεντρώθηκε, εν μέρει, στην επιβολή του νόμου. Το Υπουργείο Δικαιοσύνης δεν απάντησε σε αίτημα για σχολιασμό.
Οι πολιτικοί παρατηρητές προβλέπουν ότι το συναισθηματικό ζήτημα των αμβλώσεων θα αποτελέσει κορυφαίο θέμα των εκλογών του 2024 στις περισσότερες εκλογικές αναμετρήσεις.
Πολιτική ανυπακοή
Η κα Ιντόνι καταδικάστηκε το 2023, μαζί με άλλους τέσσερεις κατηγορούμενους, στην Ουάσιγκτον, για αδίκημα κατά του νόμου FACE και για κακουργηματική συνωμοσία κατά των δικαιωμάτων. Η ομάδα μπλόκαρε την είσοδο σε επιχείρηση αμβλώσεων σε προχωρημένο στάδιο εγκυμοσύνης το 2020. Το υπουργείο Δικαιοσύνης δήλωσε ότι η ομάδα εισήλθε στην εγκατάσταση και εμπόδισε την πρόσβαση χρησιμοποιώντας τα σώματά της, έπιπλα, αλυσίδες και σχοινιά, και στη συνέχεια μετέδωσε τη δραστηριότητά της ζωντανά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Το Υπουργείο Δικαιοσύνης θεώρησε τη ζωντανή μετάδοση ως κακούργημα συνωμοσίας, το οποίο επισύρει ποινή 10 ετών. Η παραβίαση του FACE προσθέτει άλλο ένα έτος. Η καταδίκη θα γίνει τον Μάιο.
«[Η υπόθεση], αν τη δούμε ψυχρά, δεν διαφέρει από μια καθιστική διαμαρτυρία για τα πολιτικά δικαιώματα.»
Στήβεν Κράμπτον, ανώτερος σύμβουλος του Thomas Moore Society
Αλλά μετά τη δίκη της στην Ουάσιγκτον, η κα Ιντόνι και άλλα πέντε άτομα καταδικάστηκαν επειδή προσεύχονταν και τραγουδούσαν ύμνους στο διάδρομο μιας επιχείρησης αμβλώσεων, που έχει πλέον κλείσει, στο Μάουντ Τζούλιετ του Τενεσί. Αυτό θα θεωρηθεί ως πρότερη καταδίκη και θα μπορούσε να προσθέσει χρόνια στην ποινή της Ουάσιγκτον. Η κα Ιντόνι αναμένει μια ακόμα δίκη, για δύο παραβάσεις του FACE στο Μίσιγκαν.
«Η υπόθεση του Τενεσί αναδεικνύει πόσο παράλογη έχει γίνει η κατάσταση, χρησιμοποιώντας το FACE με αυτόν τον τρόπο εναντίον των πολέμιων των αμβλώσεων, που προφανώς είναι πολιτικοί αντίπαλοι αυτής της κυβέρνησης», δήλωσε στους Epoch Times ο Στήβεν Κράμπτον, ανώτερος σύμβουλος της Thomas More Society. «Απαγγέλουν μια κατηγορία ομοσπονδιακής συνωμοσίας [που επισύρει 10ετή ποινή] σε μια υπόθεση που, αν την κοιτάξει κανείς ψυχρά, δεν διαφέρει από μια καθιστική διαμαρτυρία για τα πολιτικά δικαιώματα.»
Ο κος Κράμπτον είναι δικηγόρος στην υπόθεση του Τενεσί, η οποία εκδικάστηκε στο Νάσβιλ, όπου το 1960, μαύροι πολίτες προέβησαν σε πολιτική ανυπακοή, καταλαμβάνοντας τις θέσεις των σημείων μεσημεριανής εστίασης, ως διαμαρτυρία για τους φυλετικούς διαχωρισμούς.
«Υπάρχει ένα Μουσείο Πολιτικών Δικαιωμάτων στη μέση της δημόσιας βιβλιοθήκης, ακριβώς απέναντι από το δικαστήριο – μια μεγάλη έκθεση, που τιμά ως ήρωες εκείνους τους ανθρώπους που συμμετείχαν σε καθιστικές διαμαρτυρίες στο Νάσβιλ και βοήθησαν να αλλάξει ολόκληρη η κουλτούρα του έθνους», δήλωσε ο κος Κράμπτον.
«Ταυτόχρονα, κάνουν τους [πελάτες μας] μάρτυρες επειδή συμμετείχαν σε καθιστική διαμαρτυρία, όχι για την προώθηση της φυλετικής ισότητας, αλλά σε μία προσπάθεια να σώσουν τη ζωή ενός αγέννητου παιδιού…. Αν αυτό δεν είναι πολιτικό, δεν ξέρω πώς αλλιώς να το περιγράψω.»
Η επιχείρηση αμβλώσεων που συνδέεται με τις κατηγορίες για παράβαση του νόμου FACE του Τενεσί έκλεισε πριν το Υπουργείο Δικαιοσύνης επιδώσει κατηγορητήριο, επειδή οι αμβλώσεις δεν είναι πλέον νόμιμες στο Τενεσί.
«Ανεξάρτητα από το πώς αισθάνεται κανείς για τις αμβλώσεις, οι Αμερικανοί θα πρέπει να ενδιαφέρονται για το τι συμβαίνει με τον νόμο FACE», τόνισε ο κος Κράμπτον.
«Το γεγονός ότι η κυβέρνηση επιλέγει […] ποιες υποθέσεις θα καταστήσει ομοσπονδιακές, μεγιστοποιώντας τις ποινές φυλάκισης για αυτές – σήμερα, είναι οι πολέμιοι των αμβλώσεων, αλλά αύριο, ε, ίσως είναι η Greenpeace, σωστά; Ίσως είναι οι άνθρωποι της PETA και τα δικαιώματα των ζώων – ξαφνικά αντιμετωπίζετε 11 χρόνια φυλάκισης, επειδή δεν τους αρέσει ο σκοπός σας», δήλωσε ο κος Κράμπτον.
«Είναι αυτό κάτι που πραγματικά θέλουμε να κάνει η ομοσπονδιακή μας κυβέρνηση;»
Κατάργηση του νόμου FACE
Ο νόμος FACE έχει χρησιμοποιηθεί 130 φορές εναντίον ατόμων που τάσσονται υπέρ της ζωής (pro-lifers), αλλά έχει χρησιμοποιηθεί μόνο τρεις φορές εναντίον υπέρμαχους των αμβλώσεων, ανέφερε ανεπίσημα ένας σύμβουλος της αμερικανικής Γερουσίας στους Epoch Times.
«Υπάρχει σίγουρα μια ανισότητα στον τρόπο με τον οποίο εφαρμόζεται», δήλωσε ο σύμβουλος. «Στον απόηχο της διαρροής της απόφασης Ντομπς, υπάρχουν τουλάχιστον 108 καθολικές εκκλησίες και τουλάχιστον 78 κέντρα υποστήριξης της εγκυμοσύνης που δέχθηκαν επιθέσεις από υπέρμαχους των αμβλώσεων. Αλλά υπήρξαν μόνο τρεις υποθέσεις του νόμου FACE, που άνοιξαν ως απάντηση σε αυτό. Έτσι είναι πολύ σαφές, από τους αριθμούς και μόνο, ότι αυτό εφαρμόζεται με σαφώς πολιτικό τρόπο και ότι το Υπουργείο Δικαιοσύνης τον χρησιμοποιεί ως όπλο εναντίον εκείνων που τάσσονται υπέρ της ζωής, ενώ τον αγνοεί όταν πρόκειται για άτομα που τάσσονται υπέρ του τερματισμού της.»
Ο γερουσιαστής Μάικ Λη (R-Utah), ο οποίος υποστηρίζει μία νομοθεσία που θα καταργούσε τον νόμο FACE, επεσήμανε το γεγονός ότι οι νομικοί επιστήμονες αμφισβητούν εδώ και καιρό τη συνταγματικότητα του εν λόγω νόμου. Είπε ότι η κυβέρνηση Μπάιντεν τον χρησιμοποίησε πρόσφατα ως εργαλείο για την παρενόχληση και τη δίωξη ακτιβιστών κατά των αμβλώσεων. Το νομοσχέδιό του στη Βουλή των Αντιπροσώπων ονομάζεται Νόμος για την αποκατάσταση της Πρώτης Τροποποίησης και του δικαιώματος στην ειρηνική πολιτική ανυπακοή.
Ο βουλευτής Τσιπ Ρόυ (R-Texas) προωθεί ένα αντίστοιχο νομοσχέδιο στη Βουλή των Αντιπροσώπων.
Ενώ υπήρξε ενδιαφέρον όταν το νομοσχέδιο της Γερουσίας παρουσιάστηκε τον Οκτώβριο του 2023, δεν απέκτησε μεγάλη δυναμική έκτοτε. Ο σύμβουλος δεν είναι αισιόδοξος για την ψήφιση του μέτρου στη Γερουσία.
«Χωρίς ρεπουμπλικανική πλειοψηφία, απλά δεν υπάρχει περίπτωση να περάσει», πράγμα που σημαίνει ότι όσοι φυλακίζονται βάσει του νόμου FACE μπορεί να αντιμετωπίσουν μεγάλες ποινές, δήλωσε ο σύμβουλος.
«Υποφέρουν από τις πολιτικές επιπτώσεις ενός νόμου, που στην πραγματικότητα δεν θα έπρεπε να υπάρχει εξ αρχής και που έχει εργαλειοποιηθεί εναντίον μιας συγκεκριμένης ομάδας και όχι μιας άλλης.»
Μία επιδρομή του FBI
Ο Μαρκ Χουκ, πατέρας επτά παιδιών, συγκλονίστηκε το πρωί της 23ης Σεπτεμβρίου 2022, όταν μια ομάδα περίπου 25 πρακτόρων του FBI χτύπησε την πόρτα του, τον σημάδεψε με όπλα και τον συνέλαβε με την κατηγορία της παραβίασης του νόμου FACE.
«Είτε υποστηρίζετε τη ζωή είτε τον Ντόναλντ Τραμπ, είστε απειλή για το καθεστώς και το Υπουργείο Δικαιοσύνης.»
Μαρκ Χουκ, ακτιβιστής κατά των αμβλώσεων
Ο κος Χουκ ήταν επί μακρόν σύμβουλος του δρόμου έξω από μία επιχείρηση αμβλώσεων στη Φιλαδέλφεια. Έσπρωξε έναν εθελοντή της επιχείρησης, όταν ο άνδρας απηύθυνε επί μακρόν χυδαία σχόλια στον γιο του κου Χουκ. Παρόλο που η τοπική αστυνομία αρνήθηκε να απαγγείλει κατηγορίες για την υπόθεση, το Υπουργείο Δικαιοσύνης δήλωσε ότι το σπρώξιμο ήταν παραβίαση του FACE. Οι ένορκοι διαφώνησαν και έκριναν τον κο Χουκ αθώο. Για μήνες πριν από την ετυμηγορία, ωστόσο, αντιμετώπιζε μια πιθανή ποινή φυλάκισης. Τώρα είναι υποψήφιος για μια θέση στο Κογκρέσο των ΗΠΑ στην Πενσυλβάνια.
«Δεν θα βάζαμε υποψηφιότητα αν δεν μου είχε συμβεί αυτό», δήλωσε ο κος Χουκ στους Epoch Times. «Δεν είχα παρόμοιες φιλοδοξίες. Αλλά μετά την επιδρομή και τις κατηγορίες της κυβέρνησης και μετά από την εργαλειοποίηση της κυβέρνησης εναντίον μου, αποφασίσαμε ότι θέλουμε να θέσουμε υποψηφιότητα για να μην συμβεί αυτό σε κανέναν άλλον.»
Είναι η πρώτη φορά μέσα σε 248 χρόνια, από την υπογραφή της Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας, που η κυβέρνηση χρησιμοποιείται κατά του ίδιου του λαού της με αυτόν τον τρόπο, είπε, καθιστώντας την εποχή αυτή μια άνευ προηγουμένου εποχή για να ζει κανείς στις Ηνωμένες Πολιτείες.
«Είναι πραγματικά λυπηρό ότι το Υπουργείο Δικαιοσύνης μας, το οποίο δεν ιδρύθηκε για αυτούς τους σκοπούς, έχει γίνει τώρα ένα τέτοιο εργαλείο και όπλο στα χέρια του προέδρου Τζο Μπάιντεν κατά οποιουδήποτε είναι εχθρός του. Είτε είσαι υπέρ της ζωής είτε υπέρ του Ντόναλντ Τραμπ, είσαι πλέον απειλή για αυτό το καθεστώς και το Υπουργείο Δικαιοσύνης», λέει ο κος Χουκ.
«[Η κυβέρνηση Μπάιντεν] κυνηγάει τους ανθρώπους της πίστης και τους ανθρώπους που αγαπούν αυτό το έθνος, με όλη τη δύναμη μίας κυβέρνησης. Είναι πολύ λυπηρό και συνάμα πρωτοφανές. Πρέπει να κάνουμε κάτι γι’ αυτό. Πρέπει να θέσουμε την κυβέρνηση προ των ευθυνών της.»
Ένας πνευματικός πόλεμος
Ο νόμος FACE ψηφίστηκε το 1994, υπό τον Δημοκρατικό πρόεδρο Μπιλ Κλίντον. Η κοινότητα υπέρ της ζωής άσκησε πιέσεις εναντίον του.
Ο Πωλ Βων, επί μακρόν υπέρμαχος της ζωής, έχει ακόμα ένα φυλλάδιο του 1993, που προέβλεπε ότι «οι χριστιανοί πρόκειται να μπουν σε ομοσπονδιακές φυλακές». Στην άλλη πλευρά του, το φυλλάδιο έγραφε: «Αυτοί δεν είναι νόμοι που ψηφίζονται σε μια ελεύθερη χώρα που εκτιμά το δικαίωμα σε σθεναρές διαφωνίες».
Πολλοί σύμβουλοι του δρόμου (που παραμένουν κυρίως στα πεζοδρόμια) και διασώστες (που μερικές φορές κλείνουν τις πόρτες) είναι χριστιανοί που θεωρούν ότι πολλές αναφορές στη Βίβλο ορίζουν τη ζωή ως ιερή. Η πίστη τους τούς παρακινεί να στέκονται σε άβολα σημεία και να κάνουν δύσκολες συζητήσεις με γυναίκες λίγες στιγμές πριν εκείνες προβούν σε έκτρωση.
Πολλοί ακτιβιστές κατά των αμβλώσεων δήλωσαν στους Epoch Times ότι δεν περιμένουν να είναι πάντα εύκολο να ακολουθούν την πίστη τους. Η φυλακή δεν είναι εύκολη, και για την κα Ιντόνι και άλλους ούτε η αναμονή για τις δίκες είναι εύκολη.
Ο κος Βων, 55 ετών, είναι πατέρας 11 παιδιών από το Σέντερβιλ του Τενεσί. Καταδικάστηκε στην υπόθεση του Τενεσί μαζί με την κα Ιντόνι και περιμένει την καταδίκη του. Όπως και στην περίπτωση του κου Χουκ, μια ομάδα του FBI έφτασε νωρίς το πρωί στο σπίτι του κου Βων, με μακριά όπλα και τακτικό εξοπλισμό. Οι πράκτορες του πέρασαν χειροπέδες μπροστά στα τρομοκρατημένα παιδιά του, τα οποία ετοιμάζονταν για το σχολείο, τον έβαλαν σε ένα όχημα και τον πήραν μακριά.
«Η δίωξη δεν είναι απλώς η στιγμή της καταδικαστικής ετυμηγορίας στο δικαστήριο», δήλωσε ο κος Βων στους Epoch Times. «Είναι όλος ο χρόνος που προηγείται. Το να παρουσιάζεσαι στο γραφείο αναστολών κάθε μήνα, η εισβολή στην ιδιωτική σου ζωή, οι συζητήσεις για το εισόδημά σου, […] αν είχες κάποια κλήση για υπερβολική ταχύτητα, αν μίλησες με κάποιον αστυνομικό – όλες αυτές οι μέθοδοι που παρεμβαίνουν στη ζωή ενός ανθρώπου.»
Μετά την επιδρομή του FBI, η συζήτηση στο δείπνο με την οικογένεια είναι διαφορετική. Ενώ κανονικά θα άνοιγαν τη Βίβλο και θα μιλούσαν για τον Θεό, τώρα κάνουν ερωτήσεις όπως: «Θα πάει ο μπαμπάς στη φυλακή; Πρέπει να βάλουμε καινούργιο φράχτη; Πρέπει να αγοράσουμε έναν σκύλο φύλακα; Μήπως πρέπει να ψάξουμε για συμβούλους για τα παιδιά; Πώς τα πάνε; Τι είναι το PTSD; Ποια είναι τα σημάδια του;»
Ο Κάλβιν Ζάστροου, ιεροκήρυκας του δρόμου από το Μίσιγκαν, επίσης καταδικάστηκε στη δίκη του Τενεσί, ενώ τον περιμένει ακόμα μία δίκη στο Μίσιγκαν.
Τώρα, όταν κάποιος χτυπάει την πόρτα, όλοι σφίγγονται, ενθυμούμενοι εκείνο το πρωινό.
Αν καταδικαστεί σε 11 χρόνια φυλάκισης, ο κος Βων θα χάσει μεγάλο μέρος της παιδικής ηλικίας των παιδιών του.
«Ο Θεός ξέρει την ιστορία που θέλει να αφηγηθεί και τι θέλει να κάνει, οπότε εμείς απλώς προσπαθούμε να είμαστε πιστοί σε αυτό», δήλωσε ο κος Βων. «Ήταν πολύ σουρεαλιστικό να ακούω […] ένοχος […] να βγαίνει από το στόμα του δικαστή.»
Ο Κάλβιν Ζάστροου (Calvin Zastrow), ένας ιεροκήρυκας του δρόμου από το Μίσιγκαν, κρίθηκε επίσης ένοχος στο Τενεσί και αντιμετωπίζει άλλη μια δίκη στο Μίσιγκαν. Αναμένει την καταδίκη του.
Η διαδικασία της αναμονής για τη δίκη είναι μέρος της τιμωρίας, δήλωσε ο κος Ζάστροου στους Epoch Times.
«Δεν πρέπει να μένουμε προσκολλημένοι στα εφήμερα. Πρέπει να κοιτάζουμε μπροστά και να εμπιστευόμαστε τον Θεό. Και όποια σχέδια κι αν κάνουμε, συνειδητοποιούμε ότι όλα μπορεί να αλλάξουν», δήλωσε ο κος Ζάστροου προσθέτοντας:
«Μπόρεσα να παραβρεθώ στον γάμο της κόρης μου στα τέλη Σεπτεμβρίου. Αυτό ήταν μια τεράστια χαρά, μια τεράστια ευλογία. Αλλά δεν ξέρεις από μέρα σε μέρα αν θα έρθουν να σε αρπάξουν. Δεν ξέρεις τι πρόκειται να συμβεί, οπότε συνεχίζεις να εμπιστεύεσαι τον Κύριο και να προχωράς μπροστά.»
«Οι υπόλοιποι κρατούμενοι, οι δεσμοφύλακες, όλοι μου λένε: ‘δεν ανήκεις εδώ’.»
Χέδερ Ιντόνι
«Δεν πρόκειται απλώς για έναν πολιτιστικό πόλεμο, αλλά και για έναν πνευματικό πόλεμο.»
Αποτελεί, επίσης, μια σωματική μάχη, το να παραμείνει κανείς υγιής όσο βρίσκεται υπό την επιτήρηση της κυβέρνησης.
Η κα Ιντόνι διστάζει να μιλήσει για τις δυσκολίες της φυλακής, αλλά λέει ότι μία από αυτές είναι να παραμείνει κανείς υγιής όταν εκτίει ποινή. Το φαγητό είναι πολύ επεξεργασμένο και οι κρατούμενοι πολύ αδρανείς. Κάθε φορά που τη μεταφέρουν, οι φύλακες της φορούν άβολες χειροπέδες και κλειδώνουν ένα κουτί ανάμεσα στους καρπούς της, ώστε τα χέρια της να μην ακουμπούν μεταξύ τους. Αυτό αφήνει σημάδια στους καρπούς της.
«Βρίσκομαι άδικα εδώ και όσοι με γνωρίζουν και ακούν την ιστορία μου σοκάρονται», αναφέρει. «Οι άλλοι κρατούμενοι, οι τρόφιμοι, οι φύλακες, όλοι μου λένε: “Δεν ανήκεις εδώ”.»
Η κα Ιντόνι είπε ότι προσευχήθηκε για τις γυναίκες που συνάντησε περιμένοντας πάνω από 18 μήνες για τη δίκη της και ότι θεωρεί τις σχέσεις αυτές ουσιαστικές.
«Βλέπω το θέλημα του Θεού στο ότι βρίσκομαι εδώ μέσα. Ωστόσο, υπάρχουν κάποια αληθινά δύσκολα πράγματα που έπρεπε να ξεπεράσω. Και τα εκλαμβάνω ως εκπαίδευση από τον Κύριο», δήλωσε. «Πραγματικά αισθάνομαι τη φροντίδα του Κυρίου για μένα κάθε μέρα. Θεωρώ ότι, καθώς τον αφήνω να με κάνει να νιώθω άνετα υπό οποιεσδήποτε συνθήκες, είναι πολύ πιο εύκολο. Στην πραγματικότητα, υπάρχει πολλή χαρά μέσα σε αυτό.»
Ζει σε ένα κελί με άλλες 11 γυναίκες και έχει ξεκινήσει τη μελέτη της Βίβλου. Κάποιες από τις συγκρατούμενές της διψούν για μελέτη. Όσες δεν κάθονται μαζί τους στο τραπέζι, ακούνε ήσυχα από τις κουκέτες τους.
Την καταδίκη του στην υπόθεση του Τενεσί αναμένει και ο Κόλμαν Μπόιντ, 52 ετών, από το Μπόλτον του Μισισιπή, πατέρας 13 παιδιών, περιλαμβανομένου ενός υιοθετημένου βρέφους 6 μηνών. Ως αποτέλεσμα της καταδίκης του, έχασε τη δουλειά του ως γιατρός στα επείγοντα περιστατικά.
Καταδικάστηκε επίσης ο Τσέστερ Γκάλαχερ, πρώην αστυνομικός στο Λας Βέγκας, ο οποίος συνελήφθη και απολύθηκε το 1989 κατά τη διάρκεια μιας καθιστικής διαμαρτυρίας υπέρ της ζωής, αφού είπε στους ανωτέρους του ότι δεν μπορούσε να αφήσει αυτό που ήταν πεπεισμένος ότι ήταν ένας φόνος σε εξέλιξη. Ο Ντένις Γκρην από τη Βιρτζίνια, πάστορας στο Life and Liberty Ministries, περιμένει και αυτός την καταδίκη του.
Τέσσερεις ακόμα κατηγορούμενοι στην υπόθεση του Τενεσί περιμένουν ακρόαση για μικρότερες κατηγορίες. Υπάρχουν και άλλες υποθέσεις του νόμου FACE σε εξέλιξη σε όλη τη χώρα.
Ζωές που σώθηκαν
Οι σύμβουλοι του δρόμου και οι διασώστες συνεχίζουν τις ολοένα και πιο επικίνδυνες δραστηριότητές τους επειδή είναι αποτελεσματικές. Οι ζωές των μωρών σώζονται και οι γυναίκες βρίσκουν εναλλακτικές λύσεις.
Μια γυναίκα που κατέθεσε εναντίον των κατηγορουμένων του Νάσβιλ δήλωσε ότι εκείνη την ημέρα έφυγε από το κέντρο εξαιτίας των δραστηριοτήτων τους. Οι ένορκοι δεν άκουσαν ποτέ την υπόλοιπη ιστορία: Τελικά γέννησε το μωρό της και παντρεύτηκε τον πατέρα του μωρού.
«Σ’ αγαπώ […] τόσο πολύ. Με συμπληρώνεις και με κρατάς σε εγρήγορση. Ποτέ δεν ήξερα ότι η καρδιά μου θα μπορούσε να είναι τόσο μεγάλη», έγραψε για το παιδί της σε μια ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Ο κος Χουκ είπε ότι έχει δει τουλάχιστον 100 γυναίκες να επιλέγουν, την τελευταία στιγμή, να μην διακόψουν την κύηση των παιδιών τους.
Θυμάται ένα ζευγάρι που πήγε στο Κέντρο Οικογενειακού Προγραμματισμού της Φιλαδέλφειας την ημέρα της ορκωμοσίας του κου Μπάιντεν. Ήταν έτοιμοι να εισέλθουν, όταν ο κος Χουκ τους είπε ότι δεν χρειαζόταν να πάνε εκεί εκείνη την ημέρα. Αργότερα, του είπαν ότι είχαν ζητήσει από τον Θεό να τους δώσει ένα σημάδι αν δεν ήθελε να κάνουν έκτρωση. Το σχόλιό του ήταν για εκείνους αυτό το σημάδι.
«Τους πρότεινα να πάμε να πιούμε έναν καφέ και να τους κεράσωένα κρουασάν σοκολάτας. Όταν καθίσαμε κάτω, τους ενθάρρυνα, τους είπα ότι μπορούμε να τους βοηθήσουμε. και τους συνέστησα να επισκεφθούν ένα κέντρο βοήθειας για την εγκυμοσύνη. Τους πήγαμε εκεί και έκλεισαν ένα ραντεβού. Όταν βγήκαν έξω, τους πρότεινα να κρατήσουμε επαφή», θυμάται ο κος Χουκ.
Το μωρό τους γεννήθηκε τον Ιούλιο και ο κος Χουκ διατηρεί ακόμα επαφή μαζί τους.
Μια άλλη φορά, παρηγόρησε μια γυναίκα που έκανε έκτρωση και βγήκε από το κτίριο κλαίγοντας μετανιωμένη. Έδωσαν όνομα στο μωρό της, για να τη βοηθήσουν να αρχίσει να πενθεί.
«Ξέρουμε ότι είναι η ενδέκατη ώρα. Ξέρουμε ότι το 95% των γυναικών στις οποίες μιλάμε θα πάνε τελικά μέσα [..]. και πιθανότατα δεν θα ανταποκριθούν στις εκκλήσεις μας να χαρίσουν τη ζωή στο παιδί τους», επισημαίνει ο κος Χουκ.
Αλλά όταν οι γυναίκες ανταποκρίνονται, ακόμη και αν αυτό συμβαίνει σε λιγότερο από το 5% των περιπτώσεων, αυτό «όχι μόνο μας δίνει τη δύναμη να συνεχίσουμε, αλλά σώζεται και μια ψυχή. Είναι μια ανθρώπινη ψυχή. Αυτό είναι ζωογόνο».
Της Beth Brelje
Επιμέλεια: Αλία Ζάε
