Ένα αυτιστικό αγόρι δυσκολευόταν να συγκρατεί και να εκφράζει τον εαυτό του, με αποτέλεσμα σοβαρές εκρήξεις θυμού.
Για να καταπραΰνει το νευρικό του σύστημα, η νευρολόγος Κάρλιεν Μπαλτ χρησιμοποίησε αντικείμενα αισθητηριακής διέγερσης, όπως μια βαριά κουβέρτα, μια κούνια και μια αιώρα.
Το αυτιστικό νευρικό σύστημα βρίσκεται συνήθως σε μία άκαμπτη, ευαίσθητη και ευάλωτη κατάσταση, που παρεμποδίζει την προσαρμογή στις αισθητηριακές και συναισθηματικές απαιτήσεις του περιβάλλοντος. Το πνευμονογαστρικό νεύρο (ή νεύρο Χ) παίζει ζωτικό ρόλο στη ρύθμιση του νευρικού συστήματος και μπορεί δυνητικά να αποκαταστήσει την ισορροπία. Η χρήση τεχνικών όπως η αισθητηριακή διέγερση και η κίνηση, που διεγείρουν το πνευμονογαστρικό νεύρο, συμβάλλουν θετικά στη ρύθμιση των ερεθισμάτων, βοηθώντας τους ανθρώπους με αυτισμό να παραμένουν ήρεμοι και συγκροτημένοι.
Το αυτιστικό νευρικό σύστημα
«Το αυτιστικό νευρικό σύστημα είναι ευάλωτο και ευαίσθητο», δήλωσε σην Epoch Times η Μέγκαν Νεφ, ψυχολόγος με ειδίκευση στον αυτισμό και τη διαταραχή ελλειμματικής προσοχής/υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ), και διδακτορικό στην κλινική ψυχολογία.
«Όταν εργάζομαι με τους νευροδιαφοροποιημένους πελάτες μου, τους βοηθώ να κατανοήσουν τι συμβαίνει στο νευρικό τους σύστημα.»
Οι νευροδιαφοροποιημένοι άνθρωποι είναι εκείνοι των οποίων οι εγκεφαλικές διεργασίες λειτουργούν διαφορετικά από το συνηθισμένο. Σε αυτήν την κατηγορία ανήκουν και τα άτομα που πάσχουν από αυτισμό ή ΔΕΠΥ.
Όταν το νευρικό σύστημα βρίσκεται σε ισορροπία, βρίσκεται κανείς μέσα στο λεγόμενο ‘παράθυρο ανοχής΄. Σε αυτή την κατάσταση, το μυαλό και το σώμα ανταποκρίνονται αποτελεσματικά στο στρες, παραμένουμε ήρεμοι και παρόντες, και αντιπαρερχόμαστε σχετικά εύκολα τις δυσκολίες.
Ωστόσο, το παράθυρο ανοχής έχει τα όριά του. Συνήθως βγαίνουμε εκτός των ορίων όταν το άγχος γίνεται συντριπτικό ή χρόνιο και δεν έχουμε την απαραίτητη υποστήριξη ή τον απαραίτητο χρόνο για να το επεξεργαστούμε. Τότε έχουμε είτε υπεραναστροφή (μια αυξημένη κατάσταση εγρήγορσης) είτε υποαναστροφή (αποστασιοποίηση ή αποδέσμευση).
Τα νευροδιαφορετικά νευρικά συστήματα είναι συχνά πιο άκαμπτα από τα νευροτυπικά, πράγμα που σημαίνει ότι το παράθυρο ανοχής αυτών των ανθρώπων είναι συνήθως μικρότερο, δήλωσε η Μέγκαν Νεφ, σημειώνοντας ότι υπάρχουν ενδείξεις ότι η διέγερση του πνευμονογαστρικού νεύρου βελτιώνει τη συμπεριφορά των ανθρώπων με αυτισμό.
Έχει αποδειχθεί ότι οι άνθρωποι με αυτισμό και άλλες νευροαναπτυξιακές διαταραχές έχουν μειωμένο πνευμονογαστρικό τόνο (χαμηλότερη δραστηριότητα του πνευμονογαστρικού νεύρου) και ότι ο μειωμένος πνευμονογαστρικός τόνος τείνει να επιδεινώνει περαιτέρω την κοινωνική εμπλοκή, όπως εξήγησε στην Epoch Times ο Δρ Πριγιάλ Μόντι, θεραπευτής ολιστικής ιατρικής. Η βελτίωση του πνευμονογαστρικού τόνου μπορεί να διευρύνει το παράθυρο ανοχής.
Διεγείροντας το πνευμονογαστρικό νεύρο, αυξάνονται τα επίπεδα της ωκυτοκίνης, της ορμόνης που συνδέεται με την αγάπη και το δέσιμο.
Η διαταραγμένη παραγωγή ωκυτοκίνης μπορεί να επιτείνει τη δυσκολία που έχουν οι άνθρωποι στο φάσμα του αυτισμού να επεξεργαστούν κοινωνικά και συναισθηματικά ερεθίσματα, δήλωσε στην Epoch Times η Τζάνετ Ότερσμπεργκ, διευθύντρια εκπαίδευσης στο Metabolic Terrain Institute of Health της Καλιφόρνια.
Ανοίξτε το παράθυρο ανοχής
Για να διευρύνει κανείς το παράθυρο ανοχής, πρέπει πρώτα να το κατανοήσει.
«Με συνεπή έλεγχο, με την πάροδο του χρόνου, αρχίζουμε να διακρίνουμε τα μοτίβα του νευρικού συστήματος και μπορούμε να εντοπίσουμε και να παρατηρήσουμε πότε βρισκόμαστε μέσα στο παράθυρο ανοχής μας», δήλωσε η Μέγκαν Νεφ. «Όταν έχουμε τις πληροφορίες που χρειαζόμαστε, μπορούμε να εισάγουμε ασκήσεις για να διευρύνουμε αυτό το παράθυρο.»
Αισθητηριακή διέγερση
Τα άτομα με αυτισμό αντιμετωπίζουν συχνά προκλήσεις αισθητηριακής επεξεργασίας που συνδέονται με διαταραχή της αισθητηριακής πύλης. Η αισθητηριακή πύλη είναι αυτή που επιτρέπει στο νευρικό σύστημα να παραμένει εντός του παραθύρου ανοχής. Αναφέρεται στην ικανότητα του εγκεφάλου να φιλτράρει και να ιεραρχεί τα αισθητηριακά ερεθίσματα, επιτρέποντάς μας να εστιάζουμε στα σχετικά ερεθίσματα, αγνοώντας τα περιττά ή ενοχλητικά.
Όταν η αισθητηριακή πύκνωση είναι μειωμένη, μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένη ευαισθησία στους ήχους, τα φώτα ή την αφή, δηλαδή σε στένωση του παραθύρου ανοχής.
«Σκεφτείτε την αισθητηριακή πύλη σαν την πύλη ενός αγροκτήματος», λέει η Κάρλιεν Μπαλτ. «Κανονικά, η πύλη αφήνει κάποια ερεθίσματα να εισέλθουν και τα υπόλοιπα τα αφήνει έξω. Αλλά για κάποιον με αισθητηριακή υπερφόρτωση και υπερβολικά συμπαθητικό νευρικό σύστημα, η πύλη είναι σπασμένη – μένει ορθάνοιχτη, αφήνοντας να μπαίνουν τα πάντα ταυτόχρονα. Το άτομο αυτό δεν μπορεί να διακρίνει τι είναι σημαντικό και τι όχι, με αποτέλεσμα να υποκύπτουν υπό το βάρος και την ποσότητα των ερεθισμάτων.»
Προκειμένου να αποφευχθεί αυτό, μπορούν να επιστρατευθούν τεχνικές αισθητηριακής διέγερσης, όπως το τρίψιμο ή η χρήση ενός παιχνιδιού ή μιας κουβέρτας με βάρος. Αυτό επιτρέπει στον εγκέφαλο να επικεντρωθεί σε κάτι συγκεκριμένο, εξουδετερώνοντας τα υπόλοιπα συντριπτικά αισθητηριακά ερεθίσματα. Παραδείγματος χάριν, σε μια τάξη, το να έχει ένα παιδί στην αγκαλιά του ένα βαρύ παιχνίδι μπορεί να το βοηθήσει να νιώθει πιο ήρεμο και να αποφύγει την αισθητηριακή υπερφόρτωση, εξηγεί η Μπαλτ.
Το μασάζ είναι ένας ακόμη αποτελεσματικός τρόπος για την ενίσχυση του πνευμονογαστρικού τόνου. Η ανθρώπινη επαφή είναι απαραίτητη για την ευημερία μας, όμως πολλοί από εμάς περνάμε τη ζωή μας χωρίς επαφή. Το προσεκτικό, σκόπιμο άγγιγμα όχι μόνο διεγείρει το πνευμονογαστρικό νεύρο, αλλά ανεβάζει και τα επίπεδα ωκυτοκίνης. Σε περίπτωση που δεν υπάρχει η ευχέρεια να δεχτούμε μασάζ από κάποιον τρίτο, υπάρχουν και απλές τεχνικές για αυτομασάζ, αναφέρει η Μέγκαν Νεφ.
Για παράδειγμα, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τις άκρες των δακτύλων σας για να ασκήσετε ελαφριά πίεση με κυκλικές κινήσεις κατά μήκος των πλευρών του λαιμού σας, εστιάζοντας στις περιοχές ακριβώς κάτω από τα αυτιά και κοντά στην κλείδα. Μια άλλη μέθοδος είναι το μασάζ στις παλάμες, το ζύμωμα στη βάση τους και το τέντωμα των δακτύλων. Κάνοντας μασάζ στα πέλματα των ποδιών σας με τους αντίχειρες μπορείτε επίσης να ενεργοποιήσετε σημεία που βοηθούν στη ρύθμιση του νευρικού συστήματος.
Κίνηση
Η έντονη κίνηση (όπως οι μεγάλοι περίπατοι ή το τρέξιμο), η άρση βαρών και η σωματική κίνηση είναι όλες εξαιρετικές επιλογές για την αύξηση του πνευμονογαστρικού τόνου, προτείνει η Νεφ. Η άρση βαρών έχει το πρόσθετο πλεονέκτημα ότι ασκεί βαθιά πίεση στις αρθρώσεις, την οποία πολλοί νευροδιαφοροποιημένοι άνθρωποι βρίσκουν χαλαρωτική.
Οι σωματικές κινήσεις που επικεντρώνουν στο σώμα και στη συνείδηση του σώματος, όπως οι αργές, σκόπιμες διατάσεις, οι ήπιες στάσεις γιόγκα και οι ασκήσεις γείωσης, βοηθούν επίσης στη θεραπεία των ψυχικών τραυμάτων.
Τα αποτελέσματα
Μετά την ενσωμάτωση περισσότερης κίνησης και αισθητηριακής διέγερσης στη ρουτίνα του αυτιστικού παιδιού, μαζί με πρακτικές συν-ρύθμισης με τους γονείς του, τα συμπτώματά του άρχισαν να βελτιώνονται, αφηγείται η Κάρλιεν Μπαλτ.
Οι δεξιότητες γραφής και ανάγνωσης του αγοριού βελτιώθηκαν, τα ξεσπάσματά του έγιναν λιγότερο συχνά, η γενική του διάθεση βελτιώθηκε και άρχισε να κάνει καλύτερες διατροφικές επιλογές, καθώς οι υφές τον ενοχλούσαν λιγότερο. Ακόμη και ο ύπνος του βελτιώθηκε με τη βοήθεια ενός παιχνιδιού με βάρος.
«Όταν μαθαίνουμε για το νευρικό μας σύστημα, παίρνουμε πίσω τη δύναμή μας», δήλωσε η Μέγκαν Νεφ. «Μαθαίνουμε τους λόγους για τους οποίους το νευρικό μας συστήμα λειτουργεί όπως λειτουργεί, κι έτσι μαθαίνουμε και πώς να το επηρεάζουμε και ρυθμίζουμε.»
