Η Εθνοσυνέλευση της Γαλλίας άναψε το «πράσινο φως»στην υποβοηθούμενη αυτοκτονία, κάνοντας ένα αποφασιστικό βήμα προς τη νομιμοποίηση της ιατρικής στήριξης σε ενήλικες με ανίατη ασθένεια που επιλέγουν να τερματίσουν τη ζωή τους με λήψη θανατηφόρου σκευάσματος.
Το σχέδιο νόμου, που υπερψηφίστηκε στις 27 Μαΐου με 305 ψήφους υπέρ έναντι 199 κατά, προβλέπει ότι κάθε Γάλλος πολίτης άνω των 18 ετών με βαριά ή ανίατη πάθηση, η οποία απειλεί τη ζωή και βρίσκεται σε προχωρημένο ή τελικού σταδίου, μπορεί να έχει πλέον το νόμιμο δικαίωμα στην υποβοηθούμενη αυτοκτονία.
Σύμφωνα με τις διατάξεις, ομάδα γιατρών και υγειονομικών θα πρέπει να επιβεβαιώσει ότι ο ασθενής πάσχει από σοβαρή και ανίατη ασθένεια σε προχωρημένο ή τελικό στάδιο και ότι υποφέρει σημαντικά. Όσοι εμποδίσουν την απόφαση ασθενούς για υποβοηθούμενη αυτοκτονία απειλούνται με κάθειρξη έως δύο ετών και πρόστιμο 30.000 ευρώ.
Το επίμαχο και πολυσυζητημένο νομοσχέδιο αναμένεται να συζητηθεί στη συνέχεια στη Γερουσία. «Σήμερα γράφτηκε ιστορία, καθώς η ελευθερία, η ισότητα και η αδελφοσύνη βρίσκουν εφαρμογή και στο δικαίωμα για αξιοπρεπή τέλος», δήλωσε ο βουλευτής του Σοσιαλιστικού Κόμματος Ολιβιέ Φαλρονί, κάνοντας λόγο για μια «μέρα που δεν θα ξεχαστεί ποτέ».
Με ικανοποίηση αντέδρασε και η Ένωση για το Δικαίωμα σε Αξιοπρεπή Θάνατο (ADMD), σημειώνοντας σε ανακοίνωσή της: «Για όσους οραματίζονται έναν αξιοπρεπή θάνατο, απαλλαγμένο από ανείπωτα βάσανα, αυτή η εξέλιξη φέρνει ελπίδα και ανακούφιση».
Όπως αναφέρεται στη δημόσια διαδικτυακή πύλη Vie-Publique, το νέο πλαίσιο δίνει στους ασθενείς τη δυνατότητα να επιλέξουν οι ίδιοι την ημερομηνία του θανάτου τους, να έχουν δίπλα τους τους συγγενείς ή φίλους που επιθυμούν και να επιλέξουν τον τόπο, εκτός δημόσιων χώρων όπως δρόμοι, πάρκα, παραλίες ή δάση, όπου η πράξη θα απαγορεύεται.
Μετά τη χορήγηση του θανατηφόρου σκευάσματος, ο γιατρός ή ο νοσηλευτής δεν υποχρεούται να παραμείνει διαρκώς στο πλευρό του ασθενούς, οφείλει όμως να βρίσκεται κοντά και σε οπτική επαφή ώστε να μπορεί να επέμβει αν χρειαστεί. Το κόστος της διαδικασίας θα καλύπτεται πλήρως από το εθνικό σύστημα υγείας.
Οι επαγγελματίες υγείας διατηρούν το δικαίωμα της «αντίρρησης συνείδησης», ωστόσο υποχρεούνται να παραπέμπουν τον ασθενή σε άλλον ειδικό αν αρνούνται να συμμετάσχουν.
Άλλοι βουλευτές εξέφρασαν έντονες αντιρρήσεις. Ο Εντί Καστερμάν από το κόμμα Ταυτότητα-Ελευθερίες καταψήφισε το νομοσχέδιο, κάνοντας λόγο για «επικίνδυνη κατηφόρα». Όπως τόνισε σε σχετική ανάρτηση, η πρόταση «δεν διασφαλίζει ηθικές εγγυήσεις, δεν προβλέπει δυνατότητα ένστασης από τις οικογένειες και δεν παρέχει ουσιαστικές εναλλακτικές. Αντίθετα, υπάρχει ο κίνδυνος να ασκηθούν σιωπηρές πιέσεις στους πιο ευάλωτους».
Ο Πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν, σε ομιλία του στη Μεγάλη Στοά της Γαλλίας στις 5 Μαΐου, χαρακτήρισε την υποβοηθούμενη αυτοκτονία ως «το μικρότερο κακό», ευχαριστώντας τους Τέκτονες για τον καθοριστικό ρόλο τους στη δημόσια συζήτηση για το τέλος της ζωής. Οι καθολικοί επίσκοποι της χώρας αντέδρασαν έντονα, δηλώνοντας: «Όχι, κύριε Πρόεδρε, η επιλογή του να σκοτώσεις ή να βοηθήσεις να σκοτώσει κάποιος δεν είναι το μικρότερο κακό».
Αντίδραση υπήρξε και από άλλους θρησκευτικούς ηγέτες αλλά και την Διάσκεψη των Θρησκευτικών Αρχηγών της Γαλλίας, που εκπροσωπεί πολλές θρησκευτικές κοινότητες και επέκρινε το νέο πλαίσιο, υποστηρίζοντας ότι «αναγορεύει την ατομική αυτονομία υπεράνω των οικογενειακών και κοινωνικών δεσμών».
Επί χρόνια, Γάλλοι ασθενείς που επιθυμούσαν να θέσουν τέλος στη ζωή τους αναζητούσαν διέξοδο στο εξωτερικό, κυρίως στο Βέλγιο και τις Κάτω Χώρες, όπου η ευθανασία επιτρέπεται ήδη από το 2002. Η Ισπανία επικύρωσε τη σχετική νομοθεσία το 2021 και η Πορτογαλία ακολούθησε το 2023. Στη Βρετανία, το ζήτημα συζητείται εκ νέου μετά την έγκριση σχεδίου νόμου για την υποβοηθούμενη αυτοκτονία.
Με πληροφορίες από το Reuters
