Νέες κατευθυντήριες γραμμές που δημοσιεύτηκαν την Παρασκευή αμφισβητούν τις υπάρχουσες σχετικά με την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας. Οι συγγραφείς προτείνουν πως αντί να επικεντρωνόμαστε στον δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ) αποκλειστικά ως προϋπόθεση για την χορήγηση φαρμάκων και την εγχείρηση, η μεγάλη συσσώρευση κοιλιακού λίπους σε ανθρώπους με χαμηλότερο ΔΜΣ θα πρέπει επίσης να λαμβάνουν αυτού του είδους τις θεραπείες για την παχυσαρκία.
«Το σύστημα για την διάγνωση και αντιμετώπιση την παχυσαρκίας δεν μπορεί πλέον να αφορά μονάχα τον ΔΜΣ, ο οποίος αποκλείει πολλούς ανθρώπους που θα ωφελούνταν από θεραπείες κατά της παχυσαρκίας», είπε ο Ευρωπαϊκός Σύλλογος για την Μελέτη της Παχυσαρκίας σε δελτίο τύπου.
Οι διαγνώσεις παχυσαρκίας βασίζονται «αποκλειστικά στις τιμές του ΔΜΣ», αλλά δεν λαμβάνουν υπόψιν την κατανομή του λίπους στο σώμα και τον ρόλο που παίζει στην σοβαρότητα της νόσου, λέει η δήλωση. Προσθέτει πως η νέα αυτή σύσταση αμφισβητεί τα κριτήρια μέτρησης σώματος ως το μοναδικό στοιχείο της διάγνωσης της παχυσαρκίας.
Η συσσώρευση του λίπους στο σώμα σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο παθήσεων όπως το έμφραγμα, το εγκεφαλικό και το διαβήτη, και είναι πιο σοβαρή αιτία παθήσεων από ότι τον ΔΜΣ – ακόμα και σε άτομα με χαμηλότερα επίπεδα από την καθορισμένη μέτρηση της παχυσαρκίας, έναν ΔΜΣ 30, αναφέρει η δήλωση.
Ο ΔΜΣ, που προέρχεται από το βάρος ενός ατόμου διαιρεμένο με το ύψος του, είναι μια μέθοδος κατηγοριοποίησης των ανθρώπων ως παχύσαρκους, υπέρβαρους, με υγιές βάρος ή ελλιποβαρείς. Ο ΔΜΣ δεν είναι τρόπος μέτρησης του σωματικού λίπους, αλλά τείνει να συνδέεται άμεσα με την μέτρηση αυτού.
Αμφισβητώντας τα αποδεκτά πρότυπα
Σύμφωνα με τις κατηγορίες που έχουν δημοσιευθεί από τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών των Η.Π.Α. (Centers for Disease Control and Prevention – CDC), ο ΔΜΣ για έναν παχύσαρκο άνθρωπο είναι 30 και πάνω. Για παράδειγμα, ένας άνθρωπος με ύψος 1.75m που ζυγίζει 92 κιλά και πάνω, θα κατηγοριοποιούνταν ως παχύσαρκος. Ένας άντρας, μία γυναίκα ή ένα παιδί του ίδιου ύψους, με βάρος από 76 έως 91 κιλά θα χαρακτηρίζονταν ως υπέρβαρος.
Η νέα δομή λέει πως η συσσώρευση κοιλιακού λίπους είναι ένας σημαντικός παράγοντας για την επιδείνωση της υγείας, περιλαμβανομένων και των ανθρώπων με χαμηλό ΔΜΣ και αυτών που είναι «χωρίς εμφανείς κλινικές εκδηλώσεις».
Οι νέες συστάσεις για θεραπεία θα περιλαμβάνουν επίσης αυτούς που έχουν τώρα διαγνωστεί ως υπέρβαροι αντί για παχύσαρκοι, καθώς και αυτούς με αυξημένο κοιλιακό λίπος και συμπτώματα παχυσαρκίας, όπως λειτουργική η ψυχολογική δυσλειτουργία.
Αυτοί οι άνθρωποι δεν περιλαμβάνονταν στις προηγούμενες καθοδηγητικές γραμμές.
Οι συγγραφείς αυτών των πλαισίων είπαν πως συμφωνούν με τις υπάρχουσες οδηγίες για την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας, οι οποίες τονίζουν αλλαγές στην συμπεριφορά όπως βελτίωση της διατροφής, σωματική δραστηριότητα, μείωση του άγχους και καλύτερες συνήθειες ύπνου. Οι συστάσεις τους για φαρμακευτικές και χειρουργικές θεραπείες για περισσότερους ανθρώπους δεν αποκλείουν την αναγνώριση αυτών των βασικών συστάσεων για παχύσαρκους και υπέρβαρους ανθρώπους.
Συστήνοντας φάρμακα και εγχείρησης
Η επικεφαλής επιτροπή αυτού του συλλόγου πρότεινε πως θα πρέπει να υπάρξει αύξηση στους ανθρώπους που λαμβάνουν φαρμακευτική αγωγή για την παχυσαρκία, που λαμβάνουν εγχείρηση μείωσης βάρους και μη χειρουργικές επεμβάσεις για την εξέταση της πεπτικής οδού.
Αυτή η αύξηση θα πρέπει να περιλαμβάνει αυτούς που έχουν χαρακτηριστεί ως υπέρβαροι, αλλά όχι παχύσαρκοι, με ΔΜΣ 25 έως 30, με αναλογία μέσης-βάρους πάνω από 0,5 και με «φαρμακευτικές, λειτουργικές ή ψυχολογικές δυσλειτουργίες ή επιπλοκές».
Κάποιος με μέση 94 εκατοστά ο οποίος είναι 1.83m ύψος θα πληρούσε τα προσόντα στην κατηγορία μέσης-ύψους.
«Η δήλωση αυτή μπορεί επίσης να ληφθεί ως μια έκκληση προς τις φαρμακευτικές εταιρίες και τις ρυθμιστικές αρχές να χρησιμοποιήσουν κριτήρια ένταξης που συνάδουν πιο πολύ με την κλινική σταδιοποίηση της παχυσαρκίας και λιγότερο με τις παραδοσιακές μετρήσεις του ΔΜΣ όταν σχεδιάζουν μελλοντικές κλινικές δοκιμές με φάρμακα κατά της παχυσαρκίας», είπαν οι συγγραφείς σε δήλωση τύπου.
«Αυτή η δήλωση θα μεταφέρει την διαχείριση της παχυσαρκίας πιο κοντά στην διαχείριση άλλων μη μεταδοτικών χρόνιων παθήσεων, στις οποίες ο στόχος δεν αντιπροσωπεύεται από βραχυπρόθεσμα και άμεσα αποτελέσματα, αλλά από μακροπρόθεσμα οφέλη στην υγεία.»
Άλλες μελέτες έχουν δείξει ότι οι αλλαγές στον τρόπο ζωής και μόνο όπως η συχνή άσκηση για 200 λεπτά την εβδομάδα και αλλαγές στην δίαιτα μπορούν επίσης να καταλήξουν σε απώλεια βάρους.
Η βαριατρική χειρουργική επέμβαση δεν φαίνεται να είναι τόσο δημοφιλής όσο περίμεναν από τότε που παρουσιάστηκε στο κοινό στις αρχές του 1980. Περίπου 280.000 ασθενείς υποβάλλονται σε κάποιου είδους χειρουργείου μείωσης βάρους κάθε χρόνο – περίπου το 1% αυτών που πληρούν τα κριτήρια – σύμφωνα με άρθρο στο Περιοδικό Χειρουργικής για Παχυσαρκία και Σχετικές Ασθένειες (Journal of Surgery for Obesity and Related Diseases).
Η ενισχυμένη κάθετη γαστροπλαστική χειρουργική επέμβαση, γνωστή και ως «συρραφή στομάχου», είναι μια μορφή βαριατρικής χειρουργικής επέμβασης η οποία τείνει να εκλείψει σιγά σιγά ύστερα από πολλά παράπονα από τους ασθενείς. Παραπονέθηκαν για μηδαμινή απώλεια βάρους, ανάκτηση βάρους ύστερα την εγχείρηση, δυσφαγία και δυσανεξία σε στερεές τροφές.
Η Διακήρυξη Δεοντολογίας των επτά συγγραφέων της δήλωσης, η οποία προτρέπει φαρμακευτικές αγωγές και βαριατρικές χειρουργικές επεμβάσεις για περισσότερα άτομα, αναφέρει εκτενή χρηματοδότηση από πολλαπλές φαρμακευτικές εταιρίες. Τρεις συγγραφείς αναφέρουν προσωπική χρηματοδότηση, δύο έλαβαν τιμητική αμοιβή και ένας από τους παραλήπτες αυτής έλαβε επίσης συμβουλευτικές αμοιβές. Ένας συγγραφέας ανέφερε φαρμακευτική εταιρική χρηματοδότηση από το πανεπιστήμιο του για μελέτη στην οποία συμμετείχε. Ένας συγγραφέας ανέφερε ότι δεν έλαβε χρηματοδότηση από καμία φαρμακευτική εταιρία.
Από τον Huey Freeman
