Οι σχέσεις ΗΠΑ-Κίνας βρίσκονται σε κατάσταση εντεινόμενης αντιπαράθεσης, με ειδικούς να επισημαίνουν πως ο ανταγωνισμός εκτείνεται πλέον σε όλα τα στρατηγικά πεδία εκτός του κλασικού στρατιωτικού πολέμου – από την οικονομία έως τον κυβερνοχώρο και τον πληροφοριακό πόλεμο. Σύμφωνα με Αμερικανούς και Κινέζους αναλυτές, ένα ζήτημα παραμένει εν πολλοίς ανεκμετάλλευτο ως δυνητικός μοχλός πίεσης προς το Πεκίνο: η διεθνώς τεκμηριωμένη πρακτική των εξαναγκαστικών αφαιρέσεων οργάνων από κρατουμένους συνείδησης, κυρίως οπαδούς του πνευματικού κινήματος Φάλουν Γκονγκ.
Την ίδια ώρα που στη Δύση διστάζουν να επενδύσουν σε εις βάθος διεθνείς έρευνες γύρω από αυτό το φαινόμενο, Κινέζοι αξιωματούχοι καταβάλλουν συστηματικές προσπάθειες για τη φίμωση και τη σπίλωση των καταγγελλόντων, θεωρώντας το θέμα υπαρξιακή απειλή για το Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας.
Όπως τεκμηριώνεται από πολυάριθμες μαρτυρίες, από το 2006 και έπειτα αυξάνονται συνεχώς οι αποδείξεις ότι στην Κίνα κρατούμενοι συνείδησης – κυρίως μέλη του Φάλουν Γκονγκ και άλλων ομάδων πολιτικών ή θρησκευτικών αντιφρονούντων – υφίστανται βίαιες αφαιρέσεις οργάνων προς εξυπηρέτηση των αναγκών της ταχέως αναπτυσσόμενης κινεζικής βιομηχανίας μεταμοσχεύσεων. Η πρακτική αυτή επιβεβαιώθηκε το 2019 από ανεξάρτητο δικαστήριο στο Ηνωμένο Βασίλειο, το οποίο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι καταγγελίες ισχύουν «πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας».
Ο Σον Λιν, πρώην μικροβιολόγος του αμερικανικού στρατού και μέλος του ανεξάρτητου φορέα Committee on the Present Danger: China, δηλώνει χαρακτηριστικά: «Το σκοτεινότερο έγκλημα που διαπράττουν αυτή τη στιγμή είναι η αφαίρεση οργάνων. Ίσως να υφίστανται και χειρότερα, αλλά οι Κινέζοι φοβούνται υπερβολικά την προβολή αυτής της υπόθεσης στη διεθνή κοινότητα.»
Παρά τον καταλογισμό διεθνών ευθυνών, καμία δυτική κυβέρνηση έως σήμερα δεν έχει ολοκληρώσει και δημοσιοποιήσει επίσημη, αναλυτική έκθεση για την έκταση του ζητήματος. Όπως αναφέρει ο αναλυτής Ναμ Σου, «η Δύση δεν έδωσε εξαρχής τη δέουσα προσοχή στις πληροφορίες· επικράτησε η πεποίθηση πως με την ενίσχυση της οικονομικής ελευθερίας στην Κίνα, θα ερχόταν και η πολιτική αλλαγή». Όμως, τρία γεγονότα άλλαξαν άρδην το πλαίσιο: η διαχείριση της πανδημίας COVID-19, η καταπάτηση των ελευθεριών του Χονγκ Κονγκ και η κινεζική σύμπραξη με τη Ρωσία στον πόλεμο κατά της Ουκρανίας.
Το αμερικανικό Κογκρέσο έχει εγκρίνει ψηφίσματα εναντίον της εξαναγκαστικής αφαίρεσης οργάνων, αλλά «κανένα από αυτά δεν είχε ουσιαστικό αντίκρισμα», υποστηρίζει ο Ναμ Σου. Οι ειδικοί τονίζουν ότι μόνο μέσα από μια σοβαρή, κρατική επένδυση σε διεθνή έρευνα και πλήρη διαφάνεια θα αντιμετωπίσει η Κίνα έντονη πολιτική πίεση. Ήδη η Βουλή των Αντιπροσώπων ενέκρινε μέτρα όπως τον Νόμο για την Προστασία του Φάλουν Γκονγκ (Falun Gong Protection Act) και τον Νόμο για τον Τερματισμό των Βίαιων Αφαιρέσεων Οργάνων (Stop Forced Organ Harvesting Act), που προβλέπουν κυρώσεις και ποινικούς περιορισμούς, εφόσον επιβληθούν οριστικά. Αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει την πρώτη σοβαρή απόπειρα ανάδειξης του ζητήματος σε κορυφαίο γεωπολιτικό διακύβευμα.
Η ηθική ευκρίνεια του θέματος είναι κεντρικό επιχείρημα των υποστηρικτών της δράσης. Ο Χενγκ Χε, αναλυτής της κινεζικής πολιτικής, σημειώνει πως «πάνω σε ζητήματα όπως το διεθνές εμπόριο ή τη στρατιωτική επεκτατική πολιτική, το Πεκίνο έχει περιθώριο άμυνας – όχι όμως όταν τίθεται υπό κατηγορία για εξαναγκαστική αφαίρεση οργάνων. Κανείς δεν μπορεί να δικαιολογήσει κάτι τέτοιο.»
Η δυναμική ανάδειξη του θέματος θέτει το Πεκίνο σε θέση ευάλωτη ως προς τη νομιμοποίησή του, σε μια συγκυρία όπου οι παραδοσιακές πηγές κύρους – είτε μέσω οικονομικής ανάπτυξης είτε μέσω εσωτερικής καταστολής – δείχνουν κάθε άλλο παρά σταθερές. Η φθίνουσα οικονομία της Κίνας, σε συνδυασμό με τις πιέσεις από τον εμπορικό πόλεμο με τις ΗΠΑ και την κρίση εμπιστοσύνης στο εσωτερικό, εντείνει το φόβο του Κομμουνιστικού Κόμματος για τυχόν διεθνή κατακραυγή με αφορμή τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Παράλληλα, η Ουάσιγκτον οφείλει να σταθμίσει τις γεωπολιτικές επιπτώσεις μιας τέτοιας κίνησης: η χρήση ηθικών ζητημάτων ως μέσων στρατηγικής πίεσης ενέχει τον κίνδυνο κινεζικής αντεπίθεσης, είτε σε διπλωματικό είτε σε οικονομικό επίπεδο, και ενδεχομένως θα πυροδοτήσει περαιτέρω όξυνση του ανταγωνισμού. Ωστόσο, εκτιμάται πως η ανάδειξη του ζητήματος θα ισχυροποιήσει τη δυτική διαπραγματευτική θέση, προσδίδοντάς της ένα σαφές, αδιαμφισβήτητο ηθικό έρεισμα.
Η διαλεύκανση του εγκλήματος των εξαναγκαστικών αφαιρέσεων οργάνων στην Κίνα ίσως αποτελεί το πλέον ηχηρό «όπλο» στα χέρια των ΗΠΑ στη σύγχρονη αντιπαράθεση με το Πεκίνο, καθώς, πέρα από πολιτικές ή οικονομικές διαφωνίες, το ζήτημα συνασπίζει τη διεθνή κοινότητα. Η σύνδεση της γεωπολιτικής με τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων παραμένει ένα κρίσιμο στοίχημα, τόσο για την αποτελεσματικότητα της αμερικανικής στρατηγικής όσο και για το μέλλον της διεθνούς αντίδρασης σε εγκληματικές πρακτικές που κρατούνται μυστικές.
