Η ρωσική Πολεμική Ναυτική ξεκίνησε μεγάλης κλίμακας στρατιωτικές ασκήσεις σε Ειρηνικό και Αρκτικό Ωκεανό, καθώς και στις θάλασσες Βαλτική και Κασπία, όπως ανακοίνωσε στις 23 Ιουλίου το υπουργείο Άμυνας της Μόσχας.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση, που αναρτήθηκε στο κανάλι του υπουργείου στο Telegram, οι πενθήμερες ασκήσεις με την ονομασία «Καταιγίδα Ιουλίου» αποσκοπούν στον έλεγχο της ετοιμότητας του ρωσικού ναυτικού για «μη συμβατικές επιχειρησιακές αποστολές», όπως η ανάπτυξη όπλων ακριβείας μεγάλου βεληνεκούς, μη επανδρωμένων συστημάτων και τεθωρακισμένου εξοπλισμού.
Το ρωσικό υπουργείο ανέφερε ότι στις ασκήσεις συμμετέχουν πάνω από 150 πλοία, 120 αεροσκάφη, 10 παράκτια συστήματα πυραυλικής άμυνας, 950 μονάδες στρατιωτικού εξοπλισμού και περισσότεροι από 15.000 στρατιώτες.
Κατά τη διάρκεια των ασκήσεων, οι ναυτικές δυνάμεις αναμένεται να αναπτυχθούν σε περιοχές επιχειρησιακής δράσης, να εκτελέσουν αντιπλοϊκές επιχειρήσεις και να προστατεύσουν βάσεις και οικονομικές δραστηριότητες, σύμφωνα με την ίδια πηγή.
Περιλαμβάνεται επίσης εξάσκηση στην απόκρουση επιθέσεων από εναέρια και θαλάσσια μη επανδρωμένα μέσα, καθώς και σε προσβολές κατά στόχων και εχθρικών ναυτικών δυνάμεων.
Όπως μετέδωσε το ρωσικό πρακτορείο TASS, στις ασκήσεις συμμετέχουν οι Στόλοι του Βορρά, του Ειρηνικού και της Βαλτικής, καθώς και ο μικρός στόλος της Κασπίας. Η ολοκλήρωσή τους αναμένεται στις 27 Ιουλίου. Τη γενική εποπτεία ασκεί ο ναύαρχος Αλεξάντρ Μοϊσέγεφ, ο οποίος ανέλαβε αρχηγός του ρωσικού ναυτικού το 2024.
Στο υπόβαθρο αυτών των κινήσεων βρίσκεται η παρατεταμένη στρατιωτική εμπλοκή της Ρωσίας στην Ουκρανία, η οποία ξεκίνησε το 2022 με την εισβολή και προσάρτηση εκτεταμένων περιοχών στα ανατολικά και νοτιοανατολικά της χώρας. Από την έναρξη της σύγκρουσης, το ρωσικό ναυτικό έχει υποστεί σημαντικές απώλειες, ιδίως στη Μαύρη Θάλασσα.
Ο Στόλος της Μαύρης Θάλασσας, που παραμένει σε λειτουργία, εδρεύει στην Κριμαία, την οποία η Ρωσία κατέλαβε το 2014. Η τότε φιλορωσική τοπική διοίκηση είχε προχωρήσει σε δημοψήφισμα για την απόσχιση από την Ουκρανία, το οποίο όμως δεν αναγνωρίζεται διεθνώς.
Ο μεγαλύτερος στόλος της χώρας, ο Βόρειος, επιχειρεί από το Σεβερομόρσκ κοντά στη Θάλασσα του Μπάρεντς.
Παρά τις απώλειες, η Ρωσία θεωρείται ότι διατηρεί την τρίτη ισχυρότερη ναυτική δύναμη παγκοσμίως, μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Κίνα. Σύμφωνα με ανοικτές πηγές, το ρωσικό ναυτικό αριθμεί περίπου 160.000 εν ενεργεία στρατιωτικούς και περισσότερα από 220 πολεμικά πλοία, συμπεριλαμβανομένων 14 πυρηνοκίνητων υποβρυχίων εκτόξευσης βαλλιστικών πυραύλων.
Φιλοδοξίες 25ετίας για θαλάσσια ισχύ
Στα τέλη Μαΐου, ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν ενέκρινε μια φιλόδοξη ναυτική στρατηγική διάρκειας 25 ετών, με στόχο την ενίσχυση της ρωσικής θαλάσσιας ισχύος. Όπως δήλωσε τον Ιούνιο ο Νικολάι Πατρούσεφ, κορυφαίος σύμβουλος του Κρεμλίνου, το σχετικό έγγραφο καθορίζει τις βασικές απαιτήσεις για τη μελλοντική δύναμη μάχης του στόλου και τις κύριες αποστολές του σε περιόδους ειρήνης και πολέμου.
Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Argumenty i Fakty, ο Πατρούσεφ σημείωσε ότι το έγγραφο επιδιώκει να απαντήσει στο ερώτημα ποια θα πρέπει να είναι η ναυτική ισχύς της Ρωσίας, ώστε να μπορεί να υπερασπίζεται αποτελεσματικά τα συμφέροντά της στο παγκόσμιο θαλάσσιο περιβάλλον.
Περιλαμβάνει, επίσης, αξιολόγηση της παγκόσμιας στρατιωτικοπολιτικής κατάστασης, καταγραφή πιθανών μελλοντικών εστιών έντασης και συγκριτική ανάλυση των κύριων ναυτικών δυνάμεων παγκοσμίως.
Σύμφωνα με τον ίδιο, το στρατηγικό αυτό πλαίσιο λαμβάνει υπ’ όψιν την εμπειρία από την «ειδική στρατιωτική επιχείρηση» στην Ουκρανία και υπογραμμίζει την ανάγκη ανάπτυξης τεχνολογικών καινοτομιών που θα επιτρέπουν στη ρωσική ναυτική δύναμη να υπερτερεί των αντιπάλων της.
Ο Πατρούσεφ φέρεται να δήλωσε πως είναι αναγκαίο να σχεδιαστούν και να ναυπηγηθούν πλοία με τακτικά και τεχνικά χαρακτηριστικά ικανά να υπερβούν τις δυνατότητες ξένων στόλων. Τμήματα της συνέντευξής του επικαλέστηκε και το TASS.
Εκτός από σύμβουλος του Πούτιν, ο Πατρούσεφ είναι πρόεδρος της νεοϊδρυθείσας Ναυτικής Ακαδημίας της Ρωσίας. Η ίδρυση της Ακαδημίας το 2024 αποσκοπεί στην ενίσχυση της ναυτικής ισχύος της χώρας, την αξιοποίηση της Βόρειας Θαλάσσιας Οδού που συνδέει την Ευρασία με τον Ειρηνικό, και τη διατήρηση της ρωσικής πρόσβασης σε κρίσιμες θαλάσσιες αρτηρίες.
