Η Ολομέλεια της Βουλής απέρριψε με ευρεία πλειοψηφία το αίτημα άρσης ασυλίας 14 βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας που συμμετείχαν στην Ειδική Προανακριτική Επιτροπή για τον πρώην υφυπουργό Χρήστο Τριαντόπουλο. Η διαδικασία προέκυψε από μηνυτήρια αναφορά της προέδρου του Συλλόγου Συγγενών και Θυμάτων της τραγωδίας των Τεμπών, Μαρίας Καρυστιανού, η οποία έχασε την κόρη της στο δυστύχημα και υποστήριξε ότι οι εν λόγω βουλευτές συνέβαλαν στην παρεμπόδιση της δικαστικής διερεύνησης.
Η αναφορά καταλόγιζε στους βουλευτές αδικήματα εσχάτης προδοσίας, παράβασης καθήκοντος και κατάχρησης εξουσίας. Το αίτημα προκάλεσε πολιτική αντιπαράθεση, αναζωπυρώνοντας το ζήτημα της βουλευτικής ασυλίας και των ορίων της.
Στην ονομαστική ψηφοφορία συμμετείχαν 270 βουλευτές: 158 καταψήφισαν, 36 ψήφισαν υπέρ και 76 δήλωσαν «παρών». Η ΝΔ ψήφισε ομόφωνα κατά, ενώ υπέρ τάχθηκαν η Πλεύση Ελευθερίας και η Νίκη.
Το αίτημα κάλυπτε τα μέλη της Προανακριτικής από τη ΝΔ: Παναγής Καππάτος (πρόεδρος), Μαρία Αντωνίου, Γεώργιος Βρεττάκος, Αγγελική Δεληκάρη, Αθανάσιος Ζεμπίλης, Κωνσταντίνα Καραμπατσώλη, Μαρία-Αλεξάνδρα Κεφάλα, Κωνσταντίνος Κεφαλογιάννης, Νεοκλής Κρητικός, Περικλής Μαντάς, Αλέξανδρος Μαρκογιαννάκης, Θωμαΐδα Οικονόμου, Σταύρος Παπασωτηρίου και Ασημίνα Σκόνδρα.
Η συζήτηση διεξήχθη σε τεταμένο κλίμα. Βουλευτές της ΝΔ μίλησαν για «θεσμική εκτροπή» και προσπάθεια ποινικοποίησης του κοινοβουλευτικού έργου, ενώ ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και ΚΚΕ επέλεξαν κυρίως «παρών», μιλώντας για πολιτικές ευθύνες αλλά όχι για ποινικές διώξεις. Η Πλεύση Ελευθερίας και η Νίκη στήριξαν την άρση της ασυλίας.
Η συνεδρίαση σημαδεύτηκε από έντονο λεκτικό επεισόδιο μεταξύ της προέδρου της Πλεύσης Ελευθερίας, Ζωής Κωνσταντοπούλου, και του αντιπροέδρου της Βουλής, Γιώργου Γεωργαντά. Η κα Κωνσταντοπούλου διεκόπη επανειλημμένα καθώς είχε υπερβεί τον χρόνο ομιλίας (19 λεπτά έναντι 5 προβλεπόμενων). Όταν της ζητήθηκε να ολοκληρώσει, αντέδρασε έντονα και αποχώρησε αφού κατηγόρησε το Προεδρείο λέγοντας: «Είστε οι χειρότεροι φασίστες».
Η απόφαση αναζωπύρωσε τον διάλογο για το πώς οριοθετούνται η κοινοβουλευτική ασυλία και η λογοδοσία. Το ζήτημα συνδέεται με την υπόθεση των Τεμπών, που εξακολουθεί να αποτελεί πεδίο πολιτικής και κοινωνικής έντασης.
