ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ — Ο χρόνος γυρίζει πίσω, σε ένα πιάτο με μισοφαγωμένα κέικ ρέβας, κάθε φορά που η Έλλι Ράο σκέφτεται τον μπαμπά της, έναν άντρα με γυαλιά και μακρόστενο πρόσωπο, που τον πήρε μακριά η κινεζική αστυνομία όταν ήταν 4 ετών.
Κάθονταν μαζί, απολαμβάνοντας τον αγαπημένο τους μεζέ, που η γιαγιά της Ράο είχε τηγανίσει με αγάπη, όταν ένα δυνατό χτύπημα στην πόρτα τους έκανε να ρίξουν τα ξυλάκια τους.
Στην πόρτα στέκονταν δύο άντρες. Είπαν ότι ήταν από το δίκτυο ύδρευσης και ήθελαν να μπουν στο σπίτι για να «ελέγξουν τον μετρητή».
Αυτή ήταν μία κωδική φράση για την αστυνομία – οι άντρες ήταν αστυνομικοί. Τέσσερις-πέντε ακόμη μπήκαν μαζί τους και έβγαλαν τον μπαμπά της από το διαμέρισμα σέρνοντάς τον. Από το παράθυρο του διαμερίσματος, το παιδί δεν μπορούσε να κάνει τίποτε άλλο από το να βλέπει την λεπτή φιγούρα του πατέρα της να εξαφανίζεται μέσα σε ένα λευκό αυτοκίνητο και μετά από τη ζωή της.
Δεν επέστρεψε ποτέ.
Δύο εβδομάδες αργότερα, ο 34χρονος άντρας βρισκόταν σε νοσοκομείο και πάλευε να αναπνεύσει. Δεν μπορούσε να μιλήσει, αλλά δάκρυα έτρεχαν στο πρόσωπό του. Στο κεφάλι του, γύρω από τα αυτιά και τον λαιμό του και στα χέρια και τα πόδια, η γυναίκα του βρήκε μώλωπες και πρήξιμο.
Πέθανε σε λιγότερο από επτά εβδομάδες αφότου η αστυνομία τον απήγαγε.
Για τη νεαρή Ράο, ο φόβος ήταν πια αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής στην κομμουνιστική Κίνα. Και όχι μόνο για εκείνη.
Σήμερα, στο Shen Yun Performing Arts, την εταιρεία Παραστατικών Τεχνών με έδρα τη Νέα Υόρκη, η οποία σύμφωνα με το σύνθημά της παρουσιάζει την «Κίνα πριν από τον κομμουνισμό», είναι δύσκολο να συναντήσεις κάποιον που δεν έχει ζήσει τέτοιον πόνο ή δεν γνωρίζει κάποιον που τον έχει ζήσει.
Αυτές οι κοινές εμπειρίες της δίωξης και των βασανιστηρίων είναι αυτό που έφερε κοντά τους καλλιτέχνες του Shen Yun [Σεν Γιουν]. Σε κάθε νέα παραγωγή που παρουσιάζεται διεθνώς κάθε χρόνο, ένα θέμα είναι πάντα παρόν: η παρουσίαση της δίωξης του Φάλουν Γκονγκ, της πνευματικής πίστης που ασπάζεται η Ράο και άλλοι ερμηνευτές του Shen Yun, η οποία συνεχίζεται ακόμη στην Κίνα.
Το Φάλουν Γκονγκ διδάσκει αλήθεια, καλοσύνη, και ανεκτικότητα. Με πέντε διαλογιστικές ασκήσεις και ένα κύριο βιβλίο, εξαπλώθηκε σαν πυρκαγιά στην Κίνα κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990, προσελκύοντας περίπου 70 εκατομμύρια έως 100 εκατομμύρια ενδιαφερόμενους. Το 1999, οι κομμουνιστές ηγέτες είδαν τη δημοτικότητα της άσκησης ως απειλή και ξεκίνησαν μια εκστρατεία εκκαθάρισης. Ξεκίνησαν οι μαζικές συλλήψεις, οι μακροχρόνιες περίοδοι κράτησης, η αφαίρεση ζωτικών οργάνων και άλλα εγκλήματα του Κομμουνιστικού Κόμματος, με θύματα απλές οικογένειες όπως τους Ράο.
Η Ράο είναι μία από τους τέσσερις κύριους χορευτές του Shen Yun που πρόσφατα μίλησαν για τις καταστάσεις που έζησαν ως παιδιά, κάτω από αυτή την εκτεταμένη καταπίεση. Υπήρξαν μάρτυρες του κρατικού τρόμου, που τους κατέκλυσε και χάραξε ουλές που χρειάστηκαν χρόνια για να επουλωθούν.
Τώρα, έχοντας βρει μια πλατφόρμα στη Νέα Υόρκη, βλέπουν ως αποστολή τους να μην επαναληφθούν οι ίδιες σκηνές.
Τραυματικές μνήμες
Επιστρέφοντας από το σχολείο μετά την έναρξη της δίωξης, ο 8χρονος Τζάο Τζιχένγκ βρήκε τα δωμάτια πιο άδεια από το συνηθισμένο.
«Πού είναι η μαμά;», ρώτησε τον πατέρα του, ο οποίος φαινόταν σοβαρός, αλλά δεν πήρε απάντηση. Σε λίγες μέρες εξαφανίστηκε και ο πατέρας του Τζάο.
Μετά από έναν χρόνο στη φυλακή, η μητέρα του επέστρεψε σαν μια σκιά του εαυτού της, βουβή και με αποστεωμένο πρόσωπο. Δεν έκανε θόρυβο πια στην κουζίνα για να φτιάξει νόστιμο φαγητό για τον Τζάο. Αντίθετα, καθόταν για μεγάλες περιόδους στο κρεβάτι, χωρίς να ανταποκρίνεται στις ερωτήσεις του αγχωμένου παιδιού. Φωτογραφίες εκείνης της περιόδου δείχνουν ότι τα δόντια της είχαν μαυρίσει, ενώ αρκετά μπροστινά δόντια είχαν ραγίσει στη μέση.
Οι ανέμελες μέρες που γνώριζε ο Τζάο είχαν τελειώσει.
Αστυνομικοί με πολιτικά τριγυρνούσαν γύρω από το κέντρο αισθητικής της μητέρας του σχεδόν σε καθημερινή βάση. Την έπαιρναν μακριά σε πολιτικά ευαίσθητες επετείους και συχνά εισέβαλαν στο σπίτι τους με ελάχιστες εξηγήσεις. Ο πατέρας του έλειπε για χρόνια, ως φυγάς, επειδή αρνήθηκε να απαρνηθεί την πίστη του στο Φάλουν Γκονγκ. Οι συμμαθητές του Τζάο τον χτυπούσαν και τον έσπρωχναν και οι δάσκαλοι τον κορόιδευαν δημόσια, ακολουθώντας την ήδη διάχυτη κρατική προπαγάνδα. Περισσότερες από μία φορές, όταν ο Τζάο επέστρεφε σπίτι από το σχολείο διαπίστωνε ότι η αστυνομία είχε εξαφανίσει τη μητέρα του – και τα τιμαλφή τους.
Η καταστολή έστελνε ρίγη πολύ πέρα από τα σύνορα της Κίνας.
Για χρόνια, σκηνές της κινεζικής αστυνομίας στοίχειωναν τη γεννημένη στο Σύδνεϋ Τσεν Φαντού σε εφιάλτες μέχρι που ξυπνούσε κλαίγοντας. Σε μερικά από αυτά τα όνειρα, είχε στριμωχτεί σε μια γωνία, με τα χέρια κουλουριασμένα στα γόνατά της, καθώς η αστυνομία, με τα ρόπαλα στα χέρια, υψωνόταν από πάνω της. Άλλες φορές, έτρεχε με κομμένη την ανάσα για να τους ξεφύγει, όμως οι διώκτες της κέρδιζαν έδαφος συνεχώς.
Στην πραγματικότητα, έτσι είχαν συμπεριφερθεί στον πατέρα της, ο οποίος πέθανε το 2001 λίγο μετά τα πρώτα γενέθλια της Τσεν. Στις αρχές του ίδιου έτους, η κινεζική αστυνομία συνέλαβε και βασάνισε τον άνδρα χρησιμοποιώντας ηλεκτρικά κλομπ λίγο καιρό αφότου εκείνος είχε ταξιδέψει στο Πεκίνο για να υπερασπιστεί την πίστη του. Μετά την επιστροφή του στο σπίτι του, στη νότια Κίνα, η αστυνομία εμφανίστηκε ξανά, σέρνοντας το μελανιασμένο σώμα του από το κρεβάτι μπροστά στο βρέφος που έκλαιγε.
Για τον Ιάπωνα Κένζι Κομπαγιάσι, το βάρος της δίωξης εμφανίστηκε στα έβδομα γενέθλιά του.
Εκατοντάδες χιλιόμετρα πέρα από τη θάλασσα, ένα λευκό βαν της αστυνομίας εκείνη την ημέρα έστειλε τη γιαγιά του, μια ασκούμενη στο Φάλουν Γκονγκ στη βορειοανατολική κινεζική πόλη Σενγιάνγκ, σε μια τοπική ψυχιατρική εγκατάσταση για να την αναγκάσει να απαρνηθεί την πίστη της. Η χρήση ψυχιατρικών εγκαταστάσεων ως βάσεις βασανιστηρίων είναι κοινή πρακτική στην Κίνα από τότε που ξεκίνησε η δίωξη.
Όταν τα νέα έφτασαν στο Τόκυο, ο Κομπαγιάσι και ο μικρότερος αδερφός του αγκάλιασαν ο ένας τον άλλον και έκλαψαν.
Οι φρουροί έβαλαν τη γυναίκα, τότε σχεδόν 60 ετών, σε ένα κελί με 24ωρο φωτισμό για να μην μπορέσει να κοιμηθεί. Την ακολουθούσαν παντού, ακόμα και στο μπάνιο. Κατά τη διάρκεια της ημέρας, την έβαζαν να κάθεται σε ένα χαμηλό σκαμπό και να βλέπει προπαγανδιστικά βίντεο. Ακόμη και οι εκφράσεις είχαν σημασία. Ένα βλέμμα αλλού, και την επέπλητταν.
Εκείνος ο μήνας της δοκιμασίας κατέστρεψε την υγεία της. Όταν δραπέτευσε στην Ιαπωνία εκείνο τον Οκτώβριο, ο Κομπαγιάσι την περίμενε στο αεροδρόμιο και τρόμαξε παρατηρώντας τα λευκά μαλλιά και την κυρτωμένη πλάτη.
«Τουλάχιστον κατάφερε να παραμείνει ζωντανή», είπε στην Epoch Times. «Λαμβάνοντας υπόψη τα πάντα, είμαστε τυχεροί».
«Συνέχισε να κάνεις αυτό που πιστεύεις»
Τώρα που η γιαγιά του βρισκόταν στην Ιαπωνία, ο Κομπαγιάσι έπρεπε να τη βοηθήσει να παραμείνει εκεί.
Κάθε μέρα μετά το σχολείο, ο μαθητής της δεύτερης τάξης άφηνε το σακίδιό του, άρπαζε μερικά χαρτιά και πήγαινε με το ποδήλατο στον σιδηροδρομικό σταθμό 15 λεπτά μακριά.
Αυτός και η γιαγιά του έβαζαν έναν πίνακα που έδειχνε την εικόνα της.
«Παρακαλώ, βοηθήστε με», παρακαλούσε κάθε περαστικό. Σε όποιον έδειχνε προσοχή, τους έδειχνε αυτό που κρατούσε — μια έκκληση που ζητούσε να επιτρέψει στη γιαγιά του να μείνει στην Ιαπωνία. Όποτε υπήρχε περισσότερος χρόνος, αυτός και η γιαγιά πήγαιναν με ένα τρένο στις 23 συνοικίες της πόλης, ζητώντας υποστήριξη από τους νομοθέτες.
Υπογραφές, υπογραφές, υπογραφές. Ο Κομπαγιάσι δεν σκεφτόταν τίποτα άλλο. Σε ένα μήνα έπεισε περισσότερους από 2.400 ανθρώπους να υπογράψουν. Η γιαγιά του έλαβε άσυλο λίγους μήνες αργότερα.
Την ίδια περίοδο, η Τσεν Φαντού ταξίδευε σε όλο τον κόσμο με τη μητέρα της για να πληροφορήσουν το κοινό σχετικά με τη δίωξη που είχε πάρει τη ζωή του πατέρα της. Εικόνες της δημοσιεύτηκαν σε εφημερίδες σε όλο τον κόσμο, καθιστώντας το πρόσωπό της σύμβολο των συνεχιζόμενων παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Κίνα. Εμφανίστηκε σε ειρηνικές διαδηλώσεις σε δρόμους, παρελάσεις, συνεντεύξεις Τύπου και, με τη βοήθεια φίλων της, ξεκίνησε το «Petals of Peace Project» (Πέταλα της ειρήνης), διδάσκοντας παιδιά και μεγάλους να φτιάχνουν χάρτινα άνθη λωτού — σύμβολο αγνότητας και αντοχής στον παραδοσιακό κινέζικο πολιτισμό — για να διαδώσουν το μήνυμα της ελπίδας.
Μητέρα και κόρη ταξίδεψαν σε 45 χώρες μέσα σε πέντε χρόνια, ένα ταξίδι που τους χάρισε το βραβείο Turtle του Altruism Australia το 2006. Ήταν οι πρώτες τιμώμενες με κινεζική εθνικότητα.
Ο Τζάο θυμάται πως μία φορά που πήγαινε να επισκεφτεί τη μητέρα του στη φυλακή, μια ομάδα αστυνομικών τον πίεζε να την πείσει να εγκαταλείψει το Φάλουν Γκονγκ.
«Αν θέλεις η μαμά σου να βγει έξω νωρίς, κλάψε και παρακάλεσε», του έλεγαν λίγο πριν από μια επίσκεψή του στη φυλακή.
Ο Τζάο, που τότε πήγαινε στο Γυμνάσιο, δεν τους απάντησε, αλλά όταν είδε τη μητέρα του, δεν δίστασε: «Μαμά, συνέχισε να κάνεις αυτό που πιστεύεις. Σε υποστηρίζω.»
Η αστυνομία διέκοψε την επίσκεψη λίγο μετά.
Ο Τζάο είπε ότι δεν έχει μετανιώσει και θα έκανε το ίδιο πράγμα ξανά.
«Αν ξέρεις ότι κάτι είναι καλό και λες ότι είναι κακό, αυτό έρχεται σε αντίθεση με τη συνείδησή μου», είπε στην Epoch Times.
Ο νεαρός Κομπαγιάσι, μετά τη συλλογή των υπογραφών για τη γιαγιά του, άρχισε να σκέφτεται τρόπους αντιμετώπισης της δίωξης στην Κίνα. Λάτρης του μπέιζμπολ, έβλεπε τους πρωταθλητές να δίνουν συγκλονιστικές συνεντεύξεις και ονειρευόταν να γίνει ένας από αυτούς. Αν είχε θαυμαστές, αν έβγαινε στην τηλεόραση, θα μπορούσε να πει στον κόσμο τι συνέβη στη γιαγιά του και σε άλλες οικογένειες και θα άκουγαν.
Όμως, το βράδυ που παρακολούθησε το Shen Yun μία διαφορετική δυνατότητα ανοίχτηκε μπροστά του. Στα 12, μετέβη στις ΗΠΑ για να φοιτήσει στην Ακαδημία Τεχνών Φέι Τιεν, τον χώρο εκπαίδευσης πολλών καλλιτεχνών του Shen Yun.
Η Ράο και ο Τζάο βρίσκονταν ήδη στην Αμερική ως πρόσφυγες. Σε λίγα χρόνια, οι τέσσερίς τους βρίσκονταν στην ίδια πανεπιστημιούπολη, μαθητεύοντας σε μια μορφή τέχνης χιλιετιών για να ερμηνεύσουν το παρελθόν τους και να συνδεθούν με τις πολιτισμικές τους ρίζες.
Για την οδυνηρά ντροπαλή Ράο, ο χορός ήταν λυτρωτικός. Απελευθέρωσε το σώμα της για να εκφραστεί και να γίνει κατανοητή — μια απόδειξη, στην ουσία, ότι «οι πράξεις μιλούν δυνατότερα από τα λόγια».
Το Shen Yun έχει μεταφέρει επί σκηνής πολλές ιστορίες παρόμοιες με τις δικές της, κάτι τόσο πολύτιμο και συναισθηματικό. Μια φορά, θυμήθηκε ότι έπαιζε μια νεράιδα που παρηγορούσε ένα νεαρό κορίτσι που αντιμετώπισε την απώλεια αγαπημένων προσώπων που σκοτώθηκαν για την πίστη τους.
Κράτησε το χέρι του κοριτσιού, που το υποδυόταν μια φίλη της, και ένιωσε ένα δάκρυ να πέφτει στο δικό της. Εκείνη τη στιγμή, ένιωθε σαν να είχαν γίνει ένα, εξομολογήθηκε.
«Το μεγαλύτερο όνειρο»
Τα πράγματα δεν είναι πάντα ομαλά. Το Shen Yun, παρά το γεγονός ότι εδρεύει στην Αμερική, αντιμετωπίζει αδιάκοπη παρενόχληση από Κινέζους πράκτορες.
Κινέζοι διπλωμάτες σε διάφορες χώρες προσπαθούν να εκβιάσουν τα θέατρα για να ακυρώσουν παραστάσεις και ζητούν από τοπικούς αξιωματούχους να μην παρακολουθήσουν την παράσταση. Σε μια αναφορά του Ιανουαρίου, το Κέντρο Πληροφοριών Φάλουν Ντάφα μέτρησε 135 απόπειρες που υποστηρίζονται από το κινεζικό καθεστώς, οι 36 στις Ηνωμένες Πολιτείες, με στόχο τη ματαίωση παράστασης του Shen Yun.
Η εκστρατεία έχει ενταθεί. Το κινεζικό υπουργείο Δημόσιας Ασφάλειας, το οποίο επιβλέπει σχεδόν 2 εκατομμύρια αστυνομικούς, διέταξε τον Ιούνιο του 2024 επαρχιακούς αξιωματούχους να «υποστηρίξουν πλήρως» συγκεκριμένους παράγοντες επιρροής των μέσων κοινωνικής δικτύωσης που ενίσχυσαν ενεργά την προπαγάνδα του καθεστώτος κατά του Shen Yun και του Φάλουν Γκονγκ, είπαν δύο πηγές στο κέντρο.
Οι καταγγέλλοντες προσδιόρισαν συγκεκριμένα ένα άτομο ως χρησιμοποιούμενο από το ΚΚΚ για τη διάδοση «κακόβουλων» πληροφοριών εναντίον του Φάλουν Γκονγκ.
Ο άνδρας, ο οποίος διατηρεί επίσης ένα κανάλι στο YouTube, έχει αποκαλέσει τους διευθυντές του Shen Yun «εχθρούς» του, τους οποίους προσπαθεί να στείλει στη φυλακή. Έχει καυχηθεί για την υποβολή καταγγελιών κατά του Shen Yun στις αρχές της πολιτείας της Νέας Υόρκης με την ελπίδα να κινηθεί νομικά. Ενθάρρυνε και άλλους να κάνουν το ίδιο.
Φαίνεται επίσης ότι έπαιξε βασικό ρόλο σε μια πρόσφατη σειρά άρθρων της New York Times που στρέφονται κατά του Shen Yun.
«Ήμουν αυτός που σύστησε άτομα [πρώην καλλιτέχνες του Shen Yun] στη New York Times, ειδικά για τις αρχικές συνεντεύξεις. Βρήκαν επιπλέον άτομα μέσω αυτών», έγραψε στην πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης X.
Το FBI χαρακτήρισε τον άνδρα ως «δυνητικά οπλισμένο και επικίνδυνο» όταν εντοπίστηκε πέρυσι κοντά στην πανεπιστημιούπολη του Shen Yun στα βόρεια της Νέας Υόρκης. Στη συνέχεια, συνελήφθη και αντιμετωπίζει κατηγορίες για παράνομη κατοχή όπλων.
Οι αρχές των ΗΠΑ έχουν ασκήσει δίωξη σε ορισμένους Κινέζους πράκτορες που έβαλαν στο στόχαστρο το Shen Yun. Το 2023, δύο άνδρες σχεδίαζαν επί μήνες να δωροδοκήσουν την εφορία των ΗΠΑ προκειμένου να αφαιρέσει το καθεστώς μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα του Shen Yun. Πρόσφεραν έως και 50.000 δολάρια ως κίνητρο, που θα πλήρωνε το Πεκίνο. Και οι δύο παραδέχθηκαν την ενοχή τους τον Ιούλιο και καταδικάστηκαν σε 16 και 20 μήνες φυλάκιση αντίστοιχα.
Οι ερμηνευτές μοιράζονται μερικές φορές την αίσθηση ότι βρίσκονται σε ένα πεδίο μάχης, προσπαθώντας να ανακτήσουν το παρελθόν τους χιλιοστό προς χιλιοστό από τη λαβή του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας.
Σε μία από τις χορογραφίες, ο Τζάο υποδυόταν έναν Κινέζο αστυνομικό σε μια φρικτή σκηνή: την αφαίρεση οργάνων από έναν ασκούμενο του Φάλουν Γκονγκ.
Ακριβώς στη μέση του κομματιού, ένα δύσπιστο μέλος του κοινού αναφώνησε ότι δεν θα μπορούσε να είναι αληθινό.
Ο Τζάο ένιωσε άσχημα. Μπορούσε όμως και να συμπάσχει. Ζώντας στον ελεύθερο κόσμο, πώς θα μπορούσε κάποιος εύκολα να πιστέψει ότι υπάρχουν τέτοιες αιματηρές πράξεις στον 21ο αιώνα;
«Ό,τι κι αν φανταστεί, απλά δεν μπορεί να καταλάβει ότι το ΚΚΚ είναι τόσο κακό», λέει ο Τζάο.
Σήμερα, τα πράγματα είναι διαφορετικά, τουλάχιστον στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Το Κογκρέσο των ΗΠΑ και κρατικοί αξιωματούχοι εισήγαγαν νομοθεσία για την καταπολέμηση της αφαίρεσης οργάνων που διαπράττει το ΚΚΚ. Τέσσερις πολιτείες έχουν ψηφίσει νόμους που απαγορεύουν την ασφαλιστική κάλυψη υγείας σε χειρουργικές επεμβάσεις μεταμοσχεύσεων που πραγματοποιούνται στην Κίνα ή με όργανα που προέρχονται από την Κίνα. Ο Νόμος για την Προστασία του Φάλουν Γκονγκ, που εισήχθη και στα δύο σώματα της Βουλής, πρότεινε ποινή φυλάκισης έως και 20 ετών για δράστες που εμπλέκονται στις βίαιες αφαιρέσεις οργάνων, μαζί με κυρώσεις και άλλα μέτρα. Πολλοί που παρακολούθησαν το Shen Yun, συμπεριλαμβανομένων βουλευτών, αναγνώρισαν τη συμβολή του στη συνειδητοποίηση της βαρύτητας αυτού που συμβαίνει στην Κίνα.
Αν και δεν είναι αστέρι του μπέιζμπολ, με το Shen Yun ο Κομπαγιάσι πέτυχε να εμφανιστεί ενώπιον χιλιάδων θεατών, σε κορυφαία θέατρα ανά τον κόσμο, ενημερώνοντάς τους για τη δίωξη του Φάλουν Γκονγκ.
Όντας πάνω στη σκηνή, έχει ακούσει γέλια, χειροκροτήματα, σφυρίγματα και έχει δει δάκρυα και χαμόγελα. Στην αυλαία, το χειροκρότημα τού δίνει δύναμη να συνεχίσει.
«Είναι σαν να καταλαβαίνουν πραγματικά», λέει. Όταν συμβαίνει αυτό, το να γνωρίζουν τον ίδιο δεν είναι σημαντικό. Απλώς νιώθει τιμή που είναι εκεί — ένα μέρος της αποστολής.
Κάθε χρόνο, η εταιρεία πραγματοποιεί εμφανίσεις σε όλον τον κόσμο, για ένα κοινό περίπου ενός εκατομμυρίου ανθρώπων. Νωρίτερα αυτόν τον μήνα, ολοκλήρωσε μια σειρά 18 παραστάσεων, με εξαντλημένα εισιτήρια, στο Lincoln Center στη Νέα Υόρκη.
Ο Κομπαγιάσι δεν έχει πάει στην Κίνα ούτε οι άλλοι τρεις από τότε που άφησαν διέφυγαν.
Η Ράο ελπίζει ότι μια μέρα θα μπορέσουν να επιστρέψουν, μόνο και μόνο για να χορέψουν με το Shen Yun. Μια μέρα στο εγγύς μέλλον.
Αυτό θα είναι ένα μέλλον όπου κανείς πουθενά δεν θα φοβάται ότι θα χάσει τον μπαμπά του επειδή ασκεί αλήθεια, καλοσύνη, και ανεκτικότητα.
«Είναι το μεγαλύτερο όνειρό μου», λέει.
