Το παρόν άρθρο αποτελεί μέρος της σειράς άρθρων «Το Έτος της Δικαίωσης» που πραγματεύονται το σκάνδαλο Russiagate ή αλλιώς Obamagate, που διερευνάται τα τελευταία τέσσερα χρόνια στις ΗΠΑ. Μπορείτε να διαβάσετε τα υπόλοιπα άρθρα εδώ:
Το Έτος της Δικαίωσης, Μέρος 2: Υποστράτηγος Μάικλ Φλυν
Το Έτος της Δικαίωσης, Μέρος 3: Σβετλάνα Λόκοβα
Σχολιασμός
Μετά από περισσότερα από τέσσερα χρόνια αδυσώπητων επιθέσεων ως μέρος μιας προσεκτικά διαχειριζόμενης απάτης, πιστεύω ότι το 2020 είναι η χρονιά που αρκετοί διεφθαρμένοι πρώην και νυν κυβερνητικοί αξιωματούχοι αρχίζουν να παίρνουν αυτό που τους αξίζει.
Θα είναι επίσης η χρονιά που τα θύματά τους αρχίζουν να λαμβάνουν τη δημόσια δικαίωσή τους, χάρη στον Γενικό Εισαγγελέα Γουίλιαμ Μπαρ και τον Εισαγγελέα του Έθνους Τζον Ντούραμ.
Ο Ντούραμ διερευνά εδώ και αρκετό καιρό ακριβώς πώς ξεκίνησε η φάρσα του Russiagate (Ρωσίας) και διατηρήθηκε σε λειτουργία για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, ακόμη και μήνες μετά την είσοδο του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο.
Όπως είπα στην τελευταία μου στήλη, θα είναι όταν ο Ντούραμ αποκαλύπτει τα αποτελέσματα της έρευνάς του που το σκάνδαλο του Spygate (κατασκοπείας) θα εκραγεί πραγματικά. Μέχρι τώρα, τα μέσα ενημέρωσης είχαν το περιθώριο να υποβαθμίσουν και να αγνοήσουν τις εξελίξεις του Spygate. Αυτό γίνεται πολύ πιο δύσκολο όταν δημοσιοποιηθούν τα κατηγορητήρια.
Με βάση τα στοιχεία που είχαν δημοσιευτεί στο παρελθόν, γνωρίζουμε ήδη πολλά από αυτά που συνέβησαν: Ομοσπονδιακές υπηρεσίες χρησιμοποίησαν έναν ψεύτικο φάκελο που συντάχθηκε από έναν πληρωμένο πρώην Βρετανό κατάσκοπο και χρηματοδοτήθηκε από την εκστρατεία της Χίλαρι Κλίντον για να εκκινηθεί μια άνευ προηγουμένου επίθεση στην αντίπαλη εκστρατεία στις εκλογές του 2016.
Αυτή η επίθεση περιελάμβανε εντάλματα επιτήρησης που χορηγήθηκαν μέσω πράξεων απάτης, όπως θα αναλύσω παρακάτω.
Καθώς αυτοί που διέπραξαν αυτήν την απάτη στη χώρα οδηγούνται επιτέλους στη δικαιοσύνη, θα υπάρξουν πολλοί θρήνοι και τριξίματα δοντιών στα καθιερωμένα μέσα ενημέρωσης που θα λένε ότι αυτοί οι «κακοί αστυνομικοί» είναι θύματα. Αλλά αυτό θα είναι ψέμα. Αυτοί που έκαναν τις [ψευδείς] διαρροές και οι συνωμότες δεν είναι θύματα. Αντιθέτως, είναι εγκληματίες.
Τα πραγματικά θύματα του Spygate είναι οι αθώοι άνθρωποι που ήταν οι στόχοι στρατηγικών διαρροών που τους κατηγορούσαν ότι είναι Ρώσοι κατάσκοποι και προδότες της χώρας τους. Αυτές οι ψεύτικες διαρροές έβαλαν αυτούς τους αθώους ανθρώπους απευθείας στο στόχαστρο των ομοσπονδιακών ερευνών και αυτοί είναι τα πραγματικά θύματα αυτού του σκανδάλου.
Μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους, έξι άτομα που εγκλωβίστηκαν σε αυτό το τεράστιο και αυξανόμενο σκάνδαλο Spygate θα δικαιωθούν εντελώς.
Σε αυτήν την πρώτη στήλη μιας σειράς άρθρων με συνέχειες, θα συζητηθεί ο πρώτος από τους έξι: ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ.
Ο Τραμπ επέμεινε από την αρχή ότι η εκστρατεία του είχε στοχευθεί σε ένα «κυνήγι μαγισσών» σε αναζήτηση μυθικών Ρώσων πρακτόρων και κατασκόπων που δεν υπήρχαν πραγματικά. Ο χρόνος έχει αποδείξει ότι ο πρόεδρος είναι σωστός.
Βρισκόμαστε πάνω από τέσσερα χρόνια σε αυτό το εντεινόμενο σκάνδαλο Spygate και ούτε ένας Αμερικανός έχει εντοπιστεί, κατηγορηθεί ή διωχθεί από το Υπουργείο Δικαιοσύνης (DOJ) για συνεργασία με τους Ρώσους προς επιρροή των εκλογών του 2016.
Σκεφτείτε το για ένα λεπτό.
Ακόμα και ο καθηγητής Τζόσεφ Μίφσαντ, ο ξένος ακαδημαϊκός που ήταν ο καλύτερος υποψήφιος για το ρόλο του Ρώσου πράκτορα στην ιστορία του Russiagate, δεν έχει ονομαστεί επίσημα ως τέτοιος.
Ο ειδικός σύμβουλος Ρόμπερτ Μάλερ δεν είπε καν στην τελική του έκθεση ότι ο Μίφσαντ ενεργούσε ως Ρώσος πράκτορας στις επαφές του με τον σύμβουλο του Τραμπ Γιώργο Παπαδόπουλο, κάτι που του υπέδειξε ο βουλευτής Ντέβιν Νούνες (Ρ-Καλιφ.) κατά τη διάρκεια της κατάθεσης του Μάλερ στο Κογκρέσο.
Ο δεύτερος καλύτερος υποψήφιος στην φάρσα του Russiagate για να είναι πράκτορας της ρωσικής κυβέρνησης είναι, φυσικά, ο Κάρτερ Πέιτζ — ο πρώην σύμβουλος της εκστρατείας Τραμπ.
Δεν ορκίστηκε το FBI στο Δικαστήριο Εποπτείας Ξένων Πληροφοριών (FISA) ότι είχε αποδείξεις ότι ο Πέιτζ ήταν βοηθός της Ρωσίας; Και το Δικαστήριο της FISA δεν χορήγησε στο FBI ένταλμα επιτήρησης ώστε να κατασκοπεύσει τον Πέιτζ, και δεν ανανέωσε το εν λόγω ένταλμα τρεις φορές;
Τα έκαναν αυτά. Και αυτό είναι το πρόβλημα.
Έχω παρακολουθήσει αυτήν την ιστορία από τον Οκτώβριο του 2017 και αν το FBI είχε ποτέ κάποια πραγματικά, επαληθευμένα, στέρεα στοιχεία ότι ο Πέιτζ ήταν Ρώσος πράκτορας, δεν τα έχω δει ακόμα.
Παρακολούθησα τους σχολιαστές των μέσων ενημέρωσης και τους αναλυτές να επικυρώνουν με βεβαιότητα για περισσότερα από τρία χρόνια ότι απλώς δεν υπήρχε τρόπος να πάρει το FBI έγκριση για ένταλμα επιτήρησης εναντίον ενός πολίτη των ΗΠΑ, εκτός εάν παρουσιαστούν στο Δικαστήριο της FISA καλά, στέρεα, επαληθευμένα στοιχεία.
Έκαναν λάθος.
Το DOJ εξέδωσε πρόσφατα την απόφαση ότι, βάσει αποδεικτικών στοιχείων που παρουσίασε ο Γενικός Επιθεωρητής Μάικλ Χόροβιτζ στη λεπτομερή και καταδικαστική του έκθεση για την κατάχρηση της FISA τον περασμένο Δεκέμβριο, τουλάχιστον δύο από τα τέσσερα εντάλματα κατά του Πέιτζ είχαν ληφθεί μέσω απάτης. Τα άλλα δύο εντάλματα εξετάζονται ακόμη.
Η έκθεση του Χόροβιτζ αποκάλυψε ότι αξιωματούχοι του FBI παραποίησαν έγγραφα και απέκρυψαν σκόπιμα απαλλακτικά στοιχεία από το δικαστήριο. Αποδείχθηκε λοιπόν ότι όχι μόνο ο Πέιτζ δεν ήταν Ρώσος πράκτορας, αλλά, στην πραγματικότητα, έγινε πλεονέκτημα για την CIA, γεγονός που η CIA προσπάθησε να μεταφέρει σε αξιωματούχους του FBI που διεξήγαγαν την έρευνα Crossfire Hurricane.
Ένας δικηγόρος του FBI βρίσκεται επί του παρόντος υπό ποινική έρευνα για παρέμβαση σε αυτήν την μεταφορά πληροφορίας.
Πώς μπορείς να έχεις σκάνδαλο Ρωσίας χωρίς Ρώσους;
Αν λοιπόν ο Μίφσαντ δεν είναι Ρώσος πράκτορας και ο Πέιτζ δεν είναι, δεν είναι σωστός ο πρόεδρος ότι η έρευνα Russiagate ήταν ένα «κυνήγι μαγισσών» που έψαχνε για μάγισσες που δεν υπήρχαν;
Η προοδευτική αριστερά έχει μια αγαπημένη αφήγηση ότι ο Τραμπ έκλεψε τις εκλογές του 2016 από την Χίλαρι Κλίντον βοηθούμενος από ρωσική βοήθεια. Όμως όσο περνάει ο χρόνος, όλα τα στοιχεία που αναδύονται συνεχίζουν να δείχνουν προς μια κατεύθυνση: ότι αυτή η αφήγηση δεν είναι αλήθεια.
Η αλήθεια είναι ότι ο Τραμπ κέρδισε αυτή την εκλογική εκστρατεία του 2016. Το Russiagate ήταν πάντα ένα ψέμα, ακριβώς όπως ισχυρίστηκε ο Τραμπ. Αυτό μπορεί να είναι δύσκολο για ορισμένους να το δεχτούν, αλλά η δημοσιογραφία αφορά την αναφορά της αλήθειας και όχι την ικανοποίηση των συναισθημάτων των ανθρώπων.
Και μέχρι τα τέλη του τρέχοντος έτους, πολύ πριν από την επανεκλογή του, ο Τραμπ θα έχει δικαιωθεί εντελώς.
Ο Brian Cates είναι αρθογράφος με έδρα το Νότιο Τέξας και συγγραφέας του «Κανείς δεν ζήτησε τη γνώμη μου … Αλλά εδώ είναι ούτως ή άλλως!»
Λαμβάνει μηνύματα στο Twitter @drawandstrike.
Ακολουθήστε την Epoch Times στο Twitter: @EpochTimesGr
Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι οι απόψεις του συγγραφέα και δεν αντικατοπτρίζουν απαραίτητα την γνώμη της Epoch Times.
Πώς διαφέρει η Epoch Times από άλλες εφημερίδες;
Η Epoch Times είναι η ταχύτερα αναπτυσσόμενη ανεξάρτητη εφημερίδα στην Αμερική. Είμαστε διαφορετικοί από άλλους οργανισμούς μέσων μαζικής ενημέρωσης επειδή δεν επηρεαζόμαστε από καμία κυβέρνηση, εταιρεία ή πολιτικό κόμμα. Ο μόνος μας στόχος είναι να φέρουμε στους αναγνώστες μας ακριβείς πληροφορίες και να είμαστε υπεύθυνοι στο κοινό.
Δεν ακολουθούμε την ανθυγιεινή τάση στο σημερινό περιβάλλον των μέσων ενημέρωσης, της δημοσιογραφίας που έχει μια ατζέντα, και αντ’ αυτού χρησιμοποιούμε τις αρχές μας Αλήθεια και Παράδοση ως πυξίδα.
